Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Krzysztof L. zamieszkały w Łodzi zakupił zabytkową nieruchomość w Olsztynku. Wystąpił on do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie o przedstawienie w formie pisemnej zaleceń konserwatorskich, określających sposób korzystania  z zabytku, , jego zabezpieczenia i wykonania prac konserwatorskich, a także zakres dopuszczalnych zmian, które mogą być wprowadzone w tym zabytku. Konserwator jednak, przez trzy miesiące nie wydał odpowiednich zaleceń o które wniósł wnioskodawca. W związku z tym wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność organu administracji publicznej – Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie.

Czy działanie skarżącego było zgodne z przepisami ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi?

Działanie skarżącego należy uznać za niezgodne z przepisami Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Po pierwsze należy zauważyć, że oczywiście organ administracji jakim jest Wojewódzki Konserwator Zabytków, oczywiście dopuścił się bezczynności w omawianej sprawie (art. 3 § 2 pkt 8 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) Zgodnie z art. 35 § 1 i 2 Kodeksu Postępowania Administracyjnego Wojewódzki Konserwator Zabytków powinien tę sprawę załatwić bez zbędnej zwłoki, a w omawianym przypadku organ nie podjął żadnej decyzji przez trzy miesiące. Należy zaznaczyć, że w danej sprawie nie jest konieczne przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, gdyż sprawa ta może zostać przeprowadzona na podstawie dowodów przedstawionych przez wnioskodawcę i dostępnych Wójewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków z urzędu, znajdujących się w kierowanym przez niego Urzędzie. 

W związku z tym na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarżący mógłby skarżyć urząd do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Jednak po pierwsze wniósł on skargę do niewłaściwego miejscowo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, gdyż zgodnie z art. 13 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do rozpoznania sprawy właściwy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny na którego obszarze ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność jest zaskarżona. Dlatego w omawianym przypadku właściwym byłby Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie. Dodatkowo skargi nie można wnieść w omawianym przypadku bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, należy, zgodnie z brzmieniem art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wnieść za pośrednictwem organu, którego działalność jest zaskarżana. Ostatecznie należy zauważyć, że skarżący nie miał prawa wnosić skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , gdyż nie zostały wyczerpane wszystkie środki zaskarżenia. Zgodnie z art. 93 ust. 1  ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami organem odwoławczym od decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków ( w tym i bezczynności) jest minister właściwy do spraw kultury. Skarżący nie wykorzystał zatem dostępnych środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym.

Wojewódzki Konserwator Zabytków w Łodzi wpisał na drodze decyzji z urzędu do Rejestru Zabytków zespół zabytków ruchomych znajdujących się w Muzeum Regionalnym w Piotrkowie Trybunalskim. Skargę na tą decyzję wniósł prokurator do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W skardze tej wskazał, że jest ona niezgodna  z prawem.

1)Czy decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków była niezgodna z prawem?
2)Czy prokurator miał prawo w tej sprawie wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi?

Wojewódzki Konserwator Zabytków w Olsztynie wydał decyzję, na podstawie której nakazał właścicielowi zespołu pałacowego w G. udostępnić ten obiekt, celem przeprowadzenia badań archeologiczno – architektonicznych. Czas obowiązkowego udostępnienia wyznaczył na 6 miesięcy, od dnia uprawomocnienia się decyzji. 4 miesiące od uprawomocnienia się decyzji, prokurator wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie za pośrednictwem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków skargę na tę decyzję wskazując, że narusza ona zdecydowanie przepisy prawa.
Organ bezzwłocznie przekazał skargę i  dokumentację sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Wniósł jednocześnie o odrzucenie skargi, jako wniesionej po terminie i do tego wskazał, że nie została zachowana droga odwoławcza wskazana przez KPA.

1)Czy decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków była niezgodna z przepisami prawa?

2) Czy wnioski Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego były zasadne?

Wojewódzki Konserwator Zabytków w O. wydał decyzję na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z wpisaniu kolekcji zabytkowych monet, które są w posiadaniu Krystyny J, do rejestru zabytków. Ta jednak odwołała się od tej decyzji do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jednak przez okres trzech miesięcy od wniesienia odwołania, Minister nie podjął żadnej decyzji, dlatego Krystyna J wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność organu administracji publicznej. Jednak już po przyjęciu skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny Minister wydał decyzję w przedmiotowej sprawie, w związku z tym Krystyna J postanowiła cofnąć skargę.

Czy w omawianej sytuacji cofnięcie skargi na bezczynność organu administracji publicznej jest możliwa?

Krzysztof M wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W skargę na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którą utrzymał on w mocy zaskarżoną decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o skreśleniu z Rejestru  Zabytków nieruchomości, której właścicielem był skarżący. Decyzja Ministra została doręczona Krzysztofowi M dnia 21 stycznia 2010 roku. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł on dnia 21 lutego 2010 roku. W związku z tym, że skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego powinna zostać wniesiona nie bezpośrednio do Sądu, a za pośrednictwem organu administracji publicznej którego działanie lub bezczynność jest zaskarżane, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W przesłał skargę Krzysztofa M do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, składając ją w placówce pocztowej dnia 28 lutego 2010 roku.

Czy w związku z tym skarga Krzysztofa M będzie skuteczna?

Dorota M wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W skargę na decyzję wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, która utrzymywała w mocy decyzję powiatowego inspektora nadzoru budowlanego, w której odmówił on odpowiedzi na pytanie skarżącej, czy odstąpienia w zatwierdzonym projekcie budowlanym, wymagają uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. Decyzja wojewódzkiego inspektora budowlanego została doręczona skarżącej 20 grudnia 2009 roku, natomiast skargę do WSA wniosła ona dnia 29 grudnia 2009 roku. Sąd odrzucił skargę Doroty M.

Czy w omawianym wypadku Sąd podjął właściwą decyzję?