Kodeks wykroczeń - część szczególna

W dniu 17 maja 2009 roku Michał J. znalazł podczas spaceru odtwarzacz mp3. W okolicy nie było nikogo, więc znalazca postanowił zabrać znaleziony przedmiot do domu.

W związku z tym, że nikt z kim rozmawiał nie zgubił odtwarzacza, ani nie posiadał wiedzy, czy ktoś takiego sprzętu nie zagubił, dnia 20 maja 2009 roku rozwiesił kilkanaście ogłoszeń o odnalezieniu w/w urządzenia, podając swoje dane kontaktowe.

Do dnia 29 sierpnia 2009 roku właściciel urządzenia  po ten sprzęt się zgłosił. Natomiast 1 września 2009 roku Michałowi J. Policja zarzuciła, po zawiadomieniu przez właściciela, iż Michał J. popelnił wykroczenie z art. 125 Kodeksu Wykroczeń, czyli niezawiadomił o znalezieniu rzeczy, gdyż nie poinformowal on Policji ani biura rzeczy znalezionych od znalezieniu urządzenia. Policja postanowiła również ukarać Michała J. grzywną w wysokości 500 zł.

Czy ta decyzja jest słuszna?

Co do wysokości grzywny i sposobu jej nałożenia, to za to wykroczenie na podstawie art. 125 Kodeksu Wykroczeń, Policja (art. 95 § 1 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia), ma prawo nałożyć grzywnę mandatem karnym w przewidzianej wysokości (art. 96 § 1 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia)

Jednak co do zasadności stwierdzenia, że Michał J. jest sprawcą wykroczenia opisanego w art 125 Kodeksu Wykroczeń, należy uznać, że jest ono bezzasadne. Oczywiście przepis ten nakłada obowiązek na znalazcę rzeczy, aby poinformował o tym fakcie organ Policji lub inny organ państwowy, lub w inny właściwy sposób poszukiwał posiadacza rzeczy. Działania te musi podjąć w ciągu dwóch tygodni od znalezienia przedmiotu. W tym wypadku obwiniony nie powiadmił Policji ani innego organu państwowego, jednak miał prawo poszukiwać posiadacza odtwarzacza na własną rękę. Jego sposób okazał się właściwy, gdyż właściciel odzyskał zgubiony przedmiot, natomiast Michał L. rozpoczął poszukiwania poprzez wywieszenie ogłoszeń, przed upływem 2 tygodni.

Krzysztof R. został przez Sąd Rejonowy uznany za winnego naruszenia art. 88 Kodeksu Wykroczeń, tj. prowadzenia pojazdu na drodze publicznej bez wymaganych przez przepisy świateł. Ponadto naruszył on też art. 92 § 1 Kodeksu Wykroczeń, jako że nie zastosował się do znaku drogowego zakazującego wjazdu w ulicę, w którą to Krzysztof R. mimo to wjechał autem. W związku z tym, Sąd Rejonowy orzekł wobec niego karę grzywny równą 700 zł, a także powołując się na art. 92 § 3 w związku z  art. 29 § 1 i § 3 Kodeksu Wykroczeń, orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów przez okres 7 miesięcy oraz nakazał zwrot prawa jazdy. Czy Sąd słusznie orzekł w sprawie Krzysztofa R. w kwestii dotyczącej środka karnego?

Kazimierz D. podczas spaceru w parku w M. nie prowadził swojego psa na smyczy i w kagańcu, popełniając w ten sposób wykroczenie z art. 77 Kodeksu Wykroczeń. Sąd na podstawie art. 77 w zw. z art. 36 § 1 Kodeksu Wykroczeń na karę nagany. Skazany nie był właścicielem psa i nie sprawował nad nim żadnego nadzoru.

Czy swoim zachowaniem Kazimierz D. wyczerpał znamiona z art. 77 Kodeksu Wykroczeń?

Błażej W. w dniu 20.09.2005r. spożywał alkohol w postaci piwa w parku miejskim. W tym samym dniu zatrzymał go patrol policji. Błażej W. podał im fałszywe dane personalne. Popełnił wykroczenie z art.  43 z ind. 1 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz z art. 65 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu Wykroczeń. Sąd na podstawie art. 65 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu Wykroczeń i art. 9 § 2 Kodeksu Wykroczeń wymierzył mu karę 1 miesiąca ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonania w oznaczonym miejscu nieodpłatnej dozorowanej pracy w wymiarze 30 godzin.

Czy sąd słusznie na podstawie przepisów art. 65 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu Wykroczeń i art. 9 § 2 Kodeksu Wykroczeń wymierzył Błażejowi W. karę ograniczenia wolności?

Sławomir W. w dniu 15.11.2006r. o godzinie 21.00 prowadził samochód osobowy marki Opel bez wymaganego przepisami oświetlenia. W czasie manewru wyprzedzania przekroczył podwójną linię ciągłą. Popełnił w ten sposób wykroczenia z art. 88 Kodeksu Wykroczeń i z art. 92 § 1 Kodeksu Wykroczeń w zw. z art. 9 § 1 Kodeksu Wykroczeń. Na podstawie art. 88 Kodeksu Wykroczeń w zw. z art. 9 § 1 Kodeksu Wykroczeń i art. 24 § 1 Kodeksu Wykroczeń sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 600 zł. Ponadto na podstawie art. 92 § 3 w zw. z art. 29 § 1 Kodeksu Wykroczeń sąd orzekł wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 10 miesięcy, a także na podstawie art. 29 § 3 Kodeksu Wykroczeń zobowiązał go do zwrotu prawa jazdy.

Czy sąd słusznie orzekł wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym?