Art. 4. - Prawo przysługiwania bonu - Ustawa o Polskim Bonie Turystycznym

1. Świadczenie w formie bonu przysługuje osobie:
1) mającej w dniu wejścia w życie ustawy przyznane prawo do:
a) świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140), zwanego dalej „świadczeniem wychowawczym”, lub
b) dodatku, o którym mowa w art. 80 świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka ust. 1a, art. 113a uchylony albo art. 115 wysokość środków finansowych na utrzymanie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego ust. 2a ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 447, 1700 i 2140), zwanego dalej „dodatkiem”,
2) której w okresie od dnia następującego po dniu wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2021 r. przyznano prawo do:
a) świadczenia wychowawczego na dziecko, na które wcześniej nie było przyznane prawo do tego świadczenia lub dodatku, o którym mowa w lit. b,
b) dodatku na dziecko, na które wcześniej nie było przyznane prawo do tego dodatku lub świadczenia wychowawczego, o którym mowa w lit. a,
3) która w okresie od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia wejścia w życie ustawy złożyła wniosek o świadczenie wychowawcze, który został przekazany przez organ właściwy do wojewody zgodnie z art. 16 uprawnienia asystenta rodziny ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i który do dnia wejścia w życie ustawy nie został rozpatrzony przez wojewodę,
4) która w okresie od dnia następującego po dniu wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2021 r. złożyła wniosek o świadczenie wychowawcze, który został przekazany przez organ właściwy do wojewody zgodnie z art. 16 uprawnienia asystenta rodziny ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i który nie został rozpatrzony przez wojewodę w okresie, za który składane są informacje, o których mowa w art. 19 przekazywanie i udostępnianie informacji w zakresie określonym w ustawie ust. 13
– zwanej dalej „osobą uprawnioną”.
2. Dodatkowe świadczenie w formie bonu przysługuje osobie uprawnionej, jeżeli:
1) świadczenie wychowawcze lub dodatek przysługuje na dziecko niepełnosprawne;
2) wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4, dotyczy dziecka niepełnosprawnego lub
3) decyzja, o której mowa w ust. 3 lub 4, dotyczy dziecka niepełnosprawnego.
3. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, uważa się za spełniony, jeżeli wojewoda wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego w postaci dodatku dyferencyjnego w oparciu o przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art. 2 pojęcie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej pkt 15 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, uważa się za spełniony, jeżeli wojewoda wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego w postaci dodatku dyferencyjnego w oparciu o przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art. 2 pojęcie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej pkt 15 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Art. 4. Prawo przysługiwania bonu

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy