AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej

1. Majątek Izby powstaje ze składek członkowskich, dotacji, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku Izby oraz dochodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 222 działalność gospodarcza Izby,
2. Dochód z działalności gospodarczej służy do realizacji zadań Izby i nie może być przeznaczony do podziału między jej członków.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość składki członkowskiej płaconej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Izby, uwzględniając zadania Izby określone w ustawie.
4. Sposób opłacania i egzekwowania składki oraz ustalania wysokości odsetek za nieterminowe jej opłacanie określa statut Izby.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 6 wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 1, art. 7 organ nadzoru jako uczestnik postępowania rejestrowego, art. 11 nadzór nad zakładem ubezpieczeń z siedzibą w państwie trzecim, art. 27 zarząd krajowego zakładu ubezpieczeń
ust. 1-2 i ust. 3b-10, art. 28 wymogi wobec członka rady nadzorczej oraz art. 30 zadania zarządu krajowego zakładu ubezpieczeń, z tym że użyte w art. 27 zarząd krajowego zakładu ubezpieczeń
ust. 1 określenie "towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych" oznacza "towarzystwo reasekuracji wzajemnej".

1. Zakład reasekuracji może wykonywać działalność reasekuracyjną wyłącznie w formie spółki akcyjnej albo towarzystwa reasekuracji wzajemnej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Zakład reasekuracji może wykonywać działalność reasekuracyjną również w formie spółki europejskiej określonej w rozporządzeniu Rady nr 2157/2001/WE z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001).

1. Zakład reasekuracji wykonujący działalność w formie spółki akcyjnej ma obowiązek i wyłączne prawo używania w nazwie lub firmie wyrazów "towarzystwo reasekuracji", "towarzystwo reasekuracyjne" lub "zakład reasekuracji". Dopuszczalne jest używanie w obrocie odpowiednio skrótów "TR" lub "ZR".
2. Zakład reasekuracji wykonujący działalność w formie towarzystwa reasekuracji wzajemnej ma obowiązek i wyłączne prawo używania w nazwie wyrazów "towarzystwo reasekuracji wzajemnej". Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu "TRW".

1. Składkę reasekuracyjną ustala się w wysokości, która powinna co najmniej zapewnić wykonanie wszystkich zobowiązań z tytułu zawartych umów reasekuracji i pokrycie kosztów wykonywania działalności reasekuracyjnej przez zakład reasekuracji.
2. Zakład reasekuracji jest zobowiązany gromadzić odpowiednie dane statystyczne w celu ustalania na ich podstawie składek reasekuracyjnych i rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

Członkiem organu zarządzającego zakładu reasekuracji nie może być osoba będąca jednocześnie członkiem organu zarządzającego:
1) (uchylony);
2) towarzystwa funduszy inwestycyjnych;
3) podmiotu prowadzącego działalność maklerską w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub inną działalność w zakresie obrotu maklerskimi instrumentami finansowymi w rozumieniu tej ustawy;
4) powszechnego towarzystwa emerytalnego;
5) banku;
6) zakładu ubezpieczeń.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 3 pojęcie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, art. 32 statut zakładu ubezpieczeń ust. 1, art. 33 kapitał zakładowy krajowego zakładu ubezpieczeń ust. 2-4, art 34-37c, z tym, że użyte w art. 35h sprzeciw co do nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w art. 35m uchylenie zakazów orzeczonych przez organ nadzoru w związku z nabyciem lub objęciem akcji lub praw z akcji niezgodnie z przepisami określenie „interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia” oznacza „interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji.

Zmiany w statucie wymagają, przed zarejestrowaniem, zatwierdzenia przez organ nadzoru w zakresie:
1) zmiany siedziby lub firmy;
2) podwyższenia lub obniżenia kapitału zakładowego;
3) zmiany zakresu działalności, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem ;
4) zmiany dotyczącej uprzywilejowania akcji lub uprawnień przyznanych akcjonariuszom osobiście;
5) tworzenia w ciężar kosztów funduszy rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i innych rezerw;
6) zmiany zasad reprezentacji spółki;
7) zmian w gospodarowaniu majątkiem i aktywami zakładu reasekuracji, w tym w zakresie określenia kompetencji organów zakładu reasekuracji;
8) zmian w funduszu organizacyjnym.

Kapitał zakładowy krajowego zakładu reasekuracji nie może być niższy niż wysokość minimalnego kapitału gwarancyjnego wymaganego dla rodzajów reasekuracji, w zakresie działalności krajowego zakładu reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem .

Do towarzystw reasekuracji wzajemnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 39 uzyskanie przez towarzystwo osobowości prawnej, art. 40 statut towarzystwa ust. 1 i 2, art. 42 związki wzajemności członkowskiej, art. 45 kapitał zapasowy towarzystwa oraz świadczenia członków i ich odpowiedzialność za zobowiązania towarzystwa ust. 1, 2 i 4, art. 46 kapitał zakładowy towarzystwa ust. 2 oraz art 48-91.

Zakład reasekuracji, który przyjmuje ryzyko cedowane przez swoich członków na zasadzie wzajemności, jest towarzystwem reasekuracji wzajemnej.

Zmiany w statucie towarzystwa reasekuracji wzajemnej wymagają przed zarejestrowaniem zatwierdzenia przez organ nadzoru w zakresie:
1) zmiany siedziby lub nazwy;
2) obniżenia kapitału zakładowego;
3) zmiany zakresu działalności, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem ;
4) tworzenia w ciężar kosztów funduszy rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i innych rezerw;
5) zmiany zasad reprezentacji towarzystwa;
6) zmian w gospodarowaniu majątkiem i aktywami towarzystwa, w tym w zakresie określenia kompetencji organów towarzystwa oraz spłat z tytułu zobowiązań wobec członków towarzystwa;
7) zmian w funduszu organizacyjnym.

Statut towarzystwa reasekuracji wzajemnej określa w szczególności:
1) nazwę i siedzibę towarzystwa;
2) liczbę członków zarządu i rady nadzorczej;
3) zakres działalności reasekuracyjnej, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem ;
4) wysokość kapitału zakładowego;
5) zasady wykorzystania nadwyżki bilansowej oraz sposób pokrycia strat;
6) zasady umarzania udziałów;
7) zasady uzyskania i utraty członkostwa oraz rodzaje członkostwa;
8) sposób rozwiązania towarzystwa;
9) zasady dokonywania ogłoszeń towarzystwa, w tym oznaczenie pisma do ogłoszeń.

Jeżeli statut towarzystwa reasekuracji wzajemnej nie stanowi inaczej, uzyskanie członkostwa musi być związane z zawarciem umowy reasekuracji, a jego utrata - z wygaśnięciem stosunku reasekuracji.

Kapitał zakładowy towarzystwa reasekuracji wzajemnej nie może być niższy niż wysokość minimalnego kapitału gwarancyjnego wymaganego dla rodzajów reasekuracji, w zakresie działalności krajowego zakładu reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem .

Do nabywania i zbywania udziałów towarzystwa reasekuracji wzajemnej stosuje się odpowiednio przepisy art 35-36.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 3 pkt 1, 3-20 i 23 oraz ust. 4-5, art. 93a czynności organu przed wydaniem zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 1, art. 100 termin rozpoczęcia działalności przez krajowy zakład ubezpieczeń ust. 1, art. 101ust . 5-8, art. 102 skutki cofnięcia zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej pkt 4-7, z tym że użyte w art. 98 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 1 pkt 4 określenie "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia" oznacza "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji".

1. Zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej dla krajowego zakładu reasekuracji wydaje, w drodze decyzji, po rozpatrzeniu wniosku założycieli zakładu reasekuracji, organ nadzoru.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) określenie nazwy lub firmy, siedziby i adresu oraz zakresu działalności krajowego zakładu reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem ;
2) określenie wysokości kapitału zakładowego;
3) wskazanie założycieli krajowego zakładu reasekuracji;
4) wskazanie formy prawnej, w jakiej ma być wykonywana działalność;
5) określenie wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji krajowego zakładu reasekuracji;
6) wskazanie imion i nazwisk osób przewidzianych na członków zarządu i rady nadzorczej;
7) wskazanie imienia i nazwiska aktuariusza oraz osoby, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych.

1. Plan działalności, o którym mowa w art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej, ust. 3 pkt 9, określa dane i warunki, jakie ze względu na rodzaj i rozmiar prowadzonej reasekuracji są niezbędne do zapewnienia zdolności krajowego zakładu reasekuracji do wykonywania zobowiązań. Plan działalności zawiera w szczególności:
1) określenie rodzajów ryzyka, które krajowy zakład reasekuracji zamierza przyjmować;
2) określenie rodzajów umów reasekuracji, które zakład reasekuracji zamierza zawierać z cedentami;
3) program retrocesji określający formę i zakres retrocesji oraz retrocesjonariuszy;
4) określenie źródeł finansowania środków w wysokości minimalnego kapitału gwarancyjnego i marginesu wypłacalności;
5) oszacowanie kosztów utworzenia administracji krajowego zakładu reasekuracji i organizacji działalności z określeniem źródeł finansowania tych kosztów;
6) określenie organizacji działalności reasekuracyjnej, w tym:
a) struktury organizacyjnej krajowego zakładu reasekuracji,
b) zasad akceptacji ryzyka,
c) sposobu ustalania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych,
d) przyjętych zasad rachunkowości, w szczególności zasad rozliczania kosztów,
e) systemu zarządzania aktywami,
f) systemu kontroli wewnętrznej.
2. Do planu działalności, o którym mowa w art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej, ust. 3 pkt 9, dołącza się rachunek symulacyjny pierwszych 3 lat obrotowych działalności, obejmujący:
1) oszacowanie kosztów działalności reasekuracyjnej, w tym kosztów administracyjnych oraz prowizji;
2) oszacowanie składki i świadczeń;
3) oszacowanie i wskazanie źródeł finansowania środków niezbędnych do pokrycia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i środków własnych w wysokości marginesu wypłacalności;
4) projekt:
a) bilansu,
b) ogólnego rachunku zysków i strat,
c) zbiorczego technicznego rachunku ubezpieczeń; w przypadku, gdy krajowy zakład reasekuracji składa wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej w zakresie, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 3, zbiorczy techniczny rachunek ubezpieczeń sporządza się oddzielnie dla każdego rodzaju reasekuracji,
d) wyliczenia środków własnych oraz marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego;
5) uzasadnienie oszacowanych wartości, o których mowa w pkt 1-3.

Zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej jest wydawane, zgodnie z wnioskiem o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej, w zakresie reasekuracji:
1) ubezpieczeń na życie, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy;
2) pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych, o których mowa w dziale II załącznika do ustawy;
3) ubezpieczeń, o których mowa w pkt 1 i 2.

W zezwoleniu, o którym mowa w art. 223w wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej , ust. 1, określa się:
1) nazwę lub firmę, siedzibę i adres, zakres działalności krajowego zakładu reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem ,
2) wysokość kapitału zakładowego;
3) założycieli krajowego zakładu reasekuracji;
4) formę organizacyjną działalności krajowego zakładu reasekuracji;
5) imiona i nazwiska osób przewidzianych na członków pierwszego zarządu.

1. Zmiana zakresu działalności krajowego zakładu reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , wymaga zezwolenia organu nadzoru.
2. Zezwolenie jest wydawane na wniosek krajowego zakładu reasekuracji.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera informacje, o których mowa w art. 223w wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej ust. 2 pkt 1.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się plan działalności, o którym mowa w art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 3 pkt 9, oraz odpowiednio inne dokumenty, o których mowa w art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 3.

Zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej nie może być wydane, jeżeli:
1) bliskie powiązania między zakładem reasekuracji i inną osobą fizyczną lub prawną lub
2) przepisy obowiązujące w państwie trzecim, a także trudności w stosowaniu tych przepisów mające zastosowanie do osoby fizycznej lub prawnej, z którą zakład reasekuracji posiada bliskie powiązania
- stanowiłyby dla organu nadzoru przeszkodę w sprawowaniu nadzoru, o którym mowa w rozdziale 11.

W przypadkach, o których mowa w art. 35 obowiązek powiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji ,, przepisy art. 98 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 1 pkt 3, 5 i 6 oraz art. 223zb negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej stosuje się odpowiednio do akcjonariuszy albo udziałowców zakładu reasekuracji przy wtórnym nabyciu akcji albo udziałów.

1. Za dzień rozpoczęcia wykonywania działalności reasekuracyjnej uważa się dzień zawarcia pierwszej umowy reasekuracji.
2. Krajowy zakład reasekuracji jest obowiązany zawiadomić organ nadzoru o zaprzestaniu wykonywania działalności reasekuracyjnej lub zawierania umów reasekuracji w danym rodzaju reasekuracji w terminie 7 dni.

1. Organ nadzoru może cofnąć krajowemu zakładowi reasekuracji, w drodze decyzji, zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej, jeżeli:
1) przestał spełniać warunki wymagane do uzyskania zezwolenia lub
2) wykonuje działalność z naruszeniem prawa, statutu, planu działalności lub nie zapewnia zdolności do wykonywania zobowiązań, lub
3) nie zrealizuje w terminie planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych albo krótkoterminowego planu wypłacalności, lub
4) zaprzestanie wykonywania działalności reasekuracyjnej przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, lub
5) złoży wniosek o cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej, lub
6) nie rozpoczął wykonywania działalności reasekuracyjnej w terminie, o którym mowa w art. 100 termin rozpoczęcia działalności przez krajowy zakład ubezpieczeń, ust. 1, lub
7) zaistniały, w stosunku odpowiednio do akcjonariuszy albo udziałowców zakładu reasekuracji, przesłanki określone w art. 98 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej , ust. 1 pkt 3, 5 i 6 oraz art. 223zb negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej,
2. W przypadku, gdy krajowy zakład reasekuracji uzyskał zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej w zakresie, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 3, organ nadzoru może cofnąć to zezwolenie w pełnym zakresie albo w zakresie jednego z rodzajów reasekuracji.
3. W przypadku cofnięcia zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej w pełnym zakresie albo w zakresie jednego z rodzajów reasekuracji, organ nadzoru może ograniczyć albo zakazać krajowemu zakładowi reasekuracji swobodnego rozporządzania jego aktywami oraz zaciągania zobowiązań lub przekazać zarząd majątkiem zakładu reasekuracji wyznaczonej osobie.
4. Organ nadzoru w decyzji o przekazaniu zarządu majątkiem, o której mowa w ust. 3, określa:
1) osobę, której przekazuje się zarząd majątkiem krajowego zakładu reasekuracji;
2) okres, na który jest ustanawiany zarząd majątkiem;
3) szczegółowe zadania zarządu majątkiem;
4) sposób wykonywania zadań zarządu majątkiem;
5) wysokość wynagrodzenia za zarząd majątkiem.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1 i 3, jest natychmiast wykonalna.
6. Organ nadzoru przesyła do właściwego sądu rejestrowego odpis ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2.

Do głównych oddziałów zagranicznych zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 103 odpowiednie stosowanie ustawy do głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, art. 105 główny oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń
ust. 2, 3, 4 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 5 i 6, art. 106 główny oddział jako podmiot praw i obowiązków, wymogi wobec dyrektora i jego zastępcy ust. 1-3 i ust. 4b-10, art. 107 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez główny oddział na terytorium RP ust. 3 pkt 1, 3, 5, 6, 8 i 11-16 oraz ust. 4, art 110-113, art. 114 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 1, art. 115 rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe głównego oddziału, art. 117 uprawnienia organu nadzoru w stosunku do organów zakładu ubezpieczeń, art. 119 cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 1, art. 121 rozwiązanie głównego oddziału, art. 122 zarządzenie likwidacji głównego oddziału, art. 123 sprawozdania z przebiegu likwidacji głównego oddziału ust. 1, ust. 2 pkt 4-7 i ust. 3, art 124-126, z tym że użyte w:
1) art. 113 wymóg złożenia kaucji przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 1 i 5 oraz art. 115 rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe głównego oddziału określenie "umowy ubezpieczenia" oznacza "umowy reasekuracji";
2) art. 122 zarządzenie likwidacji głównego oddziału ust. 1 pkt 2 określenie "świadczeń ubezpieczeniowych" oznacza "świadczenia z tytułu zawartych umów reasekuracji".

1. Zagraniczny zakład reasekuracji mający siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej może podejmować i wykonywać działalność reasekuracyjną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) przez główny oddział;
2) bezpośrednio z terytorium państwa, w którym ma swoją siedzibę, jeżeli z państwem tym została zawarta umowa, o której mowa w art. 50 dyrektywy 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji oraz zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 92/49/EWG, a także dyrektywy 98/78/WE i 2002/83/WE (Dz. Urz. WE L 323 z 09.12.2005, str. 1).
2. Podjęcie działalności reasekuracyjnej przez główny oddział wymaga zezwolenia organu nadzoru.

1. Na wniosek zagranicznego zakładu reasekuracji organ nadzoru wydaje, w drodze decyzji, zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę i siedzibę zagranicznego zakładu reasekuracji oraz nazwę państwa, w którym znajduje się jego siedziba;
2) siedzibę oraz zakres działalności, o którym mowa w art. 223zi zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej przez zagraniczny zakład reasekuracji ust. 1, głównego oddziału;
3) imiona i nazwiska osób przewidzianych na dyrektora głównego oddziału, jego zastępców, aktuariusza, osoby odpowiedzialnej za prowadzenie ksiąg rachunkowych.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się również:
1) plan działalności spełniający warunki, o których mowa w art. 223x plan działalności krajowego zakładu reasekuracji , dotyczący prowadzenia głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obejmujący okres pierwszych 3 lat obrotowych działalności;
2) sprawozdanie finansowe za okres ostatnich 3 lat działalności zagranicznego zakładu reasekuracji;
3) informacje o wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji głównego oddziału;
4) wskazanie źródeł środków finansowych niezbędnych do pokrycia ryzyka, marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego.

1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 223zh wniosek zagranicznego zakładu reasekuracji o zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej przez główny oddział, ust. 1, jest wydawane na wykonywanie działalności reasekuracyjnej w zakresie reasekuracji:
1) ubezpieczeń na życie, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy;
2) pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych, o których mowa w dziale II załącznika do ustawy;
3) ubezpieczeń, o których mowa w pkt 1 i 2.
2. Zezwolenie może być wydane, jeżeli w państwie, w którym znajduje się siedziba zagranicznego zakładu reasekuracji, zakład ten posiada odpowiednie zezwolenie na wykonywanie działalności reasekuracyjnej we wnioskowanym zakresie i działa w formie odpowiadającej spółce akcyjnej albo towarzystwu reasekuracji wzajemnej.
3. Wymóg co do formy, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy podmiotów zagranicznych wykonujących działalność reasekuracyjną:
1) których siedziba znajduje się w państwach należących do Światowej Organizacji Handlu lub
2) jeżeli wynika to z umów międzynarodowych zawartych przez Wspólnotę Europejską.

Główny oddział zagranicznego zakładu reasekuracji jest obowiązany posiadać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środki własne w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności i nie niższej niż kapitał gwarancyjny.

1. Organ nadzoru zatwierdza, w drodze decyzji, umowę o przeniesienie całości lub części portfela reasekuracji posiadanego przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Decyzja zatwierdzająca umowę, o której mowa w ust. 1, może być wydana, jeżeli zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń przejmujący portfel reasekuracji będzie posiadać:
1) środki własne w wysokości marginesu wypłacalności;
2) aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.
3. Do umów o przeniesienie portfela, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art 223zzk-223zzm.

1. Organ nadzoru może cofnąć, w drodze decyzji, zezwolenie na wykonywanie działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie jednego lub dwóch rodzajów reasekuracji przez zagraniczny zakład reasekuracji, jeżeli:
1) zagraniczny zakład reasekuracji przestał spełniać warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia;
2) główny oddział wykonuje działalność reasekuracyjną z naruszeniem przepisów prawa, statutu lub nie zapewnia zdolności zagranicznego zakładu reasekuracji do wykonywania zobowiązań;
3) zagraniczny zakład reasekuracji wystąpił do organu nadzoru z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, przy czym należy zagwarantować zabezpieczenie interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, w szczególności w zakresie spełnienia świadczeń i wypłaty odszkodowań;
4) zagraniczny zakład reasekuracji nie rozpoczął wykonywania działalności reasekuracyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie, o którym mowa w art. 111 termin rozpoczęcia działalności przez zagraniczny zakład ubezpieczeń;
5) zagraniczny zakład reasekuracji zaprzestał wykonywania działalności reasekuracyjnej przez okres dłuższy niż 6 miesięcy;
6) zagraniczny zakład reasekuracji nie zrealizuje w terminie planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych albo krótkoterminowego planu wypłacalności;
7) w stosunku odpowiednio do akcjonariuszy albo udziałowców zagranicznego zakładu reasekuracji zaistnieją przesłanki określone w art. 98 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej , ust. 1 pkt 3, 5 i 6 oraz art. 223zb negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności reasekuracyjnej,
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organ nadzoru może cofnąć zezwolenie w zakresie rodzaju reasekuracji, w którym działalność reasekuracyjna nie została rozpoczęta.
3. Zagraniczny zakład reasekuracji jest obowiązany, w terminie 7 dni, zawiadomić organ nadzoru o zaprzestaniu wykonywania działalności reasekuracyjnej lub zawierania umów w zakresie jednego rodzaju reasekuracji.

1. Dyrektor głównego oddziału ma obowiązek powiadomić organ nadzoru o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w art. 119 cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 1 i art. 223zl cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności w zakresie reasekuracji przez zagraniczny zakład reasekuracji, w terminie 3 dni od dnia powzięcia informacji o zaistnieniu tych okoliczności.
2. Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadomi organu nadzoru o okolicznościach, o których mowa w art. 119 cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 1 i art. 223zl cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności w zakresie reasekuracji przez zagraniczny zakład reasekuracji, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z zagranicznym zakładem reasekuracji za szkodę wyrządzoną z tego tytułu wierzycielom.

Do zagranicznego zakładu reasekuracji z państwa członkowskiego Unii Europejskiej wykonującego działalność reasekuracyjną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio przepisy art. 128 warunki działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń z państwa UE na terytorium RP, art. 129 zasady działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń na terytorium RP ust. 1 i 2 oraz art. 139 uprawnienia organu nadzoru w razie nieprzestrzegania przez zagraniczny zakład ubezpieczeń przepisów prawa polskiego.

Krajowy zakład reasekuracji, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , może wykonywać działalność reasekuracyjną na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w ramach swobody świadczenia usług lub przez oddział.

Jeżeli organ nadzoru poweźmie wątpliwość, czy działalność zagranicznego zakładu reasekuracji działającego w ramach swobody świadczenia usług nie narusza przepisów dotyczących gospodarki finansowej obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym zakład ten ma siedzibę, powiadamia o tym właściwe organy tego państwa członkowskiego.

1. W przypadku gdy zagraniczny zakład reasekuracji wykonujący działalność przez oddział wykonuje działalność ubezpieczeniową, organ nadzoru może, po uprzednim powiadomieniu właściwego organu nadzoru państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przeprowadzić kontrolę oddziału, o której mowa w art. 208 kontrola działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń.
2. Właściwy organ nadzoru z państwa członkowskiego Unii Europejskiej może uczestniczyć w czynnościach podejmowanych przez organ nadzoru, o których mowa w ust. 1.

1. Krajowy zakład reasekuracji może zawrzeć umowę o przeniesienie portfela reasekuracji z zakładem reasekuracji lub zakładem ubezpieczeń mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
2. Organ nadzoru zatwierdza umowę, o której mowa w ust. 1, z zachowaniem warunków określonych w art 223zzi-223zzm po otrzymaniu od właściwego organu nadzoru państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym przejmujący zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń ma siedzibę, potwierdzenia, że zakład ten, po przejęciu portfela, będzie posiadał:
1) środki własne w wysokości marginesu wypłacalności;
2) aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

1. W przypadku przeniesienia portfela reasekuracji przez zagraniczny zakład reasekuracji mający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej na rzecz krajowego zakładu reasekuracji lub krajowego zakładu ubezpieczeń, organ nadzoru przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym zagraniczny zakład reasekuracji ma siedzibę, informację, czy krajowy zakład reasekuracji lub krajowy zakład ubezpieczeń po przeniesieniu portfela będzie posiadać środki własne w wysokości marginesu wypłacalności oraz aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, organ nadzoru przekazuje najpóźniej w terminie 3 miesięcy od dnia wystąpienia o przekazanie tych informacji.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 146 środki własne zakładu ubezpieczeń, kapitał gwarancyjny, art. 146a zasady dotyczące marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego ust. 3, art. 149 kapitały, rezerwy, fundusze
, art. 150 fundusz organizacyjny
ust. 2 i 3, art. 151 rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, ust. 1 i 2, art. 154 aktywa ust. 1 i 7, z tym że użyte w art. 151 rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe ust. 1 określenie "umów ubezpieczenia" oznacza "umowy reasekuracji".

1. Jeżeli zakład reasekuracji wykonuje działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 3:
1) margines wypłacalności zakładu reasekuracji jest równy sumie marginesu wypłacalności zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 1, i marginesu wypłacalności zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 2;
2) minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego nie może być niższa niż:
a) minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 1,
b) minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 2.
2. Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego zakładu reasekuracji nie może być niższa niż równowartość w złotych 3.000.000 euro.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, sposób wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalną wysokość kapitału gwarancyjnego dla rodzajów reasekuracji, uwzględniając konieczność zapewnienia wypłacalności zakładów reasekuracji i wzrost europejskiego indeksu cen konsumpcyjnych.

1. Środki własne zakładu reasekuracji są to aktywa zakładu reasekuracji z wyłączeniem aktywów:
1) przeznaczonych na pokrycie wszelkich przewidywanych zobowiązań;
2) wartości niematerialnych i prawnych;
3) akcji i udziałów własnych będących w posiadaniu zakładu reasekuracji;
4) z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
2. Z aktywów stanowiących środki własne zakładu reasekuracji, podlegającego nadzorowi dodatkowemu wyłącza się posiadane przez zakład reasekuracji akcje i inne aktywa finansujące kapitały własne innych zakładów reasekuracji i zakładów ubezpieczeń, należących do tej samej ubezpieczeniowej grupy kapitałowej.
3. Z aktywów stanowiących środki własne zakładu reasekuracji wchodzącego w skład konglomeratu finansowego wyłącza się posiadane przez zakład reasekuracji akcje lub udziały finansujące kapitały własne innych zakładów reasekuracji, zakładów ubezpieczeń, instytucji kredytowych, instytucji finansowych, w rozumieniu prawa bankowego, oraz firm inwestycyjnych.
4. Z aktywów stanowiących środki własne zakładu reasekuracji wyłącza się posiadane przez zakład reasekuracji w odniesieniu do innych zakładów reasekuracji, zakładów ubezpieczeń, instytucji kredytowych, instytucji finansowych, w rozumieniu prawa bankowego, oraz firm inwestycyjnych:
1) udzielone przez zakład reasekuracji pożyczki podporządkowane spełniające warunki określone w ust. 8 pkt 2;
2) skumulowane niezapłacone dywidendy z tytułu akcji uprzywilejowanych.
5. Na wniosek zakładu reasekuracji, jeżeli udziały lub akcje w innej instytucji kredytowej, firmie inwestycyjnej, instytucji finansowej, zakładzie ubezpieczeń, zakładzie reasekuracji są posiadane tymczasowo do celów pomocy finansowej przeznaczonej na reorganizację oraz utrzymanie podmiotu, organ nadzoru może wyrazić zgodę na odstąpienie od stosowania przepisów w sprawie odliczeń określonych w ust. 3 lub 4.
6. Na wniosek zakładu reasekuracji podlegającego nadzorowi dodatkowemu lub podlegającego na podstawie
ustawy o nadzorze uzupełniającym nadzorowi uzupełniającemu, organ nadzoru może wyrazić zgodę na odstąpienie
od pomniejszania środków własnych zakładu reasekuracji o elementy określone w ust. 3 lub 4, odnoszące się do
podmiotów określonych w ust. 3 lub 4, jeżeli podlegają one nadzorowi dodatkowemu zgodnie z właściwymi przepisami
lub nadzorowi uzupełniającemu zgodnie z przepisami ustawy o nadzorze uzupełniającym.
7. W szczególności środki własne zakładu reasekuracji powinny odpowiadać:
1) wartości opłaconego kapitału zakładowego;
2) wartości zobowiązań wobec członków towarzystwa, w przypadku towarzystwa reasekuracji wzajemnej, pod warunkiem, że zgodnie ze statutem towarzystwa zobowiązania wobec członków towarzystwa:
a) mogą być spłacone członkom towarzystwa tylko i wyłącznie wtedy, gdy nie spowoduje to naruszenia art. 146 środki własne zakładu ubezpieczeń, kapitał gwarancyjny ust. 1,
b) w przypadku likwidacji towarzystwa mogą być spłacone członkom towarzystwa tylko i wyłącznie po spłaceniu wszelkich innych zobowiązań towarzystwa,
c) z wyłączeniem indywidualnych płatności związanych z wygaśnięciem członkostwa nie mogą być spłacone przed przekazaniem informacji o zamiarze dokonania spłaty, w terminie 30 dni przed dniem spłaty, organowi nadzoru, który może zakazać w tym terminie dokonywania spłaty;
3) kapitałowi zapasowemu i kapitałom rezerwowym oraz kapitałowi z aktualizacji wyceny;
4) niepodzielonemu wynikowi finansowemu z lat ubiegłych po potrąceniu należnych dywidend: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna;
5) wynikowi finansowemu netto w okresie sprawozdawczym po potrąceniu należnych dywidend: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna.
8. Na wniosek zakładu reasekuracji i na podstawie przedstawionych przez niego dowodów organ nadzoru może wyrazić, w drodze decyzji, zgodę na zaliczenie do środków własnych:
1) wszelkich ukrytych rezerw wynikających z niedoszacowania aktywów lub przeszacowania pasywów w bilansie, o ile takie ukryte rezerwy nie mają wyjątkowego charakteru;
2) kapitału pożyczek podporządkowanych spełniających łącznie następujące warunki:
a) kapitał pożyczek podporządkowanych nie może stanowić więcej niż 25 % środków własnych,
b) kapitał pożyczek podporządkowanych jest opłacony w pełnej wysokości,
c) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi kapitał pożyczek podporządkowanych w przypadku upadłości albo likwidacji zakładu reasekuracji, może być spłacony dopiero po zaspokojeniu wszystkich innych wierzycieli zakładu reasekuracji,
d) w przypadku pożyczek z określonym okresem spłaty, pierwotny okres spłaty musi wynosić co najmniej 5 lat; nie później jednak, niż 12 miesięcy przed terminem spłaty, zakład reasekuracji jest obowiązany przedstawić do zatwierdzenia przez organ nadzoru, plan przedstawiający sposób utrzymania lub podniesienia środków własnych do wymaganej wartości przed terminem spłaty, chyba że warunki zaliczenia pożyczki do środków własnych stopniowo ograniczają wartość pożyczki zaliczanej do środków własnych przez okres co najmniej 5 lat przed terminem spłaty; organ nadzoru może zezwolić na przedterminową spłatę pożyczek, na wniosek zakładu reasekuracji, pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszenia art. 146 środki własne zakładu ubezpieczeń, kapitał gwarancyjny ust. 1,
e) w przypadku pożyczek, których termin spłaty nie jest ustalony, pożyczki te mogą być spłacane tylko i wyłącznie z zachowaniem pięcioletniego okresu wypowiedzenia, chyba że nie są już zaliczane do środków własnych; dokonanie przedterminowej spłaty może nastąpić tylko i wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody organu nadzoru, na wniosek zakładu reasekuracji, który jest obowiązany zawiadomić organ nadzoru o planowanej spłacie co najmniej 6 miesięcy przed planowanym terminem spłaty i przedstawić aktualne dane o wartości środków własnych i dane o wartości środków własnych przed i po dokonaniu płatności; organ nadzoru może zezwolić na spłatę pożyczek pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszenia art. 146 środki własne zakładu ubezpieczeń, kapitał gwarancyjny ust. 1,
f) w umowie pożyczki nie zawarto żadnych warunków przewidujących, że w określonych okolicznościach, innych niż likwidacja zakładu reasekuracji, zadłużenie zostanie spłacone przed uzgodnionym terminem spłaty,
g) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi umowa pożyczki może być zmieniona tylko po otrzymaniu od organu nadzoru oświadczenia o braku zastrzeżeń do planowanych zmian;
3) połowy należnych wpłat na kapitał zakładowy pod warunkiem, że 25 % tego kapitału zostało opłacone, nie więcej jednak niż równowartość 50 % mniejszej spośród wartości marginesu wypłacalności lub środków własnych zakładu reasekuracji.
9. Na wniosek towarzystwa reasekuracji wzajemnej wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem pkt 2, organ nadzoru może wyrazić, w drodze decyzji, zgodę na zaliczenie do środków własnych należności towarzystwa od jego członków z tytułu dopłat, których może zażądać na podstawie statutu, do wysokości 50 % dopłat należnych w roku obrotowym i do wysokości 50 % mniejszej spośród wartości środków własnych lub marginesu wypłacalności.
10. Na wniosek zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem pkt 1, i na podstawie przedstawionych przez niego dowodów organ nadzoru może wyrazić, w drodze decyzji, zgodę na zaliczenie do środków własnych:
1) do dnia 31 grudnia 2009 r., kwoty 50 % przyszłych zysków zakładu reasekuracji, nie więcej jednak niż równowartość 25 % mniejszej spośród wartości marginesu wypłacalności lub środków własnych zakładu reasekuracji, ustalonych przez pomnożenie przewidywanego rocznego zysku, którym jest średnia arytmetyczna zysków zakładu reasekuracji wykazanych w okresie ostatnich 5 lat działalności, przez współczynnik, który określa pozostały średni okres ważności umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, nieprzekraczający 6 lat, o ile przyszłe zyski nie zostały już uwzględnione w wyliczeniu środków własnych zakładu reasekuracji w ramach ukrytych rezerw;
2) w przypadku gdy zakład reasekuracji nie stosuje metody Zillmera lub stosuje ją, lecz nie uwzględnia przy tym kosztów akwizycji w pełnej wysokości - różnicy między wysokością rezerwy obliczoną przez zakład reasekuracji i wysokością rezerwy obliczoną przy zastosowaniu metody Zillmera z uwzględnieniem kosztów akwizycji w pełnej wysokości; wielkość ta nie może jednak przekroczyć 3,5 % sumy różnicy między sumami kapitału i wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla wszystkich umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, dla których stosowanie metody Zillmera jest dopuszczalne; różnica zaliczana do środków własnych jest pomniejszana o nierozliczone koszty akwizycji, wykazane w bilansie jako aktywa.
11. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, sposób kalkulacji współczynnika kwoty 50 % przyszłych zysków oraz współczynnika określającego maksymalną wysokość przyszłych zysków, które mogą być zaliczone do środków własnych zakładu reasekuracji wykonującego działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji, o którym mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia spójności i przejrzystości dokonywanych obliczeń.
12. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania środków własnych krajowych zakładów reasekuracji wchodzących w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej, uwzględniając, aby w ubezpieczeniowej grupie kapitałowej do środków własnych nie były zaliczane podwójnie, w sposób bezpośredni lub pośredni, te same aktywa.
13. Środki własne na pokrycie kapitału gwarancyjnego stanowią aktywa, o których mowa w ust. 1-10, z wyłączeniem aktywów, o których mowa w ust. 8 pkt 3.

Ze środków pochodzących z funduszu organizacyjnego zakładu reasekuracji gromadzonych na wyodrębnionym rachunku bankowym mogą być finansowane jedynie koszty związane z utworzeniem administracji zakładu reasekuracji.

1. Obliczenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w odniesieniu do działalności reasekuracyjnej w zakresie reasekuracji, o których mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 1, mogą być dokonywane wyłącznie przez aktuariusza.
2. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe w odniesieniu do działalności reasekuracyjnej w zakresie reasekuracji, o których mowa w art. 223y rodzaje reasekuracji objętych zezwoleniem , pkt 2, ustalane metodami matematyki ubezpieczeniowej, aktuariusz potwierdza opinią o ich prawidłowości. Opinia ta stanowi załącznik do sprawozdania finansowego.

1. Aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych zakład reasekuracji jest obowiązany lokować zgodnie z następującymi zasadami:
1) aktywa uwzględniają rodzaj działalności wykonywanej przez zakład reasekuracji, w szczególności charakter, kwotę i czas trwania zobowiązań z tytułu zawartych umów reasekuracji, w taki sposób, aby zapewnić wystarczalność, płynność, bezpieczeństwo, jakość, rentowność i dostosowanie zapadalności aktywów do wymagalności zobowiązań;
2) aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych powinny być zróżnicowane i odpowiednio rozproszone, tak aby umożliwiały właściwe reagowanie przez zakład reasekuracji na zmiany w otoczeniu gospodarczym, w szczególności na rozwój sytuacji na rynkach finansowych i rynkach nieruchomości lub wystąpienie zdarzeń katastroficznych;
3) lokaty w aktywa, które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym zakład reasekuracji utrzymuje na ostrożnym poziomie;
4) zakład reasekuracji może lokować aktywa w instrumenty pochodne, pod warunkiem że przyczyniają się one do zmniejszenia ryzyka inwestycyjnego związanego z innymi aktywami stanowiącymi pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych; zakład reasekuracji unika nadmiernej ekspozycji na ryzyko w stosunku do jednego kontrahenta oraz w stosunku do innych operacji dotyczących instrumentów pochodnych;
5) zakład reasekuracji różnicuje aktywa w sposób właściwy, tak aby uniknąć nadmiernego uzależnienia od jednego, określonego składnika aktywów, emitenta lub grupy emitentów powiązanych ze sobą oraz nadmiernej akumulacji ryzyka w całym portfelu; lokaty w aktywach wyemitowanych przez tego samego emitenta lub grupy emitentów powiązanych ze sobą nie mogą narażać zakładu reasekuracji na nadmierną koncentrację ryzyka; zastrzeżenia te nie dotyczą papierów wartościowych emitowanych, gwarantowanych lub poręczonych przez Skarb Państwa.
2. Nie stanowią aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych krajowego zakładu reasekuracji, podlegającego nadzorowi dodatkowemu, aktywa finansujące kapitały własne innych zakładów reasekuracji lub zakładów ubezpieczeń należących do tej samej ubezpieczeniowej grupy kapitałowej.
3. Aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych nie mogą przekraczać:
1) 30 % wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto w aktywach ustalanych w walutach innych niż waluty, w których są ustalane rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe;
2) 30 % wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto w listach zastawnych, udziałach, akcjach i innych papierach wartościowych o stałej lub zmiennej stopie dochodu niedopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym;
3) 5 % wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto w papierach wartościowych jednego emitenta;
4) 10 % wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto w papierach wartościowych grupy emitentów powiązanych ze sobą.
4. Ograniczenia, o których mowa w ust. 3, nie dotyczą papierów wartościowych emitowanych, gwarantowanych lub poręczonych przez Skarb Państwa.

1. Do zadań aktuariusza zakładu reasekuracji należy:
1) ustalanie wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych;
2) kontrolowanie aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zgodnie z art. 223zzc sprawozdania finansowe zakładu reasekuracji,
3) wyliczanie marginesu wypłacalności;
4) sporządzanie rocznego raportu o stanie portfela reasekuracji;
5) ustalanie wartości składników zaliczanych do środków własnych.
2. Aktuariusz niezwłocznie informuje zarząd zakładu reasekuracji o ujawnieniu podczas wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1, faktów wskazujących na popełnienie przestępstwa lub inne naruszenie przepisów prawa.
3. Aktuariusz, w terminie 30 dni od dnia poinformowania zarządu zakładu reasekuracji o ujawnieniu faktów, o których mowa w ust. 2, informuje organ nadzoru o ujawnionych faktach oraz podjętych przez zakład reasekuracji działaniach w związku z ujawnieniem tych faktów.
4. Przepisy art. 159 powoływanie i odwoływanie oraz zadania aktuariusza, ust. 4-7 stosuje się odpowiednio.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rocznym raporcie o stanie portfela, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając konieczność zapewnienia organowi nadzoru pełnej informacji o stanie portfela zakładu reasekuracji.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 168 załączniki do sprawozdań finansowych zakładu ubezpieczeń, oraz art 170-172.

1. Zakład reasekuracji przedstawia organowi nadzoru roczne sprawozdanie finansowe, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, w terminie 6 miesięcy od ostatniego dnia roku obrotowego.
2. Sprawozdanie finansowe zakładu reasekuracji wykonującego działalność w zakresie reasekuracji ubezpieczeń na życie, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy, obok osób określonych w odrębnych ustawach, podpisuje również aktuariusz.
3. Do sprawozdania finansowego zakładu reasekuracji wykonującego działalność w zakresie reasekuracji pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych, o których mowa w dziale II załącznika do ustawy, w których rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe są ustalane metodami aktuarialnymi, dołącza się opinię aktuariusza o prawidłowości wykazanych w sprawozdaniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalanych metodami aktuarialnymi.
4. Do sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, dołącza się roczny raport o stanie portfela reasekuracji, o którym mowa w art. 223zza zadania aktuariusza zakładu reasekuracji, ust. 1 pkt 4.

1. Zakład reasekuracji przedstawia organowi nadzoru kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, zakres, formę i sposób sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 1, oraz terminy ich przedstawiania organowi nadzoru, uwzględniając wszystkie informacje mające wpływ na ocenę sytuacji finansowej zakładu reasekuracji.

Obowiązek, o którym mowa w art. 172 obowiązki biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe zakładu ubezpieczeń
, odnosi się również do okoliczności ujawnionych w ramach badania sprawozdań finansowych podmiotów blisko powiązanych z zakładem reasekuracji.

1. Krajowy zakład reasekuracji podlegający dodatkowemu nadzorowi oraz główny oddział jest obowiązany do sporządzania i przekazywania organowi nadzoru wraz ze sprawozdaniem, o którym mowa w art. 223zzc sprawozdania finansowe zakładu reasekuracji, rocznych sprawozdań dotyczących transakcji przeprowadzanych w ubezpieczeniowej grupie kapitałowej, w szczególności w zakresie:
1) pożyczek;
2) gwarancji oraz innych transakcji pozabilansowych;
3) środków stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności;
4) lokat;
5) działalności reasekuracyjnej;
6) porozumień co do podziału kosztów.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, formę i zasady sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość i strukturę kapitału zakładowego, wysokość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, prawidłowość polityki lokacyjnej, wysokość i pokrycie środkami własnymi marginesu wypłacalności oraz informacje mające wpływ na sytuację finansową zakładu reasekuracji.
3. Organ nadzoru, w przypadku stwierdzenia, że transakcje, o których mowa w ust. 1, zagrażają bądź mogą zagrozić wypłacalności zakładu reasekuracji, może podjąć środki określone w ustawie w celu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 176 połączenie zakładów ubezpieczeń, art. 177 łączenie się zakładów ubezpieczeń i towarzystw ubezpieczeń wzajemnych
, art. 178 przejście portfela ubezpieczeń i reasekuracji przy połączeniu zakładów ubezpieczeń pkt 2, art. 179 plan połączenia zakładów ubezpieczeń ust. 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 180 sprzeciw organu nadzoru wobec planowanego połączenia zakładów ubezpieczeń ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, z tym że użyte w:
1) art. 177 łączenie się zakładów ubezpieczeń i towarzystw ubezpieczeń wzajemnych
określenie "towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych" oznacza "towarzystwo reasekuracji wzajemnej";
2) art. 180 sprzeciw organu nadzoru wobec planowanego połączenia zakładów ubezpieczeń ust. 1 pkt 2 określenie "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia" oznacza "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji".

Plan połączenia zakładów reasekuracji zawiera również rodzaj lub rodzaje reasekuracji, w zakresie których zakład reasekuracji przejmujący lub nowo zawiązany będzie wykonywać działalność.

1. Zakład reasekuracji może zawrzeć z innym zakładem reasekuracji lub zakładem ubezpieczeń umowę o przeniesienie całości lub części umów reasekuracji, zwaną dalej "przeniesieniem portfela reasekuracji".
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, wymaga zatwierdzenia przez organ nadzoru.

1. Przeniesienie portfela reasekuracji może nastąpić pod warunkiem, że zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń przejmujący portfel reasekuracji i zakład reasekuracji przekazujący portfel reasekuracji, po wykonaniu umowy będą posiadać:
1) środki własne w wysokości co najmniej marginesu wypłacalności;
2) aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.
2. Organ nadzoru może zwolnić zakład reasekuracji przekazujący lub zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń przejmujący portfel reasekuracji od warunku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli umowa ma na celu ochronę interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, w sytuacji zagrożenia wypłacalności zakładu reasekuracji przekazującego portfel reasekuracji.

1. Wniosek o zatwierdzenie przeniesienia portfela reasekuracji składają wspólnie zainteresowane zakłady reasekuracji albo zakład reasekuracji i zakład ubezpieczeń.
2. Wniosek o zatwierdzenie przeniesienia portfela reasekuracji zawiera:
1) nazwy i siedziby zakładu reasekuracji przekazującego i zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń przejmującego portfel reasekuracji;
2) wykaz przenoszonych umów reasekuracji;
3) wykaz rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalonych dla przenoszonych umów reasekuracji;
4) wykaz aktywów przenoszonych wraz z umowami reasekuracji.
3. Do wniosku o zatwierdzenie przeniesienia portfela reasekuracji należy dołączyć:
1) umowę o przeniesienie portfela reasekuracji;
2) dowód posiadania środków własnych w wysokości marginesu wypłacalności zakładu reasekuracji przekazującego i zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń przejmującego portfel reasekuracji lub wniosek o zwolnienie od warunku określonego w art. 223zzj warunki przeniesienia portfela reasekuracji, ust. 1 pkt 1;
3) dowód posiadania aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przez zakład reasekuracji przekazujący oraz zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń przejmujący portfel reasekuracji lub wniosek o zwolnienie od warunku określonego w art. 223zzj warunki przeniesienia portfela reasekuracji, ust. 1 pkt 2.

Organ nadzoru zatwierdza, w drodze decyzji, przeniesienie portfela reasekuracji, jeżeli są spełnione następujące warunki:
1) został złożony wniosek spełniający warunki określone w art. 223zzk wniosek o zatwierdzenie przeniesienia portfela reasekuracji,
2) zakład reasekuracji przekazujący oraz zakład reasekuracji lub zakład ubezpieczeń przejmujący portfel reasekuracji spełniają warunki określone w art. 223zzj warunki przeniesienia portfela reasekuracji
3) interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji są należycie zabezpieczone.

1. Wraz z przeniesieniem portfela reasekuracji następuje przeniesienie aktywów zakładu reasekuracji przekazującego do zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń przejmującego, w wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalonej dla przenoszonego portfela reasekuracji.
2. W przypadku uzasadnionym ochroną interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, organ nadzoru może, na wniosek zainteresowanego zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń, określić wartość aktywów przenoszonych wraz z portfelem reasekuracji lub wyrazić zgodę na przeniesienie portfela reasekuracji bez przekazania środków finansowych.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 187 plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ust. 1-4, 6-8, 8b, 8c i 9, art. 188 kurator ust. 1-6, 8 i 9, art. 189 zarząd komisaryczny, art. 190 przesłanki likwidacji zakładu ubezpieczeń, art. 191 skutki otwarcia likwidacji zakładu ubezpieczeń pkt 4-7, art 192-195, art. 197 dokumenty składane przez likwidatora organowi nadzoru, art. 198 zawiadomienie organu nadzoru o ukończeniu likwidacji zakładu ubezpieczeń, art. 199 aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych a likwidacja zakładu ubezpieczeń ust. 1 pkt 2 i ust. 2, z tym że użyte w:
1) art. 187 plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ust. 7 i 8, art. 189 zarząd komisaryczny ust. 2 i 10 oraz art. 192 zawiadomienie o zamiarze podjęcia uchwały o rozwiązaniu zakładu ubezpieczeń ust. 3 określenie "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia" oznacza "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji";
2) art. 188 kurator ust. 2 określenie "interesy zakładu ubezpieczeń, ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia" oznacza "interesy zakładu reasekuracji, cedentów, ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji";
3) art. 193 przymusowa likwidacja zakładu ubezpieczeń ust. 1 pkt 5 określenie "umów ubezpieczenia" oznacza "umowy reasekuracji".

Program naprawczy, o którym mowa w art. 187 plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, ust. 8, powinien zawierać co najmniej informacje:
1) o których mowa w art. 223x plan działalności krajowego zakładu reasekuracji , ust. 2,
2) dotyczące programu retrocesji określającego formę i zakres retrocesji oraz retrocesjonariuszy
- sporządzone na okres kolejnych 3 lat obrotowych działalności zakładu reasekuracji.

Funkcję kuratora może pełnić osoba fizyczna legitymująca się co najmniej 10-letnim doświadczeniem zawodowym w zakresie organizacji i zasad działalności zakładu reasekuracji lub zakładu ubezpieczeń wykonującego również działalność reasekuracyjną. Kuratorem może być również osoba prawna, w której co najmniej połowa członków organu zarządzającego spełnia warunek określony w zdaniu poprzedzającym.

Informacja o likwidacji zakładu reasekuracji podlega wpisowi do właściwych rejestrów państw członkowskich Unii Europejskiej, w których zakład reasekuracji wykonuje działalność, zgodnie z przepisami rozdziału 6.

W przypadku likwidacji zakładu reasekuracji zobowiązania wynikające z umów reasekuracji zawartych przez oddział zakładu lub w ramach swobody świadczenia usług są wypełniane w ten sam sposób, jak zobowiązania wynikające z innych umów reasekuracji zakładu.

Do likwidacji towarzystw reasekuracji wzajemnej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych.

Do zakładów reasekuracji stosuje się odpowiednio przepisy art. 205 uczestnictwo organu państwa członkowskiego UE w kontroli prowadzonej przez organ nadzoru, art. 206 stwierdzenie nieprawidłowości w sprawozdaniu finansowym zakładu ubezpieczeń, art. 207 uprawnienie do żądania od zakładu ubezpieczeń informacji i wyjaśnień ust. 2, art. 208 kontrola działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń, art 208b-209, art 211-213 oraz art. 214 informacje przekazywane Komisji Europejskiej przez organ nadzoru
ust. 1, z tym że użyte w:
1) art. 208b zakres kontroli zakładu ubezpieczeń i termin zakończenia czynności kontrolnych ust. 1 pkt 3 określenie "interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia" oznacza "interesy cedentów oraz ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji";
2) art. 212 uprawnienia organu nadzoru w razie nie wykonywania zaleceń lub naruszania przepisów prawa przez zakład ubezpieczeń ust. 1 określenie "umów ubezpieczenia" oznacza "umowy reasekuracji".

Organ nadzoru sprawuje nadzór nad krajowym zakładem reasekuracji wykonującym działalność reasekuracyjną, w tym w formie oddziału lub w ramach swobody świadczenia usług na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 11 nadzór nad zakładem ubezpieczeń z siedzibą w państwie trzecim.

Nadzór nad zakładem reasekuracji polega w szczególności na:
1) ochronie interesów cedentów oraz ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji, w tym na zapewnieniu przestrzegania przez zakład reasekuracji przepisów prawa dotyczących gospodarki finansowej, w zakresie:
a) wymogów dotyczących wypłacalności,
b) zasad tworzenia i wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych,
c) prawidłowości pokrywania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych aktywami;
2) wydawaniu zezwoleń na wykonywanie działalności reasekuracyjnej.

Organ nadzoru może żądać od zakładu reasekuracji dokumentów oraz informacji i wyjaśnień dotyczących działalności zakładu reasekuracji i jego gospodarki finansowej, w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań z zakresu nadzoru.

1. Organ nadzoru może żądać od podmiotu innego niż zakład reasekuracji, wchodzącego w skład ubezpieczeniowej grupy kapitałowej i mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, informacji, wyjaśnień lub danych niezbędnych dla sprawowania nadzoru dodatkowego.
2. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie przekaże w wyznaczonym terminie wymaganych informacji, wyjaśnień lub danych, organ nadzoru może podjąć w stosunku do takiego podmiotu środki określone w art. 212 uprawnienia organu nadzoru w razie nie wykonywania zaleceń lub naruszania przepisów prawa przez zakład ubezpieczeń, ust. 1, przy czym górna granica wysokości kary pieniężnej nakładanej na ten podmiot nie może przekroczyć 10.000.000 zł.

1. Organ nadzoru może przeprowadzić kontrolę podmiotów, o których mowa w art. 223zzy uprawnienia organu nadzoru w razie nie przekazania żądanych informacji, wyjaśnień lub danych, w zakresie rzetelności informacji, wyjaśnień lub danych przekazanych w trybie art. 223zzy uprawnienia organu nadzoru w razie nie przekazania żądanych informacji, wyjaśnień lub danych.
2. Do kontroli przeprowadzanej na podstawie ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 208 kontrola działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń ust. 3 i 4 oraz art 208b-208h.
3. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 1, utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, organ nadzoru może podjąć w stosunku do takiego podmiotu środki określone w art. 212 uprawnienia organu nadzoru w razie nie wykonywania zaleceń lub naruszania przepisów prawa przez zakład ubezpieczeń ust. 1, przy czym górna granica wysokości kary pieniężnej nakładanej na ten podmiot nie może przekroczyć 10.000.000 zł.

1. Kto bez wymaganego zezwolenia wykonuje czynności ubezpieczeniowe lub działalność reasekuracyjną,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

1. Kto nie będąc uprawnionym przez zakład ubezpieczeń zawiera w jego imieniu umowy ubezpieczenia
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

1. Kto, nie będąc uprawnionym przez zakład reasekuracji, zawiera w jego imieniu umowy reasekuracji,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

1. Kto przy wykonywaniu obowiązków określonych w ustawie ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je organowi zakładu ubezpieczeń, organowi zakładu reasekuracji, władzom państwowym lub osobie powołanej do badania sprawozdań finansowych,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Kto, będąc członkiem zarządu lub rady nadzorczej zakładu ubezpieczeń albo zakładu reasekuracji, podaje organowi nadzoru informacje niezgodne ze stanem faktycznym albo w inny sposób wprowadza w błąd ten organ,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Kto będąc członkiem zarządu zakładu ubezpieczeń albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość zakładu ubezpieczeń pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość zakładu ubezpieczeń
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Kto, będąc członkiem zarządu zakładu reasekuracji albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu reasekuracji pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość zakładu reasekuracji,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

1. Kto, wykonując działalność gospodarczą, nie będąc zakładem ubezpieczeń albo zakładem reasekuracji, używa w nazwie albo do określenia wykonywanej działalności lub w reklamie wyrazów wskazujących na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.

Dyrektor głównego oddziału, który nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 123 sprawozdania z przebiegu likwidacji głównego oddziału, ust. 4 albo art. 223zm obowiązki dyrektora głównego oddziału, ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

1. Kto będąc obowiązany do zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 19 obowiązek zachowania tajemnicy, ust. 1, ujawnia ją lub wykorzystuje
podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu, o którym mowa w ust. 1, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej
podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 5.

W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.): (zmiany pominięte).

W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424 i Nr 84, poz. 774): (zmiany pominięte).

W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 49, poz. 448 i Nr 141, poz. 1178): (zmiany pominięte).

Wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zakład ubezpieczeń z państwa członkowskiego Unii Europejskiej podlega nadzorowi organu nadzoru.

1. Rezydent, w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, może zawrzeć umowę ubezpieczenia wyłącznie z zakładem ubezpieczeń posiadającym zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Nierezydent, w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, podejmujący działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może ubezpieczyć ryzyka związane z tą działalnością wyłącznie w zakładzie ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 1.
3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki dopuszczalności zawierania umów ubezpieczenia z innym zakładem ubezpieczeń niż zakład ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając warunki zawarcia umowy ubezpieczenia za granicą oraz procedurę uprawniającą do zawarcia takiej umowy.

1. Podmiot, który nabył albo objął akcje lub prawa z akcji zakładu ubezpieczeń w ilości zapewniającej przekroczenie 10 % głosów na walnym zgromadzeniu, jest obowiązany powiadomić o tym organ nadzoru w terminie 7 dni od dnia nabycia albo objęcia.
2. Podmiot zamierzający nabyć bezpośrednio lub pośrednio akcje lub prawa z akcji albo objąć akcje lub prawa z akcji zakładu ubezpieczeń zapewniające przekroczenie odpowiednio 25 %, 50 %, 75 % głosów na walnym zgromadzeniu jest obowiązany każdorazowo uzyskać, wydaną w drodze decyzji, zgodę organu nadzoru na nabycie albo objęcie.
3. Organ nadzoru odmawia wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2, jeżeli:
1) podmiot, zamierzający nabyć albo objąć akcje lub prawa z akcji zakładu ubezpieczeń, nie daje rękojmi prowadzenia spraw zakładu ubezpieczeń w sposób należycie zabezpieczający interesy ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia;
2) środki przeznaczone na nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji pochodzą z kredytu lub pożyczki albo są w inny sposób obciążone;
3) nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń przez określony podmiot zagraża obronności, bezpieczeństwu państwa lub bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu;
4) wpłaty na akcje pochodzą z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł;
5) nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń przez określony podmiot stoi w sprzeczności z planami restrukturyzacji sektora lub jego części.
4. Decyzja organu nadzoru, o której mowa w ust. 2, zawiera:
1) oznaczenie ilości nabywanych albo obejmowanych akcji lub praw z akcji;
2) oznaczenie wartości nominalnej nabywanych albo obejmowanych akcji lub praw z akcji;
3) procentowe oznaczenie liczby głosów, jakie będą przysługiwały nabywcy albo obejmującemu akcje lub prawa z akcji na walnym zgromadzeniu;
4) oznaczenie rodzaju kodu i emisji nabywanych albo obejmowanych akcji lub praw z akcji.
5. Organ nadzoru jest obowiązany wydać decyzję w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o wyrażenie zgody, o której mowa w ust. 2.
6. Nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń przez podmiot zależny uważa się za nabycie albo objęcie przez podmiot dominujący.
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się, gdy podmiotem dominującym jest Skarb Państwa.
8. Nie można wykonywać prawa głosu z akcji nabytych albo objętych z naruszeniem ust. 2.
9. Wykonywanie prawa głosu z akcji nabytych albo objętych z naruszeniem ust. 1 i 2 jest bezskuteczne.
10. Zakład ubezpieczeń nie może nabywać albo obejmować akcji w podmiocie dominującym.
11. Przepisy ust. 1-10 nie naruszają przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.
12. Podmiot nabywający albo obejmujący akcje lub prawa z akcji zakładu ubezpieczeń, w trybie ust. 1-10, jest obowiązany poinformować zakład ubezpieczeń, którego nabycie albo objęcie dotyczy.

1. W przypadku gdy ryzyko umiejscowione jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, aktywa, o których mowa w art. 154 aktywa, ust. 6, mogą być lokowane wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Do uznania za środki stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, aktywów znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jest wymagane zezwolenie ogólne udzielone przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, może udzielić zezwolenia ogólnego na uznawanie za aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych aktywów znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając konieczność zachowania bezpieczeństwa i rentowności aktywów.

1. Zakład ubezpieczeń przekazuje organowi nadzoru ogólne i szczególne warunki ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia ich do obrotu.
2. W przypadku stwierdzenia, że dokumenty, o których mowa w art. 207 uprawnienie do żądania od zakładu ubezpieczeń informacji i wyjaśnień, ust. 3, nie są zgodne z prawem, organ nadzoru w formie zalecenia może żądać od zakładu ubezpieczeń dokonania odpowiednich zmian.

1. Zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, zachowują swoją ważność.
2. W stosunku do zakładów ubezpieczeń, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, a które przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie rozpoczęły działalności ubezpieczeniowej, organ nadzoru może dokonać cofnięcia zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie grup ubezpieczeń, w których działalność ubezpieczeniowa nie została rozpoczęta.

1. Do wniosków o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej lub na zmianę obszaru lub rzeczowego zakresu działania zakładu ubezpieczeń, złożonych na podstawie ustawy, o których mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, co do których nie została wydana decyzja, stosuje się przepisy ustawy.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przekaże organowi nadzoru wnioski, o których mowa w ust. 1, wraz z dołączonymi do nich dokumentami.

1. Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej:
1) główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń z państw członkowskich Unii Europejskiej, które przed tym dniem uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stają się oddziałami w rozumieniu art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 6;
2) wygasają zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń, o których mowa w pkt 1;
3) kaucja, wraz z odsetkami, złożona przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, o którym mowa w pkt 1, podlega zwrotowi.
2. Od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej do oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zastosowanie mają przepisy rozdziału 7 ustawy.
3. Organ nadzoru państwa właściwego ze względu na siedzibę zagranicznego zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w terminie 3 miesięcy od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej przekazuje organowi nadzoru informacje określone w art. 132 inny niż przez oddział sposób wykonywania działalności przez zagraniczny zakład ubezpieczeń i art. 133 obowiązki zagranicznego zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność w inny sposób niż przez oddział. Organ nadzoru, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji, może wskazać warunki, o których mowa w art. 131 wykonywanie działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń na terytorium RP przez oddział ust. 1 pkt 2.
4. Oddziały, o których mowa w ust. 1, do czasu uzyskania od organu nadzoru informacji o warunkach, o których mowa w art. 131ust . 1 pkt 2, bądź upływu terminu 2 miesięcy na przekazanie tej informacji, mogą wykonywać działalność ubezpieczeniową w zakresie określonym w zezwoleniu na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń.
5. W przypadku nieprzekazania organowi nadzoru informacji, o których mowa w art. 132 inny niż przez oddział sposób wykonywania działalności przez zagraniczny zakład ubezpieczeń i art. 133 obowiązki zagranicznego zakładu ubezpieczeń wykonującego działalność w inny sposób niż przez oddział, zgodnie z ust. 3, organ nadzoru może zakazać wykonywania, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

1. Zakłady ubezpieczeń, które posiadają zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie działu II grupa 10 załącznika do ustawy, z wyjątkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika, są obowiązane do ustanowienia reprezentantów do spraw roszczeń, o których mowa w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.
2. W przypadku niedopełnienia przez zakład ubezpieczeń obowiązku, o którym mowa w ust. 1, organ nadzoru cofa zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie działu II grupa 10, z wyjątkiem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika.

1. Zakłady ubezpieczeń, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w art. 6 wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 3, są obowiązane dostosować do tych wymagań nazwę lub firmę, w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Treść umów ubezpieczenia, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy, która w dniu wejścia w życie ustawy nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 13 elementy umowy ubezpieczenia, powinna być dostosowana do tych wymagań w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Przepis art. 13 elementy umowy ubezpieczenia stosuje się do umów zawartych po dniu wejścia w życie ustawy. W terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy do umów zawartych przed tą datą stosuje się przepisy dotychczasowe.
2a. Do umów ubezpieczenia, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy, zawartych przed dniem 1 stycznia 1992 r. nie stosuje się art. 13 elementy umowy ubezpieczenia, z wyłączeniem obowiązków określonych w art. 13 elementy umowy ubezpieczenia ust. 2.
3. Zakłady ubezpieczeń wykonujące działalność ubezpieczeniową w formie towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w rozdziale 4, są obowiązane dostosować się do tych wymagań w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
4. Towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych uznane za małe na mocy dotychczas obowiązujących przepisów uważa się za małe towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych w rozumieniu art. 43 małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, ,jeżeli spełniają warunki określone w art. 43 małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych ust. 2.
5. Do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych uznanych na mocy dotychczasowych przepisów za małe, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymogów określonych w art. 43 małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 43 małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych ust. 6-8.

Zakłady ubezpieczeń, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymagań, o których mowa w art. 156 zarządzanie funduszami kapitałowymi, są obowiązane dostosować się do tych wymagań w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Do spraw rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy i niezakończonych stosuje się przepisy ustawy, o ile nie są one mniej korzystne dla ubezpieczającego, ubezpieczonego, uposażonego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia.

Z dniem wejścia w życie ustawy zawarte dotychczas umowy ubezpieczenia na życie jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem inwestycyjnym, przekształcają się z mocy prawa w umowy ubezpieczenia z działu I grupa 3 załącznika do ustawy.

1. Zarząd komisaryczny ustanowiony na mocy dotychczas obowiązujących przepisów wykonuje swoje zadania do upływu terminu określonego w decyzji o jego ustanowieniu, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Z dniem ustanowienia przez organ nadzoru zarządu komisarycznego zgodnie z przepisami ustawy, zarząd komisaryczny ustanowiony na mocy dotychczas obowiązujących przepisów wygasa.

1. Do osób będących członkami zarządu krajowego zakładu ubezpieczeń oraz do dyrektora głównego oddziału i jego zastępcy powołanych na podstawie zezwoleń wydanych przez Ministra Finansów, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, przepisy odpowiednio art. 27 zarząd krajowego zakładu ubezpieczeń
ust. 3 oraz art. 106 główny oddział jako podmiot praw i obowiązków, wymogi wobec dyrektora i jego zastępcy ust. 4 stosuje się po upływie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Do osób będących członkami zarządu i rady nadzorczej krajowego zakładu ubezpieczeń oraz do dyrektora głównego oddziału i jego zastępcy, powołanych na podstawie zezwoleń wydanych przez Ministra Finansów, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, przepisy odpowiednio art. 27 zarząd krajowego zakładu ubezpieczeń
ust. 1, 2, 4-9, art. 28 wymogi wobec członka rady nadzorczej, art. 106 główny oddział jako podmiot praw i obowiązków, wymogi wobec dyrektora i jego zastępcy ust. 3 i 5 oraz art. 110 zgoda na powołanie dyrektora i zastępcy głównego oddziału stosuje się po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Z dniem wejścia w życie ustawy Polska Izba Ubezpieczeń utworzona na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, staje się Polską Izbą Ubezpieczeń w rozumieniu ustawy.

1. Osoby, które zdały egzamin przed Komisją dla Aktuariuszy przed dniem wejścia w życie ustawy oraz spełniają warunki określone w art. 161 wpis do rejestru aktuariuszy, ust. 1 pkt 1 i 4-6, zostają z dniem wejścia w życie ustawy wpisane do rejestru aktuariuszy.
2. Osoby, które zostały wpisane na listę aktuariuszy przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają z urzędu wpisowi do rejestru aktuariuszy.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 37 ust. 3, art. 37c decyzja organu nadzoru o wyłączeniu niektórych podmiotów z nadzoru dodatkowego, art. 37e ust. 6, art. 37i ust. 5, art. 37 ł ust. 3, art. 46 ust. 1, art. 46a ust. 2, art. 53 ust. 2, art. 63 ust. 9, art. 82 ust. 12, art. 82c ust. 4a i art. 84 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 256 utrata mocy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie:
1) art. 9 wymogi wobec osób wykonujących czynności agencyjne ust. 2, art. 28 zezwolenie na wykonywanie działalności ust. 6 i art. 36 Komisja Egzaminacyjna dla Brokerów Ubezpieczeniowych ust. 6 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym;
2) art. 13 uchylony ust. 3 i ust. 5, art. 14 finansowanie kosztów nadzoru ust. 3 i art. 22 uchylony ust. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych;
3) art. 117 dochody Funduszu ust. 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych;
4) art. 147 rozporządzenie w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego , art. 166 rozporządzenie w sprawie Komisji dla Aktuariuszy i opłat egzaminacyjnych ust. 1 i ust. 3, art. 169 przedstawianie sprawozdań finansowych i statystycznych organowi nadzoru ust. 2, art. 238 rezydent, nierezydent ust. 3 oraz art. 240 aktywa ust. 3 niniejszej ustawy.

1. Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej stosuje się art 237-241.
2. Od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej stosuje się art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 2, 3 i 10, art. 11 nadzór nad zakładem ubezpieczeń z siedzibą w państwie trzecim, art. 14 zakaz łączenia ubezpieczeń i wykonywania podobnej działalności przez pracowników zakładu ubezpieczeń, art. 35 obowiązek powiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji , art. 36 obowiązek powiadomienia organu nadzoru o zamiarze zbycia akcji lub prawa z akcji krajowego zakładu ubezpieczeń, art. 92 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 3 pkt 22, art. 98 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej ust. 2, art. 101 cofnięcie zezwolenia ust. 3, art. 107 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez główny oddział na terytorium RP ust. 3 pkt 18, art. 109 wniosek zagranicznego zakładu ubezpieczeń o przyznanie uprawnień, art. 114 negatywne przesłanki wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 2, art. 118 zatwierdzenie umowy o przeniesienie portfela ubezpieczeń ust. 3–5, art. 119 cofnięcie zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń ust. 4, art. 120 powiadomienie o cofnięciu zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, przepisy rozdziału 7, art. 154 aktywa ust. 10–13, art. 161 wpis do rejestru aktuariuszy ust. 7, art. 175 współpraca organów nadzoru państw członkowskich UE, art. 187 plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ust. 5, 6 i 9, art. 194 czynności organu nadzoru w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, art. 195 zakres umocowania likwidatora, art. 196 wpis informacji o likwidacji zakładu ubezpieczeń do do rejestrów państw UE, art. 201 likwidacja zakładu ubezpieczeń a zaspokojenie zobowiązań z umów koasekuracji , art. 204 porozumienie o współpracy w sprawowaniu dodatkowego nadzoru nad zakładami ubezpieczeń z ubezpieczeniowej grupy kapitałowej, art. 205 uczestnictwo organu państwa członkowskiego UE w kontroli prowadzonej przez organ nadzoru, art. 213 obowiązki informacyjne organu nadzoru wobec Komisji Europejskiej i organów nadzoru innych państw UE, art. 214 informacje przekazywane Komisji Europejskiej przez organ nadzoru
i art. 244 reprezentanci do spraw roszczeń.

Traci moc ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z późn. zm.).

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem art. 189 zarząd komisaryczny oraz art. 249 wygaśnięcie zarządu komisarycznego ustanowionego na mocy wcześniejszych przepisów, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.