Akt uchylony z dniem 2015-01-14.
Czynności przewidziane w art. 321 zamknięcie śledztwa, § 1 k.p.k., dokonywane na wniosek podejrzanego lub jego obrońcy, przeprowadza się, gdy istnieją podstawy do sporządzenia i wniesienia do sądu aktu oskarżenia albo wniosku o warunkowe umorzenie postępowania bądź skierowania sprawy do sądu z wnioskiem o umorzenie postępowania i zastosowanie środków zabezpieczających.
1. Przed końcowym zaznajomieniem z materiałami postępowania podejrzany i jego obrońca mają prawo do przejrzenia akt w terminie określonym przez organ procesowy. Przejrzenie akt może nastąpić bezpośrednio przed zaznajomieniem z materiałami postępowania.
2. Zaznajomienie z materiałami postępowania powinno objąć wszystkie materiały sprawy dotyczącej podejrzanego. Dopuszczalne jest łączne lub grupowe zaznajomienie dwóch lub więcej podejrzanych z materiałami sprawy.
1. Postanowienia o zamknięciu śledztwa albo dochodzenia nie wydaje się przed rozpoznaniem zgłoszonych wniosków o uzupełnienie postępowania.
2. Jeżeli podejrzany w sytuacji określonej w art. 325c uchylony, pkt 1 lit. b k.p.k. został pozbawiony wolności i w końcowej fazie dochodzenia jest nadal tymczasowo aresztowany, wydaje się postanowienie o zamknięciu dochodzenia.
3. Niezależnie od liczby podejrzanych wydaje się jedno postanowienie o zamknięciu śledztwa albo dochodzenia.
Umarzając śledztwo lub dochodzenie na podstawie art. 322 umorzenie śledztwa, k.p.k. jako przyczynę umorzenia można dodatkowo wskazać:
1) niewykrycie sprawcy przestępstwa;
2) okoliczność, że podejrzany nie popełnił zarzucanego mu przestępstwa;
3) brak interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu albo w objęciu ściganiem z urzędu.
1. Śledztwo lub dochodzenie może być umorzone w całości lub w części. Umorzenie w części może dotyczyć osób, zarzuconych czynów lub zdarzeń objętych postępowaniem.
2. Jeżeli stwierdzono, że podejrzany nie popełnił zarzuconego mu przestępstwa, a jednocześnie nie wykryto sprawcy, w postanowieniu wymienia się obie przyczyny umorzenia postępowania.
1. W rozstrzygnięciu (sentencji) postanowienia o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia należy przytoczyć opis czynu w postaci ustalonej w toku postępowania, odpowiadającą mu kwalifikacje prawną, a także przyczynę i podstawę prawną umorzenia.
2. W uzasadnieniu postanowienia o umorzeniu należy wymienić osoby, przeciwko którym toczyło się postępowanie, oraz zarzuty albo zdarzenia będące jego przedmiotem, zwięźle przedstawić czynności, jakich dokonano, i poczynione ustalenia, ocenić zebrane dowody oraz wskazać podstawy faktyczne i prawne, które zadecydowały o umorzeniu.
Po wydaniu lub zatwierdzeniu postanowienia o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia prokurator niezwłocznie podejmuje decyzję o uchyleniu zastosowanych środków zapobiegawczych oraz w przedmiocie dowodów rzeczowych, z zastrzeżeniem art. 325e uprawnienie do wydawania postanowień w toku dochodzenia, § 2 zdanie drugie k.p.k.
Jeżeli w wyniku śledztwa lub dochodzenia prowadzonego przeciwko dwom lub więcej podejrzanym zachodzą podstawy do warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do jednego lub niektórych z nich, a co do innych należy sporządzić akt oskarżenia, prokurator wyłącza postanowieniem sprawę w odpowiedniej części do odrębnego prowadzenia.
1. Prokurator, stosując art. 331 sposoby zakończenia postępowania przygotowawczego, k.p.k., jest obowiązany do podjęcia, w terminach wskazanych w tym przepisie, właściwych decyzji procesowych co do wszystkich podejrzanych i zarzuconych im czynów.
2. W sprawie o przestępstwo skarbowe, podlegające rozpoznaniu w postępowaniu zwyczajnym, stosuje się art. 155 terminy sporządzenia i przesłania aktu oskarżenia przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, k.k.s.
3. Akt oskarżenia sporządzony w dochodzeniu przez prokuratora zawiera uzasadnienie.
W akcie oskarżenia, oprócz tytułu i daty pisma oraz danych wymienionych w art. 119 elementy pisma procesowego, § 1 i art. 332 elementy aktu oskarżenia, § 1 i 2 k.p.k., należy:
1) w nagłówku podać imię i nazwisko osoby objętej oskarżeniem, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej zarzucanego jej czynu, z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 11 jedność czynu, kumulatywny zbieg przepisów ustawy, i art. 12 wielość zachowań, czyn ciągły, k.k.;
2) podać dane dotyczące zatrzymania, zastosowania tymczasowego aresztowania albo innego środka zapobiegawczego;
3) w przypadku objęcia oskarżeniem kilku osób, wymienić w kolejności sprawców, podżegaczy, pomocników i inne osoby, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, zamieszczając po danych o osobie każdego z nich stawiane im zarzuty w zasadzie w porządku chronologicznym, z tym jednak, aby czyny zagrożone oczywiście surowszymi karami poprzedzały inne zarzuty;
4) w przypadku sporządzenia osobnych konkluzji w odniesieniu do poszczególnych oskarżonych wymienić w każdej z nich imiona i nazwiska wszystkich współsprawców objętych aktem oskarżenia; jeżeli jednak przeciwko współsprawcy toczy się odrębne postępowanie, jego nazwiska nie zamieszcza się w konkluzji, podając je tylko w uzasadnieniu.
Wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy następuje przez wymienienie nazwy sądu i jego siedziby oraz powołanie przepisów uzasadniających właściwość rzeczową i miejscową.
1. W uzasadnieniu aktu oskarżenia należy wskazać, co do których oskarżonych wydano postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym oraz w jakiej części wyłączono sprawy poszczególnych osób lub o poszczególne czyny do odrębnego postępowania lub postępowanie umorzono.
2. Na marginesie uzasadnienia, a także listy, wykazu i wniosku, wymienionych w art. 333 dodatkowe elementy aktu oskarżenia, k.p.k., należy podać właściwe numery kart akt sprawy dotyczące powołanego dowodu lub osoby.
1. Akt oskarżenia przesyła do sądu odpowiednio prokurator apelacyjny, prokurator okręgowy lub prokurator rejonowy.
2. W piśmie do sądu należy zamieścić informację o:
1) wysłaniu zawiadomień, o których mowa w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu, § 2 k.p.k., z podaniem ich daty;
2) przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu;
3) miejscu przechowywania i o przekazaniu do dyspozycji sądu dowodów rzeczowych, których nie dołączono do akt sprawy, oraz o dokonanym zabezpieczeniu majątkowym.
3. W piśmie, o którym mowa w ust. 2, należy również zamieścić wniosek o rozpoznanie wytoczonego równocześnie powództwa cywilnego lub wzmiankę o zgłoszeniu powództwa w toku postępowania przygotowawczego albo wystąpieniu z wnioskiem, o którym mowa w art. 49a wniosek o naprawienie szkody, k.p.k.
1. Przesyłając akt oskarżenia do sądu należy dołączyć także po jednym odpisie aktu oskarżenia dla każdego obrońcy oskarżonego, jak również zawiadomić obrońcę oskarżonego o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu.
2. Zwrotne pokwitowanie odbioru zawiadomień, o których mowa w art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu, § 2 k.p.k., przesyła się niezwłocznie po ich otrzymaniu do sądu w ślad za aktem oskarżenia.
1. Przekazanie tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu następuje równocześnie z przesłaniem aktu oskarżenia. O przesłaniu aktu oskarżenia i przekazaniu tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu powiadamia się dyrektora zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa.
2. W przypadku zastosowania w postępowaniu przygotowawczym poręczenia lub dozoru Policji, o przesłaniu do sądu aktu oskarżenia należy zawiadomić poręczającego lub jednostkę organizacyjną Policji sprawującą dozór nad podejrzanym.
Prokurator może jednocześnie z wniesieniem aktu oskarżenia wytoczyć powództwo cywilne, jeżeli według jego oceny wymaga tego interes społeczny, a dowody zebrane w postępowaniu przygotowawczym są wystarczające do uwzględnienia powództwa; w przypadku wytoczenia powództwa, do akt sprawy należy dołączyć wymaganą liczbę odpisów pozwu.
Na wniosek pokrzywdzonej osoby fizycznej lub po uzyskaniu jej zgody prokurator powinien wytoczyć powództwo cywilne, zwłaszcza jeżeli pokrzywdzony na skutek ułomności, niezaradności lub z innej przyczyny ma ograniczoną możliwość samodzielnego dochodzenia przysługujących mu roszczeń lub przemawia za tym wzgląd na zasady współżycia społecznego i wychowawczą rolę postępowania karnego.
Zgodę na warunki skazania podejrzany wyraża w protokole przesłuchania podejrzanego lub w protokole końcowego zaznajomienia go z materiałami postępowania albo w odrębnym dokumencie.
Jeżeli po dokonaniu uzgodnień, o których mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, § 1 k.p.k., nastąpi zmiana lub uzupełnienie zarzutów podejrzanemu, należy dokonać ponownych uzgodnień w tym zakresie.
Skrócone postępowanie przygotowawcze, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, § 2 k.p.k., przeprowadza się wtedy, gdy podejrzany nie zaprzecza popełnieniu zarzuconego mu czynu, a jego wyjaśnienia, jak i okoliczności popełnienia przestępstwa, nie budzą wątpliwości.
Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym dotyczy również czynności procesowych dokonywanych na podstawie art. 308 dochodzenie w niezbędnym zakresie, § 1 k.p.k.
