Ustawa określa:
1) osoby uprawnione lub obowiązane do posiadania dowodu osobistego;
2) zakres danych zawartych w dowodzie osobistym;
2a) zasady funkcjonowania warstwy elektronicznej dowodu osobistego;
3) (uchylony)
4) zasady wydawania dowodu osobistego;
5) zasady wymiany i unieważniania dowodu osobistego;
6) zakres danych gromadzonych w Rejestrze Dowodów Osobistych oraz zasady prowadzenia tego rejestru;
7) zasady postępowania z dokumentacją związaną z dowodami osobistymi;
8) zasady udostępniania danych gromadzonych w Rejestrze Dowodów Osobistych;
9) kompetencje ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw informatyzacji, wojewodów, organów gmin oraz konsulów Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie spraw, o których mowa w pkt 4–8.
1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają:
1) certyfikat identyfikacji i uwierzytelnienia – poświadczenie elektroniczne służące do identyfikacji i uwierzytelnienia posiadacza dowodu osobistego, potwierdzające dane tego posiadacza;
2) certyfikat podpisu osobistego – poświadczenie elektroniczne, które przyporządkowuje dane służące do walidacji podpisu osobistego do posiadacza dowodu osobistego, potwierdzające dane tego posiadacza;
3) certyfikat potwierdzenia obecności – poświadczenie elektroniczne, które posiadacz dowodu osobistego wykorzystuje do potwierdzenia swojej obecności w określonym czasie i miejscu, potwierdzające dane tego posiadacza;
4) data wydania dowodu osobistego – datę personalizacji dowodu osobistego;
5) dokumentacja związana z dowodami osobistymi – ogół dokumentów w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej sporządzonych w związku z wydawaniem dowodu osobistego zarówno przez wnioskodawców, jak i przez organy administracji publicznej, przechowywanych w siedzibie organu gminy;
6) numer CAN – numer dostępowy zamieszczony w postaci cyfr na awersie i w postaci kodu kreskowego na rewersie blankietu dowodu osobistego, którego podanie jest wymagane w celu nawiązania, za pośrednictwem czytnika kart, połączenia między warstwą elektroniczną dowodu osobistego a urządzeniem lub systemem teleinformatycznym;
7) personalizacja dowodu osobistego – wprowadzenie danych przyszłego posiadacza dowodu osobistego do blankietu dowodu osobistego i warstwy elektronicznej blankietu dowodu osobistego oraz wprowadzenie certyfikatów, o których mowa w pkt 1–3, do warstwy elektronicznej blankietu dowodu osobistego;
8) podmioty publiczne – podmioty publiczne w rozumieniu art. 2 stosowanie przepisów ustawy ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070) lub podmioty sektora publicznego, o których mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73);
9) podpis osobisty – zaawansowany podpis elektroniczny w rozumieniu art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE, weryfikowany za pomocą certyfikatu podpisu osobistego;
10) profil osobisty – środek identyfikacji elektronicznej zawierający dane potwierdzane przez certyfikat identyfikacji i uwierzytelnienia;
11) uszkodzenie dowodu osobistego – naruszenie warstwy graficznej lub warstwy elektronicznej dowodu osobistego, które podważa jego wiarygodność lub utrudnia identyfikację jego posiadacza, lub uniemożliwia korzystanie z warstwy elektronicznej zgodnie z jej przeznaczeniem;
12) utrata dowodu osobistego – brak fizycznej kontroli nad dowodem osobistym przez jego posiadacza, który nastąpił w wyniku przestępstwa, zagubienia lub innego zdarzenia losowego;
13) wydanie dowodu osobistego – czynności materialno-techniczne organu gminy mające na celu wystawienie dowodu osobistego na rzecz osoby obowiązanej lub uprawnionej do jego posiadania oraz przekazanie go tej osobie.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o organie gminy, należy przez to rozumieć wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.
1. Dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość i obywatelstwo polskie osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi oraz na podstawie jednostronnych decyzji innych państw, uznających ten dokument za wystarczający do przekraczania ich granic.
2. Dowód osobisty uprawnia do przekraczania granic państw, o których mowa w ust. 1.
1. Prawo do posiadania dowodu osobistego przysługuje każdemu obywatelowi Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Pełnoletni obywatel Rzeczypospolitej Polskiej zamieszkujący na jej terytorium jest obowiązany posiadać dowód osobisty.
1. Dowód osobisty wydaje się obywatelowi Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej może posiadać jeden ważny dowód osobisty.
3. Dowód osobisty nie zawiera danych osób trzecich.
1. Dowód osobisty wydany osobie, która nie ukończyła 12. roku życia, jest ważny przez okres 5 lat od daty jego wydania.
2. Dowód osobisty wydany osobie, która ukończyła 12. rok życia, jest ważny przez okres 10 lat od daty jego wydania.
3. Dowód osobisty wydany osobie, która ukończyła 12. rok życia, od której chwilowo fizycznie nie jest możliwe pobranie odcisków któregokolwiek z palców, jest ważny przez okres 12 miesięcy od daty jego wydania.
1. Dowody osobiste wydają organy gmin.
2. Zadania określone w niniejszej ustawie, realizowane przez organy gmin, są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej.
1. Właściwi miejscowo wojewodowie:
1) sprawują nadzór nad organami gmin w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie;
2) są organami odwoławczymi od decyzji wydawanych przez organy gmin.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością wojewody w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie.
3. Sprawowanie nadzoru, o którym mowa w ust. 2, polega na:
1) przeprowadzaniu kontroli, w tym na badaniu:
a) prawidłowości prowadzonych przez wojewodę postępowań administracyjnych,
b) terminowości załatwiania spraw z zakresu spraw określonych w ustawie;
2) kształtowaniu jednolitej polityki w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie i kontroli wykonywania ustalonych sposobów postępowania.
4. Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 1, jest wykonywana na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 224).
Minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje zadania punktu kontaktowego na potrzeby wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1157 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie poprawy zabezpieczeń dowodów osobistych obywateli Unii i dokumentów pobytowych wydawanych obywatelom Unii i członkom ich rodzin korzystającym z prawa do swobodnego przemieszczania się (Dz. Urz. UE L 188 z 12.07.2019, str. 67).
Minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw informatyzacji realizują działania w celu zapewnienia prawidłowego stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1157 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie poprawy zabezpieczeń dowodów osobistych obywateli Unii i dokumentów pobytowych wydawanych obywatelom Unii i członkom ich rodzin korzystającym z prawa do swobodnego przemieszczania się.
