Akt uchylony z dniem 2016-09-08.
1. Wykonanie tytułu wykonawczego nakazującego eksmisję z lokalu mieszkalnego, który nie podlega przepisom prawa lokalowego, może nastąpić dopiero po upewnieniu się przez komornika, że dłużnik ma zapewnione pomieszczenie zastępcze albo że może powrócić do pomieszczenia, w którym dotychczas zamieszkiwał.
2. W razie choroby dłużnika, członka jego rodziny lub domownika komornik wezwie lekarza celem stwierdzenia, czy wykonanie eksmisji może się odbyć bez oczywistej szkody dla stanu zdrowia chorego, i postąpi stosownie do okoliczności.
Przystępując do wykonania tytułu wykonawczego nakazującego eksmisję z lokalu, który nie podlega przepisom prawa lokalowego, komornik wezwie dłużnika do dobrowolnego opróżnienia lokalu w wyznaczonym terminie. Przy wyznaczaniu tego terminu komornik uwzględni sytuację, jaka istnieje w chwili wykonywania tytułu.
Umarzając egzekucję w sprawie o opróżnienie lokalu podlegającego przepisom prawa lokalowego komornik pouczy wierzyciela, że do prowadzenia egzekucji w takiej sprawie właściwy jest administracyjny organ egzekucyjny.
Przed oddaniem rzeczy na przechowanie lub pod dozór komornik dokona opisu rzeczy.
Nakaz osadzenia w zakładzie karnym dłużnika, w stosunku do którego kara grzywny zamieniona została na areszt ( art. 916 środki przymusu w razie niewykonania przez dłużnika obowiązków związanych z ujawnieniem majątku i art. 1056 wykonanie aresztu), komornik wykonuje po otrzymaniu od wierzyciela zaliczki na koszty sprowadzenia dłużnika do miejsca osadzenia oraz wyżywienia go przez czas trwania aresztu. W tym celu komornik wezwie wierzyciela, aby w wyznaczonym terminie złożył odpowiednią sumę.
1. Komornik uzgadnia z właściwym zakładem karnym termin doprowadzenia dłużnika oraz zawiadamia pisemnie zakład karny, na jaki okres orzeczono karę aresztu.
2. Jeżeli w ustalonym terminie albo w następnych dwóch dniach doprowadzenie dłużnika do zakładu karnego okaże się niemożliwe lub zbędne, komornik zawiadomi o tym zakład karny i w razie potrzeby uzgodni nowy termin osadzenia dłużnika.
1. Przystępując do wykonania nakazu osadzenia komornik powinien sprawdzić tożsamość dłużnika oraz doręczyć mu nakaz osadzenia.
2. Po doprowadzeniu dłużnika do zakładu karnego komornik doręcza administracji tego zakładu odpis nakazu osadzenia i odbiera zaświadczenie o osadzeniu dłużnika.
3. O osadzeniu dłużnika komornik zawiadamia niezwłocznie sąd, który wydał nakaz.
Wskazaną przez zakład karny należność za wyżywienie dłużnika komornik przekaże niezwłocznie z zaliczki otrzymanej od wierzyciela.
Komornik, który prowadzi egzekucję na podstawie art. 1063 zwolnienie od obowiązku złożenia rękojmi w toku egzekucji świadczeń pieniężnych z nieruchomości, § 2 i 3, powinien zająć przede wszystkim takie mienie, którego zajęcie nie utrudni nadmiernie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużnika.
Jeżeli dłużnikiem jest jednostka gospodarki uspołecznionej nie będąca państwową jednostką organizacyjną, egzekucję ze środków trwałych (przedmiotów, których wartość jednostkowa w chwili zakupu lub wytworzenia wynosi ponad 30 gr, a okres ich użytkowania trwa ponad jeden rok) komornik może prowadzić dopiero po stwierdzeniu, że egzekucja z innego mienia jest bezskuteczna.
Do sprzedaży mienia zajętego na podstawie art. 1063 zwolnienie od obowiązku złożenia rękojmi w toku egzekucji świadczeń pieniężnych z nieruchomości, § 2 i 3 komornik powinien przystąpić po upływie miesiąca od daty zajęcia, chyba że zachodzi przyczyna uzasadniająca wcześniejszą sprzedaż.
Dokonując zajęcia rachunku bankowego rolniczej spółdzielni produkcyjnej komornik zaznaczy, że jeżeli podlegająca egzekucji część salda czynnego nie wystarcza na całkowite pokrycie egzekwowanej należności, bank powinien przekazywać także podlegającą egzekucji części każdorazowego wpływu aż do całkowitego pokrycia należności ( art. 1064 rozporządzenie w sprawie egzekucji grzywien, kar pieniężnych i kosztów sądowych przysługujących Skarbowi Państwa, .
1. Przewidziane w art. 1073 uchylony, § 1 dochodzenia z urzędu powinny polegać w miarę potrzeby na osobistym stwierdzeniu przez komornika stanu posiadania dłużnika w miejscu jego zamieszkania oraz ustaleniu przy tej okazji miejsca jego zatrudnienia i źródeł dochodu na podstawie informacji udzielonych przez dłużnika, domowników, współlokatorów, administratora albo dozorcę domu.
2. Jeżeli podjęte przez komornika dochodzenia nie doprowadzą do ujawnienia mienia i dochodów dłużnika, komornik zwróci się do organów Milicji Obywatelskiej o przeprowadzenie dochodzeń (poszukiwań) w celu ustalenia miejsca pracy dłużnika, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Jeżeli wierzyciel w ciągu miesiąca nie odpowie na wezwanie komornika do złożenia wniosku przewidzianego w art. 1073 uchylony, § 2, komornik zwolni mienie spod zajęcia zawiadamiając o tym jednostkę nadrzędną wierzyciela. O skutkach tych należy pouczyć wierzyciela w wezwaniu do złożenia wniosku.
Jeżeli wierzycielem jest jednostka gospodarki uspołecznionej, a nie można było odebrać książeczki oszczędnościowej, komornik sporządza protokół zawierający dane wskazane w § 166, i dokona zajęcia wkładu oszczędnościowego.
1. Zajęcie wkładu oszczędnościowego w razie niemożności odebrania książeczki oszczędnościowej ( art. 1075 uchylony, następuje przez zawiadomienie oddziału prowadzącego rachunek oszczędnościowy. Zawiadomienie powinno zawierać:
1) wskazanie tytułu wykonawczego będącego podstawą zajęcia,
2) określenie wysokości należności wskazanej w tytule wykonawczym oraz przewidywanych kosztów postępowania umorzeniowego i innych kosztów egzekucyjnych, jak również nazwę i adres jednostki gospodarki uspołecznionej, na której rzecz nastąpiło zajęcie wkładu;
3) pełny numer rachunku oszczędnościowego (numer oraz symbol wojewódzki i powiatowy lub seria), którego dotyczy zajęcie, wraz ze stwierdzeniem, że dłużnik posiadał książeczkę oszczędnościową o takim numerze, oraz wskazanie przyczyn niemożności jej odebrania.
2. Zawiadomienie powinno ponadto zawierać:
1) imię i nazwisko wkładcy, datę i miejsce jego urodzenia oraz adres, a w miarę możności również imiona rodziców wkładcy i miejsce jego pracy - jeżeli zajęcie dotyczy wkładu złożonego na książeczce oszczędnościowej imiennej,
2) hasło obowiązujące dla książeczki - jeżeli zajęcie dotyczy wkładu złożonego na książeczce oszczędnościowej na okaziciela z hasłem,
3) stan oszczędności w konkretnym dniu - jeżeli zajęcie dotyczy wkładu złożonego na książeczce oszczędnościowej na okaziciela bez hasła.
3. Na wniosek wierzyciela komornik zażąda zawiadomienia placówek terenowych o zajęciu wkładu i zastrzeżenia wypłat w drodze telegraficznej, określając jednocześnie terytorialny zasięg takiego zawiadomienia. Ponadto komornik przekaże oddziałowi, który prowadzi rachunek oszczędnościowy, wpłatę na pokrycie wydatków wynikających z kosztów wysłania telegramów.
Jeżeli na skutek przeprowadzenia postępowania o umorzenie książeczki oszczędnościowej ( art. 1076 uchylony, Powszechna Kasa Oszczędności zawiadomi komornika o wystawieniu nowej książeczki dla dłużnika, komornik zawiadomi właściwy oddział PKO o ostatecznej wysokości kwoty, jaka powinna być przekazana na jego konto z tytułu należności wskazanej w tytule wykonawczym, oraz kosztów postępowania umorzeniowego i innych kosztów egzekucyjnych.
Przepisy § 165-167 stosuje się odpowiednio do zajęcia wkładu oszczędnościowego w spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowej.
1. Za podstawę wynagrodzenia za pracę dłużnika zatrudnionego u osoby bliskiej ( art. 1087 zajęcie wynagrodzenia za prace dłużnika zatrudnionego u osoby bliskiej, należy przyjąć przeciętne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w podobnych warunkach, uwzględniając charakter pracy, wykonywaną funkcję, przygotowanie zawodowe i staż pracy.
2. W wypadkach wątpliwych komornik może zażądać opinii właściwego organu prezydium rady narodowej, izby rzemieślniczej lub biegłego.
Jeżeli egzekucja świadczeń alimentacyjnych nie dała pozytywnego wyniku na skutek złośliwego uchylania się przez dłużnika od wykonania obowiązku alimentacyjnego, komornik zawiadomi o tym wierzyciela i pouczy go, że przysługuje mu prawo skierowania wniosku do prokuratora o pociągnięcie dłużnika do odpowiedzialności karnej za złośliwe uchylanie się od alimentacji.
O przymusowym odebraniu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką komornik zawiadomi niezwłocznie sąd, który wydał polecenie. Komornik zawiadomi również sąd w wypadku, gdy przymusowe odebranie osoby natrafia na nieprzewidziane trudności albo gdy naruszałoby interes tej osoby.
Jeżeli przymusowe odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką napotyka przeszkody na skutek ukrycia tej osoby lub na skutek innej czynności przedsięwziętej w celu udaremnienia egzekucji, komornik zawiadomi właściwego prokuratora.
