Art. 28. - Swoboda porozumiewania się - Konwencja o misjach specjalnych

1. Państwo przyjmujące powinno dopuszczać i ochraniać swobodne porozumiewanie się misji specjalnej we wszelkich celach urzędowych. W porozumiewaniu się z rządem państwa wysyłającego, jak również z jego misjami dyplomatycznymi, jego placówkami konsularnymi i innymi jego misjami specjalnymi bądź częściami tej samej misji, niezależnie od tego, gdzie się one znajdują, misja specjalna może używać wszystkich właściwych sposobów porozumiewania się, włączając w to kurierów oraz pisma zakodowane i zaszyfrowane. Jednakże radiową stację nadawczą misja specjalna może zainstalować i używać jej jedynie za zgodą państwa przyjmującego.
2. Korespondencja urzędowa misji specjalnej jest nietykalna. Wyrażenie "korespondencja urzędowa" oznacza wszelką korespondencję dotyczącą misji specjalnej i jej funkcji.
3. Gdy to jest praktycznie możliwe, misja specjalna powinna posługiwać się środkami porozumiewania się, łącznie z pocztą i kurierem, stałej misji dyplomatycznej państwa wysyłającego.
4. Poczta misji specjalnej nie powinna być otwierana ani zatrzymywana.
5. Przesyłki stanowiące pocztę misji specjalnej powinny mieć widoczne znaki zewnętrzne, określające ich charakter, i mogą zawierać tylko dokumenty albo przedmioty przeznaczone do urzędowego użytku misji specjalnej.
6. Kurier misji specjalnej, który powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument potwierdzający jego stanowisko i określający liczbę przesyłek stanowiących pocztę, powinien być przy wykonywaniu swoich funkcji chroniony przez państwo przyjmujące. Korzysta on z nietykalności osobistej i nie podlega aresztowaniu lub zatrzymaniu w jakiejkolwiek formie.
7. Państwo wysyłające lub misja specjalna mogą wyznaczać kurierów ad hoc misji specjalnej. W takich wypadkach stosowane będą także postanowienia ustępu 6 niniejszego artykułu, z zastrzeżeniem, że wymienione w nim immunitety przestają mieć zastosowanie z chwilą, gdy kurier ad hoc doręczył adresatowi powierzoną sobie pocztę misji specjalnej.
8. Poczta misji specjalnej może być powierzona dowódcy statku lub samolotu cywilnego, udającego się do portu morskiego lub lotniczego, do którego przybycie jest dozwolone. Dowódca ten powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument wskazujący liczbę przesyłek stanowiących pocztę, ale nie jest on uważany za kuriera misji specjalnej. Po uzgodnieniu z właściwymi władzami misja specjalna może wysłać jednego ze swoich członków dla bezpośredniego i swobodnego odbioru poczty od dowódcy statku lub samolotu.

Art. 28. Swoboda porozumiewania się

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy