Uchwalenie kodeksu etyki kuratora sądowego jest zadaniem Krajowej Rady Kuratorów zapisanym w art.46 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o kuratorach sądowych. Zobowiązanie do przestrzegania zasad etyki zawodowej zawarte jest w ślubowaniu składanym przez kuratora zawodowego.
Krajowa Rada Kuratorów, mając na względzie dobro publiczne i dobro osób objętych oddziaływaniem kuratorów sądowych oraz dbałość o właściwą rangę zawodu kuratora, uchwala w dniu 6 maja 2004 roku Kodeks etyki kuratora sądowego.
Potwierdza on wolę kuratorów, aby swoją funkcję wypełniać etycznie, traktując z należytą uwagą rolę osoby zaufania publicznego.
Kodeks opiera się na fundamencie uznania wartości, godności i niepowtarzalności osoby ludzkiej, jej praw i obowiązków. Wyraża on poszanowanie dla sprawiedliwości, solidarności, równości i wolności. Jego celem jest sprzyjanie tym wartościom, pomoc w społecznej readaptacji i osiąganiu stabilizacji życiowej osób podlegających oddziaływaniu kuratora.
Kodeks zawiera standardy etycznego postępowania z podopiecznymi i współpracownikami. Pozwala on na ocenę postępowania kuratora, uświadamia moralny wymiar jego pracy i stanowi podstawę rozwiązywania sporów w przypadku naruszenia zawartych w nim zasad.
Kurator sądowy wykonuje swoje zadania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego i zasadami określonymi w niniejszym kodeksie.
Kurator sądowy wypełnia swoje obowiązki z poszanowaniem praw i godności człowieka, uznając jego podmiotowość oraz przestrzegając zasady równego traktowania.
Kurator sądowy winien kierować się zasadami uczciwości, honoru i szacunku dla innych osób oraz przestrzegać dobrych obyczajów.
Kurator sądowy powinien pogłębiać swoją wiedzę i doskonalić umiejętności zawodowe.
Realizując swoje ustawowe zadania kurator sądowy ma swobodę wyboru metod i środków oddziaływania, zgodnych z aktualnym stanem wiedzy z zakresu pedagogiki, psychologii i resocjalizacji oraz pracy socjalnej.
Kurator sądowy w kontaktach z podopiecznym powinien zachować postawę szacunku, koniecznego dystansu i rozwagi, stawiać mu wymagania stosowne do możliwości oraz obiektywnie oceniać jego postępowanie.
Podstawowym obowiązkiem kuratora sądowego jest podejmowanie działań, mających na celu dobro podopiecznego i jego prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.
Kurator sądowy nie może wykorzystywać swoich kontaktów służbowych z podopiecznymi do osiągania osobistych korzyści.
Wszelkie informacje o podopiecznym oraz jego rodzinie uzyskane przez kuratora sądowego podczas wykonywania przez niego ustawowych zadań objęte są tajemnicą. Nie narusza tajemnicy kurator, który przekazuje tego rodzaju informacje w celach służbowych.
W kontaktach służbowych kurator sądowy powinien być uprzejmy, lojalny i koleżeński. Jego relacje służbowe z kuratorami i innymi współpracownikami powinien cechować takt, życzliwość i szacunek.
Kuratorzy sądowi winni wzajemnie służyć sobie radą i pomocą, a także dzielić się swoimi doświadczeniami.
Kurator sądowy w obecności podopiecznych lub osób postronnych nie powinien wypowiadać niekorzystnych opinii o współpracownikach.
Kurator sądowy, któremu powierzono obowiązki patrona, winien dołożyć wszelkich starań dla należytego przygotowania aplikanta do wykonywania zawodu kuratora pod względem merytorycznym i etycznym.
Kurator sądowy wszelkie uwagi o dostrzeżonych zaniedbaniach lub błędach w postępowaniu innego kuratora powinien przedstawić temu kuratorowi. W przypadku rażącego zaniedbania obowiązków lub zasad etycznych kurator jest zobowiązany do poinformowania o tym bezpośredniego przełożonego tego kuratora.
Kurator sądowy powinien podejmować działania w obronie innego kuratora posądzonego o naruszenie obowiązków służbowych lub zasad etycznych, jeżeli jest przekonany o niesłuszności zarzutów wobec niego.
Kodeks etyki kuratora sądowego wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2004 roku.
Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ