Art. 34. - Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów (art. 16 ust. 3 i art. 23 dyrektywy 2014/65/UE) - Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2017/565 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacy

1. Firmy inwestycyjne ustanawiają, wdrażają i utrzymują skuteczną politykę przeciwdziałania konfliktom interesów, sformułowaną na piśmie i odpowiednio dostosowaną do rozmiaru i struktury organizacyjnej firmy, a także do charakteru, skali i złożoności prowadzonej przez nią działalności.
W przypadku gdy dana firma jest członkiem grupy, zasady takiej polityki uwzględniają również okoliczności, z których firma zdaje sobie sprawę lub powinna sobie zdawać sprawę, a które mogą wywołać konflikt interesów wynikający ze struktury i działalności gospodarczej innych członków grupy.
2. Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów ustanowiona zgodnie z ust. 1 pozwala przynajmniej na:
a) rozpoznanie okoliczności, które, w odniesieniu do konkretnych usług inwestycyjnych i działalności inwestycyjnej oraz usług dodatkowych wykonywanych przez firmę inwestycyjną lub w jej imieniu, stanowią lub mogą wywołać konflikt interesów zagrażający interesom jednego lub kilku klientów;
b) określenie procedur, których należy przestrzegać, i środków, które należy przyjąć, w celu zapobiegania takim konfliktom lub zarządzania nimi.
3. Procedury i środki, o których mowa w ust. 2 lit. b, służą temu, by osoby zaangażowane, które uczestniczą w różnego rodzaju działalności gospodarczej związanej z ryzykiem wystąpienia konfliktu interesów w rodzaju tego, o którym mowa w ust. 2 lit. a, wykonywały taką działalność, będąc niezależne w stopniu adekwatnym do rozmiaru i działalności danej firmy inwestycyjnej i grupy, do której ona należy, a także do ryzyka zaszkodzenia interesom klienta.
Na potrzeby ust. 2 lit. b do procedur, których należy przestrzegać, i środków, które należy przyjąć, zaliczają się co najmniej te elementy spośród wymienionych w poniższym wykazie, które są konieczne do tego, by dana firma mogła zapewnić wymagany stopień niezależności:
a) skuteczne procedury zapobiegania wymianie informacji lub kontrolowania takiej wymiany między osobami zaangażowanymi, które uczestniczą w działalności związanej z ryzykiem wystąpienia konfliktu interesów, w przypadku gdy taka wymiana informacji może zaszkodzić interesom jednego lub kilku klientów;
b) oddzielny nadzór nad osobami zaangażowanymi, które w ramach swoich podstawowych zadań prowadzą działalność w imieniu lub świadczą usługi na rzecz klientów, których interesy mogą ze sobą kolidować, lub którzy w inny sposób reprezentują różne, potencjalnie sprzeczne interesy (w tym interesy firmy);
c) usunięcie wszelkich bezpośrednich powiązań między wynagrodzeniem osób zaangażowanych, które wykonują głównie jeden typ działalności, a wynagrodzeniem innych osób zaangażowanych, które wykonują głównie inny typ działalności, lub dochodami generowanymi przez takie inne osoby, gdy w związku z tymi dwoma rodzajami działalności może powstać konflikt interesów;
d) środki pozwalające wyeliminować lub ograniczyć niepożądany wpływ jakichkolwiek osób na sposób wykonywania usług lub działań inwestycyjnych i dodatkowych przez osobę zaangażowaną;
e) środki pozwalające wyeliminować lub ograniczyć równoczesne bądź następujące po sobie przypadki uczestniczenia osoby zaangażowanej w usługach lub działaniach inwestycyjnych lub dodatkowych, gdy uczestnictwo takie może negatywnie wpłynąć na możliwość właściwego zarządzania konfliktami interesów.
4. Firmy inwestycyjne zapewniają, aby ujawnianie informacji klientom zgodnie z art. 23 ust. 2 dyrektywy 2014/65/UE stanowiło środek ostateczny stosowany wyłącznie w przypadku, gdy skuteczne rozwiązania organizacyjne i administracyjne wprowadzone przez firmę inwestycyjną w celu zapobiegania konfliktom interesów lub zarządzania nimi zgodnie z art. 23 dyrektywy 2014/65/UE nie są wystarczające w celu zapewnienia z należytą pewnością, aby ryzyko szkody dla interesów klienta nie występowało.
Przy ujawnianiu informacji jasno wskazuje się, że rozwiązania organizacyjne i administracyjne ustanowione przez firmę inwestycyjną w celu zapobieżenia temu konfliktowi lub zarządzania nim nie są wystarczające do zapewnienia z należytą pewnością, aby ryzyko szkody dla interesów klienta nie występowało. Ujawniana informacja zawiera szczegółowy opis konfliktów interesów powstających przy świadczeniu usług inwestycyjnych lub dodatkowych, z uwzględnieniem charakteru klienta, któremu informacja jest ujawniana. W opisie tym wyjaśnia się ogólny charakter i źródła konfliktów interesów, a także ryzyko grożące klientowi wskutek konfliktów interesów oraz kroki podjęte w celu ograniczenia takiego ryzyka, przy zachowaniu wystarczającego stopnia szczegółowości pozwalającego temu klientowi podjąć świadomą decyzję w odniesieniu do usługi inwestycyjnej lub dodatkowej w kontekście, w którym te konflikty interesów się pojawiają.
5. Firmy inwestycyjne oceniają, przynajmniej raz do roku, politykę przeciwdziałania konfliktom interesów ustanowioną zgodnie z ust. 1–4 i dokonują jej okresowych przeglądów oraz podejmują wszelkie odpowiednie kroki w celu wyeliminowania wszelkich uchybień. Opieranie się na ujawnianiu konfliktów interesów w nadmiernym stopniu stanowi uchybienie w zakresie polityki przeciwdziałania konfliktom interesów firmy inwestycyjnej.

Art. 34. Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów (art. 16 ust. 3 i art. 23 dyrektywy 2014/65/UE)

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy