Ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnym

1. Fundusz inwestycyjny otwarty może być utworzony jako fundusz rynku pieniężnego pod warunkiem, że fundusz lokuje aktywa wyłącznie w:
1) instrumenty rynku pieniężnego;
2) depozyty o terminie zapadalności nie dłuższym niż rok płatne na żądanie lub które można wycofać przed terminem zapadalności, w bankach krajowych, instytucjach kredytowych o wysokim stopniu bezpieczeństwa.
2. Maksymalny, ważony wartością lokat, średni termin do wykupu lokat wchodzących w skład portfela inwestycyjnego funduszu nie może być dłuższy niż 90 dni.
3. Fundusz, o którym mowa w ust. 1, ma wyłączne prawo używania w nazwie oznaczenia "rynku pieniężnego".
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakie muszą spełniać lokaty funduszu, emitenci, poręczyciele lub gwaranci instrumentów rynku pieniężnego, banki krajowe oraz instytucje kredytowe,
2) zasady oceny bezpieczeństwa lokat z uwzględnieniem zdolności do wywiązywania się emitentów lub banków krajowych, instytucji kredytowych z zobowiązań, w tym przez wskazanie minimalnego poziomu oceny inwestycyjnej (ratingu) dokonanej przez wyspecjalizowane instytucje określone w rozporządzeniu,
3) przypadki, w których fundusz jest obowiązany zbyć instrumenty rynku pieniężnego,
4) sposób obliczania maksymalnego średniego ważonego wartością lokat terminu do wykupu lokat wchodzących w skład portfela inwestycyjnego funduszu
- w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa lokat funduszu rynku pieniężnego.