Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny

1. Procedura tranzytu zewnętrznego pozwala na przemieszczanie towarów nieunijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają:
a) należnościom celnym przywozowym;
b) innym należnościom określonym w innych stosownych obowiązujących przepisach;
c) środkom polityki handlowej, jeżeli nie zakazują one wprowadzania towarów na obszar celny Unii lub wyprowadzania towarów z obszaru celnego Unii.
2. W szczególnych przypadkach towary unijne są obejmowane procedurą tranzytu zewnętrznego.
3. Przemieszczanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się:
a) w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego;
b) zgodnie z konwencją TIR, jeżeli takie przemieszczanie:
(i) rozpoczęło się lub ma się zakończyć poza obszarem celnym Unii;
(ii) jest dokonywane między jednym a drugim miejscem znajdującym się na obszarze celnym Unii przez terytorium państwa lub terytorium znajdujące się poza obszarem celnym Unii;
c) zgodnie z konwencją ATA / konwencją stambulską, jeżeli jest stosowana procedura tranzytu;
d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego (art. 9 rejestracja poprawionej Konwencji w sprawie żeglugi po Renie);
e) z zastosowaniem formularza 302 przewidzianego w Porozumieniu między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącym statusu ich Sił Zbrojnych, podpisanym w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r.;
f) drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego, jeżeli towary są przewożone przez lub na rzecz posiadaczy praw i obowiązków wynikających z tych aktów.

1. Procedura tranzytu wewnętrznego pozwala, na warunkach określonych w ust. 2, na przemieszczanie towarów unijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii przez kraj lub terytorium nienależące do tego obszaru celnego, bez jakiejkolwiek zmiany statusu celnego towarów.
2. Przemieszczanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się:
a) w ramach procedury unijnego tranzytu wewnętrznego, jeżeli taka możliwość została przewidziana w umowie międzynarodowej;
b) zgodnie z konwencją TIR;
c) zgodnie z konwencją ATA / konwencją stambulską, jeżeli jest stosowana procedura tranzytu;
d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego (art. 9 rejestracja poprawionej Konwencji w sprawie żeglugi po Renie);
e) z zastosowaniem formularza 302 przewidzianym w Porozumieniu między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącym statusu ich Sił Zbrojnych, podpisanym w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r.;
f) drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego, w przypadkach, jeżeli towary są przewożone przez lub na rzecz posiadaczy praw i obowiązków wynikających z tych aktów.

Jeżeli towary są przemieszczane z jednego miejsca do innego miejsca na obszarze celnym Unii zgodnie z konwencją TIR, konwencją ATA / konwencją stambulską, z zastosowaniem formularza lub drogą pocztową, uznaje się, że dla celów takiego przemieszczania obszar celny Unii stanowi jednolite terytorium.

1. Jeżeli organy celne państwa członkowskiego na mocy art. 38 wniosek i pozwolenie konwencji TIR postanowią pozbawić daną osobę prawa korzystania z operacji TIR, decyzja obowiązuje na całym obszarze celnym Unii i karnety TIR przedstawiane przez taką osobę nie będą akceptowane w żadnym urzędzie celnym.
2. Państwo członkowskie przekazuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1 - wraz z datą jej stosowania - pozostałym państwom członkowskim i Komisji.

Organy celne mogą zezwolić osobie zwanej "upoważnionym odbiorcą", na jej wniosek, na odbiór w zatwierdzonym miejscu towarów przemieszczanych z zastosowaniem karnetu TIR w celu zakończenia procedury zgodnie z art. 1 przedmiot i zakres zastosowania lit. d) konwencji TIR.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, w celu określenia:
a) przypadków, w których towary unijne mają zostać objęte procedurą tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 tranzyt zewnętrzny ust. 2;
b) warunków wydania pozwolenia, o którym mowa w art. 230 upoważniony odbiorca do celów TIR.

Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące stosowania na obszarze celnym Unii art. 226 tranzyt zewnętrzny ust. 3 lit. b)-f) oraz art. 227 tranzyt wewnętrzny ust. 2 lit. b)-f), z uwzględnieniem potrzeb Unii.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.