Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2015 r. - Regulamin urzędowania sądów powszechnych


Akt uchylony z dniem 2016-01-01.
Dz.U.2015.0.925 - AKT ARCHIWALNY - Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2015 r. - Regulamin urzędowania sądów powszechnych

Rozdział 1. Przepisy ogólne

§ 250. Zarządzenia prezesa sądu po wpływie sprawy

1. Prezes sądu, po wpłynięciu aktu oskarżenia, wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego, wniosku o rozpoznanie sprawy w postępowaniu przyspieszonym, wniosku o warunkowe umorzenie postępowania, wniosku o ukaranie lub innego pisma zastępującego akt oskarżenia, wydaje pisemne zarządzenie o:
1) zarejestrowaniu sprawy we właściwym urządzeniu ewidencyjnym pod kolejnym numerem;
2) wszczęciu postępowania w sprawach o wykroczenia;
3) określeniu terminu przedawnienia karalności czynu;
4) wyznaczeniu sędziego, sędziów lub ławników do rozpoznania sprawy ze wskazaniem sędziego przewodniczącego składu orzekającego oraz sędziego sprawozdawcy;
5) rozpoznaniu sprawy we właściwym trybie.
2. Dokonując wstępnej kontroli aktu oskarżenia lub innego pisma zastępującego akt oskarżenia, prezes sądu zarządza wpisanie do kontrolki spraw zagrożonych przedawnieniem sygnatury każdej sprawy, w której termin ustania karalności czynu jest krótszy niż 2 lata, z wyłączeniem spraw o wykroczenia i o wykroczenia skarbowe.
3. W sprawach z oskarżenia prywatnego prezes sądu wydaje zarządzenie o wezwaniu oskarżyciela prywatnego do zapłaty zryczałtowanej równowartości wydatków z pouczeniem o skutkach niewykonania zarządzenia.

§ 251. Zarządzenia w sprawie wniosku o wydanie wyroku łącznego

1. Przepis § 250 ust. 1 pkt 1, 4 i 5 stosuje się odpowiednio po wpłynięciu wniosku o wydanie wyroku łącznego.
2. W razie stwierdzenia, że zachodzą podstawy do wydania wyroku łącznego, w szczególności w związku z wpłynięciem zawiadomienia, o którym mowa w art. 12b zawiadomienie o warunkach do wydania wyroku łącznego ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.), zwanej dalej: „K.k.w.”, prezes sądu wszczyna zarządzeniem postępowanie o wydanie wyroku łącznego. Przepis § 250 ust. 1 pkt 1, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, do zarządzenia dołącza się dokumenty, z których wynika, że zachodzą podstawy do wydania wyroku łącznego. W razie potrzeby, przed wszczęciem postępowania o wydanie wyroku łącznego, prezes sądu powinien zwrócić się o przekazanie lub uzupełnienie tych dokumentów.

§ 252. Czynności prezesa sądu po wpływie pisma inicjującego odrębne postępowanie

Prezes sądu, po wpłynięciu innego pisma, niż wskazane w § 250 ust. 1, inicjującego odrębne postępowanie,
wydaje pisemne zarządzenie o:
1) zarejestrowaniu sprawy we właściwym urządzeniu ewidencyjnym pod kolejnym numerem;
2) wyznaczeniu sędziego lub sędziów do rozpoznania sprawy ze wskazaniem sędziego przewodniczącego składu orzekającego oraz sędziego sprawozdawcy.

§ 253. Wstępna kontrola aktu oskarżenia lub innego pisma

1. Prezes sądu, w terminie 7 dni od wpływu pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, § 251 ust. 1 lub § 252, dokonuje wstępnej kontroli tego pisma w celu ustalenia, czy nie zachodzą braki formalne.
2. Wstępna kontrola aktu oskarżenia lub innego pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, powinna obejmować również sprawdzenie, czy zostały dokonane czynności, o których mowa w art. 321 zamknięcie śledztwa K.p.k., i spełnione warunki wymienione w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu K.p.k., sprawdzenie przekazanych dowodów rzeczowych, zwłaszcza ich rodzaju i przydatności w sprawie oraz określenie sposobu i kosztów ich przechowywania.

§ 254. Zwrot aktu oskarżenia lub innego pisma oraz wezwanie do usunięcia ich braków

Po dokonaniu czynności, o których mowa w § 253, a w wypadku gdy prezes sądu wydał zarządzenie o zwrocie aktu oskarżenia albo innego pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, lub o wezwaniu do usunięcia braku formalnego po wniesieniu poprawionego lub uzupełnionego aktu oskarżenia albo innego pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, prezes sądu lub referendarz sądowy zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonym i ich obrońcom, wzywając do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia im aktu oskarżenia albo innego pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, a także dokonuje pouczeń, o których mowa w art. 338 doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu § 1 i § 1a K.p.k. Jeżeli złożono wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1 K.p.k., albo akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 2 K.p.k., jego odpis doręcza się również ujawnionemu pokrzywdzonemu.

§ 255. Skierowanie sprawy na posiedzenie

Jeżeli oskarżony jest tymczasowo aresztowany, prezes sądu bezzwłocznie kieruje sprawę na posiedzenie w celu rozstrzygnięcia kwestii wskazanych w art. 344 orzekanie o środkach zapobiegawczych K.p.k.

§ 256. Wstępna kontrola aktu oskarżenia w celu ustalenia istnienia potrzeby skierowania sprawy na posiedzenie

1. Prezes sądu w terminie 7 dni od doręczenia aktu oskarżenia albo innego pisma, o którym mowa w § 250 ust. 1, dokonuje wstępnej kontroli tego aktu albo innego pisma w celu ustalenia, czy nie zachodzi potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie w celu rozstrzygnięcia kwestii wskazanych w art. 339 przesłanki skierowania sprawy na posiedzenie K.p.k.
2. Jeżeli w toku wstępnej kontroli aktu oskarżenia zostanie ustalony podmiot spełniający warunki do zgłoszenia interwencji, prezes sądu zawiadamia ten podmiot o przysługującym mu uprawnieniu, chyba że nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby.

§ 257. Zarządzenie o wyznaczeniu posiedzenia

Jeżeli w ocenie prezesa sądu zachodzi potrzeba rozstrzygnięcia kwestii wskazanych w art. 339 przesłanki skierowania sprawy na posiedzenie K.p.k. lub w art. 344 orzekanie o środkach zapobiegawczych K.p.k. wydaje on zarządzenie o wyznaczeniu posiedzenia, w którym wskazuje:
1) czas i miejsce posiedzenia;
2) przedmiot posiedzenia;
3) sędziego lub sędziów do rozpoznania sprawy ze wskazaniem przewodniczącego posiedzenia i sędziego sprawozdawcy;
4) osoby, które należy wezwać lub zawiadomić o posiedzeniu.

§ 259. Zarządzenie o wyznaczeniu posiedzenia organizacyjnego lub dla rozpoznania wniosku dowodowego

W wypadkach, o których mowa w art. 349 posiedzenie wstępne sądu K.p.k., lub w razie przekazania wniosku dowodowego przez prokuratora zgodnie z art. 321 zamknięcie śledztwa § 6 K.p.k., prezes sądu, przewodniczący wydziału lub inny upoważniony sędzia wydaje zarządzenie o wyznaczeniu posiedzenia. W wypadku, o którym mowa w art. 367a uchylony § 1 K.p.k., prezes sądu, przewodniczący wydziału lub inny upoważniony sędzia powinien wydać zarządzenie o wyznaczeniu posiedzenia, chyba ze jest to niecelowe z uwagi na wyznaczony termin rozprawy lub z innych ważnych przyczyn. Przepis § 257 stosuje się.

§ 260. Zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy głównej

1. Wydając zarządzenie, o którym mowa w art. 350 zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy głównej § 2 K.p.k., przewodniczący składu orzekającego ma na względzie, aby zarządzić sprowadzenie na pierwszy termin rozprawy wszystkich dowodów, które mają być przeprowadzone w sprawie, chyba że zachodzą uzasadnione okoliczności stojące temu na przeszkodzie lub inaczej wynika z zarządzeń wydanych na posiedzeniu, o którym mowa w art. 349 posiedzenie wstępne sądu K.p.k.
2. Przewodniczący składu orzekającego niezwłocznie rozpoznaje wnioski dowodowe stron i stosownie do art. 352 dopuszczenie dowodów i sprowadzenie ich na rozprawę K.p.k., również po wydaniu zarządzenia, o którym mowa w art. 350 zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy głównej § 2 K.p.k., zarządza sprowadzenie dowodów na rozprawę, kierując się względami wskazanymi w ust. 1.

§ 263. Stwierdzanie prawomocności orzeczenia

1. Przewodniczący wydziału niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia lub po zwrocie akt z sądu drugiej instancji stwierdza prawomocność orzeczenia, czyniąc stosowną wzmiankę na jego oryginale i wydaje zarządzenie w przedmiocie jego pełnego wykonania. Jeżeli w wydanym orzeczeniu brak jest rozstrzygnięcia, w szczególności co do dowodów rzeczowych, kosztów sądowych, poręczeń majątkowych, zaliczenia tymczasowego aresztowania, przewodniczący kieruje sprawę na posiedzenie w celu wydania postanowienia w tym przedmiocie.
2. W wydziale, w którym utworzono sekcję wykonywania orzeczeń, kierownik sekcji może zwrócić akta sprawy w celu wydania postanowienia w tym przedmiocie.

§ 264. Informacje przekazywane referentowi przez kierownika sekretariatu

1. Kierownik sekretariatu wskazuje referentowi, że dane z Krajowego Rejestru Karnego znajdujące się w aktach sprawy pochodzą sprzed 6 miesięcy.
2. Kierownik sekretariatu wskazuje referentowi, że w aktach sprawy brak jest informacji o stosowanych środkach wychowawczych lub poprawczych względem osoby, która nie ukończyła 21 lat.
3. Kierownik sekretariatu wskazuje referentowi, że informacja, o której mowa w art. 213 ustalanie tożsamości oskarżonego § 1a K.p.k., znajdująca się w aktach sprawy pochodzi sprzed 12 miesięcy.

§ 265. Wezwanie do wykazania niemożności poniesienia kosztów procesu

1. Jeżeli strona, która złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów procesu, nie wykaże w sposób należyty, że ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów poniesienie ich byłoby zbyt uciążliwe, prezes sądu lub referendarz sądowy wyznaczy jej odpowiedni termin do uzupełnienia wniosku.
2. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu lub w przypadku wątpliwości, co do sposobu wykazania przez stronę niemożności poniesienia kosztów procesu, sprawę kieruje się na posiedzenie, w celu merytorycznego rozpoznania wniosku.

§ 266. Przekazanie apelacji sądowi odwoławczemu

1. W przypadku wydania zarządzenia o przyjęciu apelacji, sąd pierwszej instancji przedstawia sądowi odwoławczemu apelację wraz z aktami sprawy po dołączeniu do nich dowodów doręczenia wszystkich zawiadomień o przyjęciu apelacji.
2. Przedstawiając Sądowi Najwyższemu kasację, do akt sprawy dołącza się odpis orzeczenia zaskarżonego kasacją, poprzedzającego go orzeczenia sądu pierwszej instancji oraz wniesionych od tego orzeczenia środków odwoławczych.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.