• II SA/Po 1210/13 - Postan...
  25.04.2025

II SA/Po 1210/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2014-03-13

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Wiesława Batorowicz /przewodniczący sprawozdawca/
Barbara Drzazga
Danuta Rzyminiak-Owczarczak

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 marca 2014 r. wniosku W. E. o wyłączenie od orzekania sędziego WSA Tomasza Świstaka w sprawie ze skargi M.[...]K. i W. E. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, w wyniku wznowienia postępowania, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę postanawia oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Na rozprawie w dniu 26 lutego 2014 r. skarżąca W. E. zgłosiła ustnie do protokołu wniosek o wyłączenie sędziego WSA Tomasza Świstaka – przewodniczącego składu sędziowskiego w sprawie o sygn. akt II SA/Po 1210/13, stwierdzając, że wniosek składa "ze względu na, między innymi, odmowę protokołowania jej wypowiedzi [formułowanych na tej rozprawie] w zakresie dotyczącym meritum sprawy."

W oświadczeniu z dnia 6 marca 2014 r. sędzia WSA Tomasz Świstak stwierdził, że w niniejszej sprawie nie zachodzą jakiekolwiek okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności (art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Równocześnie oświadczył, że nie zachodzą podstawy do wyłączenia przewidziane w art. 18 powołanej ustawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej: "p.p.s.a.") sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy: w sprawach w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki; w sprawach swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia; w sprawach osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli; w sprawach w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron; w sprawach, w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą; w sprawach, w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator; w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie; a także w sprawach, w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.

Stosownie natomiast do treści art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.).

Wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Z treści oświadczenia złożonych do akt sprawy przez sędziego WSA Tomasza Świstaka nie wynika, by w niniejszej sprawie zachodziły okoliczności wymienione w art. 18 p.p.s.a. lub inne, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. Jak stwierdzono w orzecznictwie sądowym, autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego przezeń wyjaśnienia i jeśli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które podważałyby wiarygodność oświadczenia sędziego (zob.: postanowienie SN z dnia 25 sierpnia 1971 r. sygn. akt I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela także pogląd wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż skoro sędzia, którego przedmiotowy wniosek dotyczy złożył oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia od rozpoznawania w niniejszej sprawie, a prawdziwość tego oświadczenia nie budzi żadnych wątpliwości, to wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie (por.: postanowienie NSA z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. akt II OZ 1474/06, postanowienie NSA z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 441/08; postanowienie NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt I OZ 332/10; postanowienie NSA z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OZ 259/12 – publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Należy dodać, że z art. 19 p.p.s.a. wynika, iż okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być uzasadniona, co wiąże się z przedstawieniem odpowiedniej argumentacji.

Podkreślić należy, że skarżąca nie wykazała w uzasadnieniu swojego wniosku żadnych ustawowych przesłanek wymienionych w art. 18 § 1 p.p.s.a., ani też okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego (art. 19 p.p.s.a.). Samo twierdzenie skarżącej, że domaga się wyłączenia sędziego "ze względu na, między innymi, odmowę protokołowania jej wypowiedzi w zakresie dotyczącym meritum sprawy" nie uzasadnia w sposób należyty żądania strony, bowiem nie dotyczy żadnej z okoliczności wymienionych w art. 18 i art. 19 p.p.s.a. W tym miejscu warto wspomnieć, że ewentualne niewłaściwe prowadzenie postępowania sądowoadministracyjnego może być podstawą do sformułowania zarzutu skargi kasacyjnej od orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

W tym stanie rzeczy, wobec niewykazania jakichkolwiek okoliczności, które mogłyby podważyć prawdziwość oświadczenia sędziego, którego dotyczy wniosek W. E., należało na podstawie art. 22 § 1 i 2 p.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego oddalić.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł, jak w sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...