Kodeks cywilny - ogólna

Pan Antoni i pan Stefan zawarli umowę sprzedaży nieruchomości. Przed notariuszem oświadczyli, że cena nieruchomości wynosi 250   tysięcy zł., chociaż w rzeczywistości wynosiła 500 tysięcy zł. Uczynili tak dlatego, aby uniknąć wysokiego podatku od czynności cywilnoprawnych. Czy tak zawarta umowa sprzedaży jest ważna? Przedstaw sposoby zawarcia umowy.

Zgodnie z art. 83 Kodeksu Cywilnego: nie ważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozorności. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22.05.2009 (sygnatura III CZP 21/09), w której uznał umowę dożywocia, ukrytą pod pozorną umową sprzedaży nieruchomości zawartą w formie aktu notarialnego za nieważną, jeżeli istotne postanowienia umowy o dożywocie nie  zostały objęte formą szczególną. 

Do zawarcia umowy dochodzi w drodze porozumienia stron. Do zawarcia umowy w drodze porozumienia stron może dojść:

1) poprzez ofertę i jej przyjęcie

2) w drodze negocjacji

3) poprzez aukcję lub przetarg.

Roman J. jest właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 2 ha. Na przedmiotowej nieruchomości znajduje się bezodpływowy zbiornik wodny. Roman J. ma zamiar wydzierżawić staw. Czy ma taką możliwość?

Grażyna N. sprzedała Leonowi U. nabyty od Gminy O. lokal mieszkalny, zanim jeszcze lokal ten stał się przedmiotem wpisu w księdze wieczystej. W akcie sprzedaży zamieszczona została relacja orientująca o tym, że przedmiot sprzedaży został ujęty we wniosku Grażyny N. o wpis, a ten oczekuje na załatwienie („zarejestrowany został w Sądzie Rejonowym w O.”). Zawarcie przez strony umowy sprzedaży lokalu nastąpiło zatem w okolicznościach, gdy lokal ten nie stał się jeszcze przedmiotem odrębnej własności. Proszę rozważyć czy sprzedaż lokalu nabytego przez Grażynę N. przed uzyskaniem wpisu tego lokalu do księgi wieczystej nosi cechy nieważności?

Powód X pozwał Andrzeja H. o zapłatę składki ubezpieczenia OC z dnia 1 lipca 2006 r. (wymagalna 15 lipca 2006 r.). Pozwany uważa, że roszczenie się przedawniło, na co powód odpowiada, iż kupił ww. wierzytelność od PZU S.A. w dniu 1 stycznia 2009 r. w związku z czym przedwnienie w tym dniu uległo przerwaniu i biegnie od nowa. Która strona sporu ma rację?

Roman J. prowadzący działalność gospodarczą wniósł w dniu 20 grudnia 2009 r. przeciwko Poli K. również prowadzącej działalność gospodarczą pozew o zapłatę kwoty 2 000,00 zł, będącej częścią należności wynikającej z faktury VAT z terminem płatności 1 stycznia 2007 r. (pozostała część wynikająca z faktury VAT to 20 000,00 zł). Następnie w dniu 20 stycznia 2010 r. powód wniósł pozew o zapłtę pozostałej kwoty, wynikającej z faktury VAT ( 20 000,00 zł). Pozwana podniosła jednak zarzut przedawnienia (3 lata). Czy pozwana ma rację?