Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowych warunków i trybu niszczenia przedmiotów, których przepadek orzekł sąd

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb niezwłocznego zniszczenia przedmiotów, których zniszczenie zarządził sąd w orzeczeniu o ich przepadku, oraz przedmiotów, których zniszczenie następuje na mocy art. 31 przepadek przedmiotów nie będących własnością sprawcy § 6 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy.

1. Zniszczenie przedmiotów powoduje całkowitą i nieodwracalną utratę ich pierwotnych wartości użytkowych.
2. Zniszczenie przedmiotów następuje w warunkach uzależnionych od:
1) ich rodzaju;
2) technologicznych możliwości podmiotów wyspecjalizowanych w ich niszczeniu;
3) kosztów zniszczenia;
4) wymogów wynikających z przepisów odrębnych, w szczególności dotyczących postępowania z wyrobami akcyzowymi, ochrony środowiska, w tym postępowania z odpadami, ochrony zdrowia i życia ludzi oraz prawa energetycznego.

Zniszczenie wyrobów tytoniowych następuje w warunkach umożliwiających, w szczególności:
1) zastosowanie technologii przetwarzania odpadów, powodujących brak możliwości ich ponownego wykorzystania zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem;
2) spalenie w przystosowanej do tego instalacji;
3) przetwarzanie w biostabilizatorze.

Zniszczenie napojów alkoholowych następuje w warunkach umożliwiających, w szczególności:
1) biodegradację w instalacjach przemysłowych lub komunalnych oczyszczalniach ścieków;
2) zastosowanie technologii przetwarzania odpadów, powodujących brak możliwości ich ponownego wykorzystania zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem;
3) spalenie lub odparowanie w przystosowanych do tego celu instalacjach.

Zniszczenie kosmetyków następuje w warunkach umożliwiających, w szczególności:
1) zastosowanie technologii przetwarzania odpadów, w tym odpadów medycznych, powodujących brak możliwości ich ponownego wykorzystania zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem;
2) mechaniczne uszkodzenie.

Zniszczenie produktów leczniczych następuje w warunkach umożliwiających użycie technologii stosowanej przy przetwarzaniu odpadów medycznych lub spalenie.

Zniszczenie urządzeń mechanicznych, elektromechanicznych lub sprzętu elektrycznego i elektronicznego następuje w warunkach umożliwiających, w szczególności:
1) demontaż, polegający na rozbiórce na poszczególne elementy składowe,
2) uszkodzenie mechaniczne, powodujące brak możliwości ich ponownego użycia zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem
– w wyniku czego elementy składowe tych urządzeń lub tego sprzętu nie są tożsame z przedmiotem, z którego pochodzą, i stanowią pozostałości po zniszczeniu, wobec których stosuje się, odpowiednio, przepisy dotyczące postępowania z odpadami, w tym ze zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym.

1. Organ postępowania wykonawczego, powierzając zniszczenie przedmiotów podmiotom wyspecjalizowanym w ich niszczeniu, bierze pod uwagę:
1) posiadanie przez nie urządzeń i technologii stosowanych w procesie niszczenia, zapewniających, w szczególności, nieodwracalną utratę pierwotnych wartości użytkowych przedmiotów podlegających zniszczeniu;
2) posiadanie przez nie odpowiednich zezwoleń właściwych organów na przeprowadzanie procesów niszczenia przedmiotów określonego rodzaju;
3) koszty zniszczenia.
2. Zniszczenie przedmiotów następuje pod nadzorem organu postępowania wykonawczego i w obecności jego przedstawiciela.

Pozostałości po zniszczeniu przedmiotów organ postępowania wykonawczego przekazuje nieodpłatnie na rzecz podmiotu wyspecjalizowanego w niszczeniu przedmiotów albo – jeżeli jest to uzasadnione – sprzedaje je podmiotowi spełniającemu wymogi wynikające z przepisów odrębnych dla danego rodzaju pozostałości.

Z czynności zniszczenia organ postępowania wykonawczego sporządza niezwłocznie protokół, w którym zamieszcza:
1) datę i miejsce dokonania zniszczenia;
2) oznaczenie podmiotu, który dokonał zniszczenia;
3) oznaczenie orzeczenia o przepadku przedmiotów i, ewentualnie, o zarządzeniu ich zniszczenia;
4) informację o rodzaju i liczbie zniszczonych przedmiotów;
5) imiona i nazwiska osób obecnych przy czynności zniszczenia;
6) sposób dokonania zniszczenia;
7) opis odpadów pochodzących ze zniszczenia oraz wskazanie miejsca ich składowania lub opis pozostałości po zniszczeniu,
nieodpłatnie przekazanych na rzecz podmiotu, albo przeznaczonych do sprzedaży;
8) podpisy osób, o których mowa w pkt 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2016 r.