1. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć części obszaru celnego Unii jako wolne obszary celne.
Dla każdego wolnego obszaru celnego państwo członkowskie wyznacza obszar, który on obejmuje, oraz określa miejsca wejścia i wyjścia.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o funkcjonujących wolnych obszarach celnych.
3. Wolne obszary celne są ogrodzone.
Granice oraz miejsca wejścia i wyjścia z wolnych obszarów celnych podlegają dozorowi celnemu.
4. Osoby, towary i środki transportu przekraczające granicę wolnego obszaru celnego mogą zostać poddane kontrolom celnym.
1. Wszelkie prace budowlane w wolnym obszarze celnym wymagają uprzedniej zgody organów celnych.
2. W wolnym obszarze celnym dozwolona jest każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa wykonywana zgodnie z przepisami prawa celnego. O prowadzeniu działalności powiadamia się uprzednio organy celne.
3. Organy celne mogą wprowadzać zakazy lub ograniczenia działalności, o której mowa w ust. 2, ze względu na rodzaj towarów, których dotyczy ta działalność, wymogi dozoru celnego lub wymogi bezpieczeństwa i ochrony.
4. Organy celne mogą zakazać prowadzenia określonej działalności w wolnym obszarze celnym osobom, które nie zapewniają przestrzegania przepisów prawa celnego.
1. Towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego przedstawiane są organowi celnemu i podlegają przewidzianym formalnościom celnym, jeżeli:
a) są wprowadzone do wolnego obszaru celnego bezpośrednio spoza obszaru celnego Unii;
b) zostały objęte procedurą celną, która została zakończona lub zamknięta w momencie objęcia ich procedurą wolnego obszaru celnego;
c) są obejmowane procedurą wolnego obszaru celnego w celu uzyskania korzyści wynikającej z decyzji o zwrocie lub umorzeniu należności celnych przywozowych;
d) odrębne przepisy przewidują takie formalności.
2. Nie przedstawia się organowi celnemu towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego w innych okolicznościach niż określone w ust. 1.
3. Nie naruszając przepisów art. 246 towary unijne w wolnych obszarów celnych towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego:
a) w momencie ich wprowadzenia do wolnego obszaru celnego, o ile nie zostały już objęte inną procedurą celną; lub
b) w momencie zakończenia procedury tranzytu, o ile nie zostały natychmiast objęte kolejną procedurą celną.
1. Towary unijne mogą być wprowadzane, składowane, przemieszczane, wykorzystywane, przetwarzane lub zużywane w wolnym obszarze celnym. W takich przypadkach towarów tych nie uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego.
2. Na wniosek osoby zainteresowanej organy celne potwierdzają unijny status celny towarów w odniesieniu do:
a) towarów unijnych wprowadzanych do wolnego obszaru celnego;
b) towarów unijnych, które zostały poddane procesom przetwarzania w wolnym obszarze celnym;
c) towarów dopuszczonych do obrotu w wolnym obszarze celnym.
1. Podczas pozostawania w wolnym obszarze celnym towary nieunijne mogą zostać dopuszczone do obrotu, objęte procedurą uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej lub końcowego przeznaczenia, zgodnie z warunkami ustalonymi dla tych procedur.
W takich przypadkach towarów tych nie uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego.
2. Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do zapasów żywności i magazynów żywności, jeżeli pozwala na to właściwa procedura, ust. 1 nie wyklucza używania lub zużywania towarów, których dopuszczenie do obrotu lub objęcie procedurą odprawy czasowej nie spowodowałoby zastosowania należności celnych przywozowych lub środków wspólnej polityki rolnej lub handlowej.
W przypadku takiego użycia lub zużycia nie jest wymagane zgłoszenie celne dotyczące dopuszczenia do obrotu lub procedury odprawy czasowej.
Takie zgłoszenie jest jednak wymagane, w przypadku gdy towary te są przedmiotem kontyngentu lub plafonu taryfowego.
1. Nie naruszając przepisów odrębnych towary umieszczone w wolnym obszarze celnym mogą być wywiezione, powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii lub wprowadzane do innej części tego obszaru.
2. Art 134-149 stosuje się w odniesieniu do towarów wyprowadzanych z wolnego obszaru celnego do innych części obszaru celnego Unii.
Towary wyprowadzane z wolnego obszaru celnego do innej części obszaru celnego Unii lub objęte procedurą celną uznaje się za towary nieunijne, o ile ich unijny status celny nie został potwierdzony.
Do celów zastosowania należności celnych wywozowych i pozwoleń na wywóz lub środków kontroli wywozu, określonych we wspólnej polityce rolnej lub handlowej, towary takie uznaje się jednak za towary unijne, pod warunkiem że nie zostanie stwierdzone, że nie mają one unijnego statusu celnego.
