1. Procedura uszlachetniania biernego pozwala na dokonanie czasowego wywozu towarów unijnych poza obszar celny Unii w celu poddania ich procesom przetwarzania. Produkty przetworzone powstałe z tych towarów mogą zostać dopuszczone do obrotu z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych na wniosek posiadacza pozwolenia lub każdej innej osoby mającej siedzibę na obszarze
celnym Unii, pod warunkiem, że osoba ta uzyskała zgodę posiadacza pozwolenia, i że spełnione są warunki tego pozwolenia.
2. Nie mogą zostać objęte procedurą uszlachetniania biernego którekolwiek z następujących towarów unijnych:
a) towary, których wywóz wiąże się ze zwrotem lub umorzeniem należności celnych przywozowych;
b) towary, które przed wywozem zostały dopuszczone do obrotu z zastosowaniem zwolnienia z cła lub obniżonej stawki celnej ze względu na ich końcowe przeznaczenie, tak długo jak cele tego końcowego przeznaczenia nie zostały osiągnięte, chyba że towary te muszą zostać poddane naprawie;
c) towary, których wywóz wiąże się z udzieleniem refundacji wywozowych;
d) towary, którym z tytułu ich wywozu przysługuje w ramach wspólnej polityki rolnej inna korzyść finansowa niż refundacje, o których mowa w lit. c).
3. Organy celne wyznaczają termin, w którym towary czasowo wywiezione muszą być powrotnie przywiezione na obszar celny Unii w postaci produktów przetworzonych oraz dopuszczone do obrotu, aby mogły skorzystać z całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności celnych przywozowych. Organy te mogą w rozsądnym zakresie przedłużyć ten termin na uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia.
1. Jeżeli udowodniono organom celnym, że towary zostały naprawione nieodpłatnie ze względu na gwarancyjne zobowiązania umowne lub ustawowe lub istnienie wady fabrycznej lub materiałowej, towary te objęte są całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku stwierdzenia wady fabrycznej lub materiałowej towarów w chwili ich pierwszego dopuszczenia do obrotu.
1. Całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych udziela się produktom przetworzonym uzyskanym z towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, jeżeli udowodniono organom celnym, że:
a) towary te zostały naprawione lub zmienione w kraju lub na terytorium znajdującym się poza obszarem celnym Unii, z którym to krajem lub terytorium Unia zawarła umową międzynarodową przewidującą tego typu zwolnienie; oraz
b) spełniono warunki zwolnienia z należności celnych przywozowych określone w umowie, o której mowa w lit. a).
2. Ust. 1 nie ma zastosowania do produktów przetworzonych uzyskanych z towarów ekwiwalentnych, o których mowa w art. 223 towary ekwiwalentne, ani do produktów zamiennych, o których mowa w art. 261 system standardowej wymiany i 262.
1. System standardowej wymiany pozwala, zgodnie z ust. 2-5, na zastąpienie produktu przetworzonego produktem przywiezionym ("produktem zamiennym").
2. Organy celne, na wniosek, zezwalają na zastosowanie systemu standardowej wymiany, jeżeli proces przetwarzania polega na naprawie wadliwych towarów unijnych niepodlegających środkom ustanowionym w ramach wspólnej polityki rolnej lub specjalnym ustaleniom, które mają zastosowanie do niektórych towarów powstałych w wyniku przetworzenia produktów rolnych.
3. Produkty zamienne muszą mieć ten sam ośmiocyfrowy kod Nomenklatury scalonej, taką samą jakość handlową i takie same parametry techniczne jak towary wadliwe, w przypadku gdyby te ostatnie zostały poddane naprawie.
4. Jeżeli towary wadliwe były używane przed wywozem, to produkty zamienne również muszą być produktami używanymi.
Organy celne odstępują jednak od stosowania wymogu określonego w pierwszym akapicie, w przypadku gdy produkt zamienny został wydany nieodpłatnie ze względu na gwarancyjne zobowiązania umowne lub ustawowe lub ze względu na istnienie wady materiałowej lub fabrycznej.
5. Przepisy, które miałyby zastosowanie do produktów przetworzonych, stosuje się również do produktów zamiennych.
1. Organy celne zezwalają, na warunkach przez nie określonych, na wniosek osoby zainteresowanej, aby produkty zamienne zostały przywiezione zanim zostaną wywiezione towary wadliwe.
Taki uprzedni przywóz produktu zamiennego wymaga złożenia zabezpieczenia pokrywającego kwotę należności celnych przywozowych, która byłaby wymagana, gdyby towary wadliwe nie zostały wywiezione zgodnie z ust. 2.
2. Towary wadliwe muszą zostać wywiezione w terminie dwóch miesięcy od dnia przyjęcia przez organy celne zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu produktów zamiennych.
3. W wyjątkowych okolicznościach, jeżeli towary wadliwe nie mogą zostać wywiezione w terminie, o którym mowa w ust. 2, organy celne na uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia mogą w rozsądnym zakresie przedłużyć ten termin.
1. Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii zostają objęte deklaracją poprzedzającą wyprowadzenie, którą należy złożyć we właściwym urzędzie celnym w określonym terminie, zanim towary zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii.
2. Wymóg, o którym mowa w ust. 1, uchyla się:
a) w odniesieniu do środków transportu i towarów nimi przewożonych, które jedynie przemieszczają się przez wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną obszaru celnego Unii, bez zatrzymywania się na tym obszarze; lub
b) w szczególnych przypadkach, w których jest to należycie uzasadnione ze względu na rodzaj towarów lub obrotu lub gdy wymagają tego umowy międzynarodowe.
3. Deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie przybiera jedną z następujących form:
a) zgłoszenia celnego, jeżeli towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii są objęte procedurą celną, dla której wymagane jest takie zgłoszenie celne;
b) zgłoszenia do powrotnego wywozu zgodnie z art. 270 powrotny wywóz towarów nieunijnych;
c) wywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 271 złożenie wywozowej deklaracji skróconej.
4. Deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie zawiera dane niezbędne do analizy ryzyka do celów bezpieczeństwa i ochrony.
Urząd celny, w którym składa się deklarację poprzedzającą wyprowadzenie, o której mowa w art. 263 składanie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie, zapewnia, by w określonym terminie przeprowadzona została na podstawie tej deklaracji analiza ryzyka, przede wszystkim do celów bezpieczeństwa i ochrony, i podejmuje niezbędne środki w oparciu o wyniki tej analizy ryzyka.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, w celu określenia:
a) terminu, o którym mowa w art. 263 składanie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie ust. 1, na złożenie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie zanim towary zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii z uwzględnieniem rodzaju obrotu;
b) szczególnych przypadków, w których uchyla się wymóg złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie zgodnie z art. 263 składanie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie ust. 2 lit. b).
Komisja ustala w drodze aktów wykonawczych termin na przeprowadzenie analizy ryzyka, o którym to terminie mowa w art. 264 analiza ryzyka, z uwzględnieniem terminu, o którym mowa w art. 263 składanie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie ust. 1.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii podlegają dozorowi celnemu i mogą zostać poddane kontrolom celnym. W stosownych przypadkach organy celne mogą wyznaczyć obowiązującą trasę oraz obowiązujący termin, w którym towary mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii.
2. Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii przedstawia organom celnym przy wyprowadzeniu jedna z następujących osób:
a) osoba wyprowadzająca towary poza obszar celny Unii;
b) osoba, w której imieniu lub na której rzecz działa osoba wyprowadzająca towary poza obszar celny Unii;
c) osoba, która przejmuje odpowiedzialność za przewóz towarów przed ich wyprowadzeniem poza obszar celny Unii.
3. Towary, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii podlegają odpowiednio:
a) zwrotowi lub umorzeniu należności celnych przywozowych;
b) wypłaceniu refundacji wywozowych;
c) pobraniu należności celnych wywozowych;
d) formalnościom wymaganym na podstawie obowiązujących przepisów dotyczących innych należności;
e) zakazom i ograniczeniom - w tym kontrolom, które skierowane są przeciwko prekursorom narkotyków, towarom naruszających pewne prawa własności intelektualnej oraz gotówce - uzasadnionym m.in. względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony środowiska, ochrony dóbr kultury narodowej posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną oraz ochrony własności przemysłowej lub handlowej, a także wdrażania środków ochrony zasobów rybołówstwa i zarządzania tymi zasobami oraz środków polityki handlowej.
4. Zwolnienie do wyprowadzenia udzielane jest przez organy celne, pod warunkiem że dane towary zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii w tym samym stanie, w jakim znajdowały się w momencie:
a) przyjęcia zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu; lub
b) złożenia wywozowej deklaracji skróconej.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące wyprowadzenia, o którym mowa w art. 267 dozór celny i formalności przy wyprowadzeniu towarów.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Towary unijne, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii, zostają objęte procedurą wywozu.
2. Ust. 1 nie stosuje się do jakiegokolwiek z następujących towarów unijnych:
a) towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego;
b) towarów wyprowadzanych poza obszar celny Unii po tym, jak zostały objęte procedurą końcowego przeznaczenia;
c) towarów dostarczanych, zwolnionych z VAT lub podatku akcyzowego, jako zapasy statku powietrznego lub wodnego, niezależnie od miejsca przeznaczenia tego statku, przy czym niezbędne jest udokumentowanie takich zapasów;
d) towarów objętych procedurą tranzytu wewnętrznego;
e) towarów czasowo przemieszczanych poza obszar celny Unii zgodnie z art. 155 towary unijne czasowo opuszczające obszar celny Unii.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) oraz c), obowiązują formalności dotyczące zgłoszenia wywozowego określone w prawie celnym.
1. Towary nieunijne, które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii podlegają zgłoszeniu do powrotnego wywozu składanemu we właściwym urzędzie celnym.
2. Art. 158 zgłoszenie celne towarów i dozór celny towarów unijnych-195 stosuje się do zgłoszenia do powrotnego wywozu.
3. Ust. 1 nie stosuje się do jakichkolwiek z następujących towarów:
a) objętych procedurą tranzytu zewnętrznego, które są jedynie przewożone przez obszar celny Unii;
b) przeładowywanych w wolnym obszarze celnym lub bezpośrednio powrotnie wywożonych z tego obszaru;
c) czasowo składowanych, które są bezpośrednio powrotnie wywożone z magazynu czasowego składowania.
1. Jeżeli towary mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii i nie jest złożona deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie w formie zgłoszenia celnego ani zgłoszenia do powrotnego wywozu, w urzędzie celnym wyprowadzenia składa się wywozową deklarację skróconą.
Organy celne mogą wyrazić zgodę na złożenie wywozowej deklaracji skróconej w innym urzędzie celnym, jeżeli urząd ten bezzwłocznie przekaże lub udostępni w drodze elektronicznej niezbędne dane urzędowi celnemu wyprowadzenia.
2. Wywozową deklarację skróconą składa przewoźnik.
Niezależnie od obowiązków przewoźnika wywozową deklarację skróconą może zamiast niego złożyć jedna z następujących osób:
a) eksporter, nadawca lub inna osoba, w której imieniu lub na której rzecz działa przewoźnik;
b) każda osoba, która jest w stanie przedstawić przedmiotowe towary lub spowodować ich przedstawienie w urzędzie celnym wyprowadzenia.
3. Organy celne mogą wyrazić zgodę, aby handlowe, portowe lub transportowe systemy teleinformatyczne mogły być wykorzystane do złożenia wywozowej deklaracji skróconej, pod warunkiem że zawierają one dane niezbędne do takiej deklaracji i że dane te są dostępne w określonym terminie przed wyprowadzeniem towarów poza obszar celny Unii.
4. Organy celne mogą zezwolić, by złożenie wywozowej deklaracji skróconej zostało zastąpione złożeniem powiadomienia oraz umożliwieniem dostępu do danych z wywozowej deklaracji skróconej w systemie teleinformatycznym przedsiębiorcy.
1. Zgłaszający, na wniosek, za zgodą organów celnych może po złożeniu wywozowej deklaracji skróconej sprostować jedną lub kilka jej danych.
Sprostowanie nie jest możliwe, jeżeli organy celne:
a) poinformowały osobę, która złożyła wywozową deklarację skróconą, o zamiarze przeprowadzenia rewizji towarów;
b) stwierdziły nieprawidłowość lub niekompletność jednej lub kilku danych zawartych w wywozowej deklaracji skróconej;
c) wyraziły już zgodę na zwolnienie towarów do wyprowadzenia.
2. W przypadku gdy towary, w odniesieniu do których złożono wywozową deklarację skróconą, nie zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii, organy celne niezwłocznie unieważniają deklarację w następujących przypadkach:
a) na wniosek zgłaszającego; lub
b) po upływie 150 dni od złożenia deklaracji.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące:
a) składania wywozowej deklaracji skróconej, o którym mowa w art. 271 złożenie wywozowej deklaracji skróconej;
b) sprostowania wywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 272 sprostowanie i unieważnienie wywozowej deklaracji skróconej ust. 1 akapit pierwszy;
c) unieważnienia wywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 272 sprostowanie i unieważnienie wywozowej deklaracji skróconej ust. 2.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Powiadomienie o powrotnym wywozie składa się, jeżeli towary nieunijne, o których mowa w art. 270 powrotny wywóz towarów nieunijnych ust. 3 lit. b) i c) są wyprowadzane poza obszar celny Unii i uchylony jest wymóg złożenia wywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do tych towarów.
2. Powiadomienie o powrotnym wywozie składa w urzędzie celnym wyprowadzenia towarów osoba odpowiedzialna za przedstawienie towarów przy wyprowadzeniu zgodnie z art. 267 dozór celny i formalności przy wyprowadzeniu towarów ust. 2.
3. Powiadomienie o powrotnym wywozie zawiera dane niezbędne do zamknięcia procedury wolnego obszaru celnego lub do zakończenia czasowego składowania.
Organy celne mogą wyrazić zgodę aby handlowe, portowe lub transportowe systemy teleinformatyczne mogły być wykorzystane do złożenia powiadomienia o powrotnym wywozie, jeżeli zawierają one dane niezbędne do takiego powiadomienia i dane te są dostępne przed wyprowadzeniem towarów poza obszar celny Unii.
4. Organy celne mogą wyrazić zgodę, aby złożenie powiadomienia o powrotnym wywozie zostało zastąpione złożeniem powiadomienia oraz udostępnieniem danych zawartych w powiadomieniu o powrotnym wywozie w systemie teleinformatycznym przedsiębiorcy.
1. Zgłaszający, na wniosek, za zgodą organów celnych może po złożeniu powiadomienia o powrotnym wywozie sprostować jedną lub kilka jego danych.
Sprostowanie nie jest możliwe, jeżeli organy celne:
a) poinformowały osobę, która złożyła powiadomienie o powrotnym wywozie, o zamiarze przeprowadzenia rewizji towarów;
b) stwierdziły nieprawidłowość lub niekompletność jednej lub kilku danych zawartych w powiadomieniu o powrotnym wywozie;
c) wyraziły już zgodę na zwolnienie towarów do wyprowadzenia.
2. W przypadku gdy towary, w odniesieniu do których złożono powiadomienie o powrotnym wywozie, nie zostaną wyprowadzone poza obszar celny Unii, organy celne niezwłocznie unieważniają to powiadomienie w następujących przypadkach:
a) na wniosek zgłaszającego; lub
b) po upływie 150 dni od złożenia powiadomienia.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące:
a) składania powiadomienia o powrotnym wywozie, o którym mowa w art. 274 złożenie powiadomienia o powrotnym wywozie;
b) sprostowania powiadomienia o powrotnym wywozie zgodnie z art. 275 sprostowanie i unieważnienie powiadomienia o powrotnym wywozie ust. 1 akapit pierwszy;
c) unieważnienia powiadomienia o powrotnym wywozie zgodnie z art. 275 sprostowanie i unieważnienie powiadomienia o powrotnym wywozie ust. 2.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
Nie naruszając przepisów art. 259 zakres zastosowania towary unijne, które zostały czasowo wywiezione poza obszar celny Unii, korzystają ze zwolnienia z należności celnych wywozowych pod warunkiem ich powrotnego przywozu.
1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. sposoby wymiany i przechowywania informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 sposoby wymiany i przechowywania informacji oraz wspólne wymogi dotyczące danych ust. 1, można wykorzystywać przejściowo, jeżeli nie zostały jeszcze wdrożone systemy teleinformatyczne niezbędne do stosowania przepisów kodeksu inne niż te, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.
2. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2022 r. sposoby inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 sposoby wymiany i przechowywania informacji oraz wspólne wymogi dotyczące danych ust. 1, można wykorzystywać przejściowo, jeżeli nie zostały jeszcze wdrożone systemy teleinformatyczne niezbędne do stosowania następujących przepisów kodeksu:
a) przepisy dotyczące powiadomienia o przybyciu, przedstawienia oraz deklaracji do czasowego składowania, określone w art. 133 zgłoszenie przybycia statku morskiego lub statku powietrznego, 139, 145 i 146; oraz
b) przepisy dotyczące zgłoszenia celnego dotyczącego towarów wprowadzanych na obszar celny Unii, określone w art. 158 zgłoszenie celne towarów i dozór celny towarów unijnych, 162, 163, 166, 167, 170-174, 201, 240, 250, 254 i 256.
3. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2025 r. sposoby inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 sposoby wymiany i przechowywania informacji oraz wspólne wymogi dotyczące danych ust. 1, można wykorzystywać przejściowo, jeżeli nie zostały jeszcze wdrożone systemy teleinformatyczne niezbędne do stosowania następujących przepisów kodeksu:
a) przepisy dotyczące zabezpieczenia potencjalnego lub istniejącego długu celnego, określone w art. 89 przepisy ogólne ust. 2 lit. b) i art. 89 przepisy ogólne ust. 6;
b) przepisy dotyczące przywozowej deklaracji skróconej i analizy ryzyka, określone w art. 46 zarządzanie ryzykiem i kontrole celne, 47, 127, 128 i 129;
c) przepisy dotyczące statusu celnego towarów, określone w art. 153 domniemanie unijnego statusu celnego towarów ust. 2;
d) przepisy dotyczące odprawy scentralizowanej, określone w art. 179 odprawa scentralizowana;
e) przepisy dotyczące tranzytu, określone w art. 210 zakres zastosowania lit. a), art. 215 zamknięcie procedury specjalnej ust. 2 oraz art. 226 tranzyt zewnętrzny, 227, 233 i 234; oraz
f) przepisy dotyczące uszlachetniania biernego, deklaracji poprzedzających wyprowadzenie, formalności przy wyprowadzeniu towarów, wywozu towarów unijnych, powrotnego wywozu towarów nieunijnych oraz wywozowych deklaracji skróconych do celów wyprowadzenia poza obszar celny Unii, określone w art. 258 czasowy powrotny wywóz w celu dalszego przetworzenia, 259, 263, 267, 269, 270, 271, 272, 274 i 275.
1. Do dnia 31 grudnia 2019 r., a następnie co roku, do dnia pełnego wdrożenia systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 278 środki przejściowe, Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie dotyczące postępów w rozwijaniu tych systemów teleinformatycznych.
2. W rocznym sprawozdaniu ocenia się postępy Komisji i państw członkowskich w rozwijaniu poszczególnych systemów teleinformatycznych, ze szczególnym uwzględnieniem następujących celów pośrednich:
(a) termin publikacji specyfikacji technicznych dotyczących komunikacji zewnętrznej systemu teleinformatycznego;
(b) okres badania zgodności z systemami przedsiębiorców; oraz
(c) oczekiwane i faktyczne terminy dotyczące wdrażania systemów teleinformatycznych.
3. Jeżeli ocena wykaże, że postęp nie jest zadowalający, w sprawozdaniu opisuje się również działania zaradcze, jakie należy podjąć w celu wdrożenia systemów teleinformatycznych przed końcem mającego zastosowanie okresu przejściowego.
4. Państwa członkowskie przekazują Komisji dwa razy w roku zaktualizowaną tabelę z własnymi postępami w rozwijaniu i wdrażaniu systemów teleinformatycznych. Komisja publikuje takie zaktualizowane informacje na swojej stronie internetowej.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, określających przepisy dotyczące wymiany i przechowywania danych w sytuacjach, o których mowa w art. 278 środki przejściowe.
1. W celu wspierania rozwoju systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 278 środki przejściowe, oraz zarządzania ustalaniem okresów przejściowych, Komisja do dnia 1 maja 2014 r. sporządzi program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 16 systemy teleinformatyczne ust. 1.
2. Program prac, o którym mowa w ust. 1, ma następujące priorytety:
a) zharmonizowana wymiana informacji na podstawie przyjętych międzynarodowo modeli danych i formatów komunikatów;
b) przeprojektowanie procesów celnych i procesów dotyczących cła w celu poprawy ich skuteczności, wydajności i jednolitego stosowania oraz ograniczenia kosztów dostosowania; oraz
c) zaproponowanie przedsiębiorcom szerokiego zakresu elektronicznych usług celnych, które pozwolą im na porozumiewanie się z organami celnymi w dowolnym państwie członkowskim w taki sam sposób.
3. Program prac, o którym mowa w ust. 1, jest regularnie aktualizowany.
Komisja przyjmuje program prac, o którym mowa w art. 280 program prac, w drodze aktów wykonawczych.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
Jeżeli komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje aktów wykonawczych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, i stosuje się art. 5 definicje ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Komisja może zezwolić jednemu państwu członkowskiemu lub większej ich liczbie, na ich wniosek, na testowanie, przez ograniczony czas, dalszych uproszczeń w stosowaniu przepisów prawa celnego, zwłaszcza w kwestiach związanych z IT. Testowanie nie wpływa na stosowanie przepisów prawa celnego w tych państwach członkowskich, które w nim nie uczestniczą, i jest poddawane okresowej ocenie.
Komisja przyjmuje decyzje, o których mowa w art. 282 testy, w drodze aktów wykonawczych.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w artykułach: 2, 7, 10, 20, 24, 31, 36, 40, 62, 65, 75, 88, 99, 106, 115, 122, 126, 131, 142, 151, 156, 160, 164, 168, 175, 180, 183, 186, 196, 206, 212, 216, 221, 224, 231, 235, 253, 265, oraz 279 powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 30 października 2013 r.. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 2 przekazanie uprawnień, 7, 10, 20, 24, 31, 36, 40, 62, 65, 75, 88, 99, 106, 115, 122, 126, 131, 142, 151, 156, 160, 164, 168, 175, 180, 183, 186, 196, 206, 212, 216, 221, 224, 231, 235, 253, 265, oraz 279, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie artykułów wymienionych w art. 2 przekazanie uprawnień, 7, 10, 20, 24, 31, 36, 40, 62, 65, 75, 88, 99, 106, 115, 122, 126, 131, 142, 151, 156, 160, 164, 168, 175, 180, 183, 186, 196, 206, 212, 216, 221, 224, 231, 235, 253, 265, lub 279 wchodzi w życie tylko jeżeli Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeżeli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
1. Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia, (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 obszar celny rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 przyznanie uprawnień wykonawczych rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z art. 4 obszar celny tego rozporządzenia.
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 definicje rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
5. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 przyznanie uprawnień wykonawczych rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z art. 5 definicje tego rozporządzenia.
6. Jeżeli opinia komitetu ma zostać uzyskana w drodze procedury pisemnej i dokonano odesłania do niniejszego ustępu, procedura ta zostaje zakończona bez osiągnięcia rezultatu, wyłącznie jeżeli przed upływem terminu przekazania opinii przewodniczący komitetu postanowi o jej zakończeniu.
1. Rozporządzenie (WE) nr 450/2008 zostaje uchylone.
2. Rozporządzenie (EWG) nr 3925/91, rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 oraz rozporządzenie (WE) nr 1207/2001 zostają uchylone od dnia, o którym mowa w art. 288 stosowanie ust. 2.
3. Odesłania do uchylonych rozporządzeń należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku.
4. W art. 3 zadania organów celnych ust. 1 tiret piąte rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dniem 1 stycznia 2014 r. skreśla się frazę "oraz Majotty".
5. W art. 9 rejestracja ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 z dniem, o którym mowa w art. 288 stosowanie ust. 2, uchyla się tiret pierwsze.
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
1. Artykuły: 2, 7, 8, 10, 11, 17, 20,21, 24, 25, 31, 32, 36, 37, 40, 41, 50, 52, 54, 58, 62, 63, 65, 66, 68, 75, 76, 88, 99, 100, 106, 107, 115, 122, 123, 126, 131, 132, 138, 142, 143, 151, 152, 156, 157, 160, 161, 164, 165, 168, 169, 175, 176, 178, 180, 181, 183, 184, 186, 187, 193, 196, 200, 206, 207, 209, 212, 213, 216, 217, 221, 222, 224, 225, 231, 232, 235, 236, 239, 253, 265, 266, 268, 273, 276, 279, 280, 281, 283, 284, 285 oraz 286 stosuje się od dnia 30 października 2013 r.
2. Artykuły inne niż określone w ust. 1, stosuje się od dnia 1 maja 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 9 października 2013 r.
