• I SA/Bk 37/14 - Wyrok Woj...
  14.06.2025

I SA/Bk 37/14

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
2014-03-17

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Jacek Pruszyński /przewodniczący/
Patrycja Joanna Suwaj
Urszula Barbara Rymarska /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 marca 2014 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2012 oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z [...] listopada 2013 r. nr [...] Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w Ł. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w S. z [...] września 2013 r. nr [...] w sprawie przyznania J. W. (dalej jako Skarżący) pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach

o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) na 2012 r.

Z wymienionych rozstrzygnięć wynika, że Skarżący złożył w dniu [...] maja 2012 r. wniosek o przyznanie płatności na 2012 r. do działek rolnych

o łącznej powierzchni wynoszącej 15,81 ha. Podczas kontroli na miejscu przeprowadzonej [...] sierpnia 2012 r. stwierdzono, że powierzchnia działek rolnych wynosi 15,05 ha. Kontrolujący wskazali, że w przypadku działki G i M granice uprawy wykraczają poza granice działek referencyjnych zadeklarowanych we wniosku,

co w konsekwencji może skutkować redukcją powierzchni działki rolnej (kontrolujący zastosowali kod pokontrolny DR 50). Inspektorzy stwierdzili również błędną deklarację działek A, B i G - niespójność zadeklarowanej działki - zadeklarowano jako jedną działkę kilka działek nie sąsiadujących ze sobą, na których prowadzona jest jedna uprawa.

Wskazując na różnice procentowe między powierzchnią działek zadeklarowanych płatności a powierzchnią stwierdzoną w czasie kontroli organ

I instancji pomniejszył płatność, opierając się na treści art. 16 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005

w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz zasady wzajemnej zgodności

w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz. Urz. UE L z 2011,

nr 25. str. 8 ze zm.).

Rozpatrując odwołanie, Dyrektor Oddziału ARiMR uznał, że decyzja organu

I instancji jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa krajowego i unijnego.

Organ odwoławczy wskazał, że kontrola przeprowadzona [...] sierpnia 2013 r. w gospodarstwie Skarżącego wykazała zawyżenie powierzchni gruntów rolnych

o 0,76 ha, co daje różnicę procentową 5,0498%. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 65/2011, jeżeli różnica między powierzchnią stwierdzoną przekracza 3% lub 2 ha, lecz nie więcej niż 20% powierzchni stwierdzonej, wówczas kwota, jaka ma być przyznana zostaje pomniejszona

w danym roku o kwotę przypadającą na dwukrotną wykrytą różnicę pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną a stwierdzoną.

W ocenie Dyrektora Oddziału ARiMR wyniki kontroli utrwalone zostały

w protokole z czynności kontrolnych spełniającym wymogi formalne określone

w art. 32 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1122/2009. W treści protokołu wskazane zostały działki objęte kontrolą, metody przy wykorzystaniu, których zostały przeprowadzone pomiary, obwód zmierzonych działek, stwierdzone powierzchnie upraw oraz opis nieprawidłowości. Ponadto wskazana i uwzględniona została przy ustalaniu powierzchni rolnych, tolerancja pomiaru. Wyniki oględzin działek znajdują oparcie w dołączonym do protokołu materiale graficznym i dokumentacji fotograficznej. W realizacji kontroli terenowej brał udział zespół wyspecjalizowanych inspektorów terenowych, którzy zostali przeszkoleni i wyposażeni w wysokiej jakości sprzęt pomiarowy. Specjalistyczne oprogramowanie jest zintegrowane

z urządzeniami pomiarowymi, przystosowanymi do pracy w trudnych warunkach terenowych, które z dużą dokładnością określają powierzchnię działek rolnych. Potwierdzeniem użycia przez inspektorów ARiMR sprzętu GPS odpowiedniej klasy jest przeprowadzona przez Katedrę Geodezji Satelitarnej i Nawigacji Uniwersytetu W.-M. w O. pod kierownictwem prof. dr hab. inż. S. O. w roku 2008, na zlecenie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ekspertyza w sprawie określenia zasad obliczania maksymalnych wartości tolerancji. Z przeprowadzonej ekspertyzy urządzeń GPS potwierdzonych stosownym zaświadczeniem jednoznacznie wynika, iż testowane odbiorniki spełniają stosowne wymagania i mogą być wykorzystywane do kontroli obszarowych.

Organ odwoławczy podkreślił, że podstawowym obowiązkiem wnioskodawcy jest określenie we wniosku o przyznanie płatności powierzchni działek rolnych oraz wskazanie, na jakich działkach ewidencyjnych dana działka rolna jest położona.

Z raportu z kontroli na miejscu wynika, że w przypadku działek rolnych G i M zastosowano kod pokontrolny DR 50, oznaczający, iż granice uprawy wykraczają poza granice dziełek referencyjnych zadeklarowanych we wniosku,

co w konsekwencji może skutkować redukcją po wierzchni działki rolnej.

W przypadku działki rolnej oznaczonej lit. M stwierdzono, że przedmiotowa działka położona jest na działkach ewidencyjnych nr [...] (pow. 0,09 ha) i [...] (pow. 0,01 ha),

z których działki nr [...] Skarżący nie wskazał we wniosku o przyznanie płatności. Dlatego też, pomimo łącznego pomiaru uprawy 0,10 ha, powierzchnia stwierdzona działki rolnej M wynosi 0,09 ha. Tym samym nie spełnia warunku minimalnej powierzchni działki rolnej kwalifikującej się otrzymania płatności wynoszącej 0,10 ha.

Zdaniem organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 73 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1122/2009. Wniosek nie był bowiem prawidłowy pod względem faktycznym, a Skarżący nie wykazał skutecznie

w toku postępowania, że nie ponosi winy za zadeklarowanie nieprawidłowych danych.

W skardze do Sądu Skarżący wniósł o uchylenie ww. decyzji, kwestionując ustalenie powierzchni działki M.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zaprezentowana w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga okazała się niezasadna.

Spór w sprawie dotyczy prawidłowości wykluczenia z płatności ONW na rok 2012, działki rolnej oznaczonej jako M.

Zgodnie z §2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju wsi z 11 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Wspieranie gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (dz. U. Nr 40, poz. 329 ze zm.), płatność ONW przysługuje rolnikowi w rozumieniu przepisów art. 2 lit. a rozporządzenia nr 73/2009, zwanemu dalej "rolnikiem": 1) który podjął zobowiązanie, o którym mowa w: a) art. 14 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia Rady (WE)

nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR)

oraz zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia (Dz. Urz. WE L 160

z 26.06.1999, str. 80, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 25, str. 391, ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1257/1999", albo b) art. 37

ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2005, str. 1,

ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1698/2005"; 2) jeżeli łączna powierzchnia działek rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu

oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu

do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego

dla sektora wina (Dz. Urz. UE L 316 z 02.12.2009, str. 65), zwanych dalej "działkami rolnymi", lub ich części, położonych na obszarach górskich i innych obszarach

o niekorzystnych warunkach gospodarowania, zwanych dalej "obszarami ONW",

na których jest prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 lit. c rozporządzenia nr 73/2009, posiadanych w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, wynosi co najmniej 1 ha; 3) do położonej na obszarach ONW powierzchni działek rolnych lub ich części, będących w jego posiadaniu w dniu [...] maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, wynoszącej nie więcej niż 300 ha; 4) jeżeli został mu nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, zwany dalej "numerem identyfikacyjnym"; 5) jeżeli są przestrzegane wymogi i normy określone w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, zgodnie z przepisami art. 50a i art. 51 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2005, str. 1, ze zm.).

Działkę rolną, o której mowa w §2 ww. rozporządzenia stanowi zwarty obszar gruntu, zgłoszony przez jednego rolnika i obejmujący nie więcej niż jedną grupę upraw (art.2 ust.1 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009), o powierzchni

nie mniejszej niż 0,1 ha. W myśl, bowiem postanowień art. 3 pkt 7 ustawy

o krajowym systemie ewidencji producentów działkę rolną w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009, stanowi działka o powierzchni

nie mniejszej niż 0,1 ha.

Z powyższego wynika, że płatność może być przyznana rolnikowi jedynie

w stosunku do powierzchni gruntów rolnych położonych na obszarach ONW, kwalifikujących się do objęcia tą płatnością, o powierzchni nie mniejszej niż 0,1 ha, będących w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek

o przyznanie tej płatności.

W wyniku kontroli na miejscu przeprowadzonej w gospodarstwie Skarżącego w dniu [...] sierpnia 2013 r. stwierdzono, że granice uprawy na działce M wykraczają poza granice działki referencyjnej zadeklarowanej we wniosku. Inspektorzy dokonując pomiarów działki M stwierdzili, że przedmiotowa działka położona jest

na kilku działkach ewidencyjnych: nr [...] o (pow. 0,0862 ha), nr [...] (pow. 0,0088 ha) oraz nr [...] (pow. 0,0001 ha). Wyniki oględzin działek znajdują odzwierciedlenie

w doręczonym Skarżącemu protokole z czynności kontrolnych i dołączonym do niego materiale graficznym oraz w treści pisma z [...] października 2013 r. Biura Kontroli

na Miejscu, Wydział ds. GIS, stanowiącym odpowiedź na wniosek o zweryfikowanie działek ewidencyjnych pod względem prawidłowości powierzchni działki rolnej przyjętej dla ustalonej dla danej działki referencyjnej powierzchni PEG.

Z uwagi na to, że Skarżący nie zadeklarował działki ewidencyjnej o nr [...],

we wniosku o przyznanie płatności, powierzchnia upraw stwierdzona na tej działce nie mogła być brana pod uwagę. Tym samym pomimo tego, że łączny pomiar uprawy wynosi 0,1 ha, to na działkach ewidencyjnych zadeklarowanych we wniosku wynosi mniej niż powierzchnia wymagana. Tym samym działka M nie spełniała warunku minimalnej powierzchni działki rolnej kwalifikującej się do otrzymania płatności, wynoszącej 0,1 ha. Konsekwencją stwierdzonych nieprawidłowości była,

więc redukcją powierzchni całej działki rolnej. Skarżący nie przedstawił dowodów, które mogłyby skutecznie podważyć ustalenia organów administracji.

Mając na uwadze różnice procentowe stwierdzone między powierzchnią działek zadeklarowanych do płatności a powierzchnią stwierdzoną w czasie kontroli organ prawidłowo na podstawie art. 16 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 65/2011 przyznał Skarżącemu płatność w pomniejszonej wysokości.

Uznając skargę za niezasadną w oparciu o postanowienia art.151 ustawy

z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2012 r. poz.270 ze zm.), orzeczono jak sentencji.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...