Beata G. została ukarana karą grzywny wyrokiem sądu w Olsztynie. Po zapoznaniu się z uzasadnieniem wyroku, zauważyła pewną nieścisłość, tzn. Sąd rozstrzygając w wyroku co do wysokości kary grzywny, orzekł tę karę w wymiarze 300 złotych, a w nawiasie napisał słownie wyraz dwieście. W związku z tym nie wiadomo w jakim konkretnie wymiarze orzeczono karę grzywny. Co w takiej sytuacji powinna zrobić Beata G.?
Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia - Środki odwoławcze
Kategoria: Prawo Karne
Błąd w uzasadnieniu wyroku
W postępowaniu jurysdykcyjnym, po wysłuchaniu głosów stron sąd sporządza wyrok na piśmie. Wyrok skazujący, poza składnikami typowego wyroku, powinien zawierać dokładne określenie przypisanego obwinionemu czynu oraz jego kwalifikację prawną, oraz rozstrzygnięcie co do kary i środków karnych, a w razie potrzeby co do zaliczenia na poczet zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich prowadzenia oraz zaliczenie okresu zatrzymania na poczet wymierzonej kary aresztu lub grzywny. Uzasadnienie wyroku powinno być jasne i czytelne, skazany powinien mieć pewność co do wysokości i sposobu wykonania orzeczonej kary. Jeśli w uzasadnieniu zachodzą błędy, to jest to przesłanka do wniesienia przez skazanego środka odwoławczego do sądu drugiej instancji. Dalej, zgodnie z przepisem art. 104 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia, sąd odwoławczy uchyla na posiedzeniu zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli m.in. zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie. Sąd Najwyższy w wyroku (sygnatura IV KK 17/06) stwierdził, iż „Takie określenie kary w wyroku skazującym narusza nie tylko wynikający z unormowania art. 82 § 1 pkt 2 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia obowiązek zredagowania orzeczenia w sposób zrozumiały i jednoznaczny, ale powoduje także wewnętrzną sprzeczność wyroku, uniemożliwiającą jego wykonanie.(...) Sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie, stanowi bezwzględną przyczynę jego uchylenia, wskazaną w art. 104 § 1 pkt 5 Kodeksu Postępowania w Sprawach o Wykroczenia, co musi skutkować uchyleniem zaskarżonego orzeczenia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania”.