Przepisy części ogólnej, szczególnej i końcowej stosuje się odpowiednio do żołnierzy, a w wypadkach wskazanych w ustawie - także do osób powołanych do pełnienia służby wojskowej, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej części.
Przepisów części wojskowej nie stosuje się do żołnierzy terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie.
§ 1. W odniesieniu do orzeczeń sądów wojskowych prawa i obowiązki organów postępowania wykonawczego wymienionych w art. 2 organy postępowania wykonawczego pkt 1-4 i 6 odpowiednio mają:
1) sąd wojskowy pierwszej instancji lub inny sąd równorzędny;
2) sąd wojskowy, o którym mowa w art. 3 właściwość sądu w sprawach wykonania orzeczeń § 3;
3) prezes sądu wojskowego lub upoważniony sędzia wojskowy;
4) wojskowy sędzia penitencjarny;
5) wojskowy kurator społeczny.
§ 2. Organami postępowania wykonawczego są także:
1) dowódca jednostki wojskowej;
2) organ administracji wojskowej właściwy ze względu na kompetencje służbowe.
§ 3. Do decyzji organów wymienionych w § 1 pkt 3-5 oraz § 2 stosuje się odpowiednio art. 7 zaskarżanie decyzji.
§ 1. Nadzór penitencjarny nad wykonywaniem kary aresztu wojskowego, tymczasowego aresztowania zastosowanego przez sąd wojskowy oraz zatrzymaniem sprawuje wojskowy sędzia penitencjarny.
§ 2. Nadzór określony w § 1 dotyczy również kary ograniczenia wolności wykonywanej w wydzielonej jednostce wojskowej.
§ 1. Karę ograniczenia wolności wobec osób wymienionych w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy, § 3 Kodeksu karnego wykonuje dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę, lub inny właściwy dowódca.
§ 2. Karę ograniczenia wolności wobec osób wymienionych w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy, § 4 Kodeksu karnego wykonuje dowódca wydzielonej jednostki wojskowej.
§ 1. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi jednostki wojskowe wydzielone do wykonywania kary określonej w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy, § 4 Kodeksu karnego.
§ 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin organizacyjno-porządkowy wykonywania kary określonej w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy, § 4 Kodeksu karnego, uwzględniając w szczególności zasady wykonywania tej kary wobec osób podlegających służbie wojskowej.
§ 3. Zawarte w regulaminie odstępstwa od ogólnie obowiązującego porządku wojskowego mają służyć wzmożeniu dyscypliny społecznej i wojskowej oraz utrwaleniu wiedzy wojskowej.
§ 1. Jeżeli w wyroku orzeczono obowiązek określony w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy, § 3 Kodeksu karnego, dokonywanie potrąceń następuje stosownie do wskazań sądu.
§ 2. Dowódca jednostki wojskowej zawiadamia sąd o potrąceniach dokonywanych z wynagrodzenia skazanego.
§ 1. Zwolnienie od reszty kary oraz uznanie kary za wykonaną przewidziane w art. 83 zwolnienie od reszty kary ograniczenia wolności Kodeksu karnego może nastąpić również na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.
§ 2. Do orzekania w przedmiocie określonym w art. 323 odbywanie kary ograniczenia wolności przez żołnierzy § 5 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio art. 13 rozstrzyganie wątpliwości dotyczących wykonania orzeczenia lub obliczenia kary.
Szkolenie wojskowe skazanych na karę aresztu wojskowego ma na celu utrwalenie nabytej wiedzy wojskowej, utrzymanie sprawności fizycznej i psychicznej, a także wzmożenie dyscypliny.
§ 1. Szkoleniem wojskowym w zakładzie karnym dla odbywających karę aresztu wojskowego kieruje oficer wyznaczony, na podstawie odrębnych przepisów, do wykonywania zadań poza wojskiem.
§ 2. Oficer kierujący szkoleniem wojskowym jest zastępcą dyrektora zakładu karnego, a także przełożonym żołnierzy zawodowych wyznaczonych do wykonywania zadań w tym zakresie.
§ 3. Dyrektor zakładu karnego, przed podjęciem decyzji związanych z wykonywaniem kary, zapoznaje się z opinią oficera kierującego szkoleniem wojskowym; oficer ten wchodzi w skład komisji penitencjarnej.
Oddzielnie rozmieszcza się następujących skazanych:
1) oficerów;
2) podoficerów zawodowych, służby nadterminowej i okresowej;
3) pozostałych.
§ 1. Skazany odbywający karę aresztu wojskowego może otrzymywać nagrody przewidziane w art. 138 katalog nagród, § 1, z tym że czas widzenia określonego w art. 138 katalog nagród, § 1 pkt 7 nie może przekroczyć 60 godzin.
§ 2. Skazany odbywający karę aresztu wojskowego otrzymuje w dniu Święta Wojska Polskiego od dyrektora zakładu karnego zezwolenie na widzenie poza obrębem zakładu, chyba że przemawia przeciwko temu brak postępów w szkoleniu wojskowym.
§ 3. Do zezwolenia określonego w § 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 139 przyznawanie skazanym nagród, § 1, 2, 7 i 8 oraz art. 140 obowiązki skazanego w razie korzystania z nagród związanych z opuszczeniem zakładu karnego, .
§ 1. W stosunku do żołnierza sąd może zastosować odpowiednio art. 330 zamienna kara ograniczenia wolności Kodeksu karnego, jeżeli wniosek złoży dowódca jednostki wojskowej.
§ 2. Na żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, w stosunku do którego zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, bez względu na jej wymiar, sąd może nałożyć odpowiednie obowiązki lub środki, określone w art. 67 okres próby przy warunkowym umorzeniu postępowania lub art. 72 obowiązki nakładane na skazanego w okresie warunkowego zawieszenia wykonania kary Kodeksu karnego.
Dla realizacji celów kary dyrektor zakładu karnego współdziała z odpowiednimi instytucjami wojskowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 38 podmioty współdziałające w wykonywaniu orzeczeń sądowych, § 1.
W razie orzeczenia wobec żołnierza wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub degradacji sąd zarządza wykonanie orzeczonego środka przez właściwego dowódcę oraz zawiadamia o treści orzeczenia odpowiedni w sprawach kadrowych organ wojskowy.
Jeżeli wobec żołnierza orzeczono środek karny inny niż przewidziany w art. 237 wykonanie orzeczenia o wydaleniu z zawodowej służby wojskowej lub degradacji, sąd zawiadamia o orzeczeniu również dowódcę jednostki wojskowej, w której skazany pełnił ostatnio służbę, oraz właściwe w sprawach kadrowych organy wojskowe.
§ 1. W razie oddania pod dozór przez sąd wojskowy skazanej osoby cywilnej, sąd ten zwraca się do właściwego sądu powszechnego o wyznaczenie kuratora sądowego.
§ 2. W razie zwolnienia z czynnej służby wojskowej żołnierza, którego sąd wojskowy oddał pod dozór po skazaniu, sąd ten zwraca się do właściwego sądu powszechnego o wyznaczenie kuratora sądowego.
§ 3. W razie oddania pod dozór przez sąd powszechny skazanego żołnierza odbywającego czynną służbę wojskową, przepis art. 334 nakładanie na żołnierza obowiązków lub orzekanie wobec żołnierza dozoru, § 2 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio.
§ 4. Dozór wobec żołnierza czynnej służby wojskowej wykonuje się w miejscu pełnienia służby.
Tymczasowo aresztowanych żołnierzy służby czynnej osadza się w areszcie śledczym w wydzielonych celach.
