1. Procedura tranzytu zewnętrznego pozwala na przemieszczanie towarów nieunijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają:
a) należnościom celnym przywozowym;
b) innym należnościom określonym w innych stosownych obowiązujących przepisach;
c) środkom polityki handlowej, jeżeli nie zakazują one wprowadzania towarów na obszar celny Unii lub wyprowadzania towarów z obszaru celnego Unii.
2. W szczególnych przypadkach towary unijne są obejmowane procedurą tranzytu zewnętrznego.
3. Przemieszczanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się:
a) w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego;
b) zgodnie z konwencją TIR, jeżeli takie przemieszczanie:
(i) rozpoczęło się lub ma się zakończyć poza obszarem celnym Unii;
(ii) jest dokonywane między jednym a drugim miejscem znajdującym się na obszarze celnym Unii przez terytorium państwa lub terytorium znajdujące się poza obszarem celnym Unii;
c) zgodnie z konwencją ATA / konwencją stambulską, jeżeli jest stosowana procedura tranzytu;
d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego (art. 9 rejestracja poprawionej Konwencji w sprawie żeglugi po Renie);
e) z zastosowaniem formularza 302 przewidzianego w Porozumieniu między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącym statusu ich Sił Zbrojnych, podpisanym w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r.;
f) drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego, jeżeli towary są przewożone przez lub na rzecz posiadaczy praw i obowiązków wynikających z tych aktów.
1. Procedura tranzytu wewnętrznego pozwala, na warunkach określonych w ust. 2, na przemieszczanie towarów unijnych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Unii przez kraj lub terytorium nienależące do tego obszaru celnego, bez jakiejkolwiek zmiany statusu celnego towarów.
2. Przemieszczanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się:
a) w ramach procedury unijnego tranzytu wewnętrznego, jeżeli taka możliwość została przewidziana w umowie międzynarodowej;
b) zgodnie z konwencją TIR;
c) zgodnie z konwencją ATA / konwencją stambulską, jeżeli jest stosowana procedura tranzytu;
d) z zastosowaniem Manifestu Reńskiego (art. 9 rejestracja poprawionej Konwencji w sprawie żeglugi po Renie);
e) z zastosowaniem formularza 302 przewidzianym w Porozumieniu między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącym statusu ich Sił Zbrojnych, podpisanym w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r.;
f) drogą pocztową, zgodnie z aktami Światowego Związku Pocztowego, w przypadkach, jeżeli towary są przewożone przez lub na rzecz posiadaczy praw i obowiązków wynikających z tych aktów.
Jeżeli towary są przemieszczane z jednego miejsca do innego miejsca na obszarze celnym Unii zgodnie z konwencją TIR, konwencją ATA / konwencją stambulską, z zastosowaniem formularza lub drogą pocztową, uznaje się, że dla celów takiego przemieszczania obszar celny Unii stanowi jednolite terytorium.
1. Jeżeli organy celne państwa członkowskiego na mocy art. 38 wniosek i pozwolenie konwencji TIR postanowią pozbawić daną osobę prawa korzystania z operacji TIR, decyzja obowiązuje na całym obszarze celnym Unii i karnety TIR przedstawiane przez taką osobę nie będą akceptowane w żadnym urzędzie celnym.
2. Państwo członkowskie przekazuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1 - wraz z datą jej stosowania - pozostałym państwom członkowskim i Komisji.
Organy celne mogą zezwolić osobie zwanej "upoważnionym odbiorcą", na jej wniosek, na odbiór w zatwierdzonym miejscu towarów przemieszczanych z zastosowaniem karnetu TIR w celu zakończenia procedury zgodnie z art. 1 przedmiot i zakres zastosowania lit. d) konwencji TIR.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, w celu określenia:
a) przypadków, w których towary unijne mają zostać objęte procedurą tranzytu zewnętrznego zgodnie z art. 226 tranzyt zewnętrzny ust. 2;
b) warunków wydania pozwolenia, o którym mowa w art. 230 upoważniony odbiorca do celów TIR.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące stosowania na obszarze celnym Unii art. 226 tranzyt zewnętrzny ust. 3 lit. b)-f) oraz art. 227 tranzyt wewnętrzny ust. 2 lit. b)-f), z uwzględnieniem potrzeb Unii.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu unijnego odpowiada za:
a) przedstawienie wymaganych informacji i towarów w nienaruszonym stanie w urzędzie celnym przeznaczenia w wyznaczonym terminie oraz zgodnie ze środkami przyjętymi przez organy celne w celu zapewnienia identyfikacji towarów;
b) przestrzeganie przepisów celnych dotyczących procedury;
c) jeżeli przepisy prawa celnego nie stanowią inaczej - złożenie zabezpieczenia w celu zapewnienia zapłaty kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu lub innym należnościom mogącym powstać w odniesieniu do danych towarów zgodnie z innymi przepisami.
2. Obowiązek osoby uprawnionej do korzystania z procedury zostaje spełniony, a procedura tranzytu zostaje zakończona, jeżeli towary objęte procedurą oraz wymagane informacje są dostępne w urzędzie celnym przeznaczenia zgodnie z przepisami prawa celnego.
3. Osoba przewożąca towary lub odbiorca, który przyjmuje towary, wiedząc, że są one przemieszczane w ramach procedury tranzytu unijnego, również odpowiadają za przedstawienie towarów w urzędzie celnym przeznaczenia w wyznaczonym terminie w nienaruszonym stanie i zgodnie ze środkami zastosowanymi przez organy celne w celu zapewnienia identyfikacji towarów.
4. Organy celne mogą na wniosek, dla obejmowania towarów procedurą tranzytu unijnego lub zakończenia tej procedury, zezwolić na stosowanie następujących uproszczeń:
a) statusu upoważnionego nadawcy, umożliwiającego posiadaczowi pozwolenia objęcie towarów procedurą tranzytu unijnego bez przedstawiania towarów organowi celnemu;
b) statusu upoważnionego odbiorcy, umożliwiającego posiadaczowi pozwolenia odbiór towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego w zatwierdzonym miejscu w celu zakończenia procedury zgodnie z art. 233 obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu unijnego oraz przewoźnika i odbiorcy towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego ust. 2;
c) stosowania specjalnego rodzaju zamknięć, jeżeli nałożenie zamknięć jest niezbędne do zapewnienia identyfikacji towarów objętych procedurą tranzytu unijnego;
d) stosowania - w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego - zgłoszenia celnego ze zmniejszoną liczbą danych;
e) stosowania - w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego - elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego, jeżeli dokument zawiera dane zgłoszenia celnego i są one udostępniane organom celnym w miejscu rozpoczęcia i zakończenia procedury tranzytu w celu umożliwienia sprawowania dozoru celnego towarów oraz zamknięcia procedury.
1. Procedura unijnego tranzytu zewnętrznego jest stosowana przy przewozie towarów przez kraj lub terytorium, znajdujące się poza obszarem celnym Unii, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:
a) taka możliwość przewidziana została w umowie międzynarodowej;
b) przewóz przez ten kraj lub terytorium odbywa się z zastosowaniem jednolitego dokumentu przewozowego wystawionego na obszarze celnym Unii.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. b), procedurę unijnego tranzytu zewnętrznego zawiesza się na czas pozostawania towarów poza obszarem celnym Unii.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, w celu określenia warunków udzielania pozwoleń, o których mowa w art. 233 obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu unijnego oraz przewoźnika i odbiorcy towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego ust. 4.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące:
a) obejmowania towarów procedurą tranzytu unijnego i zakończenia procedury;
b) stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 233 obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu unijnego oraz przewoźnika i odbiorcy towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego ust. 4;
c) sprawowania dozoru celnego towarów przewożonych w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego przez terytorium kraju lub terytorium, znajdujące się poza obszarem celnym Unii, o których mowa w art. 234 towary przemieszczane w ramach procedury unijnego tranzytu zewnętrznego przez terytorium kraju lub terytorium, znajdujące się poza obszarem celnym Unii.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
