IV SA/Po 31/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2014-01-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maciej Busz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] stycznia 2013r. nr [...]
Uzasadnienie
B.S. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. Wraz ze skargą B.S. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji organu odwoławczego i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji wskazując na ryzyko spowodowania trudnych do odwrócenia skutków polegających na możliwości ubiegania się przez inwestora o uzyskanie pozwolenia na budowę pomimo oczywistej sprzeczności decyzji organu I i II instancji z obowiązującymi przepisami. Skarżąca stwierdziła, iż jest świadoma, że w orzecznictwie wyrażane są poglądy, iż decyzja ta nie podlega wykonaniu, jednak jej zdaniem rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania należy zastanowić się czy istotą instytucji wstrzymania wykonania jest dokonanie podziału na wykonalne i niewykonalne, czy też zapobieżenie sytuacjom, w których rozstrzygnięcia organów mogą przynieść nieodwracalne szkody. W praktyce bowiem wadliwość decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wstrzymuje co do zasady procesu inwestycyjnego i nie skutkuje koniecznością dokonania rozbiórki już wybudowanego obiektu lub koniecznością wstrzymania robót budowlanych.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej P.p.s.a.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub zawieszenia czynności. Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Wobec powyższego, nie każdy akt administracyjny nadaje się do tak rozumianego wykonania, a więc nie każdy wymaga wykonania.
Decyzja w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia jest właśnie takim aktem, który nie podlega wykonaniu. Pogląd, iż ustalenie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia ze względu na jego przedmiot nie podlega wykonaniu, jest już ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2013 r., sygn. akt II OSK 2904/12, dostępne na stronie internetowej www.orzecznia.nsa.gov.pl). Ponadto zwrócić należy uwagę na fakt, iż niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków musi być bezpośrednio związane z wykonywaniem zaskarżonego aktu. W przedmiotowej sprawie związek taki nie występuje, gdyż możliwość realizacji przedmiotowej inwestycji wynikać może jedynie z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a nie z przedmiotowej decyzji o środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. Tym samym skutki ewentualnej decyzji o pozwoleniu na budowę skarżąca może zwalczać jedynie w postępowaniu w sprawie wydania tejże decyzji. Postępowania toczące się po wydaniu decyzji o pozwoleniu na budowę są bowiem postępowaniami odrębnymi, w których przysługują stronie środki ochrony tymczasowej, których to jednak nie można przenieść na grunt niniejszej sprawy i tym samym żądać wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Decyzja o środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. ma więc charakter deklaratoryjny, stwierdzając jedynie zgodność zamierzenia inwestycyjnego z prawem, sama w sobie nie uprawnia jeszcze do rozpoczęcia robót budowlanych (zob. postanowienie NSA z dnia 17 lutego 2005 roku, w sprawie II OZ 142/05; postanowienie NSA z 19 września 2006 roku, w sprawie II OZ 847/06).
Odnosząc się do uwag wskazujących na wady prawne zaskarżonej decyzji, stwierdzić należy, iż na obecnym etapie postępowania nie mogą być one rozpatrywane. Dopiero w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie Sąd zajmie stanowisko, co do ewentualnego naruszenia przez organy prawa oraz jego skutków.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 §3 i §5 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Maciej Busz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] stycznia 2013r. nr [...]
Uzasadnienie
B.S. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. Wraz ze skargą B.S. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji organu odwoławczego i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji wskazując na ryzyko spowodowania trudnych do odwrócenia skutków polegających na możliwości ubiegania się przez inwestora o uzyskanie pozwolenia na budowę pomimo oczywistej sprzeczności decyzji organu I i II instancji z obowiązującymi przepisami. Skarżąca stwierdziła, iż jest świadoma, że w orzecznictwie wyrażane są poglądy, iż decyzja ta nie podlega wykonaniu, jednak jej zdaniem rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania należy zastanowić się czy istotą instytucji wstrzymania wykonania jest dokonanie podziału na wykonalne i niewykonalne, czy też zapobieżenie sytuacjom, w których rozstrzygnięcia organów mogą przynieść nieodwracalne szkody. W praktyce bowiem wadliwość decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wstrzymuje co do zasady procesu inwestycyjnego i nie skutkuje koniecznością dokonania rozbiórki już wybudowanego obiektu lub koniecznością wstrzymania robót budowlanych.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej P.p.s.a.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub zawieszenia czynności. Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Wobec powyższego, nie każdy akt administracyjny nadaje się do tak rozumianego wykonania, a więc nie każdy wymaga wykonania.
Decyzja w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia jest właśnie takim aktem, który nie podlega wykonaniu. Pogląd, iż ustalenie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia ze względu na jego przedmiot nie podlega wykonaniu, jest już ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 sierpnia 2013 r., sygn. akt II OSK 2904/12, dostępne na stronie internetowej www.orzecznia.nsa.gov.pl). Ponadto zwrócić należy uwagę na fakt, iż niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków musi być bezpośrednio związane z wykonywaniem zaskarżonego aktu. W przedmiotowej sprawie związek taki nie występuje, gdyż możliwość realizacji przedmiotowej inwestycji wynikać może jedynie z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a nie z przedmiotowej decyzji o środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. Tym samym skutki ewentualnej decyzji o pozwoleniu na budowę skarżąca może zwalczać jedynie w postępowaniu w sprawie wydania tejże decyzji. Postępowania toczące się po wydaniu decyzji o pozwoleniu na budowę są bowiem postępowaniami odrębnymi, w których przysługują stronie środki ochrony tymczasowej, których to jednak nie można przenieść na grunt niniejszej sprawy i tym samym żądać wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Decyzja o środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia. ma więc charakter deklaratoryjny, stwierdzając jedynie zgodność zamierzenia inwestycyjnego z prawem, sama w sobie nie uprawnia jeszcze do rozpoczęcia robót budowlanych (zob. postanowienie NSA z dnia 17 lutego 2005 roku, w sprawie II OZ 142/05; postanowienie NSA z 19 września 2006 roku, w sprawie II OZ 847/06).
Odnosząc się do uwag wskazujących na wady prawne zaskarżonej decyzji, stwierdzić należy, iż na obecnym etapie postępowania nie mogą być one rozpatrywane. Dopiero w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie Sąd zajmie stanowisko, co do ewentualnego naruszenia przez organy prawa oraz jego skutków.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 §3 i §5 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
