Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 10 lipca 2015 r. o administracji podatkowej


Akt uchylony z dniem 2017-03-01.
Dz.U.2015.0.1269 - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 10 lipca 2015 r. o administracji podatkowej

 




Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1. Zakres regulacji ustawy

Ustawa określa zadania i organizację administracji podatkowej, której celem jest realizacja dochodów z tytułu podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych, a także zapewnienie obsługi i wsparcia podatnika w prawidłowym wykonywaniu obowiązków podatkowych.

Art. 3. Zadania administracji podatkowej

Do zadań administracji podatkowej należy:
1) realizacja dochodów z podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych, jak również innych należności, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, w zakresie których właściwe są inne organy;
2) zapewnienie jednolitej i powszechnie dostępnej informacji podatkowej, w tym podejmowanie działań o charakterze edukacyjnym, ukierunkowanych na podnoszenie świadomości podatkowej oraz dobrowolne wykonywanie obowiązków podatkowych;
3) zapewnienie obsługi i wsparcia podatnika w prawidłowym wykonywaniu obowiązków podatkowych, w szczególności przez centrum obsługi oraz przez asystenta podatnika;
4) rozpoznawanie, wykrywanie i zwalczanie przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych oraz zapobieganie tym przestępstwom i wykroczeniom;
5) współpraca z organami administracji rządowej i samorządowej oraz z państwowymi i samorządowymi jednostkami organizacyjnymi w zakresie wynikającym z odrębnych przepisów;
6) współpraca z właściwymi organami i instytucjami innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi w sprawach dotyczących wymiaru i poboru podatków, a także wymiana informacji w zakresie i na zasadach wynikających z ratyfikowanych umów i porozumień międzynarodowych oraz z odrębnych przepisów;
7) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach.

Art. 5. Powierzenie prowadzenia spraw w imieniu organu administracji podatkowej

1. Naczelnik urzędu skarbowego może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw należących do właściwości tego organu, jednostce samorządu terytorialnego lub związkowi takich jednostek, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią.
2. Powierzenie prowadzenia spraw następuje na podstawie porozumienia naczelnika urzędu skarbowego z jednostką samorządu terytorialnego lub związkiem takich jednostek.
3. Do porozumienia stosuje się odpowiednio art. 8 zadania zlecone wykonywane przez gminę ust. 2b–5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.).
4. Porozumienie może stanowić, że powierzenie prowadzenia spraw następuje bez przekazania środków finansowych na ich realizację.

Rozdział 2. Organizacja administracji podatkowej

Art. 7. Organy administracji podatkowej

Organami administracji podatkowej są:
1) minister właściwy do spraw finansów publicznych;
2) dyrektor izby skarbowej;
3) dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej;
4) naczelnik urzędu skarbowego.

Art. 8. Szef Administracji Podatkowej

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych kieruje administracją podatkową przy pomocy Szefa Administracji Podatkowej – sekretarza albo podsekretarza stanu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
2. Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają dyrektorzy izb skarbowych, dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej oraz naczelnicy urzędów skarbowych.
3. Szef Administracji Podatkowej zapewnia sprawne i efektywne wykonywanie zadań administracji podatkowej, w szczególności w zakresie:
1) pragmatyk zawodowych;
2) polityki kadrowej i szkoleniowej;
3) kierunków kontroli wewnętrznej;
4) koordynowania wykonania budżetu państwa przez dyrektorów izb skarbowych oraz dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej;
5) współpracy z właściwymi organami innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi.
4. Szef Administracji Podatkowej może określać i upowszechniać standardy wykonywania zadań administracji podatkowej, w tym w zakresie obsługi i wsparcia podatnika.

Art. 9. Zadania dyrektora izby skarbowej

1. Do zadań dyrektora izby skarbowej należy:
1) sprawowanie nadzoru nad działalnością naczelników urzędów skarbowych;
2) rozstrzyganie w drugiej instancji w sprawach należących w pierwszej instancji do naczelnika urzędu skarbowego lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej;
3) rozstrzyganie w pierwszej instancji w sprawach określonych w odrębnych przepisach;
4) realizacja polityki kadrowej i szkoleniowej w izbie skarbowej;
5) prowadzenie działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie przepisów prawa podatkowego, w tym zapobiegającej nieprawidłowemu wypełnianiu obowiązków podatkowych;
6) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach.
2. Dyrektor izby skarbowej wykonuje swoje zadania przy pomocy izby skarbowej.

Art. 10. Zadania dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej

1. Do zadań dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej należy:
1) zapewnienie jednolitej i powszechnie dostępnej informacji podatkowej, w tym jej przetwarzanie i udostępnianie;
2) prowadzenie spraw dotyczących interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego;
3) prowadzenie działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie przepisów prawa podatkowego;
4) realizacja polityki kadrowej i szkoleniowej w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej;
5) identyfikowanie obszarów zagrożeń mogących mieć wpływ na prawidłowość wykonywania obowiązków podatkowych;
6) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach.
2. Dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej wykonuje swoje zadania na obszarze całego kraju przy pomocy Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

Art. 11. Zadania naczelnika urzędu skarbowego

1. Do zadań naczelnika urzędu skarbowego należy:
1) ustalanie, określanie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych, jak również innych należności, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, których ustalanie, określanie i pobór należy do innych organów;
2) pobór należności stanowiących dochód budżetu państwa, ustalanych lub określanych przez inne organy, w przypadkach wskazanych w odrębnych przepisach;
3) zapewnienie obsługi i wsparcia podatnika w prawidłowym wykonywaniu obowiązków podatkowych, w tym przez centrum obsługi oraz przez asystenta podatnika;
4) ewidencja podatników i płatników;
5) wykonywanie kontroli podatkowej oraz czynności sprawdzających;
6) wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych;
7) prowadzenie postępowań karnych skarbowych w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, w zakresie określonym w ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2013 r. poz. 186, z późn. zm.), oraz postępowań karnych w sprawach o przestępstwa określone w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.);
8) wykonywanie kar i środków karnych, w zakresie określonym w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy;
9) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach.
2. Naczelnik urzędu skarbowego dysponuje środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych obsługującego go urzędu.
3. Kontrole podatkowe przeprowadza się na podstawie analizy ryzyka rozumianego jako prawdopodobieństwo wystąpienia naruszenia przepisów prawa. Kontrole podatkowe mogą być również przeprowadzane niezależnie od rezultatów analizy ryzyka, o ile mają one charakter losowy.
4. Naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania przy pomocy urzędu skarbowego.

Art. 12. Izba skarbowa i urzędy skarbowe

1. W sprawach organizacyjno-finansowych izba skarbowa wraz z podległymi urzędami skarbowymi stanowi jednostkę organizacyjną, której kierownikiem jest dyrektor izby skarbowej.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze zarządzenia, określa organizację izby skarbowej, urzędu skarbowego i Biura Krajowej Informacji Podatkowej oraz nadaje im statuty, w których określa ich strukturę wewnętrzną oraz szczegółowe zadania.

Art. 13. Lista naczelników urzędów skarbowych i osób realizujących zadania naczelnika urzędu skarbowego

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych prowadzi w systemie teleinformatycznym listę naczelników urzędów skarbowych, zastępców naczelników urzędów skarbowych oraz osób wyznaczonych do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego, o których mowa w art. 36 wyznaczenie do pełnienia obowiązków dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu ust. 2, zawierającą imię i nazwisko, oznaczenie właściwego urzędu skarbowego, datę odpowiednio powołania lub przeniesienia na stanowisko albo wyznaczenia do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego, datę odpowiednio odwołania lub przeniesienia ze stanowiska albo upływu terminu wyznaczenia do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego, informacje o zawieszeniu stosunku pracy oraz datę wygaśnięcia stosunku pracy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zapewnia sądom prowadzącym księgi wieczyste dostęp do listy, o której mowa w ust. 1, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego w celu automatycznej weryfikacji naczelników urzędów skarbowych, zastępców naczelników urzędów skarbowych oraz osób wyznaczonych do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego.

Art. 14. Rozporządzenia w sprawie terytorialnego właściwości dyrektorów izb skarbowych i naczelników urzędów skarbowych

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, terytorialny zasięg działania oraz siedzibę dyrektorów izb skarbowych i naczelników urzędów skarbowych, a także siedzibę dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej, uwzględniając potrzebę właściwej organizacji wykonywania zadań.
2. Niektóre kategorie podatników i płatników o istotnym znaczeniu gospodarczym lub społecznym, w szczególności wykonujących określony rodzaj działalności gospodarczej lub osiągających określoną wysokość przychodu netto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, mogą być obsługiwane przez innego niż właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.
3. Niektóre zadania dyrektora izby skarbowej albo naczelnika urzędu skarbowego mogą być wykonywane przez innego niż odpowiednio właściwego miejscowo dyrektora izby skarbowej albo naczelnika urzędu skarbowego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) kategorie podatników i płatników, o których mowa w ust. 2,
2) warunki zaliczania podatników i płatników, o których mowa w ust. 2, do odpowiedniej kategorii,
3) naczelników urzędów skarbowych właściwych do obsługi podatników i płatników, o których mowa w ust. 2, terytorialny zasięg ich działania i siedzibę,
4) tryb zawiadamiania przez podatników i płatników, o których mowa w ust. 2, o zmianie właściwości naczelnika urzędu skarbowego oraz wzór zawiadomienia
– mając na względzie gospodarcze lub społeczne potrzeby podatników i płatników obsługiwanych przez administrację podatkową.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego do wykonywania niektórych zadań należących odpowiednio do innego dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego, określając te zadania oraz terytorialny zasięg ich działania, mając na względzie sprawne i efektywne wykonywanie zadań.
6. Terytorialny zasięg działania określony zgodnie z ust. 4 i 5 może obejmować terytorialny zasięg działania odpowiednio innego dyrektora izby skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego.
7. Zadania, o których mowa w art. 11 zadania naczelnika urzędu skarbowego ust. 1 pkt 1 i 2, w zakresie poboru podatków i należności mogą być wykonywane przy użyciu wspólnego rachunku bankowego urzędu obsługującego naczelnika urzędu skarbowego prowadzonego dla obsługi wszystkich naczelników urzędów skarbowych w odniesieniu do określonego rodzaju należności.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, naczelnika urzędu skarbowego do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku, o którym mowa w ust. 7, oraz określić rodzaj należności pieniężnych, które będą obsługiwane przy użyciu tego rachunku, mając na względzie przygotowanie techniczne i organizacyjne urzędu obsługującego tego naczelnika.

Art. 15. Centralny Rejestr Danych Podatkowych - CRDP

1. Organy administracji podatkowej wykonują swoje zadania przy wykorzystaniu Centralnego Rejestru Danych Podatkowych, prowadzonego w systemie teleinformatycznym, zwanego dalej „CRDP”.
2. Administratorem danych zawartych w CRDP jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.
3. CRDP służy do:
1) gromadzenia oraz przetwarzania danych wynikających w szczególności z:
a) deklaracji składanych przez podatników, płatników i ich następców prawnych,
b) decyzji, postanowień oraz innych dokumentów związanych z obowiązkami wynikającymi z przepisów prawa podatkowego,
c) tytułów wykonawczych i innych dokumentów przekazanych naczelnikowi urzędu skarbowego w celu realizacji jego zadań;
2) przetwarzania danych zgromadzonych w Centralnym Rejestrze Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, dyrektor izby skarbowej, dyrektor izby celnej, dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej, dyrektor urzędu kontroli skarbowej, naczelnik urzędu skarbowego oraz naczelnik urzędu celnego wprowadzają do CRDP dane zawarte w dokumentach, o których mowa w ust. 3 pkt 1.

Rozdział 3. Obsługa i wsparcie podatnika

Art. 16. Realizacja obsługi w wsparcia podatnika

Przez obsługę i wsparcie należy rozumieć działania polegające na udzielaniu pomocy w samodzielnym, prawidłowym i dobrowolnym wypełnianiu obowiązków podatkowych, realizowane w szczególności przez:
1) zapewnienie jednolitej i powszechnie dostępnej informacji podatkowej oraz podejmowanie działań o charakterze informacyjnym i edukacyjnym;
2) centrum obsługi oraz przez asystenta podatnika.

Art. 17. Baza Wiedzy Administracji Podatkowej

1. Zapewnienie jednolitej i powszechnie dostępnej informacji podatkowej następuje w szczególności przy wykorzystaniu Bazy Wiedzy Administracji Podatkowej.
2. W Bazie Wiedzy Administracji Podatkowej są zamieszczane w szczególności:
1) interpretacje ogólne oraz zanonimizowane interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego;
2) zanonimizowane orzeczenia sądów i trybunałów, istotne w zakresie przepisów prawa podatkowego;
3) broszury informacyjne w sprawach podatków.
3. Administratorem Bazy Wiedzy Administracji Podatkowej jest dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
4. Dostęp do Bazy Wiedzy Administracji Podatkowej następuje za pośrednictwem portalu podatkowego.

Art. 18. Obsługa i wsparcie podatnika w centrum obsługi

1. Obsługa i wsparcie w centrum obsługi polega na:
1) przyjmowaniu podań i deklaracji, wydawaniu zaświadczeń oraz udzielaniu wyjaśnień w zakresie przepisów prawa podatkowego, w tym także podmiotom, które zamierzają podjąć działalność gospodarczą;
2) przyjmowaniu podań, deklaracji i zgłoszeń określonych w odrębnych przepisach;
3) zapewnieniu stanowiska komputerowego z dostępem do portalu podatkowego;
4) informowaniu o danych kontaktowych właściwych organów wraz ze wskazaniem zakresu ich kompetencji.
2. Zadania polegające na przyjmowaniu podań, deklaracji i zgłoszeń, wydawaniu zaświadczeń oraz udzielaniu wyjaśnień w zakresie przepisów prawa podatkowego są wykonywane w każdym centrum obsługi, niezależnie od terytorialnego zasięgu działania naczelnika urzędu skarbowego.

Art. 19. Obsługa i wsparcie podatnika przez asystenta podatnika

1. Obsługa i wsparcie realizowane przez asystenta podatnika polega na:
1) nawiązywaniu kontaktu z podatnikiem z wykorzystaniem dostępnych środków komunikacji;
2) udzielaniu informacji w zakresie sposobu wypełniania zeznań i deklaracji podatkowych;
3) udzielaniu pomocy w indywidualnych sprawach podatnika, w tym dotyczących rodzaju oraz formy opodatkowania, informowaniu o terminach wynikających z przepisów prawa podatkowego oraz zasadach korzystania z ulg w spłacie zobowiązań podatkowych;
4) udzielaniu ogólnych informacji o rodzajach spraw załatwianych przez inne organy podatkowe i Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
2. Asystent podatnika jest wyznaczany mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, 699 i 875) rozpoczynającemu prowadzenie działalności gospodarczej na okres nie dłuższy niż 18 miesięcy, licząc od dnia wydania podatnikowi potwierdzenia nadania numeru identyfikacji podatkowej.
3. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatników lub interesem publicznym może zostać określona inna kategoria podatników, którym wyznacza się asystenta podatnika.
4. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku dochodowego, na wniosek podatnika, o którym mowa w ust. 2 i 3, wyznacza asystenta podatnika w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania tego wniosku.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, kategorię podatników, o której mowa w ust. 3, oraz okres, na jaki może zostać wyznaczony asystent podatnika, mając na względzie zapewnienie prawidłowej obsługi i wsparcia podatnika.

Art. 20. Czynności wyłączone z zakresu obsługi i wsparcia podatnika

Obsługa i wsparcie, o których mowa w art. 18 obsługa i wsparcie podatnika w centrum obsługi i art. 19 obsługa i wsparcie podatnika przez asystenta podatnika, nie obejmuje:
1) sporządzania pism i opinii;
2) prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych;
3) sporządzania zeznań i deklaracji podatkowych;
4) reprezentowania podatnika w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych.

Rozdział 4. Pracownicy administracji podatkowej

Art. 22. Właściwość organów w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pracowników izby skarbowej

1. Pracownicy izby skarbowej realizujący w urzędach skarbowych zadania w zakresie określonym w art. 11 zadania naczelnika urzędu skarbowego ust. 1 podlegają naczelnikowi tego urzędu.
2. Dyrektor izby skarbowej nie może wydawać poleceń pracownikom tej izby w indywidualnych sprawach w zakresie realizowanych zadań określonych w art. 11 zadania naczelnika urzędu skarbowego ust. 1.
3. W sprawach z zakresu prawa pracy, w odniesieniu do pracowników izby skarbowej wykonujących zadania określone w art. 11 zadania naczelnika urzędu skarbowego ust. 1, jest wymagane uzyskanie stanowiska naczelnika urzędu skarbowego, któremu podlega ten pracownik, w przypadku:
1) zmiany warunków pracy i płacy;
2) rozwiązania stosunku pracy;
3) przeniesienia do innego urzędu w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1111 i 1199 oraz z 2015 r. poz. 211) oraz do Najwyższej Izby Kontroli w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2012 r. poz. 82, z późn. zm.).
4. Stanowisko naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 3, jest wiążące dla pracodawcy.

Art. 23. Właściwość organów w sprawach związanych ze stosunkiem pracy wobec dyrektorów izb, naczelników urzędów

1. W sprawach związanych ze stosunkiem pracy właściwy jest:
1) Szef Administracji Podatkowej, działający w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dla dyrektora izby skarbowej i dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej;
2) dyrektor izby skarbowej dla zastępcy dyrektora izby skarbowej, naczelnika urzędu skarbowego oraz jego zastępcy;
3) dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej dla zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
2. Oceny okresowej, o której mowa w art. 81 oceny okresowe członków korpusu służby cywilnej ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, w przypadku zastępcy naczelnika urzędu skarbowego dokonuje naczelnik urzędu skarbowego.
3. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących stanowiska dyrektora izby skarbowej i dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej rozpatruje w pierwszej instancji komisja dyscyplinarna powołana przez Szefa Administracji Podatkowej spośród członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
4. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych osób zajmujących stanowiska dyrektora izby skarbowej i dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej powołuje Szef Administracji Podatkowej spośród podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych członków korpusu służby cywilnej.

Art. 25. Legitymacja służbowa pracownika izby skarbowej

1. Pracownicy izby skarbowej, wykonując czynności służbowe, posługują się legitymacją służbową.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej pracownika izby skarbowej, mając na względzie potrzebę zapewnienia możliwości identyfikacji tego pracownika wykonującego czynności służbowe.

Art. 26. Dodatek kontrolerski

1. Pracownikowi przeprowadzającemu kontrolę podatkową, jako podstawowe zadanie o charakterze ciągłym, przysługuje dodatek kontrolerski do wynagrodzenia w wysokości do 50% wynagrodzenia zasadniczego.
2. Kierownikowi komórki kontroli podatkowej, który dokonuje osobiście czynności kontrolnych, czynności przygotowawczych do kontroli, opracowuje dokumentację prowadzonych kontroli lub dokonuje weryfikacji dokumentacji przeprowadzonych kontroli w zakresie jej zgodności z prawem, przysługuje dodatek kontrolerski w wysokości do 20% wynagrodzenia zasadniczego.
3. Kierownikowi komórki kontroli podatkowej przysługuje dodatek kontrolerski, jeżeli dokonuje czynności, o których mowa w ust. 2, w wymiarze co najmniej 20% czasu pracy.
4. Dodatek kontrolerski jest przyznawany według stawek określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 14, na okres roku kalendarzowego.
5. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego jest uzależniona od wyników oceny, o której mowa w ust. 7 albo 8.
6. Pracownikowi, który nabywa uprawnienie do dodatku kontrolerskiego po raz pierwszy, dodatek kontrolerski jest przyznawany według najniższej stawki wynikającej z przepisów wydanych na podstawie ust. 14.
7. Oceny pracownika, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się, biorąc pod uwagę:
1) znajomość procedury i poprawność zastosowania przepisów prawa podatkowego w ustaleniach kontroli podatkowej;
2) stopień trudności i złożoności kontroli podatkowej;
3) kwalifikacje i doświadczenie w przeprowadzaniu kontroli podatkowej;
4) umiejętność rozwiązywania problemów i inicjatywę.
8. Oceny kierownika komórki kontroli podatkowej dokonuje się biorąc pod uwagę stopień realizacji zadań komórki kontroli podatkowej i wyznaczonych celów.
9. Ocena, o której mowa w ust. 7 i 8, jest dokonywana kwartalnie, według skali: bardzo dobra, dobra, zadowalająca i niezadowalająca.
10. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego może być zmieniona, jeżeli pracownik w ocenianym okresie uzyskał ocenę, o której mowa w ust. 7 albo 8, bardzo dobrą albo niezadowalającą.
11. Wysokość stawki dodatku kontrolerskiego może być zmieniona również jeżeli pracownik w ocenianym okresie był nieobecny w pracy dłużej niż miesiąc, z innych przyczyn niż urlop wypoczynkowy.
12. Pracownik traci uprawnienie do dodatku kontrolerskiego, jeżeli:
1) przestanie spełniać warunki określone w ust. 1 albo ust. 2 i 3;
2) jego nieobecność w pracy przekracza 3 miesiące.
13. Utrata dodatku albo zmiana jego stawki następuje z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło zdarzenie, o którym mowa w ust. 10, 11 lub 12.
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki dodatku kontrolerskiego, tryb przyznawania, wypłaty, zmiany oraz utraty dodatku kontrolerskiego, a także sposób i tryb dokonywania oceny, o której mowa w ust. 7 i 8, uwzględniając potrzebę zwiększenia skuteczności kontroli podatkowej przez zapewnienie motywacji pracowników do jej sprawnego wykonywania oraz rzetelność dokonywania oceny.

Art. 27. Obowiązek składania oświadczeń o stanie majątkowym

1. Pracownicy izby skarbowej oraz Biura Krajowej Informacji Podatkowej będący członkami korpusu służby cywilnej są obowiązani corocznie, w terminie do dnia 31 marca, składać oświadczenia o swoim stanie majątkowym.
2. Oświadczenie składa się kierownikowi jednostki organizacyjnej, w której osoba jest zatrudniona, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. Do dokonywania analizy oświadczeń składanych przez pracowników izb skarbowych i pracowników Biura Krajowej Informacji Podatkowej uprawnieni są kierownicy tych jednostek oraz właściwa komórka organizacyjna urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, realizująca zadania w zakresie oświadczeń o stanie majątkowym.
4. Dyrektor izby skarbowej, dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej i ich zastępcy oraz naczelnik urzędu skarbowego i jego zastępca oświadczenia o stanie majątkowym składają Szefowi Administracji Podatkowej.
5. Do dokonywania analizy oświadczeń osób, o których mowa w ust. 4, jest uprawniona właściwa komórka organizacyjna urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, realizująca zadania w zakresie oświadczeń o stanie majątkowym.
6. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do oświadczeń majątkowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584, z późn. zm.).

Art. 28. Odesłanie do przepisów ustawy o służbie cywilnej

1. W przypadku pracowników izby skarbowej oraz Biura Krajowej Informacji Podatkowej przepis art. 79 zakaz podległości służbowej między krewnymi lub powinowatymi ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej stosuje się również do osób prowadzących wspólne gospodarstwo domowe.
2. Pisemną informację o zaistnieniu przesłanek określonych w art. 79 zakaz podległości służbowej między krewnymi lub powinowatymi ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej oraz w ust. 1 pracownicy są obowiązani złożyć kierownikowi jednostki organizacyjnej.
3. Informacja, o której mowa w ust. 2, powinna zawierać w szczególności imię i nazwisko składającego informację, imię i nazwisko pracownika będącego jego małżonkiem, osobą pozostającą z nim w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie, powinowactwa pierwszego stopnia, przysposobienia, opieki lub kurateli albo osobą prowadzącą z nim wspólne gospodarstwo domowe.
4. Informację, o której mowa w ust. 2, należy złożyć bezzwłocznie po zaistnieniu przesłanek powstania obowiązku jej złożenia albo uzyskaniu wiedzy uzasadniającej jej złożenie.
5. Informację, o której mowa w ust. 2:
1) dyrektor izby skarbowej, dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej i ich zastępcy oraz naczelnik urzędu skarbowego składają Szefowi Administracji Podatkowej;
2) zastępca naczelnika urzędu skarbowego składa dyrektorowi izby skarbowej.
6. Przepisy ust. 2 i 5 stosuje się do osób, które mają zostać odpowiednio zatrudnione lub powołane na stanowiska w administracji podatkowej.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 2, wraz z objaśnieniami, uwzględniając zakres danych objętych informacją.

Rozdział 5. Nabór na niektóre stanowiska urzędnicze w administracji podatkowej

Art. 29. Wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej

1. Stanowiska dyrektora izby skarbowej i dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej oraz ich zastępców może zajmować osoba, która:
1) ma obywatelstwo polskie;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) nie była karana zakazem zajmowania stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;
5) posiada kwalifikacje drugiego stopnia w zakresie prawa, administracji, ekonomii, zarządzania lub w innym zakresie uzupełnione studiami podyplomowymi w zakresie prawa, ekonomii lub zarządzania;
6) ma co najmniej pięcioletni staż pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w urzędach mu podległych lub przez niego nadzorowanych, w tym co najmniej trzyletni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) ma nieposzlakowaną opinię;
8) ma wiedzę zawodową odpowiadającą zakresowi zadań wykonywanych na danym stanowisku;
9) posiada kompetencje kierownicze;
10) spełnia wymagania określone w opisie stanowiska pracy.
2. Stanowisko naczelnika urzędu skarbowego może zajmować osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1–5 i 7–10 oraz ma co najmniej trzyletni staż pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w urzędach mu podległych lub przez niego nadzorowanych, w tym co najmniej dwuletni staż pracy na stanowisku kierowniczym.
3. Stanowisko zastępcy naczelnika urzędu skarbowego może zajmować osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1–5 i 7–10 oraz ma co najmniej dwuletni staż pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w urzędach mu podległych lub przez niego nadzorowanych, w tym co najmniej roczny staż pracy na stanowisku kierowniczym.

Art. 30. Nabór na stanowiska dyrektora izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej

1. Kandydatów na stanowiska, o których mowa w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2, wyłania się w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na który składa się:
1) test wiedzy;
2) ocena kompetencji kierowniczych;
3) rozmowa kwalifikacyjna.
2. Nabór przeprowadza się niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności uzasadniających obsadzenie stanowiska.
3. Nabór przeprowadza zespół powołany przez Szefa Administracji Podatkowej, liczący co najmniej 5 członków korpusu służby cywilnej, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wydać zarządzenie w sprawach dotyczących organizacji naboru na stanowiska, o których mowa w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2.

Art. 31. Wyłonienie kandydatów na stanowiska dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej

1. W wyniku naboru zespół wyłania nie więcej niż dwóch kandydatów, spełniających wymagania niezbędne oraz w największym stopniu spełniających wymagania pożądane, których przedstawia odpowiednio:
1) Szefowi Administracji Podatkowej – w przypadku naboru na stanowisko dyrektora izby skarbowej, dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej lub naczelnika urzędu skarbowego;
2) dyrektorowi izby skarbowej – w przypadku naboru na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej;
3) dyrektorowi Biura Krajowej Informacji Podatkowej – w przypadku naboru na stanowisko zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
2. Kandydaci, o których mowa w ust. 1, podlegają sprawdzeniu w zakresie spełniania wymogu określonego w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 pkt 7 przez właściwą komórkę organizacyjną urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Art. 32. Powołanie na stanowisko dyrektora izby , dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Szefa Administracji Podatkowej, powołuje osobę wybraną spośród kandydatów wyłonionych w drodze naboru, odpowiednio na stanowisko dyrektora izby skarbowej, dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu skarbowego.
2. Szef Administracji Podatkowej przenosi osobę będącą członkiem korpusu służby cywilnej albo zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, w przypadku powołania jej odpowiednio na stanowisko dyrektora izby skarbowej albo dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
3. Dyrektor izby skarbowej przenosi osobę będącą członkiem korpusu służby cywilnej albo zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, w przypadku powołania jej na stanowisko naczelnika urzędu skarbowego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje odpowiednio ze stanowiska dyrektora izby skarbowej, dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu skarbowego.

Art. 33. Powołanie na stanowisko zastępcy dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej

1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek dyrektora izby skarbowej albo dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej, powołuje osobę wybraną spośród kandydatów wyłonionych w drodze naboru, odpowiednio na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej albo zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
2. Dyrektor izby skarbowej albo dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej przenosi osobę będącą członkiem korpusu służby cywilnej albo zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, w przypadku powołania jej odpowiednio na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej albo zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje odpowiednio ze stanowiska zastępcy dyrektora izby skarbowej albo zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

Art. 34. Powołanie na stanowisko zastępcy dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej bez przeprowadzania naboru

1. Członek korpusu służby cywilnej, zatrudniony w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w jednostkach podległych temu ministrowi lub przez niego nadzorowanych, może zostać powołany na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej albo zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej bez przeprowadzania naboru, jeżeli spełnia wymagania na to stanowisko oraz posiada ostatnią pozytywną ocenę okresową na jednym z dwóch najwyższych poziomów przewidzianych w skali ocen, sporządzoną w okresie 24 miesięcy poprzedzających powołanie.
2. W przypadku powołania członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 33 powołanie na stanowisko zastępcy dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 35. Powołanie na stanowisko dyrektora izby lub naczelnika urzędu bez przeprowadzania naboru

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu zapewnienia właściwej organizacji i funkcjonowania jednostki organizacyjnej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Szefa Administracji Podatkowej, może bez przeprowadzenia naboru powołać dyrektora izby skarbowej, zastępcę dyrektora izby skarbowej albo naczelnika urzędu skarbowego, za ich zgodą, na takie samo stanowisko w innej izbie skarbowej albo w innym urzędzie skarbowym.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:
1) Szef Administracji Podatkowej przenosi członka korpusu służby cywilnej na stanowisko dyrektora izby skarbowej;
2) dyrektor izby skarbowej przenosi członka korpusu służby cywilnej odpowiednio na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej albo naczelnika urzędu skarbowego.
3. Powołanie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z odwołaniem ze stanowiska, które osoba powołana zajmowała w innej jednostce organizacyjnej przed powołaniem.

Art. 36. Wyznaczenie do pełnienia obowiązków dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu

1. Do czasu powołania na stanowisko dyrektora izby skarbowej lub dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej, Szef Administracji Podatkowej wyznacza osobę zajmującą stanowisko zastępcy dyrektora odpowiednio w izbie skarbowej lub w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej, do realizacji zadań odpowiednio dyrektora izby skarbowej lub dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej. Wyznaczenie osoby może nastąpić na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, z możliwością jednokrotnego przedłużenia tego okresu o nie więcej niż 6 miesięcy.
2. Do czasu powołania na stanowisko naczelnika urzędu skarbowego, Szef Administracji Podatkowej wyznacza do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego osobę zajmującą stanowisko zastępcy naczelnika urzędu skarbowego. W przypadku braku stanowiska zastępcy naczelnika urzędu skarbowego, Szef Administracji Podatkowej wyznacza do realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego osobę będącą członkiem korpusu służby cywilnej, która ma co najmniej trzyletni staż pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo w urzędach mu podległych lub przez niego nadzorowanych, w tym co najmniej roczny staż pracy na stanowisku kierowniczym. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
3. Wyznaczenie osób do realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 i 2, nie oznacza zmiany zajmowanego przez te osoby stanowiska.

Art. 37. Niewyłonienie kandydatów w naborach na stanowisko dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu

1. W przypadku gdy dwa kolejne nabory, przeprowadzone z uwzględnieniem terminów, o których mowa w art. 36 wyznaczenie do pełnienia obowiązków dyrektora izby lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu ust. 1, nie wyłonią żadnego kandydata, minister właściwy do spraw finansów publicznych może bez przeprowadzenia naboru powołać członka korpusu służby cywilnej na stanowisko dyrektora izby skarbowej, dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej oraz ich zastępców albo naczelnika urzędu skarbowego.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:
1) Szef Administracji Podatkowej przenosi członka korpusu służby cywilnej odpowiednio na stanowisko dyrektora izby skarbowej albo dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej;
2) dyrektor izby skarbowej albo dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej przenosi członka korpusu służby cywilnej odpowiednio na stanowisko zastępcy dyrektora izby skarbowej, zastępcy dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej albo naczelnika urzędu skarbowego.
3. Członek korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany spełniać wymagania na to stanowisko, określone w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2, oraz posiadać ostatnią pozytywną ocenę okresową na jednym z dwóch najwyższych poziomów przewidzianych w skali ocen, sporządzoną w okresie 24 miesięcy poprzedzających powołanie.
4. Weryfikacji wymagań, o których mowa w ust. 3, dokonuje Szef Administracji Podatkowej.

Art. 38. Odesłanie do przepisów ustawy o służbie cywilnej

1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale w sprawach dotyczących naboru na stanowiska, o których mowa w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2, przepisy art. 55 uchylony, art. 56 uchylony ust. 6–9, art. 57 uchylony ust. 2 i art. 58 uchylony ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku powołania osoby niebędącej członkiem korpusu służby cywilnej, stosuje się przepisy art. 35 umowa o pracę pracownika służby cywilnej ust. 7 i art. 60 uchylony ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.
3. Do przeniesienia członka korpusu służby cywilnej odwołanego ze stanowiska, o którym mowa w art. 29 wymogi na stanowisko dyrektorów izby skarbowej lub Biura Krajowej Informacji Podatkowej ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 61 uchylony ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.

Rozdział 6. Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 53. Zmiana ustawy o służbie cywilnej

W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1111 i 1199 oraz z 2015 r. poz. 211) wprowadza się następujące zmiany:(zmiany pominięto).

Rozdział 7. Przepisy przejściowe i dostosowujące

Art. 57. Przepis przejściowy

1. Tworzy się Biuro Krajowej Informacji Podatkowej.
2. W terminie 7 dni od dnia, o którym mowa w art. 77 wejście ustawy w życie pkt 3, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze zarządzenia, powoła Pełnomocnika do spraw organizacji Biura Krajowej Informacji Podatkowej, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”, i określi zakres jego zadań.
3. Pełnomocnik podlega ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
4. Pełnomocnik wykonuje swoje zadania przy pomocy wyodrębnionej komórki organizacyjnej izby skarbowej wskazanej w zarządzeniu, o którym mowa w ust. 2.

Art. 58. Przepis przejściowy

Do czasu powołania dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej, nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zadania dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej wykonuje Pełnomocnik.

Art. 59. Przepis przejściowy

1. Pracownicy izb skarbowych zatrudnieni przed dniem wejścia w życie ustawy w Izbie Skarbowej w Bydgoszczy, Katowicach, Łodzi, Poznaniu i Warszawie, realizujący zadania w biurach Krajowej Informacji Podatkowej, stają się pracownikami Biura Krajowej Informacji Podatkowej.
2. Pełnomocnik w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy jest obowiązany zawiadomić na piśmie pracowników, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie nastąpiły w zakresie ich stosunków pracy. Przepisy art. 231 obowiązek przeniesienia pracownika do odpowiedniej pracy § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 i 1662) stosuje się odpowiednio.

Art. 60. Przepis przejściowy

Mienie Skarbu Państwa będące w dyspozycji izb skarbowych oraz nieruchomości znajdujące się w trwałym zarządzie izb skarbowych, użytkowane przez biura Krajowej Informacji Podatkowej w tych izbach skarbowych, stają się mieniem w dyspozycji oraz nieruchomościami w trwałym zarządzie Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

Art. 61. Przepis przejściowy

Pracownicy zatrudnieni w izbach skarbowych, w przypadku wystąpienia przesłanek określonych w art. 79 zakaz podległości służbowej między krewnymi lub powinowatymi ustawy zmienianej w art. 53 zmiana ustawy o służbie cywilnej oraz określonych w art. 28 odesłanie do przepisów ustawy o służbie cywilnej ust. 1, są obowiązani do złożenia, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie ustawy, pisemnej informacji, o której mowa w art. 28 odesłanie do przepisów ustawy o służbie cywilnej ust. 2. Przepisy art. 28 odesłanie do przepisów ustawy o służbie cywilnej ust. 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 63. Przepis przejściowy

Wicedyrektorzy izb skarbowych stają się zastępcami dyrektorów izb skarbowych, a akty ich powołania pozostają w mocy.

Art. 64. Przepis przejściowy

Do postępowań dotyczących naboru na stanowiska dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 65. Przepis przejściowy

Legitymacje służbowe wydane pracownikom izby skarbowej przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność do czasu wydania nowych, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 66. Przepis przejściowy

1. Tworzy się CRDP.
2. Dane w zakresie określonym w art. 15 Centralny Rejestr Danych Podatkowych - CRDP ust. 3, objęte zbiorami danych prowadzonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dyrektora izby skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego, od dnia wejścia w życie ustawy stają się danymi CRDP.

Art. 68. Przepis przejściowy

Do postępowań wszczętych skargami lub wnioskami złożonymi przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 39 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w brzmieniu dotychczasowym, i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 69. Przepis przejściowy

1. W przypadku postępowań egzekucyjnych prowadzonych na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez urząd skarbowy przed dniem wejścia w życie ustawy i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy wierzycielem staje się naczelnik urzędu skarbowego.
2. Czynności podjęte przez urzędy skarbowe w postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, pozostają w mocy.
3. Do postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 66 wydatki wierzyciela związane z przekazaniem mu egzekwowanej należności lub przedmiotu § 4 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 39 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 70. Przepis przejściowy

1. Do tytułu wykonawczego wystawionego przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy art. 27 elementy tytułu wykonawczego § 1 ustawy zmienianej w art. 39 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w brzmieniu dotychczasowym.
2. Do zarządzenia zabezpieczenia wydanego przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy art. 156 elementy zarządzenia zabezpieczenia § 1 ustawy zmienianej w art. 39 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 71. Przepis przejściowy

1. W sprawach dotyczących wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy organem właściwym staje się dyrektor Biura Krajowej Informacji Podatkowej, przy czym wszystkie już podjęte w tych sprawach czynności pozostają w mocy.
2. Właściwi dyrektorzy izb skarbowych przekażą niezwłocznie dyrektorowi Biura Krajowej Informacji Podatkowej akta spraw, o których mowa w ust. 1.

Art. 72. Przepis przejściowy

Przepis art. 181a podanie lub deklaracja odwzorowane cyfrowo ustawy zmienianej w art. 45 zmiana ustawy– Ordynacja podatkowa stosuje się także do podań lub deklaracji złożonych w formie pisemnej przed dniem wejścia w życie ustawy.

Art. 73. Przepis przejściowy

1. Postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe wszczęte i niezakończone przez urzędy skarbowe lub urzędy celne jako finansowe organy postępowania przygotowawczego do dnia wejścia w życie ustawy przejmują do prowadzenia odpowiednio właściwi naczelnicy urzędów skarbowych lub naczelnicy urzędów celnych. Wszystkie podjęte czynności w postępowaniach w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe pozostają w mocy.
2. Zadania izb skarbowych i izb celnych pełniących funkcje organów nadrzędnych nad finansowymi organami postępowania przygotowawczego, w sprawach, o których mowa w ust. 1, z dniem wejścia w życie ustawy przejmują odpowiednio właściwi dyrektorzy izb skarbowych i dyrektorzy izb celnych.

Art. 74. Przepis przejściowy

1. Pracownicy komórek organizacyjnych urzędów wojewódzkich, właściwych do obsługi spraw związanych z należnościami wynikającymi z grzywien nakładanych w drodze mandatu karnego, wskazani przez dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego zgodnie z ust. 5, stają się pracownikami właściwych miejscowo izb administracji skarbowej odpowiednio z dniem 1 stycznia 2016 r., 1 stycznia 2017 r., 1 stycznia 2018 r. oraz 1 stycznia 2019 r.
2. W przypadku gdy nie jest możliwe zatrudnienie pracownika będącego członkiem korpusu służby cywilnej, przejętego w trybie określonym w ust. 1, na stanowisku o tej samej nazwie, na którym był zatrudniony w urzędzie wojewódzkim, pracownika tego zatrudnia się na stanowisku należącym do tej samej grupy stanowisk zgodnie z wykazem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 99 rozporządzenie w sprawie stanowisk, wymogów kwalifikacyjnych i należności pieniężnych członków korpusu służby cywilnej ustawy zmienianej w art. 53 zmiana ustawy o służbie cywilnej.
3. Przed przejęciem pracownika, o którym mowa w ust. 1, będącego członkiem korpusu służby cywilnej, sporządza się ocenę okresową tego pracownika, jeżeli od dnia sporządzenia jego ostatniej oceny okresowej upłynęło więcej niż 6 miesięcy. W przypadku osób ocenianych po raz pierwszy, ocenę sporządza się, jeżeli okres podlegający ocenie jest dłuższy niż 6 miesięcy.
4. Dyrektor izby skarbowej w terminie do dnia 31 października 2015 r. zawiera porozumienie z właściwym miejscowo wojewodą określające liczbę pracowników, o których mowa w ust. 1, którzy staną się pracownikami właściwej miejscowo izby skarbowej w terminach określonych w ust. 1, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnej obsługi spraw związanych z poborem należności wynikających z grzywien nakładanych w drodze mandatu karnego oraz liczbę spraw mandatowych prowadzonych w urzędach wojewódzkich na podstawie mandatów nakładanych w roku kalendarzowym. Porozumienie może zawierać również postanowienia dotyczące przekazania właściwej miejscowo izbie skarbowej wyposażenia stanowisk pracy.
5. Dyrektor generalny urzędu wojewódzkiego, w terminie 14 dni przed odpowiednio dniem 1 stycznia 2016 r., 1 stycznia 2017 r., 1 stycznia 2018 r. oraz 1 stycznia 2019 r.:
1) informuje na piśmie tego pracownika o zmianach, jakie zajdą w zakresie jego stosunku pracy;
2) przesyła do właściwego miejscowo dyrektora izby skarbowej wykaz pracowników, którzy staną się pracownikami izby administracji skarbowej, zawierający:
a) imię i nazwisko,
b) wykształcenie,
c) staż pracy,
d) status pracownika z podaniem stopnia służbowego w przypadku urzędnika służby cywilnej,
e) stanowisko,
f) składniki wynagrodzenia,
g) doświadczenie zawodowe na stanowisku obejmującym zadania podlegające przekazaniu.
6. Dyrektor izby skarbowej w terminie 7 dni od dnia przejęcia pracownika, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia na piśmie tego pracownika o zmianach, jakie nastąpiły w zakresie jego stosunku pracy. Przepisy art. 231 obowiązek przeniesienia pracownika do odpowiedniej pracy § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy stosuje się odpowiednio.

Art. 75. Przepis przejściowy

1. Do spraw związanych z poborem należności wynikających z mandatów karnych, o których mowa w art. 100 właściwość organów w sprawach poboru należności z grzywien w drodze mandatu karnego ustawy zmienianej w art. 49 zmiana ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, nałożonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Do rozliczania bloczków mandatowych oraz serii i numerów mandatów generowanych przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego nabytych lub przydzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Rozdział 8. Przepisy końcowe

Art. 77. Wejście ustawy w życie

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r., z wyjątkiem:
1) (uchylony)
2) art. 14 rozporządzenia w sprawie terytorialnego właściwości dyrektorów izb skarbowych i naczelników urzędów skarbowych ust. 7 i 8, art. 15 Centralny Rejestr Danych Podatkowych - CRDP, art. 18 obsługa i wsparcie podatnika w centrum obsługi, art. 40 zmiana ustawy o kontroli skarbowej, art. 47 zmiana ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 52 zmiana ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 54 zmiana ustawy o podatku akcyzowym, art. 66 przepis przejściowy oraz art. 74 przepis przejściowy ust. 3-5, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2015 r.;
2a) 6 art. 5 powierzenie prowadzenia spraw w imieniu organu administracji podatkowej, art. 39 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji pkt 2-14, 16, 18, 22 i 23, art. 41 zmiana ustawy o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich, art. 43 zmiana ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, art. 45 zmiana ustawy– Ordynacja podatkowa pkt 1, pkt 2 lit. a tiret drugie, pkt 4-7, 10-14, 16 i 18, art. 49 zmiana ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia-51, art. 55 zmiana ustawy o finansach publicznych, art. 68 przepis przejściowy, art. 70 przepis przejściowy, art. 72 przepis przejściowy, art. 74 przepis przejściowy ust. 1, 2 i 6 oraz art. 75 przepis przejściowy, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.
3) art. 57 przepis przejściowy ust. 2-4, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.