AKT ARCHIWALNY - Ustawa o prokuraturze

Marek G. w maju 2007 roku, ukończył aplikację prokuratorską i zdał końcowy egzamin prokuratorski. W czerwcu 2007 roku przyjaciel Marka G., Jarosław K. otrzymał postanowienie o odrzuceniu wniesionej w jego interesie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny. W związku z powyższym Jarosław K., zwrócił się do Marka G., aby ten jako prokurator wniósł zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego o odrzuceniu skargi kasacyjnej, gdyż zgodnie z przepisami postępowania administracyjnego uprawnienie takie przysługuje m.in. prokuratorowi. Czy Marek G. postąpił zgodnie z przepisami prawa?

Marek G., nie będąc „pełnoprawnym” mianowanym prokuratorem, nie miał prawa do wniesienia zażalenia na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego, ponieważ samo ukońćzenie aplikacji prokuratoriskiej nie jest równoznaczne z uzyskaniem funkcji prokuratora.

Agata Z. od 2006 roku, pracowała jako prokurator w Prokuraturze Rejonowej w Bartoszycach. W listopadzie 2008 roku udostępniła osobie nieuprawnionej akta prowadzonej przez nią sprawy, w związku z czym została ona ukarana karą dyscyplinarną w postaci upomnienia. W marcu 2009 roku, akta sprawy mające klauzulę tajności wyniosła poza budynek Prokuratury, oraz okłamała swojego przełożonego, gdy ten pytał czy to ona wyniosła owe akta. Gdy wina Agaty Z. wyszła na jaw, sąd dyscyplinarny wymierzył jej tym razem karę nagany. Agata Z. została przy tym pouczona, że w przypadku kolejnego przewinienia może zostać odwołana z funkcji prokuratora. W grudniu 2009 roku do Prokuratury wpłynęła informacja, zgodnie z którą istnieje uzasadnione podejrzenie, że Agata Z. może mieć związki z grupą przestępczą, a dokładniej jej przywódcą Mariuszem K. Zgodnie z wcześniejszymi ostrzeżeniami, Agata Z. została odwołana z funkcji prokuratora. Co może zrobić Agata Z. w związku z odwołaniem jej z pełnionej funkcji?

Lucyna R. pracowała jako asesor w Prokuraturze Rejonowej w Szczytnie. W dniu 9 października 2009r., została zwolniona z pracy przez Prokuratora Generalnego z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, gdyż nie przestrzegała czasu pracy oraz nie wywiązywała się z powierzonych jej obowiązków. Lucyna R. nie zgadzała się z decyzją Prokuratora Generalnego i złożyła pozew do sądu o niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy. W pozwie jako stronę pozwaną określiła Prokuraturę Rejonową w Szczytnie. Kto zgodnie z panującym orzecznictwem powinien być pozwanym Prokuratura Rejonowa w Szczytnie czy też może Prokurator Generalny?

Wojciecha K., od kilkunastu lat pełniącego funkcję prokuratora rejonowego w Białymstoku, Prokurator Generalny swą decyzją przeniósł w stan spoczynku. Oparł ją na art. 71 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 62a ustawy o prokuraturze. Wojciech K. od roku był bowiem niezdolny do pracy z powodu przewlekłej choroby, dlatego też w nie mógł pełnić swych obowiązków. Od decyzji o przeniesieniu w stan spoczynku prokurator Wojciech K. wzniósł jednak odwołanie. Stwierdził, że nie został na czas poinformowany przez swego przełożonego o upływającym terminie rocznym, kiedy to nie wykonywał on swej pracy z powodu problemów ze zdrowiem. Ponadto rokowania co do jego stanu zdrowia były dobre i w niedługim czasie mógłby on już wrócić do pełnienia swych obowiązków. Czy w związku z tym Wojciech K. powinien zostać przywrócony do pracy?

Joanna W. przez ponad 30 lat pełniła funkcję prokuratora. W 2007 r. została przeniesiona w stan spoczynku. Jednak czując się nadal zdolną do wykonywania pracy, która wiązałaby się ze stosowaniem prawa, postanowiła otworzyć własną kancelarię radcy prawnego. Uznała, że jej dochody mogą być wyższe niż tylko te wynikające z otrzymywanego uposażenia, w związku z przejściem przez nią w stan spoczynku. Czy Joanna W. może dodatkowo wykonywać zawód radcy prawnego?

Zbigniew R., od 35 lat pełniący funkcję prokuratora w prokuraturze apelacyjnej w Warszawie, ukończył 65 lat w maju 2008 r. W związku z tym faktem, złożył on wniosek o umożliwienie mu dalszego zajmowania tego stanowiska, gdyż jak zaznaczył, cieszył się on wciąż dobrym zdrowiem, a obowiązki swe wykonywał przez cały czas rzetelnie i bez zarzutów. Prokurator Generalny, po zasięgnięciu niestety negatywnej opinii Kolegium Prokuratury Apelacyjnej postanowił nie wyrazić zgody na dalsze pełnienie funkcji przez Zbigniewa R. Ten jednak postanowił odwołać się od tej decyzji, a w odwołaniu zarzucił nie uwzględnienie przez Prokuratora Generalnego należycie wszystkich okoliczności istotnych dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy, m. in. pozytywnych ocen jego działania dokonywany przez zespoły wizytacyjne. W jego opinii nie wystąpiły żadne przeszkody mogące utrudnić mu dalsze wykonywanie zawodu. Czy wobec takich okoliczności Zbigniew R. powinien dalej pełnić funkcję prokuratora?