Ustawa o nasiennictwie

1. Wojewódzki inspektor, w przypadku gdy z przepisów Unii Europejskiej wydanych w trybie art. 13a dyrektywy Rady 66/401/EWG, art. 13a dyrektywy Rady 66/402/EWG, art. 19 numer wpisu odmiany do krajowego rejestru dyrektywy Rady 2002/54/WE, art. 33 wytwarzanie materiału siewnego dyrektywy Rady 2002/55/WE, art. 19 numer wpisu odmiany do krajowego rejestru dyrektywy Rady 2002/56/WE lub art. 16 decyzja w sprawie wpisu lub odmowy wpisu odmiany do krajowego rejestru dyrektywy Rady 2002/57/WE wynika możliwość podjęcia tymczasowego eksperymentu, wykonuje czynności związane z tymczasowym eksperymentem i jest organem właściwym w sprawach wydawania pozwolenia na przeprowadzenie tego eksperymentu, kontroli w zakresie przeprowadzania eksperymentu i przyjmowania informacji o jego przebiegu.
2. Podmiot zainteresowany udziałem w tymczasowym eksperymencie jest obowiązany:
1) uzyskać pozwolenie na przeprowadzenie eksperymentu;
2) poddać się kontroli w zakresie przeprowadzania eksperymentu;
3) składać informację o przebiegu eksperymentu.

Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, tymczasowe eksperymenty, w ramach których może być wytwarzany materiał siewny, w tym:
1) warunki przeprowadzania tymczasowego eksperymentu lub
2) czas trwania tymczasowego eksperymentu, lub
3) zakres i terminy składania wojewódzkiemu inspektorowi informacji o przebiegu tymczasowego eksperymentu przez podmiot, który uzyskał pozwolenie na przeprowadzenie tymczasowego eksperymentu, lub
4) zakres kontroli przeprowadzania tymczasowego eksperymentu, lub
5) dodatkowe informacje umieszczane na etykietach, w które zaopatruje się materiał siewny wytworzony w ramach tymczasowego eksperymentu
- uwzględniając przepisy Unii Europejskiej, o których mowa w art. 113 pozwolenie na przeprowadzenie eksperymentu ust. 1, oraz zapewnienie kontroli nad prawidłowym przeprowadzeniem tymczasowych eksperymentów i materiałem siewnym wytworzonym w ramach tych eksperymentów.