I SA/Wa 1681/13

Uzasadnienie

Sygnatura akt I SA/Wa 1681/13

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. J. R., A. R., A. M., R. P., Z. M., B. M., K. M. i J. M. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Prezydentowi W. grzywny w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2012 roku, to jest w kwocie 31 617, 70 zł - w związku z niewykonaniem przez organ wyroku tego sądu z dnia 17 lutego 2012 r. sygn. akt I SAB/Wa 446/11.

Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku skarżących z dnia 8 czerwca 2009 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomości położone w W. przy ul. [...] Hip nr [...] i przy [...] Hip [...] w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia organowi prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

Jednocześnie skarżący wnieśli o rozpoznane sprawy w trybie uproszczonym.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Przyznał, ze przed Prezydentem W. toczy się postępowanie o przyznanie odszkodowania za grunt nieruchomości położonej przy ul. [...] Hip [...] oraz przy ul. [...] Hip. [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 lutego 2012 r. zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku w terminie 2 miesięcy licząc od dnia zwrotu akt wraz z odpisem prawomocnego wyroku. Pismem z dnia 19 czerwca 2013 r. organ poinformował pełnomocnika skarżących o stanie sprawy.

Jednocześnie organ wniósł o nierozpoznawanie sprawy w trybie uproszczonym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w warszawie zważył co następuje:

Skarga jest uzasadniona, co skutkować musi wymierzeniem Prezydentowi W. grzywny.

Przedmiotowa skarga została złożona w trybie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Przepis ten stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 lutego 2012 r. sygn. akt I SAB/Wa 446/12 zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku z dnia 8 czerwca 2009 r. o przyznanie odszkodowania za opisane wyżej nieruchomości [...] w terminie 2 miesięcy od daty doręczenia organowi prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

Bezsporne jest, że akta sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem Sądu wpłynęły do organu w dniu 17 maja 2012 r.

Z akt sprawy wynika także, że pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. (10 czerwca 2013 r. - data wpływu do organu) skarżący wezwali organ do wykonania prawomocnego wyroku. Tym samym spełniony został warunek dopuszczalności skargi, określony w powołanym wyżej art. 154 § 1, dotyczący uprzedniego pisemnego wezwania organu do wykonania wyroku sądu.

Należy także podkreślić, że przedmiotowa skarga jest już kolejną skargą ww. skarżących o wymierzenie organowi grzywny w związku z niewykonaniem wyroku WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2012 r. Prawomocnym wyrokiem z dnia 30 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygnaturze I SA/Wa 2110/12 wymierzył organowi grzywnę w wysokości 2500 zł za niewykonanie ww. wyroku. Dnia 22 marca 2013 r. zwrócono organowi akta administracyjne wraz z odpisem prawomocnego wyroku z 30 listopada 2012 r.

Nie jest kwestionowane w niniejszej sprawie, że do dnia wniesienia skargi, a nawet do dnia wyrokowania mimo uprzedniego wezwania organu przez pełnomocnika skarżących do wykonania prawomocnego wyroku. Prezydent W. nie rozstrzygnął sprawy objętej wnioskiem z dnia 8 czerwca 2012 r.

Skoro organ. w terminie wyznaczonym wyrokiem Sądu z dnia 17 lutego 2012 r. nie załatwił sprawy to wniosek o wymierzenie Prezydentowi grzywny jest niewątpliwie uzasadniony. Zważyć bowiem należy, że niewykonanie wyroków sądów – niezależnie od tego czy są to wyroki sądów administracyjnych (jak w niniejszej sprawie), czy sądów powszechnych – w demokratycznym państwie prawnym nie może być tolerowane. W szczególności nie można zaakceptować, czy też usprawiedliwić sytuacji, gdy wyroki sądów nie są respektowane przez organy władzy publicznej. Taka sytuacja wszak prowadzić musi nieuchronnie do podważania zaufania jednostek do tych organów, jak też szerszej do samej władzy publicznej. Świadczy przy tym o braku poszanowania prawa przez organy, które same zobowiązane są do jego stosowania.

Wymierzenie grzywny na podstawie przepisu art. 154 § 1 p.p.s.a. ma za zadanie nie tylko skłonienie organu do wywiązania się z nałożonego na niego w prawomocnym wyroku obowiązku, ale zawiera też element represyjny stanowiący w istocie karę za ignorowanie przez zobowiązane organy orzeczeń sądowych (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1672/07 Lex nr 459927).

Zgodnie z art. 154 § 6 p.p.s.a. sąd administracyjny wymierza grzywnę do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 11 lutego 2013 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2012 r. (M. P. z 2013 r. poz. 89) przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2012 r. wyniosło 3.521,67 zł. (a nie jak wskazał pełnomocnik skarżących 31 617 zł). Górną granicą grzywny wymierzonej na podstawie art. 154 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi była w tej sprawie kwota 35.217 zł. Możliwość wymierzenia grzywny w określonym wyżej przedziale pozwala Sądowi na miarkowanie jej wysokości w szczególności w zależności od stopnia winy organu w niewykonaniu wyroku albo nie wydaniu aktu lub nie dokonaniu czynności. Ta zaś po części zależy także od skomplikowania nie tylko stanu faktycznego, ale także prawnego sprawy. Ustalając wysokość grzywny w niniejszej sprawie Sąd wziął pod uwagę stopień skomplikowania sprawy oraz okoliczności faktyczne i prawne związane z koniecznością aktualizowania operatu szacunkowego oraz braku środków finansowych na realizację zobowiązań związanych z tzw. gruntami [...]. Z drugiej jednak strony nie może ujść uwadze, że niniejsza skarga jest kolejną związaną z niewykonaniem ww. wyroku. W konsekwencji Sąd ocenił, że organ pozostaje w bezczynności od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku z dnia 30 listopada 2012 r., tj. od dnia 22 marca 2013 r. a zatem przez okres 10 miesięcy.

Wobec powyższego należało uznać, że wystarczającą grzywną - stanowiącą skutek niewykonania wyroku - będzie grzywna w wysokości 1000 zł. Z powyższych względów nie było podstaw do wymierzania grzywny w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie art. 154 § 1 i 6 p.p.s.a orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 tej ustawy.