Prawo budowlane

Kryspin M. prowadził inwestycję budowlaną – budowa centrum handlowego w Sz. W trakcie trwania prac, okazało się, że z powodu choroby, dotychczasowy kierownik robót budowlanych, Marian L. nie może pełnić swojej funkcji i konieczna jest zmiana osoby na tym stanowisku. Stanowisko to objął Łukasz L.

Czy w związku z tym inwestor powinien poinformować organ nadzoru budowlanego o zmianie kierownika a jeżeli tak, to który?

Zgodnie z art. 44 ust 1 pkt 1 Prawa Budowlanego Inwestor jest zobowiązany bezzwłocznie poinformować odpowiedni organ nadzoru budowlanego o zmianie na stanowisku kierownika robót. Taki obowiązek dotyczy również zmian na stanowisku inspektora nadzoru inwestorskiego (pkt 2) i projektanta sprawującego nadzór autorski (pkt 3). Do tego zawiadomienia należy, zgodnie z brzmieniem art. 44 ust 2 Prawa Budowlanego, dołączyć oświadczenie osoby, która podejmuje się zastępstwa.
Zgodnie z art. 83 ust 1 Prawa Budowlanego właściwym organem, do którego należy wnieść w/w zawiadomienie, jest powiatowy inspektor nadzoru budowlanego.

Wojewoda warmińsko – mazurski podjął decyzję, że Krzysztof L pełniący funkcję powiatowego inspektora nadzoru budowlanego w powiecie kętrzyńskim, od dnia 20 lutego 2010 roku będzie pełnił tą samą funkcję na terenie powiatu bartoszyckiego, w którym nie został powołany przez starostę żaden z trzech kandydatów na to stanowisko przedstawionych przez wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. Krzysztof L nie był żadnym z trzech w/w kandydatów.

Czy decyzja wojewody była zgodna z przepisami Prawa Budowlanego?

Bogdan L postanowił wybudować dom na zakupionej działce budowlanej. Dlatego też wystąpił do właściwego miejscowo powiatowego inspektora nadzoru budowlanego o wydanie pozwolenia na budowę.

Czy wniosek ten został skierowany do właściwego organu według przepisów Prawa Budowlanego?

Wiesław K zakupił działkę budowlaną, na której postanowił wybudować centrum handlowe. Złożył wniosek do starosty o wydanie pozwolenia na budowę. Jeszcze przed wydaniem decyzji, aby przyśpieszyć bieg prac, postanowił na przyszłym placu budowy rozpocząć przygotowania do przyszłej inwestycji – dlatego teren ogrodził, oznaczył i do tego geodezyjnie zostały wyznaczone w terenie planowane obiekty.
Czy działanie Wiesława K było zgodne z przepisami Prawa Budowlanego?

Ryszard M postanowił wybudować na posiadanej przez siebie działce o przeznaczeniu budowlanym budynek, który miał służyć jako siedziba prywatnej praktyki lekarskiej. W związku z tym złożył wniosek do właściwego starosty o wydanie wymaganego przepisami pozwolenia na budowę. Jednak w związku z faktem, iż na terenie przeznaczonym pod budowę należało przeprowadzić niwelację terenu, inwestor postanowił przeprowadzić te prace jeszcze przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.
Kiedy o tych pracach dowiedział się starosta, odmówił Ryszardowi M wydania pozwolenia na budowę.
Czy decyzja organu administracji architektoniczno – budowlanej była zgodna z przepisami Prawa Budowlanego?

Grzegorz M zakupił działkę budowlaną na której znajdował się budynek, który zgodnie z decyzją właściwego organu administracji architektoniczno – budowlanej, miał ulec rozbiórce. Jednak przed wykonaniem prac rozbiórkowych Grzegorz M wystąpił do starosty o wydanie pozwolenia na budowę domu mieszkalnego na w/w działce.
Czy starosta zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego będzie mógł w omawianym przypadku wydać pozwolenie na budowę?

Katarzyna J i Marcin J postanowili na należącej do nich działce wybudować budynek mieszkalny. W związku z tym złożyli wniosek do właściwego starosty o wydanie pozwolenia na budowę. Ten przed wydaniem decyzji w tej sprawie przeprowadził , zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego, postępowanie sprawdzające, w wyniku którego okazało się, że projekt zagospodarowania terenu działki, dołączony do wniosku przez inwestorów, jest niezgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym starosta odmówił wydania zgody na budowę.
Czy decyzja organu administracji architektoniczno – budowlanej była zgodna z przepisami Prawa Budowlanego?

W dniu 17.06.2002 r. prezydent miasta B. Wydał decyzję o pozwoleniu na budowę przy ulicy X budynku wielorodzinnego. Na tej decyzji została umieszczona klauzula ostateczności, mimo że Karolina W. złożyła odwołanie od decyzji Prezydenta. W dniu 30.01.2003r. Powiatowy Inspektor nadzoru Budowlanego na podstawie art. 48 ust.1 w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy z dn. 07.07.1994 r. Prawo budowlane  odmówił wydania w trybie art. 48 ust. 1 ustawy Prawo budowlane decyzji nakazującej rozbiórkę budynku wielorodzinnego przy ulicy X.

W wyniku odwołania decyzja o pozwoleniu na budowę została uchylona przez Wojewodę. Odwołania Karoliny W. nie rozpatrzono. W związku z tym  okazało się, że pozwolenie na budowę nie jest ostateczne  - gdyż nie rozpatrzono złożonego odwołania. Inwestor w tym czasie rozpoczął prace budowlane.

Czy w takiej sytuacji organy nadzoru budowlanego miały podstawę do wydania decyzji na podstawie art. 48 ust. 1 Prawa Budowlanego?

Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa podjęła decyzję, w której zgodnie z obowiązującymi przepisami, potwierdza, że Stefan G. posiada dyplom mistrza, który upoważnia go do wykonywania pracy na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi, w zakresie rzemiosła określonego w dyplomie mistrza, obejmującym instalatorstwo elektryczne z wyłączeniem robót budowlanych przy obiektach zabytkowych. Posiada  uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie na podstawie ww. decyzji, wydanej w oparciu o przepisy ustawy prawo budowlane oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia  Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. - w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Zgodnie z treścią decyzji nadającej uprawnienia budowlane, T. S. jest uprawniony do wykonywania pracy na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi, w zakresie wskazanym w dyplomie mistrza, obejmującym instalatorstwo elektryczne, z wyłączeniem robót budowlanych przy obiektach zabytkowych.

Krajowa Komisja Kwalifikacyjna Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa postanowieniem podtrzymała decyzję Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Na to postanowienie Stefan G. złożył zażalenie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W skardze podniósł zarzut naruszenia art. 12 ust. 1 i 2 prawa budowlanego.

Czy skarga była uzasadniona?