Akt uchylony z dniem 2024-09-28.
1. Firma inwestycyjna świadcząca usługi przechowywania lub rejestrowania instrumentów finansowych oraz prowadzenia rachunków pieniężnych jest obowiązana do:
1) przechowywania lub rejestrowania aktywów klienta w taki sposób, aby możliwe było w każdej chwili wyodrębnienie aktywów przechowywanych na rzecz jednego klienta od aktywów innego klienta oraz od aktywów własnych firmy inwestycyjnej;
2) świadczenia tych usług w sposób rzetelny;
3) regularnego sprawdzania stanu prowadzonych przez firmę inwestycyjną rachunków lub ewidencji, lub rejestrów z rachunkami, ewidencjami i rejestrami prowadzonymi przez podmiot przechowujący aktywa na zlecenie firmy inwestycyjnej;
4) podejmowania działań niezbędnych dla zapewnienia, że posiadane przez firmę inwestycyjną dane dotyczące rodzaju i liczby instrumentów finansowych oraz wysokości środków pieniężnych należących do klienta są rzetelne, dokładne i zgodne ze stanem faktycznym;
5) powierzania instrumentów finansowych lub środków pieniężnych klienta do przechowywania przez inny podmiot wyłącznie pod warunkiem, że podmiot ten zapewnia przechowywanie lub rejestrowanie tych aktywów odrębnie od aktywów firmy inwestycyjnej oraz odrębnie od aktywów tego podmiotu.
2. W przypadku gdy ze względu na przepisy prawa obowiązującego w państwie, na którego terytorium miałyby być przechowywane lub rejestrowane instrumenty finansowe lub środki pieniężne klienta, nie jest możliwe spełnienie przez firmę inwestycyjną wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, firma inwestycyjna informuje o tym klienta. Powierzenie instrumentów finansowych lub środków pieniężnych klienta do przechowywania przez podmiot działający na terytorium tego państwa jest możliwe pod warunkiem wyrażenia przez klienta zgody na takie powierzenie.
3. Firma inwestycyjna może powierzyć przechowywanie instrumentów finansowych klienta innemu podmiotowi. Firma inwestycyjna, dokonując wyboru podmiotu, któremu powierzone będzie przechowywanie instrumentów finansowych klientów, powinna kierować się należytą starannością, w szczególności biorąc pod uwagę:
1) posiadaną wiedzę specjalistyczną i doświadczenie gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych instrumentów finansowych;
2) spełnianie wszelkich wymogów niezbędnych dla przechowywania instrumentów finansowych, w tym w szczególności posiadanie stosownych zezwoleń lub zgód wymaganych zgodnie z przepisami prawa państwa, w którym przechowywane mają być instrumenty finansowe;
3) opinię, jaką podmiot posiada na rynku, na którym świadczy usługi;
4) możliwość zapewnienia sprawowania przez firmę inwestycyjną okresowej kontroli czynności związanych z przechowywaniem instrumentów finansowych klienta firmy inwestycyjnej oraz wykorzystywanych w tym celu systemów, urządzeń i procedur.
4. Firma inwestycyjna może powierzyć przechowywanie instrumentów finansowych klienta innemu podmiotowi, pod warunkiem że podmiot ten prowadzi działalność w państwie, którego prawo reguluje działalność polegającą na przechowywaniu na cudzy rachunek instrumentów finansowych, a podmiot ten podlega w tym zakresie nadzorowi właściwego organu nadzoru.
5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, jeżeli:
1) powierzenie instrumentu finansowego do przechowywania jest niezbędne ze względu na charakter tego instrumentu finansowego lub usługi inwestycyjnej z nim związanej albo
2) instrument finansowy powierzany do przechowywania należy do klienta profesjonalnego i powierzenie następuje na pisemny wniosek tego klienta.
6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się również do przekazywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 4, któremu firma inwestycyjna powierzyła przechowywanie instrumentów finansowych klienta, jakichkolwiek funkcji związanych z przechowywaniem instrumentów finansowych innemu podmiotowi.
7. Firma inwestycyjna powierzająca instrumenty finansowe należące do klienta do przechowywania przez podmiot, o którym mowa w ust. 3, jest obowiązana sprawować okresową kontrolę czynności związanych z przechowywaniem instrumentów finansowych klienta firmy inwestycyjnej oraz wykorzystywanych w tym celu systemów, urządzeń i procedur.
1. W przypadku gdy firma inwestycyjna jest zobowiązana na mocy prawa obowiązującego w państwie innym niż państwo członkowskie, w którym są przechowywane środki pieniężne lub instrumenty finansowe klienta, do zawarcia umowy ustanawiającej zabezpieczenie, zastaw lub inne prawo o podobnym charakterze na instrumentach finansowych lub środkach pieniężnych klienta, firma inwestycyjna informuje klienta, że na mocy prawa obowiązującego w państwie trzecim, w którym są przechowywane środki pieniężne lub instrumenty finansowe tego klienta, jest wymagane ustanowienie takiego zabezpieczenia, zastawu lub innego prawa o podobnym charakterze, oraz wskazuje temu klientowi zagrożenia związane z zawarciem takiej umowy.
2. Zawarcie przez firmę inwestycyjną umowy, o której mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej zmiany umowy o świadczenie usług maklerskich zawartej z klientem oraz dokonania odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych firmy inwestycyjnej.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy firma inwestycyjna została poinformowana o ustanowieniu zabezpieczenia, zastawu, lub jakimkolwiek innym zdarzeniu umożliwiającym osobie trzeciej dysponowanie instrumentami finansowymi lub środkami pieniężnymi klienta w celu dochodzenia lub zaspokojenia roszczeń niemających związku z klientem ani ze świadczeniem usług na rzecz klienta.
1. Firma inwestycyjna przechowuje i rejestruje instrumenty finansowe oraz prowadzi rachunki pieniężne w sposób zapewniający podmiotom, o których mowa w art. 73 wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych ust. 5q pkt 1-3 ustawy, łatwy dostęp do informacji dotyczących instrumentów finansowych i środków pieniężnych klientów przez:
1) przekazywanie informacji objętych ich żądaniem w wyznaczonym przez nich terminie lub niezwłocznie w przypadku braku wskazania terminu;
2) umożliwienie im sprawnego wykonywania czynności kontrolnych;
3) wykonywanie działań, o których mowa w pkt 1 i 2, również w przypadku, gdy dotyczą one czynności powierzonych lub dotyczą instrumentów finansowych lub środków pieniężnych zdeponowanych w podmiocie trzecim.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1) rachunki i rejestry, które umożliwiają łatwe określenie salda środków pieniężnych i instrumentów finansowych w odniesieniu do każdego klienta;
2) w przypadkach, w których środki pieniężne klientów są przechowywane przez firmy inwestycyjne zgodnie z § 3 i § 10 - szczegółowe dane dotyczące rachunków, na których zapisane są środki pieniężne klientów, oraz szczegółowe dane dotyczące umów z podmiotami przechowującymi środki pieniężne klientów;
3) w przypadkach, w których instrumenty finansowe są przechowywane przez firmy inwestycyjne zgodnie z § 3 - szczegółowe dane dotyczące rachunków, na których zapisane są instrumenty finansowe, oraz szczegółowe dane dotyczące umów z firmami inwestycyjnymi, a także szczegółowe dane dotyczące umów z podmiotami przechowującymi instrumenty finansowe klientów;
4) szczegółowe informacje dotyczące osób trzecich wykonujących zlecone przez firmę inwestycyjną zadania w odniesieniu do instrumentów finansowych lub środków pieniężnych klientów oraz szczegółowe informacje dotyczące tych zleconych zadań;
5) informacje o osobach w firmie inwestycyjnej zaangażowanych w procesy związane z prowadzeniem rachunków i rejestrów, na których zapisywane są instrumenty finansowe lub środki pieniężne klientów, w tym o osobach odpowiedzialnych za nadzór nad spełnianiem przez firmę wymogów związanych z zabezpieczeniem aktywów klientów;
6) umowy istotne dla ustalenia prawa własności klienta do aktywów.
1. Firma inwestycyjna świadcząca usługi przechowywania lub rejestrowania instrumentów finansowych nie może wykorzystywać na własny rachunek lub na rachunek podmiotu trzeciego instrumentów finansowych należących do klienta lub uprawnionego z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku zbiorczym.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy wykorzystanie przez firmę inwestycyjną instrumentów finansowych należących do klienta lub uprawnionego z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku zbiorczym następuje w związku z zawarciem przez firmę inwestycyjną transakcji finansowanej z użyciem papierów wartościowych, pod warunkiem że:
1) klient lub uprawniony z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku zbiorczym udzielił pisemnej zgody na wykorzystanie należących do niego instrumentów finansowych na określonych warunkach;
2) wykorzystanie instrumentów finansowych odbywa się zgodnie z warunkami, na jakie klient wyraził zgodę.
3. Firma inwestycyjna, pomimo spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, nie może wykorzystywać na własny rachunek ani na rachunek podmiotu trzeciego instrumentów finansowych należących do klienta, jeżeli są one przechowywane na rachunku, na którym zbiorczo przechowywane są instrumenty finansowe, chyba że:
1) wszyscy klienci, których instrumenty finansowe są rejestrowane na tym rachunku, wyrazili uprzednio w sposób, o którym mowa w ust. 2, zgodę na wykorzystanie przez firmę inwestycyjną należących do nich instrumentów finansowych lub
2) firma inwestycyjna stosuje mechanizmy i procedury zapewniające, że wykorzystywane są wyłącznie należące do klientów instrumenty finansowe przechowywane na tym rachunku, którzy wyrazili uprzednio w sposób, o którym mowa w ust. 2, zgodę na wykorzystanie przez firmę inwestycyjną należących do nich instrumentów finansowych.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się także w przypadku, gdy wykonanie zlecenia klienta wymaga ustanowienia przez firmę inwestycyjną zabezpieczenia na instrumentach finansowych.
5. Firma inwestycyjna wykorzystująca instrumenty finansowe należące do jej klientów rejestruje informacje obejmujące niezbędne dane klientów i uprawnionych z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku zbiorczym, którzy wyrazili zgodę, o której mowa w ust. 2 i 3, oraz liczbę i rodzaj wykorzystywanych instrumentów finansowych należących do poszczególnych klientów.
6. Firma inwestycyjna, na rzecz której zostało ustanowione zabezpieczenie na instrumentach finansowych należących do klienta, rejestruje informacje obejmujące niezbędne dane klientów, którzy ustanowili zabezpieczenie zleceń, oraz liczbę i rodzaj instrumentów finansowych będących przedmiotem zabezpieczenia.
7. Firma inwestycyjna, na rzecz której zostało ustanowione zabezpieczenie na środkach pieniężnych lub instrumentach finansowych, w przypadku, o którym mowa w art. 73 wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych ust. 5i ustawy, rejestruje informacje obejmujące niezbędne dane klientów, którzy ustanowili zabezpieczenia zleceń, oraz wysokość tego zabezpieczenia.
8. Firma inwestycyjna realizuje obowiązki, o których mowa w ust. 5-7, poprzez rejestrowanie informacji wyłącznie w zakresie danych klientów oraz uprawnionych z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku zbiorczym, które są adekwatne, stosowne oraz niezbędne do celów, w których są przetwarzane.
9. Firma inwestycyjna podejmuje odpowiednie działania w odniesieniu do wszystkich klientów w celu zapewnienia, aby pożyczkobiorca instrumentów finansowych klienta przedstawił odpowiednie zabezpieczenie.
10. Firma inwestycyjna jest obowiązana do stałego monitorowania adekwatności zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 9, oraz do podejmowania działań zapewniających, że wartość tego zabezpieczenia będzie co najmniej równa wartości instrumentów finansowych klienta.
11. Firma inwestycyjna podejmuje odpowiednie działania, aby zapobiec nieuprawnionemu wykorzystaniu instrumentów finansowych klientów na własny rachunek lub na rachunek innej osoby.
12. Działania, o których mowa w ust. 11, obejmują w szczególności:
1) zawieranie z klientami umów w celu zapewnienia posiadania przez klienta wystarczającego pokrycia złożonych zleceń na potrzeby rozrachunku transakcji, w tym umów pożyczek odpowiednich papierów wartościowych w imieniu klienta, lub zamknięcie pozycji;
2) bieżące monitorowanie przez firmę inwestycyjną jej prognozowanej zdolności do dostarczenia instrumentów finansowych w dniu rozrachunku i, jeżeli takie dostarczenie nie jest możliwe, wdrożenie środków naprawczych;
3) bieżące monitorowanie i żądanie niezwłocznego dostarczenia instrumentów finansowych w dniu rozliczenia lub później.
1. Firma inwestycyjna, która prowadzi dla klienta rachunek, otwiera dla tego klienta rejestr operacyjny. Firma inwestycyjna może również otworzyć dla klienta rejestr sesji.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy na rachunku mają być zapisywane instrumenty finansowe nabywane w wyniku transakcji, które nie spełniają warunków określonych w art. 7 prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych ust. 5 ustawy.
3. Firma inwestycyjna dokonuje zapisów w rejestrze operacyjnym na podstawie:
1) dokumentów potwierdzających zawarcie transakcji w obrocie zorganizowanym, o których mowa w art. 7 prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, wystawionych przez spółkę prowadzącą rynek regulowany, podmiot prowadzący ASO lub inny podmiot, zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach;
2) dokumentów stanowiących podstawę dokonania zmian zapisów na rachunkach lub rachunkach pieniężnych określonych przez Krajowy Depozyt lub spółkę, której Krajowy Depozyt powierzył wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 zadania Krajowego Depozytu ust. 1 pkt 1 ustawy, centralny depozyt papierów wartościowych lub inny podmiot uprawniony do dokonywania rozrachunku;
3) dokumentów stanowiących na zagranicznym rynku regulowanym potwierdzenie zawarcia transakcji nabycia papierów wartościowych, o której mowa w art. 7 prawa ze zdematerializowanych papierów wartościowych ust. 5 pkt 3 ustawy, oraz stanowiących potwierdzenie złożenia właściwej dyspozycji ich przeniesienia w celu dokonania zapisu na rachunku.
4. Firma inwestycyjna nie otwiera rachunku dla klienta, gdy nabywane instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zorganizowanego będą zapisywane na rachunku tego klienta prowadzonym przez inny podmiot.
5. Firma inwestycyjna, z zastrzeżeniem ust. 6-8, jest obowiązana do zapisywania na rachunkach instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, a także innych papierów wartościowych rejestrowanych w depozycie papierów wartościowych, zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.
6. Firma inwestycyjna jest obowiązana do zapisywania na rachunkach derywatów instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego zgodnie z zasadami określonymi przez właściwy podmiot rozliczający, o którym mowa w art. 45b pojęcie rozliczenia i rozrachunku transakcji instrumentami finansowymi ust. 1 pkt 2 ustawy, lub inny podmiot uprawniony do dokonywania rozliczenia.
7. Firma inwestycyjna jest obowiązana do rejestrowania na rachunkach innych instrumentów finansowych niż określone w ust. 5 i 6, zgodnie z zasadami określonymi przez właściwą izbę rozrachunkową, jeśli instrumenty finansowe zostały zarejestrowane na kontach prowadzonych przez tę izbę.
8. W przypadku gdy firma inwestycyjna jest zobowiązana do uczestniczenia w rozliczaniu lub rozrachunku transakcji instrumentami finansowymi innymi niż określone w ust. 5-7, firma inwestycyjna jest obowiązana do rejestrowania:
1) instrumentów pochodnych - zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot uprawniony do dokonywania rozliczenia;
2) innych instrumentów finansowych - zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot uprawniony do dokonywania rozrachunku.
9. Na rachunku odrębnie są rejestrowane instrumenty finansowe:
1) służące jako zabezpieczenie wykonania zobowiązań:
a) wynikających z pożyczek instrumentów finansowych, udzielonych na podstawie odrębnych przepisów,
b) wynikających z pożyczek lub kredytów na nabycie instrumentów finansowych, udzielonych na podstawie odrębnych przepisów,
c) wynikających z instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego,
d) wynikających z praw majątkowych,
e) innych, określonych w przepisach rozporządzenia;
2) będące przedmiotem:
a) blokady,
b) zastawu,
c) zabezpieczenia finansowego.
10. Instrumenty finansowe, o których mowa w ust. 9, mogą być rejestrowane łącznie dla wszystkich lub dla niektórych rodzajów zobowiązań wymienionych w ust. 9, pod warunkiem prowadzenia przez firmę inwestycyjną dokumentacji pozwalającej na określenie liczby instrumentów finansowych stanowiących zabezpieczenie dla poszczególnych rodzajów zobowiązań.
11. Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy procedury właściwej izby rozrachunkowej wymagają łącznego rejestrowania instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 9.
12. Firma inwestycyjna, która prowadzi ASO lub OTF, jest obowiązana do ustanowienia przejrzystych zasad niezwłocznego, rzetelnego, zupełnego i prawidłowego dokonywania zapisów instrumentów finansowych lub środków pieniężnych wynikających ze świadczenia usługi, o której mowa w art. 69 działalność maklerska ust. 4 pkt 1 ustawy, na rzecz tych klientów.
1. Firma inwestycyjna dokonuje zapisów w rejestrze sesji na podstawie dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3 pkt 1 i 3.
2. Rejestr sesji jest otwierany przed rozpoczęciem sesji lub w czasie jej trwania.
3. Rejestr sesji jest prowadzony wyłącznie w celu sprawdzenia pokrycia zleceń, gdy obowiązek sprawdzenia przez firmę inwestycyjną pokrycia wynika z odrębnych przepisów lub warunków umowy, albo w celu sprawdzenia, czy klient nie przekroczył limitu maksymalnej wysokości należności firmy inwestycyjnej od klienta z tytułu transakcji zawartych w wyniku wykonania zleceń przy braku pełnego pokrycia wartości tych zleceń oraz kosztów ich wykonania.
4. Rejestr sesji jest zamykany z chwilą zakończenia sesji.
1. Na wniosek klienta, dla którego rachunek prowadzi inny podmiot niż firma inwestycyjna, z którą zawarł on umowę o wykonywanie zleceń lub umowę o wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia derywatów, jest możliwe prowadzenie rejestru sesji przez tę firmę inwestycyjną.
2. Początkowy zapis w rejestrze sesji jest dokonywany w wysokości uzgodnionej i potwierdzonej firmie inwestycyjnej przez podmiot prowadzący rachunek klienta.
1. Środki pieniężne klientów są deponowane odrębnie od środków pieniężnych firmy inwestycyjnej. Do sposobu rejestrowania środków pieniężnych na rachunku pieniężnym prowadzonym przez firmę inwestycyjną stosuje się odpowiednio § 7 ust. 9-11.
2. Środki pieniężne klientów mogą być deponowane w:
1) banku centralnym;
2) banku krajowym;
3) zagranicznej instytucji kredytowej;
4) banku zagranicznym;
5) uznanym funduszu rynku pieniężnego - pod warunkiem uzyskania zgody klienta.
3. Przez uznany fundusz rynku pieniężnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, rozumie się fundusz rynku pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 56, z późn. zm.), oraz fundusz zagraniczny wpisany do rejestru funduszy zagranicznych, o którym mowa w art. 263 rejestr funduszy zagranicznych zbywających tytuły uczestnictwa na terytorium RP tej ustawy, spełniający łącznie następujące warunki:
1) jego nadrzędnym celem inwestycyjnym jest utrzymywanie nominalnej wartości netto aktywów funduszu (przed doliczeniem zysków) albo wartości kapitału początkowego uczestników wraz z zyskami,
2) inwestuje wyłącznie w wysokiej jakości instrumenty rynku pieniężnego o terminie realizacji praw nie dłuższym niż 397 dni lub o regularnej korekcie rentowności zgodnej z terminem realizacji praw oraz średnim ważonym terminem realizacji praw wynoszącym 60 dni lub inwestuje dodatkowo, lokując środki pieniężne w podmiotach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 3 lub 4, oraz
3) zapewnia możliwość odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia tytułów uczestnictwa tego funduszu nie później niż w dniu wyceny następującym po dniu, w którym zostało złożone zlecenie ich odkupienia.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, firma inwestycyjna deponuje środki pieniężne klienta w sposób:
1) gwarantujący prawa klientów do środków pieniężnych oraz
2) uniemożliwiający wykorzystanie środków pieniężnych klientów przez firmę inwestycyjną na własny rachunek.
5. W przypadku gdy firma inwestycyjna nie deponuje środków pieniężnych klientów w banku centralnym, przy wyborze podmiotu, w którym deponuje środki pieniężne klientów, firma inwestycyjna powinna kierować się należytą starannością, w szczególności mając na uwadze ochronę praw przysługujących klientom i potrzebę dywersyfikacji środków pieniężnych oraz biorąc pod uwagę poziom wiedzy specjalistycznej oraz opinię, jaką posiada dany podmiot, jak również system prawny i praktyki rynkowe związane z przechowywaniem środków pieniężnych klientów, które mogłyby mieć niekorzystny wpływ na prawo własności środków pieniężnych należących do klientów.
6. Firma inwestycyjna powinna dokonywać okresowej oceny podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2-5, w którym zdeponowane zostały środki pieniężne klienta tej firmy inwestycyjnej, oraz sposobu świadczenia usługi przez ten podmiot.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, firma inwestycyjna informuje klienta, że środki pieniężne ulokowane w uznanym funduszu rynku pieniężnego nie będą przechowywane zgodnie z wymogami dotyczącymi zabezpieczania środków pieniężnych klientów określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
1. Zapisów na rachunkach dokonuje się na podstawie dowodów wystawionych zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot, o którym mowa w § 7 ust. 3 pkt 2, a także na podstawie dowodów wystawianych przez firmę inwestycyjną w związku z obsługą zdarzeń prawnych skutkujących zmianami stanów na rachunkach, niepowodujących zmian na kontach depozytowych prowadzonych dla tej firmy inwestycyjnej w podmiocie, o którym mowa w § 7 ust. 3 pkt 2.
2. Zapisów na rachunkach derywatów dokonuje się na podstawie dowodów wystawionych zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot rozliczający, o którym mowa w art. 45b pojęcie rozliczenia i rozrachunku transakcji instrumentami finansowymi ust. 1 pkt 2 ustawy, lub inny podmiot uprawniony do dokonywania rozliczeń.
3. Zapisów innych niż określone w ust. 1 i 2 dokonuje się:
1) na podstawie dowodów wystawionych zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot uprawniony do dokonywania rozliczeń - w przypadku instrumentów pochodnych;
2) na podstawie dowodów wystawionych zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot uprawniony do dokonywania rozrachunku - w przypadku instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne.
4. Zapisów na rachunkach pieniężnych dokonuje się na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów wystawianych zgodnie z zasadami określonymi przez podmiot, o którym mowa w § 7 ust. 3 pkt 2, podmiot rozliczający, o którym mowa w art. 45b pojęcie rozliczenia i rozrachunku transakcji instrumentami finansowymi ust. 1 pkt 2 ustawy, lub inny podmiot uprawniony do dokonywania rozliczeń.
1. Firma inwestycyjna prowadząca rachunki, na których są rejestrowane zagraniczne instrumenty finansowe, dokonuje zapisów na rachunkach na podstawie dowodów wystawionych przez podmiot wykonujący zlecenia nabycia lub zbycia instrumentów finansowych na zagranicznym rynku lub w systemie wykonywania zleceń w rozumieniu art. 64 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/565 z dnia 25 kwietnia 2016 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy (Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2017, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2017/565".
2. W umowie z podmiotem lub systemem, o którym mowa w ust. 1, firma inwestycyjna zobowiązuje ten podmiot lub system do niezwłocznego przekazywania rzetelnych dowodów będących podstawą do dokonania zapisów na rachunkach, na których są rejestrowane zagraniczne instrumenty finansowe.
3. Firma inwestycyjna jest zobowiązana przechowywać dokumenty stanowiące podstawę zapisów na rachunkach, na których są rejestrowane zagraniczne instrumenty finansowe.
1. Firma inwestycyjna, która świadczy usługi wykonywania zleceń nabycia lub zbycia instrumentów rynku niepublicznego, prowadzi dla klienta rachunek instrumentów rynku niepublicznego lub ewidencję.
2. Umowa o świadczenie usługi, o której mowa w ust. 1, powinna zobowiązywać klienta do informowania firmy inwestycyjnej o wszelkich zdarzeniach prawnych mających wpływ na istnienie i treść ewidencjonowanych przez nią praw i przedstawiania jej odpowiednich dokumentów, które potwierdzają ten stan zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
3. Zapisów na rachunkach instrumentów rynku niepublicznego dokonuje się na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów ewidencyjnych, których minimalną zawartość określają zasady przyjęte w obrocie danymi instrumentami rynku niepublicznego.
4. Zapisów w ewidencji dokonuje się na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 2. Firma inwestycyjna jest obowiązana przechowywać kopie dokumentów stanowiących podstawę zapisów dokonywanych w ewidencji.
5. Do rachunków instrumentów rynku niepublicznego i ewidencji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 7 ust. 5-7, w zakresie, w jakim na rachunkach instrumentów rynku niepublicznego lub w ewidencji zapisywane są instrumenty rynku niepublicznego, którymi obrót jest obsługiwany przez właściwą izbę rozrachunkową, oraz § 7 ust. 9 i 10.
6. Wskazany w ust. 1 obowiązek prowadzenia dla klienta rachunku instrumentów rynku niepublicznego lub ewidencji nie powstaje w przypadku świadczenia przez firmę inwestycyjną w sposób incydentalny usługi wykonywania zleceń nabycia lub zbycia tych instrumentów, o ile klient nie zażądał otwarcia rachunku instrumentów rynku niepublicznego lub ewidencji.
1. Firma inwestycyjna świadcząca usługi przechowywania i rejestrowania zmian stanu posiadania instrumentów finansowych jest obowiązana prowadzić rejestr przechowywanych instrumentów umożliwiający ewidencjonowanie zabezpieczeń ustanawianych na prawach z przechowywanych instrumentów finansowych.
2. Warunki i sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa umowa o przechowywanie i rejestrowanie zmian stanu posiadania instrumentów finansowych. Do umowy tej przepis § 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1. Firma inwestycyjna jest obowiązana do przeanalizowania i wykazania adekwatności zawieranych umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 5 forma papierów wartościowych ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 891), których przedmiotem są środki pieniężne lub instrumenty finansowe klientów profesjonalnych lub uprawnionych kontrahentów, biorąc pod uwagę związek między zobowiązaniem klienta profesjonalnego lub uprawnionego kontrahenta wobec firmy inwestycyjnej a aktywami takiego klienta lub kontrahenta stanowiącymi zabezpieczenie finansowe określone w tych umowach.
2. Przy dokonywaniu analizy, o której mowa w ust. 1, firma inwestycyjna uwzględnia wszystkie następujące czynniki:
1) czy wartość zobowiązania klienta profesjonalnego lub uprawnionego kontrahenta wobec firmy inwestycyjnej jest adekwatna do wartości zabezpieczenia finansowego będącego przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 1, w tym czy prawdopodobieństwo powstania zobowiązania takiego klienta lub kontrahenta wobec firmy inwestycyjnej jest małe lub znikome,
2) czy kwota środków pieniężnych lub wartość instrumentów finansowych klienta profesjonalnego lub uprawnionego kontrahenta stanowiących zabezpieczenie finansowe określone w umowie, o której mowa w ust. 1, znacznie przekracza wartość zobowiązania takiego klienta lub kontrahenta lub jest nieograniczona w odniesieniu do istniejących lub przyszłych zobowiązań takiego klienta lub kontrahenta oraz
3) czy wszystkie instrumenty finansowe lub środki pieniężne klienta profesjonalnego lub uprawnionego kontrahenta stanowią zabezpieczenie określone w umowie, o której mowa w ust. 1, bez względu na rodzaj i wartość zobowiązań, jakie taki klient lub kontrahent posiada względem firmy inwestycyjnej.
3. Przy zawieraniu umów, o których mowa w ust. 1, firma inwestycyjna zwraca klientom profesjonalnym i uprawnionym kontrahentom szczególną uwagę na ryzyko i skutki zawarcia takich umów w odniesieniu do należących do nich instrumentów finansowych i środków pieniężnych.
1. Firma inwestycyjna wyznacza jedną osobę posiadającą wystarczającą wiedzę, doświadczenie i uprawnienia, która będzie odpowiedzialna za wypełnianie przez tę firmę inwestycyjną obowiązków dotyczących zabezpieczania instrumentów finansowych i środków pieniężnych klientów.
2. Firma inwestycyjna, wyznaczając osobę, o której mowa w ust. 1, określa, czy osoba ta:
1) będzie odpowiedzialna wyłącznie za czynności określone w ust. 1;
2) może oprócz czynności określonych w ust. 1 wykonywać inne dodatkowe czynności.
1. Przepisów niniejszego rozdziału dotyczących prowadzenia rejestru operacyjnego nie stosuje się do podmiotu prowadzącego rachunek papierów wartościowych albo rachunek zbiorczy na podstawie umowy, o której mowa w art. 121 umowa o prowadzenie przez bank rachunku papierów wartościowych ust. 1 ustawy.
2. W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozdziału do banku powierniczego stosuje się odpowiednio przepisy § 7 ust. 1-3, a w zakresie odnoszącym się do rejestru operacyjnego § 7 ust. 5 i 9-11, § 8, § 9 oraz § 11.
3. Przepisy § 3-6, § 10, § 13, § 14 i § 16 stosuje się do banków, o których mowa w art. 70 wyłączenie stosowania przepisów o uczestnictwie w obrocie instrumentami finansowymi ust. 2 ustawy, w zakresie, w jakim przechowywanie i rejestrowanie instrumentów finansowych pozostaje w związku ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 69 działalność maklerska ust. 2 pkt 1-7 ustawy.
4. Przepisy § 3-6, § 10 i § 16 stosuje się do banków, o których mowa w art. 70 wyłączenie stosowania przepisów o uczestnictwie w obrocie instrumentami finansowymi ust. 2 ustawy, w zakresie środków pieniężnych przechowywanych odrębnie wyłącznie w celu dokonywania rozliczeń w następstwie czynności mających za przedmiot instrumenty finansowe lub związanych z prawami wynikającymi z instrumentów finansowych zapisanych w prowadzonych przez bank, o którym mowa w art. 70 wyłączenie stosowania przepisów o uczestnictwie w obrocie instrumentami finansowymi ust. 2 ustawy, rachunkach lub ewidencjach.
