I SA/Łd 34/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-03-14Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Tarno /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Sędzia: WSA Joanna Tarno po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na czynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie dokonania wpisu do rejestru zastawów skarbowych p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Uzasadnienie
M. K. złożył deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7K w dniach: 26 stycznia 2012 r. (data nadania w organie pocztowym 25 stycznia 2012 r.) za IV kwartał 2011 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 1 551,00 zł; 10 kwietnia 2013 r. za IV kwartał 2012 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 2 990,00 zł; 23 czerwca 2013 r. za I kwartał 2013 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 145,00 zł.
Podatnik nie dokonał wpłaty wykazanego podatku i w związku z tym na podstawie tytułów wykonawczych nr SM [...] z dnia [...] r., SM [...] z dnia [...]r., SM [...] z dnia [...] r. wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. wszczęta została egzekucja administracyjna. W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, dokonano w dniu 25 czerwca 2013 r. wpisu zastawu skarbowego do rejestru zastawów skarbowych samochodu osobowego marki Skoda Octavia rok prod. 2012, nr rej. ELA 32YU, nr VIN TMBDA21Z3C2163421 będącego własnością M. K.
Dokonanie wpisu do rejestru zastawów oparte zostało na danych zawartych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców CEPiK, jednoznacznie wskazującym na M. K. jako właściciela pojazdu będącego przedmiotem zastawu.
O dokonanym wpisie do rejestru zastawów skarbowych Skarżący został zawiadomiony pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. (doręczonym w dniu 1 lipca 2013 r.).
Pismem z dnia 6 lipca 2013 r. Skarżący zażądał uzupełnienia otrzymanego zawiadomienia o pouczenie o sposobie zaskarżenia dokonanego wpisu, prezentując pogląd, że dokonanie wpisu do rejestru skarbowego wymagało wydania decyzji w rozumieniu art. 210 ustawy Ordynacja podatkowa.
Odpowiadając w dniu 16 lipca 2013 r. na powyższe pismo, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, ze dokonanie wpisu jest jedynie czynnością techniczną, a zawiadomienie o jego dokonaniu zawierało wszystkie niezbędne elementy.
W dniu 5 sierpnia 2013 r. podatnik wezwał Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. do usunięcia naruszenia prawa poprzez skorygowanie bezprawnego wpisu do rejestru zastawów skarbowych na samochodzie zarejestrowanym na jego nazwisko.
Pismem z dnia 23 października 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. uznał żądanie Skarżącego za bezpodstawne.
W dniu 18 listopada 2013 r. Skarżący wezwał organ podatkowy do uzupełnienia pisma z dnia 23 października 2013 r. co do prawa odwołania się, ale otrzymał odpowiedź odmowną w dniu 26 listopada 2013 r.
W dniu 16 grudnia 2013 r. M. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na dokonanie w dniu [...] r. wpisu do rejestru zastawów skarbowych zastawu skarbowego na samochodzie osobowym marki Skoda Octavia rok produkcji 2012, nr rej. ELA 32YU oraz "na decyzję Naczelnika US w Ł. z dnia [...] r. uznającą za bezpodstawne Wezwanie Strony do usunięcia naruszenia prawa z dnia 04.08.2013 r."
W odpowiedzi na skargę organ podatkowy wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na inne niż określone w pkt 1-3 (tj. decyzje lub postanowienia) akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W orzecznictwie przyjęto, że akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., charakteryzują się tym, że są podejmowane w sprawie indywidualnej, skierowane do oznaczonego podmiotu, dotyczą uprawnienia lub obowiązku tego podmiotu, samo zaś uprawnienie lub obowiązek, którego akt lub czynność dotyczy, jest określone w przepisie prawa powszechnie obowiązującego. Nadto akty te i czynności charakteryzuje element władztwa administracyjnego, rozumiany jako jednostronność działania organu wykonującego administrację publiczną, a także muszą być one z zakresu administracji publicznej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Po 114/11, publ. nr 1132363, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2010 r., sygn. akt II FSK 1608/10, publ. LEX nr 742299).
W doktrynie wyrażono też pogląd, że czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, są działaniami faktycznymi, które najczęściej określa się jako tzw. czynności materialno-techniczne. Zalicza się do nich m.in. czynności rejestracji polegające na wpisie, odmowie wpisu, jak i zmianie treści wpisu (por. J. Drachal, J. Jagielski, R. Stankiewicz [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, pod red. R. Hausera, M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, str. 60).
Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy, w pierwszej kolejności należy odnotować, że z treści skargi wynika, iż została ona wniesiona na dokonanie wpisu do rejestru zastawów skarbowych zastawu skarbowego na samochodzie osobowym. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł., że w obowiązującym stanie prawnym dokonanie wpisu ma charakter czynności materialno-technicznej. Nie ulega zatem wątpliwości, że podstawę kontroli legalności wpisu stanowi cytowany wyżej art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Pogląd taki został wyrażony w orzecznictwie, który Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Op 210/06, publ. Lex nr 945744).
Przechodząc zatem do rozpoznania skargi na tak oznaczoną czynność, należy odnotować, że zgodnie z art. 53 § 2 P.p.s.a., w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 (tj. jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Nadto w myśl art. 83 § 2 P.p.s.a. jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
Wobec powyższego, w niniejszej sprawie termin do wniesienia skargi, liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia prawa, czyli od dnia 12 listopada 2013 r., upłynął zatem w dniu 12 grudnia 2013 r. Skarga została zaś wniesiona w dniu 16 grudnia 2013 r., a zatem z uchybieniem terminu.
Na marginesie wyjaśnić należy, że skarga podlega odrzuceniu również z uwagi na niezachowanie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Wezwania takiego strona dokonała w dniu 5 sierpnia 2013 r., podczas gdy zawiadomienie o dokonaniu wpisu do rejestru zastawów odebrała w dniu 1 lipca 2013 r. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa złożone po terminie należy uznać za bezskuteczne, co oznacza niewyczerpanie środków zaskarżenia. Takie wadliwe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa traktować bowiem należy na równi z brakiem wezwania. Upływ czternastodniowego terminu dla dokonania wezwania wyłącza więc możliwość skutecznego zaskarżenia do sądu czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. (zob. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz; LexisNexis; Warszawa 2006, str. 149, teza 6).
Reasumując - skarga została wniesiona po upływie ustawowego terminu do dokonania tej czynności. Stosownie z kolei do art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. taką skargę należy odrzucić i dlatego na podstawie tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.
AK.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Tarno /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Sędzia: WSA Joanna Tarno po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na czynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie dokonania wpisu do rejestru zastawów skarbowych p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Uzasadnienie
M. K. złożył deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7K w dniach: 26 stycznia 2012 r. (data nadania w organie pocztowym 25 stycznia 2012 r.) za IV kwartał 2011 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 1 551,00 zł; 10 kwietnia 2013 r. za IV kwartał 2012 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 2 990,00 zł; 23 czerwca 2013 r. za I kwartał 2013 r. wykazując kwotę podatku do zapłaty w wysokości 145,00 zł.
Podatnik nie dokonał wpłaty wykazanego podatku i w związku z tym na podstawie tytułów wykonawczych nr SM [...] z dnia [...] r., SM [...] z dnia [...]r., SM [...] z dnia [...] r. wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. wszczęta została egzekucja administracyjna. W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, dokonano w dniu 25 czerwca 2013 r. wpisu zastawu skarbowego do rejestru zastawów skarbowych samochodu osobowego marki Skoda Octavia rok prod. 2012, nr rej. ELA 32YU, nr VIN TMBDA21Z3C2163421 będącego własnością M. K.
Dokonanie wpisu do rejestru zastawów oparte zostało na danych zawartych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców CEPiK, jednoznacznie wskazującym na M. K. jako właściciela pojazdu będącego przedmiotem zastawu.
O dokonanym wpisie do rejestru zastawów skarbowych Skarżący został zawiadomiony pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. (doręczonym w dniu 1 lipca 2013 r.).
Pismem z dnia 6 lipca 2013 r. Skarżący zażądał uzupełnienia otrzymanego zawiadomienia o pouczenie o sposobie zaskarżenia dokonanego wpisu, prezentując pogląd, że dokonanie wpisu do rejestru skarbowego wymagało wydania decyzji w rozumieniu art. 210 ustawy Ordynacja podatkowa.
Odpowiadając w dniu 16 lipca 2013 r. na powyższe pismo, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, ze dokonanie wpisu jest jedynie czynnością techniczną, a zawiadomienie o jego dokonaniu zawierało wszystkie niezbędne elementy.
W dniu 5 sierpnia 2013 r. podatnik wezwał Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. do usunięcia naruszenia prawa poprzez skorygowanie bezprawnego wpisu do rejestru zastawów skarbowych na samochodzie zarejestrowanym na jego nazwisko.
Pismem z dnia 23 października 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. uznał żądanie Skarżącego za bezpodstawne.
W dniu 18 listopada 2013 r. Skarżący wezwał organ podatkowy do uzupełnienia pisma z dnia 23 października 2013 r. co do prawa odwołania się, ale otrzymał odpowiedź odmowną w dniu 26 listopada 2013 r.
W dniu 16 grudnia 2013 r. M. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na dokonanie w dniu [...] r. wpisu do rejestru zastawów skarbowych zastawu skarbowego na samochodzie osobowym marki Skoda Octavia rok produkcji 2012, nr rej. ELA 32YU oraz "na decyzję Naczelnika US w Ł. z dnia [...] r. uznającą za bezpodstawne Wezwanie Strony do usunięcia naruszenia prawa z dnia 04.08.2013 r."
W odpowiedzi na skargę organ podatkowy wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na inne niż określone w pkt 1-3 (tj. decyzje lub postanowienia) akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W orzecznictwie przyjęto, że akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., charakteryzują się tym, że są podejmowane w sprawie indywidualnej, skierowane do oznaczonego podmiotu, dotyczą uprawnienia lub obowiązku tego podmiotu, samo zaś uprawnienie lub obowiązek, którego akt lub czynność dotyczy, jest określone w przepisie prawa powszechnie obowiązującego. Nadto akty te i czynności charakteryzuje element władztwa administracyjnego, rozumiany jako jednostronność działania organu wykonującego administrację publiczną, a także muszą być one z zakresu administracji publicznej (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Po 114/11, publ. nr 1132363, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2010 r., sygn. akt II FSK 1608/10, publ. LEX nr 742299).
W doktrynie wyrażono też pogląd, że czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, są działaniami faktycznymi, które najczęściej określa się jako tzw. czynności materialno-techniczne. Zalicza się do nich m.in. czynności rejestracji polegające na wpisie, odmowie wpisu, jak i zmianie treści wpisu (por. J. Drachal, J. Jagielski, R. Stankiewicz [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, pod red. R. Hausera, M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, str. 60).
Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy, w pierwszej kolejności należy odnotować, że z treści skargi wynika, iż została ona wniesiona na dokonanie wpisu do rejestru zastawów skarbowych zastawu skarbowego na samochodzie osobowym. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł., że w obowiązującym stanie prawnym dokonanie wpisu ma charakter czynności materialno-technicznej. Nie ulega zatem wątpliwości, że podstawę kontroli legalności wpisu stanowi cytowany wyżej art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Pogląd taki został wyrażony w orzecznictwie, który Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Op 210/06, publ. Lex nr 945744).
Przechodząc zatem do rozpoznania skargi na tak oznaczoną czynność, należy odnotować, że zgodnie z art. 53 § 2 P.p.s.a., w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 (tj. jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Nadto w myśl art. 83 § 2 P.p.s.a. jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
Wobec powyższego, w niniejszej sprawie termin do wniesienia skargi, liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia prawa, czyli od dnia 12 listopada 2013 r., upłynął zatem w dniu 12 grudnia 2013 r. Skarga została zaś wniesiona w dniu 16 grudnia 2013 r., a zatem z uchybieniem terminu.
Na marginesie wyjaśnić należy, że skarga podlega odrzuceniu również z uwagi na niezachowanie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Wezwania takiego strona dokonała w dniu 5 sierpnia 2013 r., podczas gdy zawiadomienie o dokonaniu wpisu do rejestru zastawów odebrała w dniu 1 lipca 2013 r. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa złożone po terminie należy uznać za bezskuteczne, co oznacza niewyczerpanie środków zaskarżenia. Takie wadliwe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa traktować bowiem należy na równi z brakiem wezwania. Upływ czternastodniowego terminu dla dokonania wezwania wyłącza więc możliwość skutecznego zaskarżenia do sądu czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. (zob. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz; LexisNexis; Warszawa 2006, str. 149, teza 6).
Reasumując - skarga została wniesiona po upływie ustawowego terminu do dokonania tej czynności. Stosownie z kolei do art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. taką skargę należy odrzucić i dlatego na podstawie tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.
AK.
