Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych

Rozporządzenie określa:
1) organizację, tryb i standardy techniczne zakładania i utrzymywania podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych;
2) szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz w bazie danych szczegółowych osnów geodezyjnych;
3) standardy techniczne dotyczące tworzenia, aktualizacji i udostępniania baz, o których mowa w pkt 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) rodzaju osnowy – rozumie się przez to wynik podziału osnów ze względu na ich funkcjonalność;
2) klasie osnowy – rozumie się przez to wspólną cechę, wyróżniającą punkty osnowy ze względu na dokładność ustalania położenia lub wielkości fizycznej charakterystycznej dla określonego rodzaju osnowy;
3) punkcie osnowy – rozumie się przez to punkt w terenie, oznaczony odpowiednim znakiem, dla którego wyznaczono współrzędne w państwowym systemie odniesień przestrzennych lub wielkość fizyczną charakterystyczną dla określonego rodzaju osnowy;
4) wysokości normalnej – rozumie się przez to iloraz liczby geopotencjalnej przez przeciętną wartość przyspieszenia normalnego wzdłuż linii pionu pola normalnego siły ciężkości;
5) wysokości elipsoidalnej – rozumie się przez to odległość od powierzchni elipsoidy odniesienia, mierzoną wzdłuż normalnej do tej elipsoidy.

Prace geodezyjne dotyczące zakładania lub utrzymywania podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych realizuje się pod kierownictwem osób posiadających uprawnienia zawodowe w zakresie, o którym mowa w art. 43 zakresy nadawanych uprawnień zawodowych pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Geodezyjną dokumentację techniczną sporządzoną w związku z zakładaniem lub utrzymywaniem podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych przekazuje się do właściwego organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej.

1. Punkty osnów stabilizuje się w terenie znakami w sposób zapewniający ich wieloletnią trwałość oraz możliwość wykorzystywania do pomiarów. Znak może pełnić funkcję punktu osnowy dla więcej niż jednego rodzaju osnowy.
2. Punkt osnowy może mieć trwale stabilizowane punkty ekscentryczne, zabezpieczające funkcjonowanie tego punktu, które zalicza się do tej samej klasy osnowy.

Standardy techniczne zakładania i utrzymywania podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.