Prawo konsularne

1. Decyzja zawiera oznaczenie konsula, datę wydania, oznaczenie strony, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie prawne i faktyczne, pouczenie o możliwości i trybie wniesienia odwołania od decyzji oraz podpis urzędnika konsularnego z podaniem imienia i nazwiska oraz zajmowanego stanowiska.
2. Przepis szczególny może określać inne składniki, które powinny być zawarte w decyzji.
3. Uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które konsul uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, dla których odmówił innym dowodom wiarygodności i mocy dowodowej. Uzasadnienie prawne decyzji polega na wyjaśnieniu podstawy prawnej i wskazaniu przepisów prawa.

1. Konsul odstępuje od uzasadnienia decyzji w całości lub w części, jeżeli przepis szczególny tak stanowi lub wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
2. Decyzja uwzględniająca w całości żądanie strony nie wymaga sporządzenia uzasadnienia.

1. Konsul, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
2. Decyzja konsula podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania, gdy jest zgodna z żądaniem strony.

Konsul z urzędu lub na żądanie strony złożone w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji może, w drodze postanowienia, uzupełnić decyzję co do rozstrzygnięcia lub prawa do wniesienia odwołania.

Konsul z urzędu lub na żądanie strony może sprostować, w drodze postanowienia, błędy pisarskie oraz inne oczywiste omyłki w wydanej decyzji.

Konsul wydaje postanowienia:
1) w kwestiach wynikających w toku postępowania i nierozstrzygających o istocie sprawy;
2) odmawiając wykonania czynności;
3) umarzając postępowanie, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe lub wnosi o to strona.

Do postanowień konsula stosuje się odpowiednio przepisy art 81−85.