Art. 26. - Dodatek kontrolerski - Ustawa o administracji podatkowej

1. Pracownikowi przeprowadzającemu kontrolę podatkową, jako podstawowe zadanie o charakterze ciągłym, przysługuje dodatek kontrolerski do wynagrodzenia w wysokości do 50% wynagrodzenia zasadniczego.
2. Kierownikowi komórki kontroli podatkowej, który dokonuje osobiście czynności kontrolnych, czynności przygotowawczych do kontroli, opracowuje dokumentację prowadzonych kontroli lub dokonuje weryfikacji dokumentacji przeprowadzonych kontroli w zakresie jej zgodności z prawem, przysługuje dodatek kontrolerski w wysokości do 20% wynagrodzenia zasadniczego.
3. Kierownikowi komórki kontroli podatkowej przysługuje dodatek kontrolerski, jeżeli dokonuje czynności, o których mowa w ust. 2, w wymiarze co najmniej 20% czasu pracy.
4. Dodatek kontrolerski jest przyznawany według stawek określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 14, na okres roku kalendarzowego.
5. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego jest uzależniona od wyników oceny, o której mowa w ust. 7 albo 8.
6. Pracownikowi, który nabywa uprawnienie do dodatku kontrolerskiego po raz pierwszy, dodatek kontrolerski jest przyznawany według najniższej stawki wynikającej z przepisów wydanych na podstawie ust. 14.
7. Oceny pracownika, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się, biorąc pod uwagę:
1) znajomość procedury i poprawność zastosowania przepisów prawa podatkowego w ustaleniach kontroli podatkowej;
2) stopień trudności i złożoności kontroli podatkowej;
3) kwalifikacje i doświadczenie w przeprowadzaniu kontroli podatkowej;
4) umiejętność rozwiązywania problemów i inicjatywę.
8. Oceny kierownika komórki kontroli podatkowej dokonuje się biorąc pod uwagę stopień realizacji zadań komórki kontroli podatkowej i wyznaczonych celów.
9. Ocena, o której mowa w ust. 7 i 8, jest dokonywana kwartalnie, według skali: bardzo dobra, dobra, zadowalająca i niezadowalająca.
10. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego może być zmieniona, jeżeli pracownik w ocenianym okresie uzyskał ocenę, o której mowa w ust. 7 albo 8, bardzo dobrą albo niezadowalającą.
11. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego może być zmieniona również jeżeli pracownik w ocenianym okresie był nieobecny w pracy dłużej niż miesiąc, z innych przyczyn niż urlop wypoczynkowy.
12. Pracownik traci uprawnienie do dodatku kontrolerskiego, jeżeli:
1) przestanie spełniać warunki określone w ust. 1 albo ust. 2 i 3;
2) jego nieobecność w pracy przekracza 3 miesiące.
13. Utrata dodatku albo zmiana jego stawki następuje z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło zdarzenie, o którym mowa w ust. 10, 11 lub 12.
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki dodatku kontrolerskiego, tryb przyznawania, wypłaty, zmiany oraz utraty dodatku kontrolerskiego, a także sposób i tryb dokonywania oceny, o której mowa w ust. 7 i 8, uwzględniając potrzebę zwiększenia skuteczności kontroli podatkowej przez zapewnienie motywacji pracowników do jej sprawnego wykonywania oraz rzetelność dokonywania oceny.

Art. 26. Dodatek kontrolerski

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy