1. Towary nieunijne przeznaczone do wprowadzenia na rynek Unii lub przeznaczone do osobistego użytku lub konsumpcji na obszarze celnym Unii są obejmowane procedurą dopuszczenia do obrotu.
2. Dopuszczenie do obrotu wymaga:
a) pobrania wszelkich należnych należności celnych przywozowych;
b) pobrania - w stosownych przypadkach - innych należności zgodnie z właściwymi obowiązującymi przepisami dotyczącymi pobierania tych należności;
c) zastosowania środków polityki handlowej oraz zakazów i ograniczeń, jeżeli nie musiały one być stosowane na wcześniejszym etapie; oraz
d) załatwienia pozostałych formalności wymaganych przy przywozie danych towarów.
3. Dopuszczenie do obrotu nadaje towarom nieunijnym unijny status celny.
1. Jeżeli produkty przetworzone uzyskane w procedurze uszlachetniania czynnego zostają dopuszczone do obrotu, a kwota należności celnych przywozowych zostaje obliczona zgodnie z art. 86 szczególne zasady obliczania kwoty należności celnych przywozowych ust. 3, środki polityki handlowej, które należy zastosować, to środki mające zastosowanie do dopuszczenia do obrotu towarów, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego.
2. Ust. 1 nie stosuje się do odpadów i pozostałości.
3. Jeżeli produkty przetworzone uzyskane w procedurze uszlachetniania czynnego zostają dopuszczone do obrotu, a kwota należności celnych przywozowych zostaje obliczona zgodnie z art. 85 ogólne zasady obliczania kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych ust. 1, środki polityki handlowej mające zastosowanie do tych towarów stosuje się wyłącznie wtedy, gdy towary, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego podlegają takim środkom.
4. Jeżeli prawodawstwo Unii ustanawia środki polityki handlowej w odniesieniu do dopuszczenia do obrotu, takich środków nie stosuje się do produktów przetworzonych dopuszczonych do obrotu po procedurze uszlachetniania biernego gdy:
a) produkty przetworzone zachowują swoje unijne pochodzenie w rozumieniu art. 60 nabywanie pochodzenia;
b) uszlachetnianie bierne obejmuje naprawę, włączając system standardowej wymiany, o którym mowa w art. 261 system standardowej wymiany; lub
c) uszlachetnianie bierne następuje po operacjach dalszego przetwarzania zgodnie z art. 258 czasowy powrotny wywóz w celu dalszego przetworzenia.
1. Towary nieunijne, które pierwotnie zostały wywiezione jako towary unijne poza obszar celny Unii i są powrotnie wprowadzane na ten obszar w terminie trzech lat i zgłaszane do dopuszczenia do obrotu, na wniosek osoby zainteresowanej, zostają zwolnione z należności celnych przywozowych.
Przepisy akapitu pierwszego stosuje się nawet wówczas, gdy towary powracające stanowią jedynie część towarów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Unii.
2. Termin trzech lat, o którym mowa w ust. 1, może zostać przekroczony ze względu na szczególne okoliczności.
3. Jeżeli towary powracające zostały przed ich wywozem z obszaru celnego Unii dopuszczone do obrotu bez cła lub z zastosowaniem obniżonej stawki celnej przywozowej ze względu na ich końcowe przeznaczenie, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane jedynie w przypadku dopuszczenia ich do obrotu z takim samym końcowym przeznaczeniem.
Jeżeli końcowe przeznaczenie tych towarów uległo zmianie, kwota należności celnych przywozowych zostanie pomniejszona o kwotę pobraną przy ich pierwszym dopuszczeniu do obrotu. W przypadku gdy ta ostatnia kwota jest wyższa od kwoty, która jest należna przy dopuszczeniu do obrotu towarów powracających, nie udziela się zwrotu.
4. Jeżeli towary unijne utraciły unijny status celny zgodnie z art. 154 utrata unijnego statusu celnego towarów, a następnie zostały dopuszczone do obrotu, stosuje się przepisy ust. 1, 2 i 3.
5. Zwolnienia z należności celnych przywozowych udziela się jedynie w przypadku, gdy towary powracają w takim stanie, w jakim zostały wywiezione.
6. Zwolnieniu z należności celnych przywozowych towarzyszy informacja potwierdzająca, że spełnione zostały warunki zwolnienia.
Zwolnienia z należności celnych przywozowych przewidzianego w art. 203 zakres zastosowania i skutek nie udziela się w stosunku do towarów, które korzystały ze środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki rolnej związanych z ich wywozem poza obszar celny Unii, o ile w szczególnych przypadkach nie przewidziano inaczej.
1. Artykuł 203 stosuje się do produktów przetworzonych, które pierwotnie zostały powrotnie wywiezione z obszaru celnego Unii po objęciu ich procedurą uszlachetniania czynnego.
2. Na wniosek zgłaszającego i pod warunkiem, że zgłaszający dostarczy niezbędne informacje, kwotę należności celnych przywozowych dla towarów objętych ust. 1 określa się zgodnie z art. 86 szczególne zasady obliczania kwoty należności celnych przywozowych ust 3. Datę przyjęcia zgłoszenia do powrotnego wywozu uznaje się za datę dopuszczenia do obrotu.
3. Zwolnienie z należności celnych przywozowych przewidziane w art. 203 zakres zastosowania i skutek nie jest udzielane dla produktów przetworzonych, które zostały wywiezione zgodnie z art. 223 towary ekwiwalentne ust. 2 lit. c), chyba że zostanie zapewnione, że żadne towary nie zostaną objęte procedurą uszlachetniania czynnego.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych, zgodnie z art. 284 wykonywanie przekazanych uprawnień, w celu określenia:
a) przypadków, w których uznaje się, że towary powróciły w takim stanie, w jakim zostały wywiezione;
b) szczególnych przypadków, o których mowa w art. 204 towary, które skorzystały ze środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki rolnej.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące dostarczenia informacji, o której mowa w art. 203 zakres zastosowania i skutek ust. 6.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
1. Nie naruszając przepisów art. 60 nabywanie pochodzenia ust. 1, w przypadku dopuszczenia do obrotu z należności celnych przywozowych są zwolnione:
a) produkty rybołówstwa morskiego oraz inne produkty wydobyte z morza terytorialnego państwa lub terytorium leżącego poza obszarem celnym Unii wyłącznie przez statki zarejestrowane lub wpisane do ewidencji w jednym z państw członkowskich i pływające pod banderą tego państwa;
b) produkty uzyskane z produktów, o których mowa w lit. a), na pokładzie statków przetwórni spełniających warunki określone w tej literze.
2. Zwolnieniu z należności celnych przywozowych, o którym mowa w ust. 1, towarzyszy dowód, że spełnione zostały warunki ustanowione w tym ustępie.
Komisja określa w drodze aktów wykonawczych przepisy proceduralne dotyczące dostarczenia dowodu, o którym mowa w art. 208 produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza ust. 2.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 285 procedura komitetu ust. 4.
