1. Prezes Sądu Najwyższego prowadzi i aktualizuje listę sędziów pełniących urząd na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego oraz sędziów delegowanych do pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym, orzekających w izbie, w kolejności alfabetycznej nazwisk.
2. Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych i Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych mogą prowadzić i aktualizować więcej niż jedną listę, o której mowa w ust. 1. Utworzenie listy dodatkowej lub list dodatkowych następuje w drodze zarządzenia Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą danej izby, określającego kategorie spraw przyporządkowanych do listy dodatkowej, które, zgodnie z właściwością izby, mogą dotyczyć:
1) skarg nadzwyczajnych z zakresu prawa karnego;
2) skarg nadzwyczajnych z innego zakresu niż określony w pkt 1;
3) spraw z zakresu ochrony konkurencji oraz z zakresu praktyk nieuczciwie wykorzystujących przewagę kontraktową, regulacji energetyki, telekomunikacji i poczty, transportu kolejowego i rynku wodnokanalizacyjnego, spraw o roszczenia twórców wynalazków, wzorów użytkowych i przemysłowych oraz topografii układów scalonych o wynagrodzenie oraz spraw, w których złożono odwołanie od decyzji Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji;
4) spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych.
3. Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych i Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych może umieścić, w drodze zarządzenia, sędziego znajdującego się na liście, o której mowa w ust. 1, również na liście dodatkowej lub listach dodatkowych. Umieszczenie sędziego na liście dodatkowej następuje z uwzględnieniem dotychczasowego doświadczenia sędziego związanego ze stosowaniem prawa w sprawach przyporządkowanych do danej listy dodatkowej, a także biorąc pod uwagę wielkość wpływu tych spraw do izby Sądu Najwyższego.
1. Prezes Sądu Najwyższego przydziela sędziom sprawy według kolejności ich wpływu do izby, oddzielnie dla każdej kategorii spraw, dla których prowadzone jest odrębne repertorium, oraz niezależnie od wydziału, w którym sprawa została zarejestrowana.
2. Sprawy, które wpłynęły do izby Sądu Najwyższego lub które zostały do niej przekazane w trybie § 82, przydzielane są sędziom na podstawie listy, o której mowa w § 82b ust. 1, lub właściwej listy dodatkowej, o której mowa w § 82b ust. 2, według kolejności alfabetycznej nazwisk na liście. Przydzielając sprawy, Prezes Sądu Najwyższego nie może pominąć sędziego, któremu według kolejności alfabetycznej powinna zostać przydzielona sprawa, z uwzględnieniem ust. 5. Sędzia, któremu sprawa została przydzielona, jest sędzią sprawozdawcą w sprawie.
3. Jeżeli po utworzeniu listy dodatkowej, o której mowa w § 82b ust. 2, dojdzie do znacznej dysproporcji w liczbie spraw przydzielonych sędziom znajdującym się na tej liście, Prezes Sądu Najwyższego może zarządzić czasowy przydział spraw bez uwzględniania listy dodatkowej.
4. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, w drodze zarządzenia, określa procentowy udział w przydziale spraw na podstawie listy, o której mowa w § 82b ust. 1, lub listy dodatkowej, o której mowa w § 82b ust. 2, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Sądu Najwyższego, przewodniczącego wydziału, zastępcy przewodniczącego wydziału, Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego, Nadzwyczajnego Rzecznika Dyscyplinarnego, zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego, Rzecznika Prasowego, zastępcy Rzecznika Prasowego oraz sędziego Sądu Najwyższego, jeżeli jest to uzasadnione publicznym charakterem funkcji sprawowanej przez tego sędziego lub sędzia ten wykonuje zadania na rzecz Sądu Najwyższego zlecone mu do wykonania przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
5. W przydziale sprawy pomija się:
1) sędziów, o których mowa w ust. 4, w zakresie spraw ponad procentowy udział w przydziale spraw określony na podstawie tego przepisu;
2) sędziów, którzy nie mogą orzekać ze względu na wystąpienie długotrwałej i uzasadnionej przeszkody, w szczególności choroby;
3) sędziów delegowanych do pełnienia czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym, w przypadku sprawy, która podlega rozpoznaniu w składzie jednego sędziego;
4) sędziów, którym uprzednio przydzielono wniosek lub środek zaskarżenia zgodnie z ust. 6;
5) sędziów, którym do przejścia w stan spoczynku pozostało mniej niż 6 miesięcy, w przypadku gdy Prezes Sądu Najwyższego uzna takie pominięcie za celowe we wszystkich lub niektórych kategoriach spraw, dla których prowadzone jest odrębne repertorium.
6. Wnioski i środki zaskarżenia dotyczące tej samej sprawy mogą być przydzielone sędziemu, któremu przydzielono do rozpoznania pierwszy wniosek lub środek zaskarżenia dotyczący tej samej sprawy.
7. W sprawach rozpoznawanych w składach wieloosobowych, po przydzieleniu sprawy sędziemu sprawozdawcy, Prezes Sądu Najwyższego wydaje zarządzenie o wyznaczeniu pozostałych członków składu orzekającego, w tym przewodniczącego, mając na względzie równomierne obciążenie sędziów orzekających w izbie. Jeżeli w składzie orzekającym uczestniczy Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Sądu Najwyższego albo przewodniczący wydziału, osoba ta jest przewodniczącym składu orzekającego.
8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1) wniosku o wyłączenie sędziego wyznaczonego do rozpoznania sprawy;
2) rozpoznania sprawy po przyjęciu do rozpoznania skargi kasacyjnej lub skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia;
3) rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego powstałego w konkretnej sprawie rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy;
4) innej kwestii incydentalnej, wymagającej wyznaczenia składu orzekającego do jej rozstrzygnięcia.
9. Sędziemu przydziela się dodatkowo odpowiednią liczbę spraw rejestrowanych w danym repertorium, jeżeli:
1) sprawa uprzednio przydzielona sędziemu została zakończona:
a) przekazaniem sprawy do innej izby,
b) połączeniem ze sprawą innego sędziego sprawozdawcy,
c) zarządzeniem o zakreśleniu sprawy wskutek jej omyłkowego zarejestrowania;
2) sędzia został wyłączony od rozpoznania uprzednio przydzielonej sprawy.
10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, sprawy przydziela się na podstawie listy, o której mowa w § 82b ust. 1, lub listy dodatkowej, o której mowa w § 82b ust. 2, poczynając od pierwszego sędziego, którego sprawa została zakończona albo który został wyłączony od rozpoznania sprawy.
11. W przypadku rozpoczęcia przez sędziego orzekania w danej izbie sędziemu przydziela się sprawy przydzielone uprzednio innym sędziom – o najwcześniejszej i najpóźniejszej dacie wpływu, aż do osiągnięcia przez sędziego średniej liczby spraw przydzielonych sędziom w danej izbie.
12. W przypadku zakończenia przez sędziego orzekania w Sądzie Najwyższym albo orzekania w danej izbie sprawy przydzielone sędziemu przydziela się pozostałym sędziom na podstawie listy, o której mowa w § 82b ust. 1, lub listy dodatkowej, o której mowa w § 82b ust. 2, przy czym przydziela się naprzemiennie sprawy o najwcześniejszej i najpóźniejszej dacie wpływu.
13. Sprawy przydzielone sędziemu mogą zostać rozdzielone pomiędzy pozostałych sędziów w przypadku wystąpienia po stronie sędziego długotrwałej i uzasadnionej przeszkody w orzekaniu, w szczególności choroby, jeżeli jest to uzasadnione stanem zaległości w izbie. Do ponownego przydziału spraw przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio. Prezes Sądu Najwyższego może określić, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady dokonywania rozdziału spraw pomiędzy pozostałych sędziów w izbie.
14. W przypadku ustania przeszkody w orzekaniu, o której mowa w ust. 13, sędziemu przydziela się sprawy przydzielone uprzednio innym sędziom. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.
