AKT ARCHIWALNY - Prawo pocztowe

1. Karze pieniężnej podlega podmiot, który:
1) świadczy usługi pocztowe bez wymaganego zezwolenia, wbrew jego warunkom lub bez wpisu do rejestru;
2) nie będąc operatorem publicznym, świadczy usługi zastrzeżone niezgodnie z art. 47 wyłączność świadczenia usług pocztowych, ust. 2;
3) emituje znaki opłaty pocztowej niezgłoszone do wykazu lub znaki niezgodne z wymaganiami ustawy albo emituje karty pocztowe lub koperty z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej niezgodnie z wymaganiami ustawy;
4) nie wypełnia obowiązków lub zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
5) będąc operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe:
a) nie stosuje wymagań, o których mowa w art. 52 obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych i rachunku kosztów, ust. 1 i 2,
b) nie przedkłada w trybie lub terminie informacji, o których mowa w art. 52 obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych i rachunku kosztów, ust. 3,
c) nie przedkłada w trybie lub terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 52 obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych i rachunku kosztów, ust. 6,
d) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 sprawozdania z działalności pocztowej i dane dotyczące wykonywanej działalności pocztowej, ust. 1a;
6) będąc operatorem:
a) nie przedkłada informacji, o której mowa w art. 44 sprawozdania z działalności pocztowej i dane dotyczące wykonywanej działalności pocztowej, ust. 1 i 2,
b) nie zgłasza Prezesowi UKE zmian stanu faktycznego i prawnego objętego zezwoleniem lub wpisem do rejestru,
c) nie stosuje znaków opłaty pocztowej i oznaczeń w sposób określony w art. 31 znaki potwierdzające opłacenie usługi pocztowej, ust. 1 i 2,
d) nie przedkłada wymaganego sprawozdania o działalności pocztowej albo wymaganej informacji o zakresie tej działalności.
2. Wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć:
1) 1 % w przypadku stwierdzenia naruszeń wymienionych w ust. 1 pkt 6 lit. a, b i d oraz pkt 7 lit. a, b i d,
2) 2 % w przypadku stwierdzenia naruszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, pkt 6 lit. c i pkt 7 lit. c
- przychodów ogółem osiągniętych przez ukarany podmiot z działalności pocztowej w poprzednim roku podatkowym.
3. W przypadku gdy okres wykonywania przez podmiot działalności pocztowej jest krótszy niż 12 miesięcy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się równowartość kwoty 250.000 euro, wyrażonej w złotych i ustalanej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary.
4. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, można nałożyć karę pieniężną na przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, prezesa zarządu spółki prawa handlowego (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy podległa mu jednostka kontrolowana mimo powiadomienia o tym fakcie prezesa zarządu spółki (członka zarządu) lub dyrektora przedsiębiorstwa przez kontrolującego uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez Urząd Komunikacji Elektronicznej.
5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 300 % wynagrodzenia otrzymywanego przez ukaranego, obliczonego według zasad przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a w sytuacji gdy ukarany nie otrzymuje wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją lub wykonywaną działalnością, wysokość kary nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu ukarania.
6. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.

1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 67 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy, ust. 1 i 4, wymierza Prezes UKE w drodze decyzji.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UKE uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Operator jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi UKE, na jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub dostarczenia danych uniemożliwiających ustalenie podstawy wymiaru kary pieniężnej, Prezes UKE może ustalić podstawę kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie mniejszą jednak niż:
1) 200 % przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z grudnia poprzedniego roku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" - w przypadkach o których mowa w art. 67 kary pieniężne za naruszenie przepisów ustawy, ust. 4 i 5;
2) równowartość 250.000 euro, wyrażona w złotych i ustalona przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej - w pozostałych przypadkach.
4. Termin uiszczenia kar pieniężnych wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej o nałożeniu kary.
5. Kary pieniężne nieuiszczone w terminie podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, przymusowemu ściągnięciu, w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.