Kodeks postępowania karnego - Uczestnicy postępowania

Natalia S. złożyła w prokuraturze zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z art. 270 Kodeksu Karnego (fałszowanie) polegający na podrobieniu jej podpisu. W złożonych zeznaniach nie wskazała  jakiegokolwiek swojego dobra prawnego, które zostało bezpośrednio narażone lub zagrożone przestępstwem. Policja w postanowieniu, zatwierdzonym przez Prokuraturę Rejonową w Z., odmówiła wszczęcia postępowania. Pełnomocnik Natalii S. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia z uwagi na to, że Natalia S. przebywała wcześniej za granicą.  Sąd odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Na powyższe postanowienie pełnomocnik Natalii S. złożył zażalenie.
Czy Natalia S. była uprawniona do występowania w tej sprawie w charakterze pokrzywdzonej? Czy mogła skutecznie zainicjować postępowanie odwoławcze?

Czyn zabroniony z art. 270 Kodeksu Karnego jest skierowany przeciwko wiarygodności dokumentów. Przedmiotem ochrony jest publiczne zaufanie do dokumentów, w szczególności do ich autentyczności i rzetelności( prof. Andrzej Marek, Kodeks Karny Komentarz). Ochronie podlega wiarygodność obrotu dokumentami, z którymi są związane określone prawa albo ze względu na zawartą w nich treść stanowią dowód praw, stosunków prawnych lub okoliczności mających znaczenie prawne( definicja dokumentu z art. 115§14 Kodeksu Karnego).  Czynem tym w sposób bezpośredni nie może zostać pokrzywdzona żadna osoba fizyczna czy prawna.
Aby uznać daną osobę za pokrzywdzoną, zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego, jakiekolwiek dobro prawne tej osoby zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo.
W związku z powyższym Natalia S. nie była upoważniona do występowania w sprawie w charakterze pokrzywdzonej (w złożonych zeznaniach nie wskazała jakiegokolwiek ze swoich dóbr prawnych, które byłby bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo). Jako osoba, która nie miała statusu osoby pokrzywdzonej w przedstawionej sytuacji, nie mogła skutecznie zainicjować postępowania odwoławczego.

Oskarżeni Andrzej K. i Paweł W. w toku postępowania przygotowawczego wzajemnie się pomawiali, natomiast na pierwszej rozprawie zgodnie oświadczyli, że nie przyznają się do winy oraz że nie podtrzymują wcześniej złożonych wyjaśnień. Oskarżeni ustanowili w dniu pierwszej rozprawy adwokata z wyboru, który bronił ich obu. Jak przedstawiona sytuacja ma się do art. 85 Kodeksu Postępowania Karnego?