AKT ARCHIWALNY - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury

1. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej w sprawie karnej powinien być sporządzony w języku polskim, pismem maszynowym, bez skrótów i poprawek, podpisany przez prokuratora apelacyjnego lub prokuratora okręgowego i opatrzony pieczęcią urzędową z nazwą prokuratury.
2. We wniosku należy przytoczyć dokładny adres jednostki organizacyjnej wraz z numerami telefonu i faksu, sygnaturę sprawy, dane personalne i adresy podejrzanych i świadków, z których udziałem mają być przeprowadzone czynności, a także określić zwięźle stan faktyczny sprawy ze wskazaniem kwalifikacji prawnej czynu, którego postępowanie dotyczy, oraz wskazać czynności wraz z uzasadnieniem konieczności ich przeprowadzenia.
3. Jeżeli wniosek dotyczy czynności z udziałem osób przebywających za granicą, należy wskazać dane umożliwiające organowi państwa obcego ich identyfikację, a w dalszej kolejności - miejsce pobytu.

1. Wniosek o przesłuchanie osoby powinien zawierać katalog skierowanych do niej pytań.
2. W przypadku wnoszenia o przesłuchanie osoby w charakterze świadka, należy jednocześnie zwrócić się do organu państwa obcego z prośbą o uprzedzenie jej o treści art. 233 fałszywe zeznania, k.k. oraz w razie potrzeby zapoznanie z treścią art. 182 prawo odmowy zeznań, lub 13_183, § 1 k.p.k.
3. W przypadku wnoszenia o przesłuchanie podejrzanego należy zwrócić się do organu państwa obcego z prośbą o uprzednie pouczenie go o obowiązkach i przysługujących mu uprawnieniach.

Jeżeli wniosek zawiera prośbę o przesłuchanie świadka lub biegłego w formie wideokonferencji, powinno się dodatkowo wskazać organ i nazwiska osób, które będą przeprowadzały czynność, oraz przyczyny, dla których nie jest pożądane lub możliwe osobiste stawiennictwo świadka lub biegłego.

Jeżeli wniosek zawiera prośbę o przesłuchanie świadka lub biegłego w formie konferencji telefonicznej, powinno się również wskazać - oprócz danych wymienionych w § 275, - informację o tym, że świadek lub biegły wyraża gotowość do udziału w czynności w takiej formie.

Do wniosku dołącza się wyciąg z powołanych w nim przepisów k.k. łącznie z przepisami dotyczącymi przedawnienia, z powołanych przepisów k.p.k. i innych ustaw, jeżeli ich treść nie została przytoczona.

1. Jeżeli umowa przewiduje bezpośrednią wymianę wniosków o pomoc prawną pomiędzy właściwymi organami państw obcych, wniosek taki powinien być zaadresowany do odpowiedniej jednostki prokuratury lub innego właściwego organu za granicą i powoływać się na postanowienia stosownej umowy lub porozumienia.
2. Jeżeli umowa o obrocie prawnym nie przewiduje bezpośredniej wymiany wniosków o pomoc prawną pomiędzy właściwymi organami państw obcych, wniosek taki przesyła się w dwóch egzemplarzach bez wskazania adresata i bez powoływania podstawy prawnej do Prokuratury Generalnej, która przesyła je do właściwego organu państwa obcego.

Wniosek o pomoc prawną polegający na przesłuchaniu obywatela polskiego w charakterze podejrzanego, świadka lub biegłego, prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy przesyła bezpośrednio do właściwego urzędu konsularnego.

1. W sprawach skomplikowanych lub szczególnej wagi prokurator może zwrócić się o dopuszczenie go przez organ państwa obcego do udziału w czynnościach wymienionych we wniosku.
2. Wyjazd prokuratora w celu wzięcia udziału w czynnościach przeprowadzanych za granicą wymaga zgody prokuratora apelacyjnego lub prokuratora okręgowego.

1. Doręczenie pism osobom przebywającym na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, odbywa się w trybie przewidzianym w tej umowie.
2. Jeżeli osoba przebywa na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o obrocie prawnym, dokumenty doręcza się wraz z tłumaczeniem drogą pocztową za zwrotnym pokwitowaniem odbioru.

1. Wniosek o powołanie wspólnego zespołu śledczego, o którym mowa w art. 589c powołanie zespołu polskiego do wspólnego zespołu śledczego, k.p.k., prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy kieruje drogą służbową do Prokuratora Generalnego.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać przesłanki uzasadniające powołanie zespołu polskiego, przewidziane w art. 589c powołanie zespołu polskiego do wspólnego zespołu śledczego, § 1 k.p.k., a także elementy, które powinno zawierać porozumienie o powołaniu takiego zespołu, wymienione w art. 589b wspólny zespół śledczy, § 3 k.p.k.

1. Tryb określony w § 282, ust. 1 stosuje się także w przypadku delegowania prokuratora do zespołu, o którym mowa w art. 589d delegowanie do zespołu śledczego, § 1 k.p.k., chyba że wniosek o delegowanie właściwy organ państwa współpracującego skieruje bezpośrednio do Prokuratora Generalnego.
2. W przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 589e wykorzystywanie informacji uzyskanych przez członka zespołu śledczego, § 1 k.p.k., prokurator uczestniczący w pracach zespołu przedstawia niezwłocznie prokuratorowi przełożonemu informację na piśmie.

Czynności w ramach pomocy prawnej powinny być przeprowadzone przez prokuratora właściwej prokuratury apelacyjnej, prokuratora właściwej prokuratury okręgowej albo prokuratora właściwej prokuratury rejonowej pod nadzorem służbowym prokuratury okręgowej.

Protokoły z czynności przeprowadzanych w ramach realizacji wniosku o udzielenie pomocy prawnej sporządza się w języku polskim, pismem maszynowym, bez skrótów i poprawek i opatruje pieczęcią urzędową. Oryginały przekazywane są stronie wzywającej, zaś odpisy pozostawia się w aktach podręcznych prokuratora.

Jeżeli otrzymany wniosek zawiera prośbę o dokonanie czynności poza właściwością miejscową danej jednostki organizacyjnej, wniosek taki należy niezwłocznie przekazać właściwej prokuraturze apelacyjnej lub okręgowej z jednoczesnym powiadomieniem o tym strony wzywającej.

W przypadku otrzymania wniosku niezawierającego informacji umożliwiających jego wykonanie, należy zwrócić się do strony wzywającej o jego uzupełnienie lub wyjaśnienia w tym zakresie.

Wniosek organu państwa obcego o dopuszczenie do udziału w czynnościach jego przedstawiciela rozpoznaje prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy właściwy dla miejsca dokonania tych czynności.

W przypadku przejęcia przez polskie organy wymiaru sprawiedliwości ścigania karnego na podstawie wniosku skierowanego przez państwo obce, o którym mowa w art. 590 przejęcie ścigania karnego, § 1 k.p.k., po zakończeniu postępowania, odpis prawomocnej decyzji należy przesłać bezpośrednio zagranicznemu organowi sądowemu lub za pośrednictwem Prokuratury Generalnej, gdy taki tryb porozumiewania się wynika z umowy międzynarodowej.

1. Wniosek o przejęcie ścigania karnego kierowany do państwa obcego przez polskie organy wymiaru sprawiedliwości, o którym mowa w art. 591 przejęcie ścigania karnego, § 1 k.p.k., powinien zawierać:
1) oznaczenie organu wzywającego, włącznie ze wskazaniem numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także osoby wyznaczonej do kontaktu oraz jej adresu poczty elektronicznej;
2) przedmiot i podstawę wniosku;
3) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców podejrzanego;
4) zwięzły opis stanu faktycznego oraz informacje dotyczące rozmiaru szkody.
2. Do wniosku dołącza się akta sprawy zawierające uwierzytelnione odpisy materiału dowodowego oraz wyciągi z przepisów karnych dotyczących kwalifikacji czynu będącego przedmiotem postępowania oraz przedawnienia karalności czynu.
3. W przypadku akt przekazywanych za granicę za pośrednictwem Prokuratury Generalnej, należy przygotować dwa egzemplarze wyżej wymienionych odpisów oraz w razie wątpliwości uzgodnić z Prokuraturą Generalną sposób przekazania dowodów rzeczowych.
4. Wniosek podlega tłumaczeniu przez tłumacza przysięgłego na język urzędowy państwa wezwanego lub inny wskazany język, chyba że umowa międzynarodowa lub porozumienie stanowi inaczej. Załączniki do wniosku tłumaczy się tylko wtedy, gdy umowa lub porozumienie tak stanowi.

1. Do akt sprawy przekazywanego postępowania karnego należy dołączyć udokumentowany wniosek pokrzywdzonego o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, o ile taki wniosek został złożony.
2. W sprawie, w której przejęte postępowanie karne zawiera wniosek pokrzywdzonego o naprawienie szkody należy, kierując do sądu akt oskarżenia, wnosić i popierać ten wniosek.

1. W razie uwzględnienia wniosku o przejęcie ścigania przez organy państwa obcego wobec osoby tymczasowo aresztowanej w Rzeczypospolitej Polskiej, prokurator sporządza nakaz wydania i przetransportowania oskarżonego do granicy Rzeczypospolitej Polskiej w uzgodnionym uprzednio terminie.
2. Nakaz, o którym mowa w ust. 1, prokurator przesyła dyrektorowi właściwego aresztu śledczego.

1. Wraz z osobą tymczasowo aresztowaną przekazuje się organowi państwa obcego dowody rzeczowe, o ile ich charakter na to pozwala.
2. O ile postanowiono o przekazaniu dowodów rzeczowych organowi państwa obcego w przypadkach innych niż określone w ust. 1, prokurator zwraca się do organu państwa obcego o wskazanie czasu, miejsca i sposobu ich przekazania.

Jeżeli podejrzany nie posiada dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy państwa, prokurator, przed przekazaniem dyrektorowi aresztu śledczego nakazu, o którym mowa w § 292, zwraca się o wydanie stosownego dokumentu do urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego w Rzeczypospolitej Polskiej państwa, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany, a jeżeli nie jest to możliwe, występuje o wydanie dokumentu, o którym mowa w art. 75 tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca, ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573, z późn. zm.).

1. Wniosek o wydanie osoby ściganej powinien zawierać w szczególności:
1) oznaczenie organu wzywającego, włącznie z adresem, numerem telefonu i faksu oraz adresem poczty elektronicznej;
2) przedmiot i podstawę wniosku;
3) imię, nazwisko, obywatelstwo, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców osoby ściganej;
4) opis czynów, w związku z którymi wnioskuje się o wydanie, czas i miejsce ich popełnienia oraz kwalifikację prawną;
5) informacje o przedawnieniu karalności.
2. Do wniosku dołącza się:
1) odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu;
2) odpis listu gończego;
3) tekst przepisów mających zastosowanie w sprawie, w tym tekst przepisów o przedawnieniu;
4) w miarę możliwości fotografię lub inne materiały identyfikacyjne osoby ściganej.

Wniosek o wydanie w dwóch egzemplarzach i wraz z załącznikami prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy przesyła do Prokuratury Generalnej w celu nadania dalszego biegu.

Prokurator, który wnioskował o wydanie, zawiadamia areszt śledczy, w którym osadzono osobę wydaną, jakie postępowanie było podstawą wydania, a także, że osoba wydana nie może być bez zgody państwa wydającego ścigana, skazana ani pozbawiona wolności w celu wykonania kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo popełnione przed dniem wydania niż to, w związku z którym nastąpiło wydanie.

1. Czynności zastrzeżone dla prokuratora powinny być wykonywane przez prokuratora właściwej prokuratury okręgowej. W toku tych czynności należy przede wszystkim ustalić, czy zachodzą warunki do wydania osoby ściganej.
2. O wyjaśnienie wątpliwości w przedmiocie obywatelstwa osoby objętej wnioskiem państwa obcego o ekstradycję należy zwracać się do właściwego urzędu, a w przypadku stwierdzenia, że uzyskanie dowodów obywatelstwa polskiego nastąpiło z naruszeniem prawa, należy wystąpić o unieważnienie odnośnych dokumentów.
3. Jeżeli w toku czynności zajdzie potrzeba uzyskania dodatkowych informacji od organu występującego o ekstradycję, należy zebrane materiały wraz z odpowiednim wnioskiem przedstawić Prokuraturze Generalnej.

Po ustaleniu, że osoba wskazana we wniosku państwa obcego podlega ekstradycji, prokurator przesłuchuje tę osobę w charakterze podejrzanego oraz w miarę potrzeby zabezpiecza dowody, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego.

Prokurator bierze udział w posiedzeniu sądu, dotyczącym wydania opinii w przedmiocie ekstradycji.

1. Przy występowaniu do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania na wniosek organu państwa obcego obowiązują ogólne przepisy o dopuszczalności stosowania środków zapobiegawczych.
2. Zawiadamiając bezpośrednio organ ścigający państwa obcego i Prokuraturę Generalną o zastosowaniu przez sąd tymczasowego aresztowania cudzoziemca, należy podać datę zatrzymania.

Poza przypadkami określonymi w art. 586 doręczanie pism i przesłuchiwanie obywatela polskiego przebywającego za granicą, § 1 i art. 613 tryb porozumiewania się sądów i prokuratorów z organami obcego państwa, § 1 k.p.k. oraz gdy nie nastąpiło pouczenie o treści art. 138 wskazanie adresata dla doręczeń w kraju, k.p.k., doręczenie pisma stronie i osobie składającej poręczenie majątkowe, a przebywającej na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o obrocie prawnym, odbywa się w trybie przewidzianym w tej umowie; osobie przebywającej na terytorium innego państwa, doręcza się pismo wraz z tłumaczeniem drogą pocztową za zwrotnym pokwitowaniem odbioru.

1. O zastosowaniu przez sąd i uchyleniu tymczasowego aresztowania wobec obywatela państwa obcego prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy bezzwłocznie powiadamia Prokuraturę Generalną oraz wysyła pisemne zawiadomienie bezpośrednio do właściwego terytorialnie urzędu konsularnego lub do właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego. W odniesieniu do obywateli państw obcych, z którymi Rzeczpospolita Polska nie utrzymuje stosunków dyplomatycznych, oraz osób korzystających z prawa azylu, zawiadomienie kieruje się do Departamentu Konsularnego i Polonii Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a jego kopię przesyła się do Prokuratury Generalnej.
2. Zawiadomienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać, poza danymi osobowymi, określeniem obywatelstwa i miejsca zamieszkania, oznaczenie dokumentu tożsamości, treść przedstawionego zarzutu wraz z kwalifikacją prawną czynu i podstawą prawną tymczasowego aresztowania, datę zatrzymania i miejsce osadzenia.
3. Dokument tożsamości cudzoziemca, wobec którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, deponuje się w areszcie śledczym.
4. O udzieleniu zezwolenia właściwemu przedstawicielowi dyplomatycznemu lub konsularnemu na widzenie z tymczasowo aresztowanym cudzoziemcem decyduje prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy albo wyznaczony prokurator, mając na uwadze zasady i terminy określone w konwencji konsularnej i innych umowach międzynarodowych, jeżeli zawarte zostały z państwem, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany.

1. Prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy bezzwłocznie powiadamia za pośrednictwem Prokuratury Generalnej Protokół Dyplomatyczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych o prowadzeniu postępowania karnego, dotyczącego osoby korzystającej z immunitetu dyplomatycznego i konsularnego.
2. Na prokuratorze apelacyjnym lub prokuratorze okręgowym spoczywa obowiązek powiadamiania Prokuratury Generalnej o decyzjach procesowych wydawanych w sprawach, o których mowa w ust. 1.
3. Odpis decyzji kończącej postępowanie karne doręcza osobie korzystającej z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego Protokół Dyplomatyczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych na wniosek Prokuratury Generalnej.

1. W sytuacji określonej w art. 607a europejski nakaz aresztowania, k.p.k. wniosek o wydanie europejskiego nakazu aresztowania, zwanego dalej "nakazem", kieruje do sądu okręgowego właściwy miejscowo prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy.
2. Jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, właściwy prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy jednocześnie wnosi do sądu okręgowego o przekazanie nakazu właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu.
3. W przypadku gdy osoba ścigana, której miejsce pobytu jest znane, przebywa na terytorium państwa uczestniczącego w Systemie Informacyjnym Schengen, zwanym dalej "SIS", przesyła się, w formie dokumentu elektronicznego odpis nakazu w formacie PDF i jego tłumaczenie na język angielski w formacie DOC, TXT lub RTF, w sposób zapewniający poufność i integralność przekazywanych danych, bezpośrednio na adres poczty elektronicznej Biura SIRENE, po czym dokonuje się bezzwłocznie wprowadzenia danych tej osoby do SIS; przepis § 322, ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku gdy miejsce pobytu osoby ściganej nie jest znane, a istnieje podejrzenie, że osoba ścigana może przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS, przesyła się, w formie dokumentu elektronicznego odpis nakazu w formacie PDF i jego tłumaczenie na język angielski w formacie DOC, TXT lub RTF wraz z wnioskiem o wdrożenie poszukiwań międzynarodowych w formacie PDF w sposób zapewniający poufność i integralność przekazywanych danych, bezpośrednio na adres poczty elektronicznej Biura SIRENE, po czym dokonuje się bezzwłocznie wprowadzenia danych tej osoby do SIS. Odpis wniosku o wdrożenie poszukiwań międzynarodowych wraz z informacją o przekazaniu odpisu nakazu i jego tłumaczenia na język angielski do Biura SIRENE przesyła się do wiadomości Prokuraturze Generalnej; przepis § 322, ust. 1 stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku ustalenia, że osoba ścigana przebywa, lub gdy istnieje podejrzenie, że może ona przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
6. Przejęcia osoby ściganej przekazywanej do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie nakazu, dokonuje właściwa prokuratura apelacyjna lub prokuratura okręgowa po bezpośrednich uzgodnieniach z organem sądowym państwa wykonania nakazu albo za pośrednictwem punktów kontaktowych Europejskiej Sieci Sądowniczej lub Prokuratury Generalnej.
7. Prokurator zawiadamia areszt śledczy, w którym osadzono osobę przekazaną, jakie postępowanie było podstawą przekazania, a także, że osoba przekazana nie może być bez zgody organu sądowego państwa wykonania nakazu ścigana, skazana ani pozbawiona wolności w celu wykonania kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo popełnione przed dniem przekazania, niż to, w związku z którym nastąpiło przekazanie.

1. Organem uprawnionym do przyjęcia europejskiego nakazu aresztowania, o którym mowa w art. 607k czynności organów przed przekazaniem osoby ściganej europejskim nakazem aresztowania, § 1 k.p.k., zwanego dalej "nakazem europejskim", wydanego przez organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jest właściwy miejscowo prokurator okręgowy.
2. Po dokonaniu czynności, o których mowa w art. 607k czynności organów przed przekazaniem osoby ściganej europejskim nakazem aresztowania, § 2-4 k.p.k., prokurator okręgowy kieruje sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie przekazania osoby ściganej. Kierując wniosek o wydanie postanowienia o przekazaniu osoby ściganej, prokurator wnosi jednocześnie, jeżeli istnieją przesłanki, o zastosowanie wobec tej osoby tymczasowego aresztowania lub innego środka zapobiegawczego.

Udział prokuratora w czynnościach sądu okręgowego związanych z wydaniem i wykonaniem europejskiego nakazu aresztowania jest obowiązkowy.

O każdym przypadku wystąpienia do sądu okręgowego o wydanie nakazu oraz o przyjęciu nakazu europejskiego od organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a także o decyzji sądu w tym zakresie prokurator okręgowy niezwłocznie informuje Prokuraturę Generalną. Prokuraturę Generalną należy również informować o niedotrzymaniu terminów wydania postanowienia w przedmiocie przekazania osoby ściganej, określonych w art. 607m postanowienie w przedmiocie przekazania osoby ściganej europejskim nakazem, k.p.k., oraz o wystąpieniu przeszkód w jej przekazaniu, o których mowa w art. 607n przekazanie osoby ściganej państwu wydania nakazu europejskiego, § 2 k.p.k.

O wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia występuje prokurator właściwej prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej.

Wystąpienie o wykonanie, chociażby nieprawomocnego, postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia kieruje się bezpośrednio do właściwego organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, chyba że oświadczenie złożone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej stanowi inaczej.

Prokurator, który występował o wykonanie postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia, w razie potrzeby prowadzi konsultacje z organem sądowym innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a w szczególności przekazuje, na żądanie tego organu, dalsze niezbędne informacje umożliwiające wykonanie tego postanowienia.

Orzeczenie organu sądowego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o zatrzymaniu dowodów lub mające na celu zabezpieczenie mienia wykonuje prokurator właściwej miejscowo prokuratury okręgowej albo prokurator prokuratury rejonowej pod nadzorem prokuratury okręgowej.

Po ustaleniu, że dowody lub mienie znajdują się lub są przechowywane na terytorium Polski i nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, prokurator wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia bez konieczności wydania postanowienia o zatrzymaniu dowodów lub o zabezpieczeniu mienia na podstawie krajowych przepisów k.p.k.

Jeżeli okaże się, że dowody lub mienie, których dotyczy orzeczenie sądowe organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, znajdują się lub są przechowywane na obszarze właściwości różnych prokuratur okręgowych, jednostka do której wpłynęło orzeczenie przekazuje niezwłocznie jego odpisy wszystkim właściwym miejscowo prokuraturom okręgowym, powiadamiając o tym organ sądowy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który wystąpił z orzeczeniem. Wówczas każda z właściwych miejscowo prokuratur bada, czy nie zachodzą przesłanki do odmowy wykonania orzeczenia, jak również wydaje postanowienie w przedmiocie wykonania tego orzeczenia.

Wystąpienie, o którym mowa w art. 592a wniosek o udzielenie informacji o postępowaniu, § 1 k.p.k., powinno zawierać:
1) oznaczenie organu występującego, ze wskazaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej;
2) datę oraz miejsce wystąpienia;
3) dane określające tożsamość i obywatelstwo podejrzanego lub oskarżonego, a także pokrzywdzonego;
4) sygnaturę sprawy i oznaczenie etapu toczącego się postępowania karnego;
5) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu;
6) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy;
7) informację o zastosowaniu tymczasowego aresztowania albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności;
8) inne informacje, które mogą mieć istotne znaczenie dla ustalenia toczącego się postępowania co do tego samego czynu
tej samej osoby w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

1. Prokurator udziela odpowiedzi na wystąpienie sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która zawiera informacje o:
1) tym, czy toczy się lub toczyło się postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) właściwym organie, który prowadzi lub prowadził postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej, z podaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej oraz wskazuje etap toczącego się postępowania karnego lub rodzaj orzeczenia kończącego postępowanie karne.
2. W przypadku nieposiadania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, prokurator występuje do Prokuratora Generalnego o informacje o właściwym organie, który prowadzi lub prowadził postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. W przypadku uzyskania informacji od podmiotu określonego w ust. 2, prokurator przekazuje wystąpienie sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej do właściwego organu prowadzącego postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku uzyskania informacji, że nie toczy się lub nie toczyło się postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej, prokurator udziela odpowiedzi sądowi lub innemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Wystąpienie oraz odpowiedź na wystąpienie może nastąpić przy użyciu urządzeń służących do automatycznego przesyłania danych, w sposób umożliwiający stwierdzenie autentyczności tych dokumentów.

1. W przypadku prowadzenia konsultacji przez kilka jednostek prokuratury w związku z tym samym wystąpieniem właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub zbiegiem wystąpień odnośnie postępowania karnego co do tego samego czynu tej samej osoby, nadzór nad przebiegiem konsultacji sprawuje Prokurator Generalny.
2. Konsultacje, o których mowa w art. 592c konsultacje z organami państw UE w razie zbiegu przestępstw § 1 k.p.k., przeprowadza się w języku uzgodnionym między prokuratorem a właściwym sądem lub innym organem państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Decyzję o wstrzymaniu wykonania orzeczenia o zatrzymaniu dowodów lub mającego na celu zabezpieczenie mienia prokurator powinien podjąć najpóźniej w momencie wydawania postanowienia w przedmiocie wykonania tych orzeczeń.

Prokurator apelacyjny oraz prokurator okręgowy zapewniają całodobowy kontakt z Biurem SIRENE poprzez zorganizowanie systemu dyżurów pełnionych przez prokuratorów kierowanej przez siebie jednostki organizacyjnej.

Przetwarzanie danych SIS odbywa się poprzez Centralną Bazę Danych Systemu Informatycznego Prokuratury.

1. Wpisów danych SIS w sprawach pozostających na etapie postępowania przygotowawczego dokonują prokuratury apelacyjne i prokuratury okręgowe.
2. Wprowadzenia danych SIS dotyczących osób, o których mowa w art. 3 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu dokonywania wpisów danych SIS, ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o SIS oraz VIS, dokonuje się bezzwłocznie w przypadku ustalenia, że osoba poszukiwana przebywa lub zaistnienia podejrzenia, że może ona przebywać na terytorium państwa uczestniczącego w SIS.
3. Wprowadzenia danych SIS dotyczących osób, o których mowa w art. 3 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu dokonywania wpisów danych SIS, ust. 1 pkt 3 ustawy o SIS oraz VIS, i przedmiotów, o których mowa w art. 3 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu dokonywania wpisów danych SIS, ust. 1 pkt 7 ustawy o SIS oraz VIS, można dokonywać w przypadku ustalenia, że osoby te przebywają, a przedmioty te znajdują się lub zaistnienia podejrzenia, że osoby te mogą przebywać, a przedmioty te mogą znajdować się na terytorium państwa uczestniczącego w SIS oraz gdy uzasadnia to waga lub charakter sprawy.

1. Obowiązkiem prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w sprawie, w której podjęto czynności poszukiwawcze za pośrednictwem SIS, jest dbałość o zgodność z prawem, dokładność i aktualność wprowadzonych danych SIS, w tym o bezzwłoczną zmianę lub usunięcie danych niezgodnych z prawem, niedokładnych lub nieaktualnych.
2. Bezpośrednio po przekazaniu osoby, o której mowa w art. 3 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu dokonywania wpisów danych SIS, ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o SIS oraz VIS, uchyleniu nakazu albo w przypadku, gdy nastąpiło przedawnienie karalności przestępstwa, dokonuje się usunięcia danych niezgodnych z prawem lub nieaktualnych.
3. Prokurator, do którego zadań należy wykonywanie czynności z zakresu obrotu prawnego z zagranicą, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, żąda od właściwego prokuratora nadesłania informacji o stanie spraw, w których wprowadzono dane SIS, i podejmuje działania zmierzające do zapewnienia aktualności tych danych.

Wglądu do danych SIS dotyczących osób i przedmiotów, o których mowa w art. 4 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu wglądu do danych SIS, ust. 1 pkt 1-7 ustawy o SIS oraz VIS, można dokonywać wyłącznie w sytuacji, gdy uzasadniają to potrzeby postępowania karnego.

W przypadku stwierdzenia, że dane osoby biorącej udział w postępowaniu lub dane przedmiotu zatrzymanego dla potrzeb postępowania karnego są zarejestrowane w SIS, podejmuje się niezwłocznie czynności umożliwiające podjęcie wnioskowanych działań w związku ze zidentyfikowaniem osoby lub przedmiotu oraz informuje Biuro SIRENE przy użyciu formularzy, których wzory określono w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 4 uprawnienie do bezpośredniego dostępu do KSI w celu wglądu do danych SIS, ust. 5 ustawy o SIS oraz VIS.

W przypadku stwierdzenia wprowadzenia danych SIS dokonanego przez organ innego państwa, które wymaga zastrzeżenia w SIS z uwagi na zaistnienie przesłanki, o której mowa w art. 604 negatywne przesłanki wydania osoby na wniosek państwa obcego, § 1 pkt 1 albo art. 607p przesłanki obligatoryjnej odmowy wykonania nakazu europejskiego, § 1 pkt 4 lub § 2 k.p.k., prokurator, do którego zadań należy wykonywanie czynności z zakresu obrotu prawnego z zagranicą, niezwłocznie informuje Biuro SIRENE o konieczności dokonania takiego zastrzeżenia.

W przypadku braku bezpośredniego dostępu do danych SIS spowodowanego przyczynami niezależnymi od prokuratury wprowadzenia danych SIS dokonują prokuratury apelacyjne i prokuratury okręgowe za pośrednictwem centralnego organu technicznego Krajowego Systemu Informatycznego przy użyciu karty wpisu, o której mowa w art. 22 wniosek o dokonanie wpisu danych SIS, zapytanie o dane SIS, ust. 1 ustawy o SIS oraz VIS.

W przypadku zaistnienia potrzeby uzyskania wglądu do danych Wizowego Systemu Informacyjnego, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 7 uprawnienie do pośredniego dostępu do KSI w celu wglądu do danych VIS, ust. 1 pkt 1-3 ustawy o SIS oraz VIS, prokurator apelacyjny lub prokurator okręgowy zwraca się w tej sprawie do Komendanta Głównego Policji jako centralnego punktu dostępu do Krajowego Systemu Informatycznego, o którym mowa w art. 7 uprawnienie do pośredniego dostępu do KSI w celu wglądu do danych VIS, ust. 2 pkt 1 ustawy o SIS oraz VIS.

W postępowaniu przed sądem prokurator sprawuje funkcję oskarżyciela publicznego oraz podejmuje czynności zmierzające do prawidłowego i jednolitego stosowania prawa. W tym celu:
1) bierze udział w rozprawach i posiedzeniach;
2) składa wnioski co do wymiaru kary i innych rozstrzygnięć;
3) zaskarża orzeczenia i zarządzenia, które uznaje za niesłuszne.