II SO/Kr 2/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-02-19Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Daniel /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku Z. N. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...] postanawia: 1. wymierzyć Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...] grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych; 2. zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz Z. N. kwotę 100 zł (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Z. N. wniosła w dniu 10 stycznia 2014 r. (data stempla pocztowego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosek o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...], wskazując, że organ ten nie przekazał do Sądu jej skargi z dnia 28 listopada 2013 r. na decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej w wymaganym ustawą o dostępie do informacji publicznej terminie.
W odpowiedzi na wniosek, organ wniósł "o oddalenie wniosku względnie o orzeczenie o odmowie wymierzenia grzywny". Kolegium wskazało, że skarga Z. N. wpłynęła w dniu 2 grudnia 2013 r. Skarga na decyzję z dnia 10 października 2013 r., znak: [...] została nadana do sądu w dniu 29 stycznia 2014 r. Kolegium przyznało, że doszło do przekroczenia terminu przekazania skargi, jednakże wyraziło pogląd, że możliwość wymierzenia grzywny ma jedynie charakter dyscyplinujący. Niedochowanie terminu do przekazania skargi związane było z rozważaniem przez organ możliwości jej uwzględnienia w trybie autokontroli, jak również okresem świąteczno-noworocznym w czasie którego organ notuje większy niż zwykle wpływ spraw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2012 r., poz. 270 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ zobowiązany jest przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie piętnastu dni od dnia jej wniesienia - art. 54 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., nr 112, poz. 1198 ze zm.). W razie niezastosowania się do obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 cytowanej ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 55 § 1 p.p.s.a.).
Wskazać należy, że w doktrynie istnieje rozbieżność, czy wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. ma na celu wyłącznie przymuszenie organu do przekazania Sądowi skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi, czy ma też charakter represyjny. Według pierwszego z poglądów wymierzenie grzywny służy dyscyplinowaniu organów i w takiej sytuacji przyjąć należy, że przekazanie sądowi skargi po upływie terminu określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a. oraz po złożeniu wniosku przez skarżącego o wymierzenie temu organowi grzywny, jednak przed podjęciem przez ten sąd postanowienia powoduje, że postępowanie o wymierzenie grzywny staje się bezprzedmiotowe i należy je umorzyć (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - komentarz, WoltersKluwer, kantor wydawniczy Zakamycze 2006, wydanie II, s. 145; podobnie J.P.Tamo, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LexisNexis, Warszawa 2006, wydanie 2, s. 166 i n.). Z kolei według drugiej koncepcji, wyłączną materialnoprawną przesłanką wymierzenia organowi grzywny jest niewypełnienie przez niego obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie przewidzianym w tym przepisie (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LexisNexis, Warszawa 2005, s.259).
Sąd rozpoznający niniejszą sprawę przychyla się do drugiej z wyżej wskazanych koncepcji. Przemawia za tym literalna wykładnia art. 55 § 1 p.p.s.a. oraz ceł regulacji, który ma nie tylko zapobiegać przetrzymywaniu skargi, ale też mobilizować organ do jej terminowego przekazywania do Sądu. Jednocześnie należy stwierdzić, że sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu grzywny zawarte wart. 55 § 1 p.p.s.a. wskazuje, że mimo wystąpienia określonych w ustawie przesłanek, sąd nie jest zobligowany do wymierzenia grzywny, gdyż kwestia ta została pozostawiona jego uznaniu. Oznacza to, że przy rozstrzygnięciu wniosku skarżącego Sąd obowiązany jest wziąć pod rozwagę wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi, a także okoliczność, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny, organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2007 r., II GZ 31/2007r., postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 171/05).
Ze względu na fakt, że organ nie dopełnił ciążących na nim obowiązków w zakresie przekazania skargi w ustalonym przez ustawodawcę terminie, jednocześnie biorąc pod uwagę, że skarga wraz odpowiedzią na nią i aktami sprawy została przekazana do Sądu z niewielkim opóźnieniem, jednakże jej przekazanie nastąpiło już po doręczeniu organowi wniosku o wymierzenie grzywny, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 cytowanej ustawy Sąd wymierzył organowi grzywnę wysokości 500 zł. W ocenie Sądu, z uwagi na wskazane wyżej okoliczności sprawy grzywna orzeczona w tej wysokości jest adekwatna.
O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na zasadzie art. 200 p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Daniel /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku Z. N. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...] postanawia: 1. wymierzyć Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...] grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych; 2. zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz Z. N. kwotę 100 zł (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Z. N. wniosła w dniu 10 stycznia 2014 r. (data stempla pocztowego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosek o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...], wskazując, że organ ten nie przekazał do Sądu jej skargi z dnia 28 listopada 2013 r. na decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej w wymaganym ustawą o dostępie do informacji publicznej terminie.
W odpowiedzi na wniosek, organ wniósł "o oddalenie wniosku względnie o orzeczenie o odmowie wymierzenia grzywny". Kolegium wskazało, że skarga Z. N. wpłynęła w dniu 2 grudnia 2013 r. Skarga na decyzję z dnia 10 października 2013 r., znak: [...] została nadana do sądu w dniu 29 stycznia 2014 r. Kolegium przyznało, że doszło do przekroczenia terminu przekazania skargi, jednakże wyraziło pogląd, że możliwość wymierzenia grzywny ma jedynie charakter dyscyplinujący. Niedochowanie terminu do przekazania skargi związane było z rozważaniem przez organ możliwości jej uwzględnienia w trybie autokontroli, jak również okresem świąteczno-noworocznym w czasie którego organ notuje większy niż zwykle wpływ spraw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2012 r., poz. 270 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ zobowiązany jest przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie piętnastu dni od dnia jej wniesienia - art. 54 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., nr 112, poz. 1198 ze zm.). W razie niezastosowania się do obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 cytowanej ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 55 § 1 p.p.s.a.).
Wskazać należy, że w doktrynie istnieje rozbieżność, czy wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. ma na celu wyłącznie przymuszenie organu do przekazania Sądowi skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi, czy ma też charakter represyjny. Według pierwszego z poglądów wymierzenie grzywny służy dyscyplinowaniu organów i w takiej sytuacji przyjąć należy, że przekazanie sądowi skargi po upływie terminu określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a. oraz po złożeniu wniosku przez skarżącego o wymierzenie temu organowi grzywny, jednak przed podjęciem przez ten sąd postanowienia powoduje, że postępowanie o wymierzenie grzywny staje się bezprzedmiotowe i należy je umorzyć (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - komentarz, WoltersKluwer, kantor wydawniczy Zakamycze 2006, wydanie II, s. 145; podobnie J.P.Tamo, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LexisNexis, Warszawa 2006, wydanie 2, s. 166 i n.). Z kolei według drugiej koncepcji, wyłączną materialnoprawną przesłanką wymierzenia organowi grzywny jest niewypełnienie przez niego obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie przewidzianym w tym przepisie (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, LexisNexis, Warszawa 2005, s.259).
Sąd rozpoznający niniejszą sprawę przychyla się do drugiej z wyżej wskazanych koncepcji. Przemawia za tym literalna wykładnia art. 55 § 1 p.p.s.a. oraz ceł regulacji, który ma nie tylko zapobiegać przetrzymywaniu skargi, ale też mobilizować organ do jej terminowego przekazywania do Sądu. Jednocześnie należy stwierdzić, że sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu grzywny zawarte wart. 55 § 1 p.p.s.a. wskazuje, że mimo wystąpienia określonych w ustawie przesłanek, sąd nie jest zobligowany do wymierzenia grzywny, gdyż kwestia ta została pozostawiona jego uznaniu. Oznacza to, że przy rozstrzygnięciu wniosku skarżącego Sąd obowiązany jest wziąć pod rozwagę wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi, a także okoliczność, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny, organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2007 r., II GZ 31/2007r., postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 171/05).
Ze względu na fakt, że organ nie dopełnił ciążących na nim obowiązków w zakresie przekazania skargi w ustalonym przez ustawodawcę terminie, jednocześnie biorąc pod uwagę, że skarga wraz odpowiedzią na nią i aktami sprawy została przekazana do Sądu z niewielkim opóźnieniem, jednakże jej przekazanie nastąpiło już po doręczeniu organowi wniosku o wymierzenie grzywny, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 cytowanej ustawy Sąd wymierzył organowi grzywnę wysokości 500 zł. W ocenie Sądu, z uwagi na wskazane wyżej okoliczności sprawy grzywna orzeczona w tej wysokości jest adekwatna.
O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na zasadzie art. 200 p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a.
