Marian W. został skazany za oszustwo - art. 286 § 1 Kodeksu Karnego w zbiegu z art. 297 § 1 Kodeksu Karnego- oszustwo komputerowe wyrokiem Sądu Rejonowego w dniu 19.04.2007r. Oskarżony przebywał od 20.09.2006r poza granicami kraju. O tym fakcie informował organy ścigania. Na postępowaniu przed sądem rejonowym, z powodu nieobecności oskarżonego odczytano protokół z jego wcześniejszymi zeznianiami. Od wyroku sądu rejonowego obrońca pana Mariana W. złożył apelację, w której m. in. powołał się na naruszenie art. 391 § 1a Kodeksu Postępowania Karnego: „ Jeżeli świadek przebywa za granicą, nie można mu było doręczyć wezwania, nie stawił się z powodu niedających się usunąć przeszkód lub przewodniczący zaniechał wezwania świadka na podstawie art. 333 § 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, strona może, jedynie w niezbędnym zakresie, odczytywać treść protokołów złożonych poprzednio przez niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.” Zdaniem obrońcy sąd nie wyczerpał wszystkich możliwości wezwania jego klienta na rozprawę- jedynie odczytano protokół z jego wcześniejszymi zeznaniami. Czy rzeczywiście doszło do naruszenia dyspozycji art. 391 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego?
Kodeks postępowania karnego - Postępowanie przed sądem pierwszej instancji
Kategoria: Prawo Karne
Odczytanie protokołu z wcześniejszymi zeznaniami
Nie można uznać, że doszło do naruszenia art. 391 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego. Przepis ten jako wyjątek od zasady bezpośredniego zetknięcia się sądu z dowodem w postaci zeznań świadka m. in. z powodu przebywania za granicą. Art. 391 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego daje możliwość sądowi odczytania, w odpowiednim zakresie, złożonych wcześniej przez świadka zeznań „ w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.” Ze względu na fakt długotrwałego przebywania Mariana W. za granicą i związaną z tym niemożnością przesłuchania go bezpośrednio przez sąd, nie było przeszkód procesowych do zastosowania art. 391 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego.