AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 marca 2018 r. - Regulamin Sądu Najwyższego

1. Orzeczenie podlegające ogłoszeniu sporządza się i ogłasza bezpośrednio po zamknięciu rozprawy lub posiedzenia i naradzie, chyba że ogłoszenie odroczono.
2. Orzeczenie wydane na posiedzeniu niejawnym sporządza się bezpośrednio po zakończeniu posiedzenia.
3. Orzeczenie sporządza sędzia sprawozdawca.

1. Na wyroku nad wyrazami „Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej” zamieszcza się wizerunek orła.
2. W orzeczeniu przy imionach i nazwiskach przewodniczącego i sprawozdawcy dopisuje się odpowiednio, ujęte w nawiasach, wyrazy „przewodniczący” i „sprawozdawca”.
3. W orzeczeniu przy imionach i nazwiskach ławników Sądu Najwyższego dopisuje się ujęte w nawiasie wyrazy „ławnik Sądu Najwyższego”.

1. Do spraw o podjęcie uchwały w składzie powiększonym, niezwiązanych z rozpoznaniem przez Sąd Najwyższy konkretnej sprawy, przepisy § 82b, § 83a oraz § 83c–84 stosuje się odpowiednio, z tym że w uzasadnionych przypadkach Prezes Sądu Najwyższego może wyznaczyć dodatkowego sędziego sprawozdawcę, z uwzględnieniem przepisu art. 83 § 3 ustawy.
2. W przypadku spraw o podjęcie uchwały, o których mowa w ust. 1, podejmowanej w pełnym składzie Sądu Najwyższego albo składzie połączonych izb, sędziego sprawozdawcę lub dodatkowego sędziego sprawozdawcę oraz przewodniczącego wyznacza Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.

1. Uzasadnienie orzeczenia sporządza sędzia sprawozdawca. Sędzia sprawozdawca nie ma obowiązku sporządzenia uzasadnienia orzeczenia, do którego zgłosił zdanie odrębne.
2. Jeżeli sędzia sprawozdawca odmówił sporządzenia uzasadnienia orzeczenia, do którego zgłosił zdanie odrębne, albo jeżeli sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez sędziego sprawozdawcę nie jest możliwe lub napotyka przeszkody, których czasu trwania nie można przewidzieć, uzasadnienie orzeczenia sporządza sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, wyznaczony przez przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia. W takim przypadku przy imieniu i nazwisku sędziego, który sporządził uzasadnienie, dopisuje się, ujęty w nawiasach, wyraz „uzasadnienie”.
3. Uzasadnienie powinno być jasne i możliwie najkrótsze oraz ograniczać się do kwestii istotnych. W uzasadnieniu należy unikać obcych i nieużywanych powszechnie wyrażeń.