Bogusławowi K. został przydzielony obrońca z urzędu, gdyż jego stan majątkowy nie pozwalał na ustanowienie obrońcy z wyboru. Skazany wniósł napisaną przez siebie kasację. Sąd wezwał skazanego do uzupełnienia w terminie 7 dni braku formalnego tj. sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata. Obrońca pana Bogusława nie znalazł podstaw do wniesienia kasacji. Natomiast ponownie wezwano skazanego do uzupełnienia braku formalnego w terminie 7 dni. W wyznaczonym terminie skazany złożył wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu. Nowemu obrońcy doręczono odpis wyroku wraz z uzasadnieniem. Także on nie dopatrzył się podstaw do wniesienia kasacji. Sąd wydał kolejne zarządzenie, w którym wezwał skazanego do uzupełnienia braku formalnego kasacji w terminie 7 dni pod rygorem odmowy jej przyjęcia. Skazany w tym terminie wniósł kolejne pismo procesowe. W efekcie Przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w G. Wydał zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji.
Jak powinien postąpić sąd?
Kodeks postępowania karnego - Nadzwyczajne środki zaskarżenia
Kategoria: Prawo Karne
Brak podstaw do wniesienia kasacji
W przypadku, gdy obrońca z urzędu nie stwierdzi podstaw do sporządzenia i wniesienia kasacji, należy pouczyć skazanego, jednocześnie informując go o stanowisku obrońcy z urzędu, że ma możliwość wniesienia kasacji w ciągu 30 dni- art. 524 § 1 zd. 1 Kodeksu Postępowania Karnego: „Termin do wniesienia kasacji dla stron wynosi 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem.”- od następnego dnia po dniu, w którym poinformowano go o oświadczeniu obrońcy z urzędu (art. 16 § 2 Kodeksu Postępowania Karnego). Niezależnie od tego czy skazany po otrzymaniu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem wniósł własnoręcznie sporządzoną kasację, czy też nie składając kasacji wniósł o ustanowienie obrońcy w celu sporządzenia i podpisania kasacji (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18.11.2009, sygnatura II KZ 54/09). Zastosowanie w tym przypadku przepisu art. 524§1 Kodeksu Postępowania Karnego ma na celu zagwarantowanie skarżącemu realnego prawa do kasacji.
Kasacja od postanowienia
Bolesław K. został przez Sąd Okręgowy, jako Sąd odwoławczy, skazany za przestępstwo z art. 230 § 1 Kodeksu Karnego (płatna protekcja) na 2 lata pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd zobowiązał go do pokrycia należności sądowych.
Po uprawomocnieniu się wyroku oskarżony wniósł o rozłożenie tych należności na raty. Jednak Sąd Okręgowy postanowieniem, odmówił przychylenia się do wniosku oskarżonego.
Ten w związku z tym wniósł do Sądu Najwyższego kasację, zaskarżając to postanowienie.
Czy jego postępowanie było zgodne z przepisami postępowania karnego?
