Minister właściwy do spraw gospodarki ustanawia programy w obszarze innowacyjności gospodarki realizujące politykę innowacyjną państwa, dotyczące w szczególności:
1) innowacyjnych produktów, usług i rynków;
2) kompetencji proinnowacyjnych społeczeństwa;
3) kompetencji kadr w tworzeniu i zarządzaniu innowacjami;
4) umiejętności przedsiębiorców w zakresie ochrony własności intelektualnej;
5) internacjonalizacji działalności innowacyjnej;
6) powiązań między nauką a gospodarką.
Minister właściwy do spraw gospodarki udziela pomocy finansowej, w ramach programów ustanowionych zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa, z przeznaczeniem na:
1) pomoc dla przedsiębiorców na projekty badawczo-rozwojowe;
2) wspieranie innowacji procesowych i organizacyjnych prowadzonych przez przedsiębiorców;
3) wspieranie innowacyjności;
4) wspieranie klastrów innowacyjnych;
5) usługi doradcze;
6) wspieranie udziału przedsiębiorców w targach i misjach gospodarczych;
7) pomoc szkoleniową dla przedsiębiorców;
8) pomoc dla małych przedsiębiorców rozpoczynających działalność.
Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, jest udzielana:
1) osobom fizycznym rozpoczynającym działalność w obszarze innowacyjności gospodarki;
2) przedsiębiorcom;
3) podmiotom statutowo działającym na rzecz innowacyjności gospodarki;
4) klastrom innowacyjnym;
5) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1057 oraz z 2022 r. poz. 1079 i 1846).
1. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, nie może być udzielona:
1) podmiotowi określonemu w art. 21c podmioty uprawnione do pomocy finansowej w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa pkt 1 lub przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu, systemowi bankowemu, karno-skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych;
2) podmiotowi określonemu w art. 21c podmioty uprawnione do pomocy finansowej w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa pkt 2–5, niebędącemu osobą fizyczną, jeżeli członek jego organów zarządzających bądź wspólnik spółki osobowej został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w pkt 1;
3) podmiotowi określonemu w art. 21c podmioty uprawnione do pomocy finansowej w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa pkt 2–5, który:
a) posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub
b) pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego;
4) podmiotowi zbiorowemu, wobec którego sąd orzekł zakaz korzystania z dotacji, subwencji lub innych form wsparcia finansowego środkami publicznymi.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki może odmówić udzielenia pomocy finansowej podmiotom, o których mowa w art. 21c podmioty uprawnione do pomocy finansowej w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego jej wykorzystania.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki może odmówić udzielenia pomocy finansowej podmiotom, o których mowa w art. 21c podmioty uprawnione do pomocy finansowej w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, jeżeli prowadziłoby to do obejścia zasad udzielania pomocy, w szczególności dotyczących warunków podmiotowych, przeznaczenia, intensywności lub kwoty tej pomocy.
Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, jest udzielana w formie:
1) bezzwrotnego wsparcia finansowego;
2) pożyczek;
3) finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.
1. Pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, może być udzielana również przez podmiot działający na rzecz rozwoju innowacyjności, posiadający potencjał kadrowy, techniczny i finansowy do realizacji programów ustanowionych zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa oraz doświadczenie w świadczeniu usług w zakresie innowacyjności.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest wybierany w drodze konkursu organizowanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.
3. Ogłoszenie o konkursie, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki.
4. W ogłoszeniu o konkursie, o którym mowa w ust. 2, określa się:
1) miejsce, formę i termin składania wniosków, który nie może być krótszy niż miesiąc, licząc od dnia opublikowania ogłoszenia o konkursie,
2) tryb przeprowadzenia konkursu,
3) szczegółowe wymagania, o których mowa w ust. 1,
4) przedmiot konkursu, w tym zadania przewidziane do realizacji,
5) kwotę przeznaczoną na finansowanie konkursu
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnej organizacji i cele ustanowionych programów zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa.
5. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje środki finansowe na organizowanie i finansowanie programów ustanowionych zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa.
1. Środki finansowe przeznaczone na organizowanie i finansowanie programów ustanowionych zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa są przekazywane podmiotowi działającemu na rzecz rozwoju innowacyjności, o którym mowa w art. 21f pomoc finansowa udzielana przez podmiot działający na rzecz rozwoju innowacyjności ust. 1, na podstawie umowy.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jakie środki finansowe zostały przyznane, i termin wykonania zadania;
2) wysokość przekazanych środków finansowych i tryb płatności;
3) warunki przekazania i rozliczenia środków finansowych;
4) zobowiązanie do poddania się kontroli;
5) zobowiązanie do zwrotu niewykorzystanej części środków.
1. Do wyboru podmiotów, którym zostanie udzielona pomoc finansowa, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 0_13 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020, z wyłączeniem art. 45 ust. 5 i art. 47 tej ustawy.
2. Przepis ust. 1 może być odpowiednio stosowany w przypadku pomocy finansowej udzielanej ze środków innych niż pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.
Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy finansowej, o której mowa w art. 21b pomoc finansowa udzielana w ramach programów realizujących politykę innowacyjną państwa, uwzględniając efektywne i skuteczne jej wykorzystanie oraz zapewnienie przejrzystości jej udzielania, a także cele programów ustanowionych zgodnie z art. 21a programy realizujące politykę innowacyjną państwa.
