Akt uchylony z dniem 2015-07-10.
1. Podmiot używający substancji kontrolowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do prowadzenia ewidencji substancji kontrolowanych oraz do przekazywania informacji zawartych w tej ewidencji raz w roku do dnia 28 lutego za rok poprzedni wyspecjalizowanej jednostce, upoważnionej przez ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) rodzaj substancji kontrolowanej oraz jej nazwę chemiczną i handlową;
2) ilość używanej substancji kontrolowanej w poszczególnych miesiącach;
3) źródło pochodzenia substancji kontrolowanej;
4) sposób używania substancji kontrolowanej.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia ewidencji substancji kontrolowanych, uwzględniając możliwość prowadzenia tej ewidencji w systemie informatycznym;
2) szczegółowy tryb i sposób przekazywania informacji zawartych w ewidencji substancji kontrolowanych, uwzględniając konieczność sprawnego przekazywania tych informacji;
3) wzory formularzy ewidencji substancji kontrolowanych, uwzględniając charakter używania tych substancji.
1. Podmiot wprowadzający do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produkty, urządzenia i instalacje zawierające substancje kontrolowane jest obowiązany do ich oznakowania, a także do oznakowania pojemników zawierających te substancje.
2. Osoba wykonująca czynności polegające na obsłudze technicznej i naprawie urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych, gaśniczych lub innych urządzeń zawierających substancje kontrolowane jest obowiązana do ich oznakowania.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób oznakowania produktów, urządzeń i instalacji zawierających substancje kontrolowane, a także pojemników zawierających te substancje, uwzględniając konieczność ich jednoznacznej identyfikacji;
2) wzór oznakowania, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając zróżnicowanie oznakowania w zależności od rodzaju substancji kontrolowanej oraz stopnia zagrożenia dla warstwy ozonowej, składu chemicznego, pochodzenia i przeznaczenia danej substancji kontrolowanej.
4. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do oznakowania pojemników zawierających substancje kontrolowane stosuje się przepisy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach.
1. Użytkownik urządzeń lub instalacji zawierających powyżej 3 kg czynnika chłodniczego będącego substancją kontrolowaną jest obowiązany do założenia dla każdego z nich karty obsługi technicznej i naprawy urządzenia lub instalacji, zwanej dalej "kartą urządzenia", zawierającej:
1) nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz siedzibę albo miejsce zamieszkania, a także adres użytkownika urządzenia lub instalacji;
2) rodzaj urządzenia lub instalacji;
3) rodzaj i ilość substancji kontrolowanej zawartej w urządzeniu lub instalacji;
4) datę ostatniej obsługi technicznej i naprawy urządzenia lub instalacji;
5) dane osoby dokonującej obsługi technicznej i naprawy urządzenia lub instalacji.
2. Kartę urządzenia mogą zakładać osoby posiadające świadectwo kwalifikacji w zakresie substancji kontrolowanych, zwane dalej "świadectwem kwalifikacji".
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty urządzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia kompleksowej informacji o substancji kontrolowanej zawartej w danym urządzeniu lub instalacji.
1. Użytkownik urządzeń, instalacji lub pojemników zawierających substancje kontrolowane jest obowiązany do ich użytkowania w sposób zapobiegający emisji substancji kontrolowanych do środowiska.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do procesów i technologii wykorzystujących substancje kontrolowane lub w których powstają te substancje.
3. Użytkownik urządzeń lub instalacji zawierających czynnik chłodniczy będący substancją kontrolowaną w ilości:
1) powyżej 3 kg do 30 kg substancji kontrolowanych - jest obowiązany do przeprowadzania raz na 12 miesięcy sprawdzenia szczelności tych urządzeń;
2) powyżej 30 kg do 300 kg substancji kontrolowanych - jest obowiązany do przeprowadzania raz na 6 miesięcy sprawdzenia szczelności tych urządzeń;
3) powyżej 300 kg substancji kontrolowanych - jest obowiązany do przeprowadzania raz na 3 miesiące sprawdzenia szczelności tych urządzeń.
4. Sprawdzenia szczelności urządzeń i instalacji, o których mowa w ust. 3, mogą dokonywać wyłącznie osoby posiadające świadectwo kwalifikacji.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie muszą być spełnione przy dokonywaniu sprawdzenia szczelności urządzeń i instalacji zawierających powyżej 3 kg substancji kontrolowanych, uwzględniając parametry techniczne tych urządzeń oraz bezpieczeństwo dokonywanego sprawdzenia.
1. Działalność polegającą na obsłudze technicznej, demontażu oraz naprawie urządzeń i instalacji zawierających substancje kontrolowane, a także na odzysku substancji kontrolowanych, ich recyklingu, regeneracji, przekazywaniu do ponownego użytkowania oraz obrocie tymi substancjami, może prowadzić osoba posiadająca świadectwo kwalifikacji albo podmiot zatrudniający taką osobę.
2. Działalność, o której mowa w ust. 1, prowadzi się z wykorzystaniem odpowiedniego wyposażenia technicznego.
3. Prowadzący działalność, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany do jej prowadzenia w sposób zapobiegający emisji substancji kontrolowanych do środowiska.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do działalności polegającej na:
1) wytwarzaniu produktów, urządzeń i instalacji przy zastosowaniu substancji kontrolowanych;
2) unieszkodliwianiu substancji kontrolowanych oraz produktów i urządzeń zawierających te substancje;
3) unieszkodliwianiu odpadów zawierających substancje kontrolowane.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące wyposażenia technicznego stosowanego przy wykonywaniu działalności, o której mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa przy wykonywaniu tej działalności.
1. Zakazuje się składowania urządzeń klimatyzacyjnych, chłodniczych lub gaśniczych zawierających substancje kontrolowane i będących odpadami oraz wszelkich urządzeń będących odpadami, zawierających substancje kontrolowane jako rozpuszczalniki, a także odpadów zawierających substancje kontrolowane, wytworzonych w procesie demontażu tych urządzeń. Podmiot prowadzący składowisko odpadów jest obowiązany odmówić przyjęcia na składowisko tych odpadów.
2. Podmiot wytwarzający odpady zawierające substancje kontrolowane lub podmiot przyjmujący te odpady są obowiązane do postępowania z tymi odpadami w sposób zapobiegający emisji substancji kontrolowanych do środowiska.
