Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Obowiązek alimentacyjny

W dniu 11 maja 2009 roku do Sądu Rejonowego w K. Mieczysław i Barbara K. wnieśli powództwo przeciwko swojej córce Katarzynie K. Jest ona studentką III roku studiów dziennych, nie mieszka w domu rodzinnym i do tej pory utrzymywała się z alimentów płaconych przez oboje rodziców. Obowiązek ten został na nich nałożony wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 5 października 2006 roku. W pozwie rodzice wnosili o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego motywując to faktem, iż córka jest dorosła i mimo studiów, może utrzymać się sama, gdyż pobiera stypendium i pracuje dorywczo, czego przed wydaniem wyroku z dnia 5 października 2006 roku nie robiła. Czy wniosek rodziców jest prawidłowy?

Wniosek rodziców Pozwanej należy uznać za nieprawidłowy. Po pierwsze wnoszą oni o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Sprawę tą reguluje art. 139 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, który jasno wskazuje, że obowiązek ten wygasa ze śmiercią zobowiązanego, więc przepis ten nie ma tu zastosowania. Rodzice natomiast mogli wnieść o zmianę obowiązku na postawie art. 138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, który mówi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. W tym wypadku należy stwierdzić, że taka zmiana nastąpiła, gdyż Pozwana podjęła dorywczą pracę. Jednak nie można tu powoływać się na pobierane przez nią stypendium, gdyż te nie jest dochodem. Należy również zauważyć, że rodzice mogli wnosić o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, jednak z opisu sprawy nie wynika fakt, jakoby Pozwana byłaby w stanie samodzielnie się utrzymać, gdyż podejmuje jedynie pracę dorywczą, natomiast jej podstawowym obowiązkiem jest uczenie się. Dlatego trzeba przyjąć, że na podstawie art. 133 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego rodzice są nadal obowiązani do świadczenia alimentacyjnego względem dziecka.

Monika Salewska rozpoczęła w październiku 2009r. studia . W grudniu pokłóciła się z rodzicami, i od tej pory nie utrzymują kontaktu i nie dostarczają jej żadnych środków pieniężnych. Pani Salewska studiuje stacjonarnie i ze względu na dużą ilość zajęć nie może podjąć pracy zarobkowej, a pieniądze uzyskane z pracy weekendowej nie wystarczają na opłacenie akademika i utrzymanie się.

Czy pani Salewskiej przysługuje roszczenie wobec rodziców o dostarczanie środków potrzebnych do utrzymania?

Anna Kowalska jest matką 5-letniego Roberta. Ojciec dziecka zmarł w wyniku wypadku samochodowego, gdy pani Kowalska była w ciąży. Z rodziną ojca dziecka nie utrzymuje kontaktu. Jednak czytając prasę codzienną zauważyła, że brat ojca dziecka jest Prezesem Stowarzyszenia Biznesu w regionie oraz właścicielem dużego przedsiębiorstwa produkcji meblarskiej. Jako, że ostatnio została zwolniona z pracy, a jej środki finansowe uległy znacznemu pomniejszeniu, postanowiła złożyć w sądzie rejonowym pozew o alimenty przeciwko bratu ojca dziecka.
Proszę ocenić zgodność z prawem działania pani Kowalskiej.

Robert Adamek do 2007r. był w nieformalnym związku z Mariola Kowalską. W 2006r. urodziło się im dziecko. Od 2007r. nie utrzymuje kontaktów z dzieckiem ani jego matką. 25 marca 2010r. pani Kowalska wystąpiła o alimenty. Pan Adamek uważa, że od 2006r. upłynęły 4 lata zatem prawo do środków na utrzymanie zgodnie z kodeksowymi uregulowaniami uległo przedawnieniu.
Proszę ocenić zasadność twierdzeń pana Adamka.

Grzegorz L, l. 22. student III roku studiów dziennych na kierunku Filozofia na Uniwersytecie Łódzkim wniósł powództwo przeciwko swoim rodzicom o alimenty, gdyż ci przestali łożyć na jego utrzymanie. W odpowiedzi na pozew pozwani stwierdzili, że nie ciąży na nich obowiązek alimentacyjny w stosunku do Grzegorza L, gdyż jest on już osobą pełnoletnią a oni mają jeszcze 5 dzieci, które również muszą utrzymać, a ich syn może porzucić studia i zacząć utrzymywać się sam i wnieśli o oddalenie powództwa.

Czy argumentacja pozwanych przytoczona w odpowiedzi na pozew jest zgodna z przepisami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego?