Wiesław O. został w dn. 27 kwietnia 2009 roku uniewiniony przez Sąd Rejonowy w Biłgoraju w postępowaniu karnym na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 Kodeksu Postępowania Karnego w związku z art. 414 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego.
Oskarżony był on o przestępstwo z art. 286 § 1 Kodeksu Karnego, czyli oszustwo. Pokrzywdzoną w sprawie była Aldona O. Kwota jaką utraciła w związku z działaniem Oskarżonego, Pokrzywdzona to 7000 zł.
W związku z tym, Aldona O. postanowiła wnieść pozew o zapłatę, przeciwko Wiesławowi O. na drodze postępowania cywilnego.
Złożyła zatem powództwo do właściwego miejscowo dla Pozwanego Sądu Rejonowego.
Ten w odpowiedzi na pozew stwierdził, że roszczenie Powódki jest całkowicie bezzasadne, gdyż został uniewinniony w postępowaniu karnym, a ten wyrok wiąże Sąd cywylny i dlatego wnioskował o odrzucenie pozwu, jako niedopuszczalnego z powodu prawomocnego osądzenia sprawy o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami przez inny Sąd.
Czy argumentacja Pozwanego jest prawidłowa?
Stanowisko, jakie w odpowiedzi na pozew przedstawil Wiesław O., należy uznać za błędne.
Mianowicie prawdą jest, że Sąd w postępowaniu karnym uniewinnił go od zarzucanych mu czynów, gdyż uznał, że czynu nie popełniono lub brak było danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czyny przestępnego (art. 17 § 1 pkt 1 Kodeksu Postępowania Karnego w zw. z art. 414 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego). Jednak należy zauważyć, że na podstawie art 11 Kodeksu Postępowania Cywilnego Sąd cywilny jest związany wyrokiem skazującym co do popełnienia przestępstwa w postępowaniu karnym. Wyroku uniewinniający zatem nie wiąże Sądu cywilnego.
Do tego Pozwany wnosił o odrzucenie pozwu, twierdząc, że istnieją przesłanki wynikające z art. 199 § 1 pkt. 2 Kodeksu Postępowania Cywilnego. Nie można mu i w tym stwierdzeniu przyznać racji, gdyż z przytoczonego stanu faktycznego nie wynika, jakoby Powódka dochodziła tego samego roszcenia w postępowaniu karnym na podstawie art. 12 Kodeksu Postępowania Cywilnego, a także Sąd w postępowaniu karnym jedynie uniewinnił Wiesłąwa O. od zarzucanego mu czynu przestępnego, nie rozpatrywał zaś sprawy roszczeń wynikających ze stosunków prawnych pomiędzy Pozwanym a Powódką.
Należy zatem przyznać, że powództwo wniesione w tej formie przez Aldonę O. było prawidłowe i zasługiwało na rozpatrzenie.
Pierwszy kazus w każdej kategorii jest darmowy.