Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie izb zatrzymań

1. Obsługę izby zatrzymań stanowią komendant izby zatrzymań, profos, żołnierze wyznaczeni przez komendanta jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, żołnierze Żandarmerii Wojskowej zajmujący inne stanowiska służbowe niż komendant izby zatrzymań i profos, przeszkoleni w zakresie obsługi izby zatrzymań.
2. Obsługę izby zatrzymań tworzonej na terenie jednostki wojskowej poza granicami państwa wyznacza Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej na okres zmiany danego kontyngentu.
3. Obsługę izby zatrzymań tworzonej na okręcie wojennym wyznacza dowódca tego okrętu.

Obsługa izby zatrzymań podejmuje działania niezbędne w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego osadzonych.

Komendant izby zatrzymań opracowuje instrukcję dla obsługi izby zatrzymań oraz dokument określający porządek dnia w izbie zatrzymań.

Obsługa izby zatrzymań sporządza adnotacje dotyczące czynności określonych w rozporządzeniu, dokonanych wobec osadzonych, w książce meldunków żołnierzy pełniących służbę w izbie zatrzymań, której wzór jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

1. Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1) Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej o umieszczeniu osoby w izbie zatrzymań;
2) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora do spraw wojskowych o popełnieniu przez osadzonego przestępstwa lub wykroczenia;
3) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o popełnieniu przez tego żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.
2. Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, wojskowy organ porządkowy albo oficera dyżurnego okrętu wojennego, jeżeli stwierdzono, że:
1) osadzony ma:
a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,
b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;
2) powstały inne okoliczności uzasadniające przypuszczenie, że popełniono czyn zabroniony.
3. W przypadku stwierdzenia braku oznak funkcji życiowych i podejrzenia zgonu osadzonego obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1) lekarza;
2) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej i prokuratora do spraw wojskowych;
3) odpowiednio dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, lub dowódcę okrętu wojennego, na którym pełnił służbę.

1. W przypadku złożenia przez osadzonego skargi lub wniosku związanego z osadzeniem lub działalnością obsługi izby zatrzymań komendant tej izby przedstawia je niezwłocznie swojemu przełożonemu, informując go o terminie zwolnienia osadzonego z izby zatrzymań.
2. Skargi i wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich załatwienia są ewidencjonowane w książce skarg i wniosków znajdującej się w izbie zatrzymań. Książkę skarg i wniosków prowadzi komendant lub profos izby zatrzymań.