Orzeczenie wydane w jednym z Umawiających się Państw podlega uznaniu lub wykonaniu w innym Umawiającym się Państwie, jeżeli:
1. zostało wydane przez organ, któremu przysługiwała jurysdykcja na podstawie art. 7 jurysdykcja organu Państwa pochodzenia, lub art. 8 uznanie jurysdykcji orzekających organów, oraz
2. nie może być już zaskarżone zwyczajnym środkiem odwoławczym w Państwie pochodzenia.
Orzeczenia tymczasowo wykonalne i środki tymczasowe podlegają uznaniu lub wykonaniu w państwie wezwanym, nawet gdy mogą być zaskarżone zwyczajnym środkiem odwoławczym, jeżeli podobne orzeczenia mogą być wydane i wykonane w tym Państwie.
Można jednak odmówić uznawania lub wykonania orzeczenia, jeżeli:
1. uznania lub wykonalności orzeczenia nie da się w sposób oczywisty pogodzić z porządkiem publicznym państwa wezwanego lub
2. orzeczenie zostało uzyskane wskutek oszustwa w przedmiocie postępowania, lub
3. przed organem Państwa wezwanego toczy się wcześniej wszczęte postępowanie między tymi samymi stronami o ten sam przedmiot, lub
4. orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym między tymi samymi stronami i o ten sam przedmiot w Państwie wezwanym lub w innym Państwie, z zastrzeżeniem, że to ostatnie orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania i wykonalności w Państwie wezwanym.
Bez uszczerbku dla postanowień art. 5 przesłanki odmowy uznawania lub wykonania orzeczenia, orzeczenie zaoczne zostanie uznane lub wykonane tylko wtedy, gdy zawiadomienie o wszczęciu postępowania, zawierające istotne elementy żądania, zostało doręczone stronie nieobecnej zgodnie z prawem Państwa pochodzenia i jeżeli, uwzględniając okoliczności, strona ta miała dostateczny czas dla przedstawienia swej obrony.
Uważa się, że w rozumieniu niniejszej konwencji organowi Państwa pochodzenia przysługuje jurysdykcja, jeżeli:
1. dłużnik alimentacyjny lub wierzyciel alimentacyjny mieli miejsce stałego pobytu w Państwie pochodzenia w chwili wszczęcia postępowania lub
2. dłużnik alimentacyjny lub wierzyciel alimentacyjny byli obywatelami Państwa pochodzenia w chwili wszczęcia postępowania, lub
3. pozwany poddał się jurysdykcji tego organu bądź wyraźnie, bądź podejmując merytoryczną obronę w sprawie, nie zgłaszając zarzutów co do jurysdykcji.
Bez uszczerbku dla postanowień art. 7 jurysdykcja organu Państwa pochodzenia, organy jednego z Umawiających się Państw, które orzekały o roszczeniu alimentacyjnym, uważane są za posiadające jurysdykcję w rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli alimenty należą się z powodu rozwodu lub separacji prawnej albo orzeczenia o unieważnieniu lub nieistnieniu małżeństwa, wydanego przez organ tego Państwa, który posiadał jurysdykcję w tej sprawie, zgodnie z prawem Państwa wezwanego.
Organ Państwa wezwanego jest związany ustaleniami faktycznymi, na których organ Państwa pochodzenia oparł swoją jurysdykcję.
Jeżeli orzeczenie dotyczy kilku żądań pozwu o alimenty i jeżeli nie można uznać lub wykonać całego orzeczenia, organ Państwa wezwanego zastosuje niniejszą konwencję do tej części orzeczenia, która może być uznana lub wykonana.
Jeżeli orzeczenie nakazuje okresowe płacenie alimentów, wykonuje się orzeczenie zarówno w części dotyczącej należności już wymaganych, jak i przyszłych.
Organ Państwa wezwanego nie może badać merytorycznie orzeczenia, chyba że niniejsza konwencja postanawia inaczej.
