Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.
Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia - Środki odwoławcze


Kategoria: Prawo Karne

Błąd w uzasadnieniu wyroku

Stan faktyczny:

Beata G. została ukarana karą grzywny wyrokiem sądu w Olsztynie. Po zapoznaniu się z  uzasadnieniem wyroku, zauważyła pewną nieścisłość, tzn. Sąd rozstrzygając w wyroku co do wysokości kary grzywny,  orzekł tę karę w wymiarze 300 złotych, a w nawiasie napisał słownie wyraz dwieście. W związku z tym nie wiadomo w jakim konkretnie wymiarze orzeczono karę grzywny. Co w takiej sytuacji powinna zrobić Beata G.?

Podstawa prawna:
art. 82 wyrok, § 1 pkt 2, art. 104 bezwzględne przyczyny odwoławcze, § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia, Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2006r., sygn. akt IV KK 17/06
Uzasadnienie:

W postępowaniu jurysdykcyjnym, po wysłuchaniu głosów stron sąd sporządza wyrok na piśmie. Wyrok skazujący, poza składnikami typowego wyroku, powinien zawierać dokładne określenie przypisanego obwinionemu czynu oraz jego kwalifikację prawną, oraz rozstrzygnięcie co do kary i środków karnych, a w razie potrzeby co do zaliczenia na poczet zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich prowadzenia oraz zaliczenie okresu zatrzymania na poczet wymierzonej kary aresztu lub grzywny. Uzasadnienie wyroku powinno być jasne i czytelne, skazany powinien mieć pewność co do wysokości i sposobu wykonania orzeczonej kary. Jeśli w uzasadnieniu zachodzą błędy, to jest to przesłanka do wniesienia przez skazanego środka odwoławczego do sądu drugiej instancji. Dalej, zgodnie z przepisem art. 104 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia, sąd odwoławczy uchyla na posiedzeniu zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli m.in. zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie. Sąd Najwyższy w wyroku (sygnatura IV KK 17/06) stwierdził, iż „Takie określenie kary w wyroku skazującym narusza nie tylko wynikający z unormowania art. 82 § 1 pkt 2 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia obowiązek zredagowania orzeczenia w sposób zrozumiały i jednoznaczny, ale powoduje także wewnętrzną sprzeczność wyroku, uniemożliwiającą jego wykonanie.(...) Sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie, stanowi bezwzględną przyczynę jego uchylenia, wskazaną w art. 104 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia, co musi skutkować uchyleniem zaskarżonego orzeczenia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania”.

Pierwszy kazus w każdej kategorii jest darmowy.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.