1. W ramach procedury składowania towary nieunijne mogą być składowane na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają:
a) należnościom celnym przywozowym;
b) innym należnościom określonym w innych stosownych obowiązujących przepisach;
c) środkom polityki handlowej, o ile środki te nie zakazują wprowadzania towarów na obszar celny Unii lub wyprowadzania towarów z tego obszaru.
2. Towary unijne mogą zostać objęte procedurą składowania celnego lub wolnego obszaru celnego zgodnie z prawodawstwem unijnym regulującym określone dziedziny, albo skorzystać z decyzji o zwrocie lub umorzeniu należności celnych przywozowych.
3. W przypadku uzasadnionej potrzeby gospodarczej i gdy nie będzie miało to negatywnego wpływu na dozór celny, organy celne mogą zezwolić na składowanie towarów unijnych w miejscu składowym przeznaczonym do składowania celnego. Towarów tych nie uznaje się za objęte procedurą składu celnego.
1. Okres pozostawania towarów pod procedurą składowania jest nieograniczony.
2. W wyjątkowych okolicznościach organy celne mogą określić termin, w jakim procedura składowania musi zostać zamknięta, w szczególności, gdy rodzaj lub właściwości towarów mogą, w przypadku długotrwałego składowania, stanowić zagrożenie zdrowia ludzi, zwierząt i roślin lub środowiska.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące obejmowania towarów unijnych procedurą składowania celnego lub wolnego obszaru celnego, o których mowa w art. 237 zakres zastosowania ust. 2.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Procedura składowania celnego pozwala na składowanie towarów nieunijnych w miejscach zatwierdzonych przez organy celne dla tej procedury i pod dozorem celnym ("składy celne").
2. Składy celne umożliwiają składowanie celne towarów przez każdą osobę ("publiczny skład celny") albo przez posiadacza pozwolenia na składowanie celne ("prywatny skład celny").
3. Towary objęte procedurą składowania celnego mogą zostać czasowo wyprowadzone ze składu celnego. Z wyjątkiem przypadku działania siły wyższej, takie wyprowadzenie wymaga uprzedniej zgody organów celnych.
1. Jeżeli istnieje potrzeba gospodarcza i gdy nie ma to negatywnego wpływu na dozór celny, organy celne mogą zezwolić na przetwarzanie towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą końcowego przeznaczenia w składzie celnym, zgodnie z warunkami przewidzianymi dla tych procedur.
2. Towary, o których mowa w ust. 1, nie są uznawane za objęte procedurą składowania celnego.
1. Posiadacz pozwolenia i osoba uprawniona do korzystania z procedury składowania celnego odpowiadają za:
a) zapewnienie, aby towary objęte procedurą składowania celnego nie zostały usunięte spod dozoru celnego; oraz
b) wykonywanie obowiązków wynikających ze składowania towarów objętych procedurą składowania celnego.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli pozwolenie dotyczy publicznego składu celnego, może ono przewidywać, że odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1 lit. a) lub b), ponosi jedynie osoba uprawniona do korzystania z procedury.
3. Osoba uprawniona do korzystania z procedury odpowiada za wykonywanie obowiązków wynikających z objęcia towarów procedurą składowania celnego.
1. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć części obszaru celnego Unii jako wolne obszary celne.
Dla każdego wolnego obszaru celnego państwo członkowskie wyznacza obszar, który on obejmuje, oraz określa miejsca wejścia i wyjścia.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o funkcjonujących wolnych obszarach celnych.
3. Wolne obszary celne są ogrodzone.
Granice oraz miejsca wejścia i wyjścia z wolnych obszarów celnych podlegają dozorowi celnemu.
4. Osoby, towary i środki transportu przekraczające granicę wolnego obszaru celnego mogą zostać poddane kontrolom celnym.
1. Wszelkie prace budowlane w wolnym obszarze celnym wymagają uprzedniej zgody organów celnych.
2. W wolnym obszarze celnym dozwolona jest każda działalność przemysłowa, handlowa lub usługowa wykonywana zgodnie z przepisami prawa celnego. O prowadzeniu działalności powiadamia się uprzednio organy celne.
3. Organy celne mogą wprowadzać zakazy lub ograniczenia działalności, o której mowa w ust. 2, ze względu na rodzaj towarów, których dotyczy ta działalność, wymogi dozoru celnego lub wymogi bezpieczeństwa i ochrony.
4. Organy celne mogą zakazać prowadzenia określonej działalności w wolnym obszarze celnym osobom, które nie zapewniają przestrzegania przepisów prawa celnego.
1. Towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego przedstawiane są organowi celnemu i podlegają przewidzianym formalnościom celnym, jeżeli:
a) są wprowadzone do wolnego obszaru celnego bezpośrednio spoza obszaru celnego Unii;
b) zostały objęte procedurą celną, która została zakończona lub zamknięta w momencie objęcia ich procedurą wolnego obszaru celnego;
c) są obejmowane procedurą wolnego obszaru celnego w celu uzyskania korzyści wynikającej z decyzji o zwrocie lub umorzeniu należności celnych przywozowych;
d) odrębne przepisy przewidują takie formalności.
2. Nie przedstawia się organowi celnemu towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego w innych okolicznościach niż określone w ust. 1.
3. Nie naruszając przepisów art. 246 towary unijne w wolnych obszarów celnych towary wprowadzone do wolnego obszaru celnego uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego:
a) w momencie ich wprowadzenia do wolnego obszaru celnego, o ile nie zostały już objęte inną procedurą celną; lub
b) w momencie zakończenia procedury tranzytu, o ile nie zostały natychmiast objęte kolejną procedurą celną.
1. Towary unijne mogą być wprowadzane, składowane, przemieszczane, wykorzystywane, przetwarzane lub zużywane w wolnym obszarze celnym. W takich przypadkach towarów tych nie uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego.
2. Na wniosek osoby zainteresowanej organy celne potwierdzają unijny status celny towarów w odniesieniu do:
a) towarów unijnych wprowadzanych do wolnego obszaru celnego;
b) towarów unijnych, które zostały poddane procesom przetwarzania w wolnym obszarze celnym;
c) towarów dopuszczonych do obrotu w wolnym obszarze celnym.
1. Podczas pozostawania w wolnym obszarze celnym towary nieunijne mogą zostać dopuszczone do obrotu, objęte procedurą uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej lub końcowego przeznaczenia, zgodnie z warunkami ustalonymi dla tych procedur.
W takich przypadkach towarów tych nie uznaje się za objęte procedurą wolnego obszaru celnego.
2. Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do zapasów żywności i magazynów żywności, jeżeli pozwala na to właściwa procedura, ust. 1 nie wyklucza używania lub zużywania towarów, których dopuszczenie do obrotu lub objęcie procedurą odprawy czasowej nie spowodowałoby zastosowania należności celnych przywozowych lub środków wspólnej polityki rolnej lub handlowej.
W przypadku takiego użycia lub zużycia nie jest wymagane zgłoszenie celne dotyczące dopuszczenia do obrotu lub procedury odprawy czasowej.
Takie zgłoszenie jest jednak wymagane, w przypadku gdy towary te są przedmiotem kontyngentu lub plafonu taryfowego.
1. Nie naruszając przepisów odrębnych towary umieszczone w wolnym obszarze celnym mogą być wywiezione, powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii lub wprowadzane do innej części tego obszaru.
2. Art 134-149 stosuje się w odniesieniu do towarów wyprowadzanych z wolnego obszaru celnego do innych części obszaru celnego Unii.
Towary wyprowadzane z wolnego obszaru celnego do innej części obszaru celnego Unii lub objęte procedurą celną uznaje się za towary nieunijne, o ile ich unijny status celny nie został potwierdzony.
Do celów zastosowania należności celnych wywozowych i pozwoleń na wywóz lub środków kontroli wywozu, określonych we wspólnej polityce rolnej lub handlowej, towary takie uznaje się jednak za towary unijne, pod warunkiem że nie zostanie stwierdzone, że nie mają one unijnego statusu celnego.
