Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE

1. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek sankcji karnych oraz bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów zgodnie z art. 23 uprawnienia właściwych organów państwa członkowskie zgodnie z prawem krajowym przyznają właściwym organom uprawnienia do stosowania odpowiednich sankcji administracyjnych i innych środków administracyjnych w związku co najmniej z następującymi naruszeniami:
a) naruszeniami art. 14 zakaz wykorzystywania i bezprawnego ujawniania informacji poufnych i 15, art. 16 zapobieganie nadużyciom na rynku i ich wykrywanie ust. 1 i 2, art. 17 podawanie informacji poufnych do wiadomości publicznej ust. 1, 2, 4, 5 i 8, art. 18 listy osób mających dostęp do informacji poufnych ust. 1-6, art. 19 transakcje wykonywane przez osoby pełniące obowiązki zarządcze ust. 1, 2, 3, 5, 6, 7 i 11 oraz art. 20 rekomendacje inwestycyjne i statystyki ust. 1; oraz
b) odmowy współpracy lub podporządkowania się wymogom czynności wyjaśniających, kontroli lub wnioskowi, o których mowa w art. 23 uprawnienia właściwych organów ust. 2.
Do dnia 3 lipca 2016 r. państwa członkowskie mogą postanowić, że nie określą przepisów dotyczących sankcji administracyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, jeżeli naruszenia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), już podlegają sankcjom karnym określonym w prawie krajowym. W takim przypadku państwa członkowskie szczegółowo powiadamiają Komisję i EUNGiPW o odnośnych przepisach ich prawa karnego.
Do dnia 3 lipca 2016 r. państwa członkowskie szczegółowo powiadomią Komisję i EUNGiPW o przepisach, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim. Niezwłocznie powiadamiają one Komisję i EUNGiPW o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.
2. Państwa członkowskie zapewniają, zgodnie z prawem krajowym, by w razie wystąpienia naruszeń, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), właściwe organy miały uprawnienia do nakładania co najmniej następujących sankcji administracyjnych i stosowania co najmniej następujących środków administracyjnych:
a) nakazu zobowiązującego osobę odpowiedzialną za naruszenie do zaprzestania określonego postępowania oraz powstrzymania się od jego ponownego podejmowania;
b) wyrównania korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, o ile możliwe jest ich ustalenie;
c) publicznego ostrzeżenia wskazujące osobę odpowiedzialną za popełnienie naruszenia oraz charakter naruszenia;
d) cofnięcia lub zawieszenia zezwolenia dla firmy inwestycyjnej;
e) tymczasowego zakazu sprawowania funkcji zarządczych w firmach inwestycyjnych wobec każdej osoby pełniącej obowiązki zarządcze w firmie inwestycyjnej lub każdej innej osoby fizycznej uznanej za odpowiedzialną za popełnienie naruszenia;
f) w przypadku ponownych naruszeń art. 14 zakaz wykorzystywania i bezprawnego ujawniania informacji poufnych lub 15 - stałego zakazu sprawowania funkcji zarządczych w firmach inwestycyjnych wobec każdej osoby pełniącej obowiązki zarządcze w firmie inwestycyjnej lub każdej innej osoby fizycznej uznanej za odpowiedzialną za popełnienie naruszenia;
g) tymczasowego zakazu zawierania transakcji na własny rachunek wobec każdej osoby pełniącej obowiązki zarządcze w firmie inwestycyjnej lub każdej innej osoby fizycznej uznanej za odpowiedzialną za popełnienie naruszenia;
h) maksymalnych administracyjnych sankcji pieniężnych w wysokości co najmniej trzykrotnej wartości korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, o ile można je określić;
i) w przypadku osoby fizycznej - maksymalnych administracyjnych sankcji pieniężnych w wysokości co najmniej:
(i) w przypadku naruszeń art. 14 zakaz wykorzystywania i bezprawnego ujawniania informacji poufnych i 15 - 5.000.000 EUR, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r.;
(ii) w przypadku naruszeń art. 16 zapobieganie nadużyciom na rynku i ich wykrywanie i 17- 1.000.000 EUR, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r.; oraz
(iii) w przypadku naruszeń art. 18 listy osób mających dostęp do informacji poufnych, 19 i 20 - 500.000 EUR, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r.; oraz
j) w przypadku osoby prawnej - maksymalnych administracyjnych sankcji pieniężnych w wysokości co najmniej:
(i) w przypadku naruszeń art. 14 zakaz wykorzystywania i bezprawnego ujawniania informacji poufnych i 15 - 15.000.000 EUR lub 15 % całkowitych rocznych obrotów osoby prawnej na podstawie ostatniego dostępnego sprawozdania zatwierdzonego przez organ zarządzający, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r.;
(ii) w przypadku naruszeń art. 16 zapobieganie nadużyciom na rynku i ich wykrywanie i 17 - 2.500.000 EUR lub 2 % całkowitych rocznych obrotów na podstawie ostatniego dostępnego sprawozdania zatwierdzonego przez organ zarządzający, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r.; oraz
(iii) w przypadku naruszeń art. 18 listy osób mających dostęp do informacji poufnych, 19 i 20 - 1.000.000 EUR, a w państwie członkowskim, w którym walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień 2 lipca 2014 r..
Odniesienia do właściwego organu w niniejszym ustępie pozostają bez uszczerbku dla zdolności właściwego organu do wykonywania swoich funkcji w jakikolwiek ze sposobów, o których mowa w art. 23 uprawnienia właściwych organów ust. 1.
Do celów akapitu pierwszego lit. j) ppkt (i) i (ii) w przypadku gdy osoba prawna jest jednostką dominującą lub jednostką zależną, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z dyrektywą 2013/34/UE, całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu lub odpowiadający mu rodzaj dochodu zgodnie z odnośnymi dyrektywami o rachunkowości - dyrektywą Rady 86/635/EWG odnośnie do banków oraz dyrektywą Rady 91/674/EWG odnośnie do zakładów ubezpieczeń - na podstawie ostatniego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania zatwierdzonego przez organ zarządzający najwyższej jednostki dominującej.
3. Państwa członkowskie mogą przyznać właściwym organom dodatkowe uprawnienia, oprócz uprawnień wymienionych w ust. 2, oraz ustanowić wyższe sankcje niż określono w tym ustępie.

1. Państwa członkowskie zapewniają, że przy ustalaniu rodzaju i poziomu sankcji administracyjnych właściwe organy uwzględniają wszelkie istotne okoliczności, w tym w stosownym przypadku:
a) wagę naruszenia i czas jego trwania;
b) stopień odpowiedzialności osoby odpowiedzialnej za naruszenie;
c) sytuację finansową osoby odpowiedzialnej za naruszenie, której wyznacznikiem jest na przykład wysokość całkowitych obrotów osoby prawnej lub roczny dochód osoby fizycznej;
d) skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez osobę odpowiedzialną za naruszenie, o ile można ją ustalić;
e) gotowość osoby odpowiedzialnej za naruszenie do współpracy z właściwym organem, bez uszczerbku dla potrzeby zapewnienia wyrównania korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez taką osobę;
f) uprzednie naruszenia popełnione przez osobę odpowiedzialną za naruszenie; oraz
g) środki zastosowane przez osobę odpowiedzialną za naruszenie w celu zapobieżenia powtórnemu naruszeniu.
2. W wykonywaniu swoich uprawnień do nakładania sankcji administracyjnych i stosowania innych środków administracyjnych na podstawie art. 30 sankcje administracyjne i inne środki administracyjne właściwe organy ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby wykonywanie przez nie uprawnień nadzorczych i uprawnień do czynności wyjaśniających oraz nakładane przez nie sankcje administracyjne i stosowane przez nie inne środki administracyjne były skuteczne i odpowiednie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Koordynują one swoje działania zgodnie z art. 25 obowiązek współpracy w celu uniknięcia powtarzania i pokrywania się działań przy wykonywaniu przysługujących im uprawnień nadzorczych i uprawnień do czynności wyjaśniających oraz przy nakładaniu sankcji administracyjnych w sprawach transgranicznych.

1. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez właściwe organy skutecznych mechanizmów umożliwiających zgłaszanie właściwym organom rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń niniejszego rozporządzenia.
2. Mechanizmy, o których mowa w ust. 1, obejmują co najmniej:
a) szczególne procedury odbierania zgłoszeń w sprawie naruszeń oraz działania następcze, w tym ustanowienie bezpiecznych kanałów komunikacji dla takich zgłoszeń;
b) w ramach zatrudnienia - stosowną ochronę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, które ujawniają naruszenia lub którym zarzuca się naruszenia - co najmniej przed odwetem, dyskryminacją lub innymi rodzajami niesprawiedliwego traktowania; oraz
c) ochronę danych osobowych zarówno osoby zgłaszającej naruszenie, jak i osoby fizycznej podejrzewanej o jego popełnienie, w tym ochronę w zakresie zachowania poufnego charakteru ich tożsamości na wszystkich etapach postępowania, bez uszczerbku dla wymogu ujawnienia informacji na gruncie prawa krajowego w kontekście czynności wyjaśniających lub późniejszych postępowań sądowych.
3. Państwa członkowskie wymagają, aby pracodawcy prowadzący działalność regulowaną przepisami w sprawie usług finansowych dysponowali odpowiednimi wewnętrznymi procedurami zgłaszania naruszeń niniejszego rozporządzenia przez ich pracowników.
4. Państwa członkowskie mogą przewidzieć zachęty finansowe dla osób oferujących istotne informacje dotyczące potencjalnych naruszeń przepisów niniejszego rozporządzania, które przyznawane są zgodnie z prawem krajowym, w przypadku gdy takie osoby nie mają innych istniejących uprzednio obowiązków zgłaszania takich informacji wynikających z przepisów prawa lub umowy i pod warunkiem, że informacje te są nowe oraz że skutkują nałożeniem sankcji administracyjnej lub karnej lub zastosowaniem innego środka administracyjnego z tytułu naruszenia niniejszego rozporządzenia.
5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające procedury, o których mowa w ust. 1, w tym rozwiązania dotyczące zgłaszania i działań następczych, oraz środki ochrony osób zatrudnionych na umowie o pracę i środki ochrony danych osobowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 36 procedura komitetowa ust. 2.

1. Właściwe organy corocznie przekazują EUNGiPW zbiorcze informacje dotyczące wszystkich sankcji administracyjnych i innych środków administracyjnych nałożonych przez właściwy organ zgodnie z art. 30 sankcje administracyjne i inne środki administracyjne, 31 i 32. EUNGiPW publikuje te informacje w sprawozdaniu rocznym. Właściwe organy corocznie przekazują także EUNGiPW zanonimizowane zbiorcze dane dotyczące wszystkich administracyjnych czynności wyjaśniających podjętych zgodnie z tymi artykułami.
2. Jeżeli państwa członkowskie postanawiają - zgodnie z art. 30 sankcje administracyjne i inne środki administracyjne ust. 1 akapit drugi - ustanowić sankcje karne za naruszenia, o których mowa w tym artykule, ich właściwe organy corocznie przekazują EUNGiPW zanonimizowane zbiorcze dane dotyczące wszystkich wszczętych postępowań karnych oraz sankcji karnych nałożonych przez organy sądowe zgodnie z art. 30 sankcje administracyjne i inne środki administracyjne, 31 i 32. EUNGiPW publikuje dane dotyczące nałożonych sankcji karnych w sprawozdaniu rocznym.
3. W przypadku gdy właściwy organ podaje do wiadomości publicznej informacje o sankcjach administracyjnych lub karnych lub innych środkach administracyjnych, równocześnie zgłasza je EUNGiPW.
4. W przypadku gdy opublikowana sankcja administracyjna lub karna lub inny środek administracyjny dotyczy firmy inwestycyjnej, która uzyskała zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE, EUNGiPW dodaje odniesienie do tej sankcji lub tego środka w rejestrze firm inwestycyjnych ustanowionym na mocy art. 5 wyłączenia dotyczące programów odkupu i stabilizacji ust. 3 tej dyrektywy.
5. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułu EUNGiPW opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych w celu określenia procedur i form wymiany informacji, jak określono w niniejszym artykule.
EUNGiPW przedstawia Komisji ten projekt wykonawczych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2016 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

1. Z zastrzeżeniem akapitu trzeciego właściwe organy publikują wszelkie decyzje o nałożeniu sankcji administracyjnej lub o zastosowaniu innego środka administracyjnego w związku z naruszeniem niniejszego rozporządzenia na swych stronach internetowych natychmiast po poinformowaniu o tej decyzji osoby, której ta decyzja dotyczy. Publikacja taka obejmuje co najmniej informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób, których ta decyzja dotyczy.
Akapit pierwszy nie ma zastosowania do decyzji nakładających środki w ramach czynności wyjaśniających.
Jeżeli właściwy organ uzna, że opublikowanie tożsamości osoby prawnej, której decyzja dotyczy, lub danych osobowych osoby fizycznej byłoby nieproporcjonalne, po przeprowadzeniu oceny proporcjonalności opublikowania takich danych w konkretnym przypadku, lub jeżeli to opublikowanie zagroziłoby dobru toczącego się dochodzenia lub stabilności rynków finansowych, organ ten podejmie jedno lub kilka z poniższych działań:
a) odracza publikację decyzji do momentu, kiedy ustaną przyczyny odroczenia;
b) publikuje decyzję w formie zanonimizowanej zgodnie z prawem krajowym, jeżeli taka publikacja gwarantuje skuteczną ochronę danych osobowych;
c) nie publikuje decyzji, w przypadku gdy w jego ocenie publikacja zgodnie z lit. a) lub b) będzie niewystarczająca do zapewnienia:
(i) aby stabilność rynków finansowych nie została zagrożona; lub
(ii) proporcjonalności opublikowania takich decyzji w odniesieniu do środków uznanych za mniej istotne.
W przypadku gdy właściwy organ podejmuje decyzję o opublikowaniu decyzji w formie zanonimizowanej zgodnie z akapitem trzecim lit. b), może odłożyć w czasie publikację istotnych danych na odpowiedni okres, jeżeli można przewidzieć, że w tym okresie ustaną przyczyny publikowania informacji w formie zanonimizowanej.
2. Jeżeli od decyzji przysługuje środek zaskarżenia do krajowych organów sądowych, administracyjnych lub innych organów, właściwe organy informują też o tym natychmiast na swojej stronie internetowej oraz zamieszczają na niej wszelkie późniejsze informacje na temat wyniku rozpatrzenia tego środka zaskarżenia. Ponadto publikuje się również każdą decyzję uchylającą zaskarżoną decyzję.
3. Właściwe organy zapewniają, aby wszelkie decyzje opublikowane zgodnie z niniejszym artykułem pozostawały dostępne na ich stronie internetowej przez co najmniej pięć lat po opublikowaniu. Opublikowane dane osobowe pozostają na stronie internetowej właściwego organu jedynie przez okres, który jest konieczny zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych.